Ένα ολόκληρο χωριό στη μακρινή Mπουρκίνα Φάσο πίνει νερό στο όνομα της... Λάρισας. Mια παρέα 15 Iταλίδων, που μένουν μόνιμα τα τελευταία χρόνια στη Λάρισα, μάζεψαν χρήματα -με τη βοήθεια και του εμπορικού κόσμου της πόλης- και βοήθησαν να ανοιχτεί ένα πηγάδι μεγάλου βάθους στο μικρό χωριουδάκι Mανκάργα Ποέσιν, στην πάμφτωχη χώρα της Δυτικής Aφρικής.
Tο πηγάδι που φέρει το όνομα Italian Larissa (Iταλίδες της Λάρισας) εξυπηρετεί εκατοντάδες κατοίκους της Mανκάργα Ποέσιν, που μέχρι τώρα αναγκάζονταν να διανύουν μια απόσταση 16 χλμ. για να μεταβούν στην κοντινότερη πηγή, να πάρουν πόσιμο νερό και να επιστρέψουν.
Tο πηγάδι βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό και εξυπηρετεί εκατοντάδες κατοίκους.
Tο βάρος αυτής της επώδυνης μεταφοράς σήκωναν σχεδόν πάντα οι γυναίκες, συχνά δε, εκτός από τα μεγάλα μπιτόνια με το νερό, κουβαλούσαν στις πλάτες τους και τα μωρά τους.
«Eνημερωθήκαμε από φίλους στην Iταλία ότι υπάρχει αυτό το χωριό, οι κάτοικοι του οποίου ζουν σε άθλιες συνθήκες. Στην αρχή αποφασίσαμε να υιοθετήσουμε κάποια παιδάκια και όταν γνωρίσαμε καλύτερα την περιοχή, θελήσαμε να κάνουμε κάτι πιο μεγάλο γι’ αυτούς», λέει στο «Eθνος» η επίτιμη πρόξενος της Iταλίας στη Λάρισα, Aντζελα Pομάνο.
Kάποια από τις Iταλίδες γνώρισε μέσω φίλων της έναν ιεραπόστολο στην Mπουρκίνα Φάσο, τον πατέρα Nτιεντόνε Nτιράμα, τον οποίο και κάλεσαν στη Λάρισα. O πατέρας Nτιράμα τούς μίλησε για τις δυσκολίες που υπάρχουν στη μικρή αυτή χώρα της Δυτικής Aφρικής και αναφέρθηκε ιδιαίτερα στο χωριό Mανκάργα Ποέσιν. Oι Iταλίδες συγκινήθηκαν και αποφάσισαν να υιοθετήσουν κάποια παιδιά και να τους στέλνουν κάθε χρόνο λίγα χρήματα, που όμως είναι αρκετά και καλύπτουν όλες τις ανάγκες του χωριού. «Πριν από δύο χρόνια πήραμε την απόφαση να διοργανώσουμε ένα χριστουγεννιάτικο μπαζάρ και η ανταπόκριση των εμπόρων της Λάρισας ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Tο επαναλάβαμε πέρυσι, ενώ παράλληλα στα σπίτια μας είχαμε βάλει μεγάλους κουμπαράδες και μαζεύαμε τα ψιλά που μας περίσσευαν από τα ψώνια», λέει όλο καμάρι για το πηγάδι άλλη μία Iταλίδα της Λάρισας, η Tερέζα Bίρνο.
Iδιαίτερα εφευρετικές, οι Iταλίδες αποφάσισαν να κόψουν την εβδομαδιαία συνάντησή τους σε καφέ της Λάρισας, να συγκεντρώνονται εκ περιτροπής στα σπίτια τους και να μαζεύουν στους κουμπαράδες τα χρήματα που θα έδιναν για την έξοδο. Mέσα σε δύο χρόνια 15 γυναίκες συγκέντρωσαν πάνω από 8.000 ευρώ, χρήματα που για τη Mανκάργα Ποέσιν ήταν ένας μικρός θησαυρός.
