Ο Τάσος Λειβαδίτης διαβάζει τρία ποιήματά του

Aυτό το Αστέρι είναι για όλους μας

(απόσπασμα) του Tάσου Λειβαδίτη

Γιατί εγώ, αγαπημένη, σου χρωστάω κάτι πιο πολύ απ' τον έρωτα εγώ σου χρωστάω το τραγούδι και την ελπίδα, τα δάκρυα και πάλι την ελπίδα.
Στην πιο μικρή στιγμή μαζί σου, έζησα όλη τη ζωή.

Ο Αναστάσιος - Παντελεήμων Λειβαδίτης 

20 Απριλίου 1922 - 30 Οκτωβρίου 1988 

Όπως σημειώνει ο Τίτος Πατρίκιος, φίλος και συνεργάτης του Λειβαδίτη, ήταν τόσο αφοσιωμένος στην ποίηση ώστε όσα ποιήματα του έστελναν «τα διάβαζε όλα ως το κόκαλο και όσο μεγαλύτερη αξία τους έβρισκε, τόσο την αναγνώριζε και τη διακήρυσσε». 

Πάντα επίκαιρο το... "Ουγκάγκα μπουμ μπουμ..."

Καλησπέρα σας :)

Στίχοι: Χάρυ Κλυνν και Γιάννης Κακουλίδης
Μουσική: Γιώργος Κριμιζάκης
Πρώτη εκτέλεση: Χάρυ Κλυνν

Σαν ήμουνα κι εγώ μικρό παιδί
ρωτούσα για να μάθω καθετί.
Ρωτούσα κάθε μέρα τον μπαμπά και τη μαμά
να μάθω πώς γεννιούνται τα παιδιά.
Κοιτούσε ο μπαμπάς μου τη μαμάκα μου κλεφτά
και μου 'λεγαν κι οι δυο τα λόγια αυτά:

Ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι γκάπα γκουμ μπιρλί γκαγκά

αούγκιγκι αούγκιγκι μπάγκαλα γκάουγκα γκα. (2x)

Μου λέγαν οι δασκάλοι στο σχολειό
πως για να μάθω πρέπει να ρωτώ.
ρωτώντας παίρνει βόλτες το μυαλό σου το αργό
και ρώταγα συνέχεια κι εγώ.
Τι, πώς και πού και ποιος και πότε κι όταν και γιατί
και μου 'λεγαν τραβώντας μου το αυτί

Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι μπαγκαλα γκαουγκα γκα (2x)

Ρωτούσα στη δουλειά το διευθυντή
γιατί δεν ανεβαίνουν οι μισθοί.
Γιατί θα πρέπει να ψωνίζω εγώ στη λαϊκή
και να 'χω γίνει εικόνα μαγική.
Γιατί να τη βολεύω συνεχώς με δανεικά
κι εκείνος μου απαντούσε φιλικά:

Ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι γκάπα γκουμ μπιρλί γκαγκά

αούγκιγκι αούγκιγκι μπάγκαλα γκάουγκα γκα. (2x)

Ο γιόκας μου ρωτάει συνεχώς
μπαμπάκα μου τι πάει να πει φτωχός.
Τι πάει να πει κονόμα τι θα πει «θα φας καλά»
παιδί είναι και ρωτάει για πολλά.
Του φτιάχνω χαρακτήρα, του μιλάω σοβαρά
και πάντα του απαντάω καθαρά:

Ουγκαγκα μπουμ μπουμ χι γκαπα γκουμ μπιρλι γκαγκα

αουγκιγκι αουγκιγκι μπαγκαλα γκαουγκα γκα (5x)

Τα παιδιά της Ηγουμενίτσας μαθαίνουν για το Κομμένο...

"Τη μαρτυρική σελίδα του Κομμένου παρουσίασε στους καθηγητές και τους μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ηγουμενίτσας την Παρασκευή 16 Απριλίου ο Δημήτρης Βλαχοπάνος, καλεσμένος από τη διευθύντρια και το σύλλογο του σχολείου. 

Την πρωτοβουλία για την εκδήλωση έλαβε η συντακτική ομάδα της εφημερίδας «Ανθίβολα Λόγου», την οποία εκδίδουν οι μαθητές του σχολείου.

Το ολοκαύτωμα στο Κομμένο Άρτας

Οι καθηγητές και οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν το γεγονός της σφαγής του Κομμένου μέσα από ένα ειδικά διαμορφωμένο για μάθημα τοπικής ιστορίας οπτικοακουστικό (DVD) ντοκουμέντο, το οποίο επιμελήθηκε ο εκ Κομμένου Ηλίας Λάμπρης.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν στους μαθητές οι δραματικές μαρτυρίες ανθρώπων του Κομμένου, οι οποίοι βρέθηκαν αντιμέτωποι με το θάνατο και είδαν με τα ίδια τους τα μάτια τα σπίτια τους να γίνονται στάχτη και αγαπημένα τους πρόσωπα να καίγονται μέσα σ’ αυτά ζωντανά ή να εκτελούνται με αγριότητα στις αυλές και στους δρόμους.
Η συγκίνησή τους κορυφώθηκε, όταν αντίκρισαν τις εικόνες φρίκης που εκατομμύρια συνάνθρωποί μας ζουν σήμερα στις χώρες του λεγόμενου τρίτου κόσμου και σ’ αυτές που η βία του πολέμου και της σφαγής δεν έχει τελειωμό.  

Ο Ηλίας Λάμπρης φρόντισε να συνδέσει τη σφαγή του Κομμένου με τη σφαγή των αμάχων και τα εγκλήματα πολέμου που σημειώνονται σήμερα σε βάρος χιλιάδων δυστυχισμένων και αθώων παιδιών.
Το ολοκαύτωμα του Κομμένου, υπογράμμισε στην ομιλία του ο Δημήτρης Βλαχοπάνος, αποτελεί ένα έγκλημα πολέμου, το οποίο πλήρωσαν ακριβά και οι ίδιοι οι Γερμανοί στρατιώτες που υπήρξαν οι εκτελεστές άμαχων και ανυπεράσπιστων ανθρώπων."

ΚΕΝΤΡΙ: Μόνο έτσι, μπορεί να υπάρξει παιδεία, όταν δηλαδή, οι μαθητές έρχονται οι ίδιοι σε επαφή με ντοκουμέντα που διηγούνται αυτοί που έζησαν γεγονότα, όταν μετά ακολουθεί συζήτηση, όταν γίνεται ζύμωση και καταστάλαγμα. Όλα τα άλλα, είναι προετοιμασία για την παπαγαλία των εξετάσεων...
Γιαυτό, ένα μεγάλο μπράβο στους καθηγητές αυτού του σχολείου που οργάνωσαν και προχώρησαν αυτή την επαφή των παιδιών του Σχολείου τους με την Ιστορία των ανθρώπων κι όχι την Ιστορία των βιβλίων...

ΑμεΑ καταγγέλουν εμπόδια στην κίνηση

Μπορεί λεωφορεία να αγοράστηκαν και να κυκλοφορούν για να εξυπηρετούν και άτομα με αναπηρίες, ωστόσο δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για την πρόσβαση σε αυτά, ούτε ανάλογη προθυμία να εξυπηρετηθούν ανάπηροι.
Καταγγέλλουν αδυναμία πρόσβασης από έλλειψη ραμπών που να οδηγούν στις στάσεις ή όταν υπάρχουν, αρκετές είναι κατειλημμένες από παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
 
Χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου καταγγέλλουν επίσης ότι δεν εξυπηρετούνται είτε από βλάβη του συστήματος... ή άγνοια του τρόπου λειτουργίας του... ή από απλή αδιαφορία, στις
περιπτώσεις αυτές πρέπει να γίνεται γνωστό στην Οργάνωση τους ή την Ομοσπονδία η ημέρα, η ώρα και η συγκεκριμένη στάση που συνέβη το περιστατικό, στη συνέχεια να γνωστοποιείτε από τα όργανα εκπροσώπησης των αναπήρων στον Οργανισμό για να αποδοθούν οι ανάλογες ευθύνες.
Πάντως δύο πράγματα είναι βέβαια,
α/ Η ελλιπής αστυνόμευση των ραμπών και
β/ Η έλλειψη υποδομής για την προσέγγιση των χρηστών αναπηρικού αμαξιδίου στις στάσεις...
Θυμίζουν βιτρίνες που δεν έχεις λεφτά για να αγοράσεις τα εκτιθέμενα προϊόντα.
Μεγάλο κομμάτι ευθύνης αναλογεί στους ΟΤΑ που σχεδόν αδιαφορούν για την προσπελασιμότητα των Κινητά Αναπήρων και των εμποδιζομένων ατόμων και στην δημοτική τους αστυνομία που δεν ελέγχει τις λιγοστές ράμπες που καταλαμβάνονται από αδιάφορους οδηγούς - ελλείψει σαφών εντολών και ελέγχου εφαρμογής των. 

Αναρτήθηκε από I-DIADROMI

Το Kαλό και το Kακό

Σε ένα Πανεπιστήμιο υπήρχε ένας καθηγητής με φήμη για την εχθρότητά του προς την Χριστιανική πίστη.
Στo πρώτο μάθημα κάθε εξαμήνου, εάν υπήρχε ανάμεσα στους φοιτητές κάποιος Χριστιανός, επιχειρούσε να χλευάσει την πίστη του.
Ρώτησε λοιπόν τους φοιτητές:

- Είναι τα πάντα δημιουργήματα του Θεού;

Ένας φοιτητής με βεβαιότητα του απάντησε:

- Μάλιστα, κύριε καθηγητά.

Ο καθηγητής τότε του είπε:

- Αφού τα πάντα τα δημιούργησε ο Θεός, τότε και το Κακό είναι δικό του δημιούργημα και σύμφωνα με την αρχή ότι τα έργα καθορίζουν τι είμαστε, ο Θεός είναι το Κακό.

Ο φοιτητής αυτός αποστομώθηκε και δεν είχε να απαντήσει κάτι. Ο καθηγητής ικανοποιημένος με τον εαυτό του είπε στους φοιτητές πως η πίστη στο Θεό είναι παρά ένας μύθος.

Ένας άλλος φοιτητής στη συνέχεια σήκωσε το χέρι του και τον ρώτησε :

- Κύριε καθηγητά, μπορώ να σας κάνω κι εγώ μία ερώτηση ;

- Βεβαίως, απάντησε ο καθηγητής.

- Το κρύο υπάρχει, κύριε καθηγητά;

- Τι ερώτηση είναι αυτή; Βεβαίως και υπάρχει. Ποτέ δεν ένιωσες το κρύο;

Οι υπόλοιποι φοιτητές γέλασαν με την ερώτηση του συμφοιτητή τους.

Όμως αυτός ο φοιτητής συνέχισε απτόητος :

- Στην πραγματικότητα όμως το κρύο δεν υπάρχει. Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, εκείνο που εμείς θεωρούμε σαν κρύο δεν είναι τίποτε άλλο από την απουσία της θερμότητας. Στο απόλυτο «μηδέν» (-460 βαθμούς Fahrenheit ή -273 Celsius) υπάρχει πλήρης απουσία θερμότητας. Το κρύο αυτό καθαυτό δεν υπάρχει. Εμείς δημιουργήσαμε τη λέξη αυτή για να περιγράψουμε τι νιώθουμε όταν δεν υπάρχει θερμότητα.

Και ο φοιτητής συνέχισε:

- Τι λέτε, κύριε καθηγητά, το σκοτάδι υπάρχει;

- Βεβαίως και υπάρχει, απάντησε ο καθηγητής.

- Όχι κύριε καθηγητά, ούτε το σκοτάδι υπάρχει. Στην πραγματικότητα το σκοτάδι είναι η απουσία του φωτός. Εμείς μπορούμε να ερευνούμε το φως, αλλά δεν μπορούμε να ερευνήσουμε το σκοτάδι. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την πρίσμα του Νεύτωνα για να αποσυνθέσουμε το φως σε αλλά χρώματα και να ερευνήσουμε το μήκος κύματος του κάθε χρώματος. Όμως δεν μπορούμε να μετρήσουμε και να αποσυνθέσουμε το σκοτάδι. Η ακτίνα του φωτός μπορεί να μπει στο σκοτάδι και να το φωτίσει. Πως μπορείτε να μετρήσετε σε πιο βαθμό έχουμε σκοτάδι; Μόνο μετρώντας το ποσοστό του φωτός. Δηλαδή, το σκοτάδι είναι μία έννοια την οποία οι άνθρωποι χρησιμοποιούν για να περιγράψουν την κατάσταση που υπάρχει όταν απουσιάζει το φως.

Και μετά ο φοιτητής συνέχισε:

- Κύριε καθηγητά, το κακό υπάρχει;
Ο καθηγητής απάντησε με, όχι και μεγάλη, βεβαιότητα:

- Δεν είναι Κακό αυτό που βλέπουμε καθημερινά; Η σκληρότητα μεταξύ των ανθρώπων, τόσα εγκλήματα και βία παντού στον κόσμο, όλα αυτά κατά τη γνώμη μου είναι παραδείγματα που αποδεικνύουν ότι υπάρχει το Κακό.

- Και όμως, το Κακό δεν υπάρχει, κύριε καθηγητά. Το Κακό είναι απλά η απουσία του Θεού. Είναι μία λέξη που μοιάζει στο κρύο και το σκοτάδι, δηλαδή μία λέξη που οι άνθρωποι επινόησαν για να περιγράψουν την απουσία του Θεού.
Ο Θεός δεν δημιούργησε το Κακό. Το Κακό δεν είναι σαν την αγάπη, που υπάρχει όπως η θερμότητα και το φως. Το Κακό είναι αποτέλεσμα της απουσίας στην καρδιά του ανθρώπου της Θεϊκής Αγάπης. Είναι σαν το κρύο που έρχεται όταν απουσιάζει η θερμότητα, η σαν το σκοτάδι που έρχεται όταν δεν υπάρχει το φως.

Και ο καθηγητής δεν είχε να απαντήσει τίποτα.

paidika

Απ' τους καλούς πάντα καλό θα μάθης. Αν πηγαίνεις με τους κακούς, και το μυαλό που σούλαχε θα χάσης.

Ιστορικός και Φιλόσοφος

ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ 

Απομνημονεύματα 1.2.19–1.2.23

Η σημασία της άσκησης της αρετής

Κείμενο

[1.2.19] Ἴσως οὖν εἴποιεν ἂν πολλοὶ τῶν φασκόντων φιλοσοφεῖν

ὅτι οὐκ ἄν ποτε ὁ δίκαιος ἄδικος γένοιτο, οὐδὲ ὁ σώφρων ὑβριστής, οὐδὲ ἄλλο οὐδὲν ὧν μάθησίς ἐστιν ὁ μαθὼν ἀνεπιστήμων ἄν ποτε γένοιτο. ἐγὼ δὲ περὶ τούτων οὐχ οὕτω γιγνώσκω·  

ὁρῶ γὰρ ὥσπερ τὰ τοῦ σώματος ἔργα τοὺς μὴ τὰ

σώματα ἀσκοῦντας οὐ δυναμένους ποιεῖν, οὕτω καὶ τὰ τῆς ψυχῆς ἔργα τοὺς μὴ τὴν ψυχὴν ἀσκοῦντας οὐ δυναμένους·

οὔτε γὰρ ἃ δεῖ πράττειν οὔτε ὧν δεῖ ἀπέχεσθαι δύνανται.

