Την Υπουργό κ. Διαμαντοπούλου συνάντησε μία διαφορετική παρέα… τριάντα μαθητών από το 4ο λύκειο Γαλατσίου. Ταυτόχρονα, μέσω διαδικτύου μαθητές από πολλά λύκεια της χώρας μπόρεσαν να πουν την γνώμη τους και να συναντήσουν μέσω διαδικτύου τις απόψεις των συμμαθητών τους.
Τα παιδιά εξέφρασαν απόψεις που λίγο ή πολύ όλοι γνωρίζουμε αλλά διστάζουμε να φωνάξουμε δημόσια. Κάποιες λοιπόν από τις απόψεις που ακούστηκαν ήταν οι εξής:
«Σχεδόν τα περισσότερα παιδιά που ξέρω λένε κάθε ημέρα ότι βαριούνται να πάνε στο σχολείο τους»
«Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνουμε κάπου όπου υπάρχει γνώση και να λέμε ότι βαριόμαστε. Δεν φταίμε όμως εμείς γι΄ αυτό».
«Μας μαθαίνουν ότι πρέπει να μας ενδιαφέρει να παίρνουμε καλούς βαθμούς, ενώ εμείς θέλουμε να αποκτήσουμε αγάπη για τη γνώση»
«Το σχολείο μάς μαθαίνει μόνο να παπαγαλίζουμε. Δεν μπορεί κάποιος που αποφασίζει να γίνει βιολόγος να μην έχει μπει ποτέ σε εργαστήριο. Τα βιβλία που έχουμε έχουν πολλές λεπτομέρειες και λίγη ουσία. Θέλουμε να ζήσουμε και την εφηβεία μας»
Θεωρώ τις παραπάνω απόψεις συγκλονιστικές…
Έχω την εντύπωση πως το ζητούμενο είναι να εντάξουμε τους μαθητές στη διαδικασία της μάθησης.
Η εποχή της παπαγαλίας και της στείρας γνώσης πρέπει να τελειώσει.
Ζούμε σε άλλο κόσμο δεν μπορούμε να ζητάμε από τα παιδιά να μαθαίνουν με παλαιότερες μαθόδους. Οι νέες τεχνολογίες νομίζω ότι προσφέρουν πολλές δυνατότητες αρκεί να μπορέσουμε να τις αξιοποιήσουμε… να δεχτούμε να δουλέψουμε για να προσφέρουμε στους μαθητές μας τη γνώση που ζητούν…
Το πιάνεις στα χέρια σου, το ξεφυλλίζεις, το διαβάζεις. Ο καθένας με το δικό του τρόπο αφού ως διαφορετικοί άνθρωποι έχουμε και διαφορετικές συνήθειες.
Τι γίνεται όμως όταν πρόκειται για την διαφορετικότητα που αγνοούμε;
Όταν ένας άνθρωπος είναι τυφλός για παράδειγμα, πρέπει να περιοριστεί μόνο στα μεταφρασμένα στη γραφή Braille βιβλία; Κι αν θέλει να διευρύνει το πνεύμα του, να διαβάσει κι άλλο κι άλλο; Επίσης, ως εκπαιδευτικός πολλές φορές ακούω ότι τα παιδιά με δυσλεξία μισούν το διάβασμα… λογικό… αν όμως κάποιος τους διάβαζε ένα βιβλίο;
Τα ομιλούντα βιβλία λοιπόν έχουν αυτή ακριβώς τη δυνατότητα, η ηχογραφημένη φωνή του αφηγητή σε ταξιδεύει στον μαγικό κόσμο του βιβλίου κι έτσι μπορούμε να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες σε έναν κόσμο γεμάτο διαφορές….
Αυτό εξάλλου κάνει και το πολυδιαφημισμένο i-pod και i- phone με τα podcast που χρησιμοποιεί. “Κατεβάζεις” από το i-tunes ηλεκτρονικά βιβλία (τα λεγόμενα podcast, τα οποία είναι συνήθως σε συνέχειες) και μια φωνή σου τα εξηγεί. Μάλιστα έχουν τρομερή επιτυχία στο εξωτερικό.
Με βάση τα τελευταία στοιχεία που είδαν τη δημοσιότητα, ο κίνδυνος μόλυνσης και αποξήρανσης του Ιορδάνη ποταμού είναι πιο απειλητικός από ποτέ.
Ο περιφερειακός «πόλεμος» για το νερό μεταξύ των κρατών της περιοχής (Συρία, Ισραήλ, Ιορδανία), η εντατικοποιημένη εκμετάλλευση των υδάτων του ποταμού για αρδευτικούς λόγους αλλά και η συνεχής μόλυνση από τις αποχετεύσεις απειλούν τον ποταμό αλλά και το ευρύτερο οικολογικό σύστημα (μείωση από το 1960 κατά 90% του όγκου των υδάτων του, μείωση της στάθμης των υδάτων της Νεκράς Θάλασσας κατά 27 μέτρα από το 1950).
Με δεδομένο ότι το Πρόγραμμα SMAP έχει ως στόχους του τη διαχείριση των υδάτων και των απορριμμάτων αλλά και την καταπολέμηση του φαινομένου της αποξήρανσης στην περιοχή της Μεσογείου, σκέφτεται η Επιτροπή να εντάξει το ζήτημα της περιβαλλοντικής απειλής του Ιορδάνη ποταμού στο πλαίσιο αυτού του Προγράμματος;
Περαιτέρω, ο Ιορδάνης ποταμός αποτελεί βασικό θρησκευτικό σύμβολο των Ευρωπαίων. Με βάση ότι κύριος στόχος του προγράμματος MEDA-Heritage αποτελεί η προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς στην περιοχή σκέφτεται η Επιτροπή να λάβει σχετικές πρωτοβουλίες για την ενημέρωση και τη συνεργασία των κρατών - εταίρων για τους σημερινούς κινδύνους που διατρέχει ο ποταμός; Στα πλαίσια του Heritage ΙΙΙ, πιστεύει ότι θα μπορούσαν να προωθηθούν δράσεις για τη προστασία του ποταμού (π.χ όπως το Πρόγραμμα Rehabimed για την προστασία της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής κληρονομιάς); Σκέφτεται να προτείνει στην UNESCO την ανακήρυξη του ποταμού ως περιοχή παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς με στόχο την πλήρη προστασία του;
Για το τριήμερο των Φώτων, όπως συνηθίζουμε, ανοίξαμε το λαογραφικό συναξάρι του σοφού καθηγητού, του αείμνηστου φιλόλογου, λαογράφου, ιδρυτή και προέδρου της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας Δημ. Σ. Λουκάτου, σπουδαίου πατριώτη, από το Αργοστόλι της Κεφαλονιάς.
Τα Κάλαντα στο εξώφυλλο του βιβλίου «Χριστουγεννιάτικα και των γιορτών» του Δημ. Σ. Λουκάτου τα λένε μπροστά στην Ακαδημία τα Ελληνόπουλα του ’60-’61, με γαλότσες και παλτά από κουβέρτες, κουρεμένα γουλί, με το τριγωνάκι στο χέρι να κελαηδά. (Ήρθαν στο σπίτι αδελφάκια από ξένη χώρα, καθαρά, ευγενικά, μαθητές δημοτικού και μας τα ’παν, φέτος, τα κάλαντα, σε σωστά ελληνικά, ως το τέλος. Και πήραν το κέρασμα, σοκολατάκι. Ήταν μια ευχάριστη εικόνα, ελπίδα για καλύτερες εποχές).
Αλλά ας πάμε στο τριήμερο των Φώτων, 5 Ιανουαρίου, σαν σήμερα δηλαδή, κατά τον Λουκάτο, είναι η μέρα του Αγιασμού. Παλιά γινόταν και εδώ, ερχόταν ο παπάς με τον αγιασμό και άγιαζε κάθε γωνιά του σπιτιού και έπαιρνε οβολό για τους φτωχούς της ενορίας. Στις 6 Ιανουαρίου, είναι η μέρα των Θεοφανίων. Τη λένε και «Ολόφωτα» γιατί ξεχωρίζει από την προηγούμενη και την επόμενη, τ’ αϊ Γιαννιού, 7 Ιανουαρίου. Στην πρωινή λειτουργία είναι γενικός ο εκκλησιασμός. Ο ναός είναι στολισμένος με πρασινάδες, η εξέδρα για τον αγιασμό (το Γεφυράκι στην περίπτωση του Πάρκου της Κηφισιάς) είναι εντυπωσιακά στολισμένο. Ο ιερέας, ο δεσπότης, ρίχνει τον Σταυρό στη θάλασσα, στη λίμνη, στο ποτάμι, στην πηγή, στο πηγάδι, όπου υπάρχει νερό να αγιαστεί. Νεαροί κολυμβητές πέφτουν «για να πιάσουν τον σταυρό», να τον φέρουν στον ιερέα, να φιλήσουν το χέρι του, να πάρουν την ευλογία του και ένα δώρο. Η «Κατάδυσις» του Σταυρού στη θάλασσα την ημέρα των Φώτων είναι από τα γραφικότερα ελληνικά λατρευτικά έθιμα. Εδώ παρίσταται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στον Αγιασμό, στον Πειραιά, ενώ στην Πόλη ο Οικουμενικός Πατριάρχης ρίχνει τον Σταυρό στον Βόσπορο, με πλήθος προσκυνητές να τον πλαισιώνουν... Οσοι νήστεψαν πίνουν τρεις γουλιές από τον αγιασμό, καλό είναι να λουστούν οι μακρυμαλλούσες, μιας κι είναι αγιασμένα τα νερά! Φαγητό της ημέρας, χοιρινό ιδιαίτερα με χορταρικά κι ένα ψωμί ή τσουρέκι της γιορτής, η «Φωτίτσα» μας θυμίζει ο Κεφαλονίτης σεβαστός καθηγητής που αναπαύεται, κοντά στους πρόσφυγες Σμυρνιούς, στο Κοιμητήρι Νέας Σμύρνης. Οσο για «Τ’ αϊ-Γιαννιού», τη «Σύναξη του Προδρόμου» είναι η σπουδαιότερη από τις γιορτές του Προδρόμου Βαπτιστού. Η μισή Ελλάδα γιορτάζει – Γιάννης, Ιωάννα, Πρόδρομος γιορτάζουν. Με πολλές επισκέψεις κλείνει ο κύκλος των Εορτών. Και μια υποσημείωση: για την ορθογραφία, τα Θεοφάνια, Επιφάνια (σημειώνει ο Δημ. Σ. Λουκάτος) ότι γράφονται κατά το Εόρτια, Ολύμπια, Δημήτρια... Αλλο είναι η Επιφάνεια του Χριστού και η Θεοφάνεια... Στη Θεσσαλία κι αλλού την ημέρα των Φώτων συνήθιζαν να βγαίνουν στα ποτάμια με τα εικονίσματα του σπιτιού και να τα πλένουν (σαν τα αρχαία «πλυντήρια» των ξύλινων αγαλμάτων). Αυτά από τη λαογραφία. Καθώς μπαίνει το βιβλίο πίσω στο ράφι, αποδιώχνουμε τη σκέψη ότι στα Ζαγοροχώρια κλέβουν τα εικονίσματα από τις πετρόχτιστες κατάκλειστες εκκλησιές, αλειτούργητες κι αφύλαχτες...
Σε όλη την Ελλάδα αναβιώνουν έθιμα και παραδόσεις σχετικά με τα Φώτα, καθώς γιορτάζεται όχι μόνο ο διωγμός των καλικάντζαρων αλλά και η βάφτιση του Χριστού. Ωστόσο, εκτός από τον αγιασμό των υδάτων που γίνεται σε όλη τη χώρα, κάθε περιοχή διατηρεί τα δικά της, ιδιαίτερα έθιμα. Ειδικά η Μακεδονία είναι τόσο πλούσια σε έθιμα, που σχεδόν κάθε περιοχή της έχει ξεχωριστό τρόπο εορτασμού των Θεοφανίων. Μπαμπούγερα, Αράπηδες και Φωταράδες είναι μερικά μόνο από τα έθιμα που τηρούνται στη βόρεια Ελλάδα κι έχουν τις ρίζες τους στη διονυσιακή λατρεία.
Το συγκεκριμένο βίντεο έχει τραβηχτεί από κάμερα κινητού τηλεφώνου την Παραμονή των Θεοφανείων (με το Παλαιό Εορτολόγιο, 18 Ιανουαρίου με το Νέο) του 2006, κατά την Τελετή του Αγιασμού των υδάτων, η οποία πραγματοποιείται κάθε χρόνο την ίδια ημέρα στον Ιορδάνη Ποταμό, στο σημείο που Βαπτίσθηκε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.
Όσοι έχετε επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους ή όσοι πρόκειται να τους επισκεφθείτε στο μέλλον, θα πρέπει να γνωρίζετε πως η ροή των υδάτων του Ιορδάνη, όταν βρισκόμαστε στην πλευρά του Ισραήλ πηγαίνει πάντοτε προς τα δεξιά. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει ο καθένας από εμάς, επισκεπτόμενος τον Ιορδάνη οποιαδήποτε στιγμή του έτους.
Το απίστευτο βιντεοαίσχος κάποιου υπάνθρωπου, που έχει μπερδέψει την μαγκιά με την ηλιθιότητα...
Έχω ένα βίντεο που κυκλοφορεί από κινητό σε κινητό με ένα παιδάκι 2-3 χρονών που καπνίζει τσιγαριλίκι ή τσιγάρο (δεν φαίνεται η διαφορά) και κάποιοι μακάκες του έχουν βάλει λαϊκά τραγούδια για να κάνει μορφασμούς μάγκα και αυτοί να τραβάνε βίντεο και να γελάνε... Το παιδάκι φαίνεται στο βίντεο και μάλλον θα απαγορεύεται να βγει στην δημοσιότητα,γιατί θα φανεί το προσωπάκι του.
Εύχομαι να βρεθεί αυτός που το έκανε ή και συνεχίζει να το κάνει,για να τιμωρηθεί παραδειγματικά. Είναι αδιανόητο να κάνουν τέτοιο αίσχος σε μωρό παιδί,αυτά τα ηλίθια ζώα. Η μόνη πληροφορία που έχω είναι ότι η πηγή του βίντεο είναι από το Αγρίνιο...
Την Υπουργό κ. Διαμαντοπούλου συνάντησε μία διαφορετική παρέα… τριάντα μαθητών από το 4ο λύκειο Γαλατσίου.