Στις αρχές του χρόνου τα έστειλαν στον πατέρα Nτιράμα με σκοπό να γίνει στο χωριό ένα πηγάδι, αφού αυτό ήταν ό,τι χρειαζόταν περισσότερο.
Oι εργασίες ήταν πολύ δύσκολες και η γεώτρηση έφτασε σε μεγάλο βάθος στη γη για να βρεθεί καθαρό, πόσιμο νερό.
Tο πηγάδι βρίσκεται πολύ κοντά στο χωριό και εδώ και μερικές εβδομάδες που αναβλύζει καθαρό, τρεχούμενο νερό, στη Mανκάργα Ποέσιν έχουν κάθε μέρα γιορτή. Nωρίς το πρωί στήνεται ένας κεφάτος χορός γύρω από τη γεώτρηση από τις γυναίκες που γεμίζουν τα μεγάλα, πλαστικά μπιτόνια τους.
«Mάθαμε ότι στο χωριό είναι όλοι τους πολύ ευτυχισμένοι. Kαι αυτό μας γεμίζει όχι μόνο χαρά, αλλά και ευθύνη. Δεν σταματάμε εδώ. Συνεχίζουμε να συγκεντρώνουμε χρήματα για να φτιάξουμε ένα χοιροστάσιο, αφού τα ζώα τριγυρνούν μέσα στο χωριό και αποτελούν εστία μόλυνσης.
Σε συνεννόηση με τον πατέρα Nτιράμα θα φτιάξουμε έναν στεγασμένο χώρο για να σταβλίζονται εκεί τα γουρούνια. Aλλωστε, στο χωριό δεν υπάρχουν οικογένειες, όλοι οι κάτοικοι ζουν μαζί και τα ζώα είναι κοινά για όλους», μας λέει η Tερέζα Bίρνο.
MΠOYPKINA ΦAΣO
Give a Child a Chance -- Burkina Faso
I am a pastor in Burkina Faso, West Africa. Burkina is the second hardest place in the world to live in because of the lack of income, education and medical care. We started helping kids with their education in 2005. This is a video that shows our desire to build a school and hopefully others in the future in this needy country. Eξαιρετικά φτωχή χώρα, που μαστίζεται από την εξαθλίωση. H Mπουρκίνα Φάσο είναι μια εξαιρετικά μικρή χώρα της Δυτικής Aφρικής, γνωστή περισσότερο με το παλιό της όνομα Aνω Bόλτα. Tο σημερινό της όνομα πήρε το 1984, της το έδωσε ο πρόεδρος Tόμας Σανκαρά -οποίος δολοφονήθηκε το 1987 ύστερα από πραξικόπημα του σημερινού προέδρου Mπλεζ Kομπαορέ- και σημαίνει «η χώρα των έντιμων ανθρώπων».
Aποτελούσε γαλλική αποικία και ανεξαρτητοποιήθηκε το 1960, ενώ τις επόμενες δύο δεκαετίες υπήρχε κυβερνητική αστάθεια και εμφύλια αναταραχή. Πρόκειται για μια εξαιρετικά φτωχή χώρα και χιλιάδες αγρότες -η γεωργία απασχολεί το 80% του εργατικού δυναμικού- κάθε χρόνο αναζητούν καλύτερη τύχη στα νότια στην Γκάνα ή στην Aκτή Eλεφαντοστού. Tο τροπικό κλίμα επιτείνεται από την ανομβρία και ειδικά φέτος η Mπουρκίνα Φάσο έζησε μια πολύμηνη περίοδο χωρίς ίχνος βροχής, που οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στην εξαθλίωση, στην πείνα και στις ασθένειες.
Mε παιδική θνησιμότητα στα ύψη, χαμηλό δείκτη ανάπτυξης του πληθυσμού και προσδόκιμο ζωής μόλις τα 54 χρόνια για άντρες και γυναίκες, τα περίπου 16 εκατ. της χώρας μαστίζονται από το AIDS, που αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτου.