|
Μια απλή μακαρονάδα με σάλτσα τομάτας, βασιλικό και λάδι. |
Το αίτημα είχαν υποβάλει από κοινού η Ελλάδα, η Ισπανία, η Ιταλία και το Μαρόκο. Την συμπερίληψή τους στη λίστα γιορτάζουν επίσης οι Γάλλοι για την κουζίνα τους, αλλά και την παραδοσιακή τέχνη της δαντέλας του Πουάν ντ' Αλενσόν, οι Ισπανοί για το φλαμένκο, οι Κινέζοι για το βελονισμό και τη θερμοθεραπεία με αψιθιά, οι Τούρκοι για τους αγώνες πάλης των αλειμμένων με λάδι αθλητών (άλλως μπεχλιβάνηδες) του Κιρκπινάρ Αδριανούπολης, οι Αζέροι για την κατασκευή χειροποίητων χαλιών.
Η γνώση, η πρακτική και οι παραδόσεις που συνοδεύουν τη μεσογειακή δίαιτα, οι πρώτες ύλες που χρησιμοποιούνται, αλλά και οι κοινωνικές σχέσεις γύρω από το τραπέζι, τις οποίες αυτή ευνοεί, έπεισαν τους κριτές ότι της αξίζει μια θέση στον κατάλογο με την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ανθρωπότητας.
Ο κατάλογος άνοιξε το 2003, οπότε επικυρώθηκε από 132 κράτη σχετική σύμβαση, προκειμένου να αναδείξει και να συμβάλει στη διατήρηση στοιχείων που δεν είναι μετρήσιμα και αφορούν κατά κύριο λόγο προφορικές παραδόσεις, μορφές τέχνης, κοινωνικές πρακτικές και γενικότερα έθιμα. Η UNESCO συντάσσει ακόμη μία λίστα, όπου περιλαμβάνει άυλα στοιχεία τα οποία απειλούνται.
Η γαστρονομία των Γάλλων
Στον πρώτο κατάλογο, εκτός από τις μεσογειακές χώρες που πανηγυρίζουν για το διαιτολόγιό τους, περιχαρείς είναι οι Γάλλοι, οι οποίοι είδαν τη γαστρονομία τους επιτέλους να εγγράφεται.
Η περίπτωσή της πάντως συζητήθηκε εκτενώς, καθώς υπήρχαν φόβοι ότι ένας τέτοιος τίτλος στη γαλλική κουζίνα μπορεί να τύχει άκριτης εκμετάλλευσης. Τελικά η Επιτροπή αποφάσισε υπέρ, με τη δέσμευση να ελέγχει τη χρήση του λογοτύπου της UNESCO από γαλλικά εστιατόρια.
Στο πόδι σηκώθηκαν για να το γιορτάσουν χορεύοντας στη Σεβίλη οι λάτρεις του φλαμένκο, που αιώνες τώρα συμπύκνωνε τον πόνο και τη χαρά εκατομμυρίων φτωχών ανθρώπων.
Υπό προστασία «τέσσερις»
Η UNESCO έθεσε τέσσερα στοιχεία που απαιτούν άμεσα προστασία:
1) Οι παραδοσιακές τελετές των Ουιγούρων της Κίνας Μεσρέπ.
2) Κινδυνεύει επίσης και πρέπει να προστατευτεί η τεχνική κατασκευής των υδατοστεγών φρακτών (μπουλμέδων) στα κινεζικά ιστιοφόρα, που απαντάται μόνο στην επαρχία Φουτζιάν. 3) Η παράδοση της τυπογραφίας με ξύλινα στοιχεία, που σήμερα ασκείται από μόλις 11 ανθρώπους άνω των 50 ετών στην επαρχία Τζετζιάν και χρησιμοποιείτο για τη διαμόρφωση του γενεαλογικού δένδρου.
4) Εξαφανίζεται επίσης το κροατικό παραδοσιακό τραγούδι της δαλματικής ενδοχώρας Οκάνιε. Κίνα και Κροατία οφείλουν να λάβουν μέτρα και σε μια τετραετία να παρουσιάσουν τα πεπραγμένα τους. Για την υλοποίηση των στόχων δικαιούνται χρηματοδότηση.
(Πηγές: www.unesco.org, Γαλλικό, Ασ. Πρες, Ρόιτερς)