[1.2.20] δι’ ὃ καὶ τοὺς υἱεῖς οἱ πατέρες, κἂν ὦσι σώφρονες, ὅμως ἀπὸ τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων εἴργουσιν, ὡς τὴν μὲν τῶν χρηστῶν ὁμιλίαν ἄσκησιν οὖσαν τῆς ἀρετῆς, τὴν δὲ τῶν πονηρῶν κατάλυσιν. μαρτυρεῖ δὲ καὶ τῶν ποιητῶν ὅ τε λέγων·

Ἐσθλῶν μὲν γὰρ ἄπ’ ἐσθλὰ διδάξεαι· 

ἢν δὲ κακοῖσι συμμίσγῃς, 

ἀπολεῖς καὶ τὸν ἐόντα νόον, 

καὶ ὁ λέγων·

Αὐτὰρ ἀνὴρ ἀγαθὸς τοτὲ μὲν κακός, ἄλλοτε δ’ ἐσθλός.

Μετάφραση:  Κ. Βάρναλης. [1939] χ.χ. 

Ξενοφών. Απομνημονεύματα.

Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια. Ι–ΙΙ. Αθήνα: Ζαχαρόπουλος.

Ίσως λοιπόν ημπορούσαν να ειπούν πολλοί από εκείνους, που λέγουν ότι φιλοσοφούν, ότι ουδέποτε ο δίκαιος ημπορεί να γίνη άδικος ούτε ο σώφρων αυθαίρετος ούτε κατ' άλλο τίποτε εξ εκείνων, τα οποία μανθάνονται, ο μαθών μπορεί να γίνη ανεπιστήμων. 

Εγώ όμως περί τούτων δεν φρονώ ούτω· διότι παρατηρώ, ότι, καθώς τα σωματικά έργα εκείνοι, που δεν εξασκούν τα σώματα, δεν ημπορούν να τα εκτελούν, έτσι και τα ψυχικά έργα εκείνοι, που δεν εξασκούν την ψυχήν, δεν ημπορούν να τα εκτελούν, διότι, ούτε όσα πρέπει να κάμνουν, ημπορούν να τα κάμνουν, ούτε από όσα πρέπει να απέχουν, ημπορούν να απέχουν.

Διά τούτο και οι πατέρες τους υιούς των, και αν είναι σώφρονες, όμως τους εμποδίζουν από τους πονηρούς ανθρώπους, επειδή η μεν συναναστροφή των εναρέτων είναι άσκησις της αρετής, η δε συναναστροφή των πονηρών καταστροφή. Είναι δε μάρτυς τούτου από τους ποιητάς και εκείνος που λέγει:

Απ' τους καλούς πάντα καλό θα μάθης.

Αν πηγαίνεις με τους κακούς,

Και το μυαλό που σούλαχε θα χάσης.

και εκείνος που λέγει:

Ο καλός άλλοτε κακός και άλλοτε καλός είναι.

"Ο κήπος είναι ανθηρός"

Τότε που με την καρδιά μας γελάγαμε...

τότε που μας ψυχαγωγούσαν τα έξυπνα κείμενα και οι καταπληκτικές ερμηνείες...

τότε που δεν είχαμε ανάγκη από τις βωμολοχίες και την προστυχιά για να "διασκεδάσουμε"...

Ωραίοι Έλληνες: Θεόφιλος: Η Ωραία Αδριάνα Τhe painter Theophilos: Beautiful Adriana

Η θεά της γεωργίας Δήμητρα

Θεόφιλος ο Μυτιληναίος (1870-1934). 

Μυτιλήνη, Σμύρνη, Πήλιο. 

Εκεί άφησε τα χνάρια του ο λαϊκός ζωγράφος που, στην εποχή του ακαδημαϊσμού και της ξενομανίας, ζωντάνεψε καμβάδες, τοίχους και κεραμικά με τα λαμπερά χρώματα της ελληνικής φύσης, με σκηνές της αγροτικής και αστικής καθημερινής ζωής, με γιορτές κι εθνικά κατορθώματα. 

Για λίγους παράδες, ή και για ένα πιάτο φαΐ...

Μετά θάνατον σπουδαίος και διεθνώς, χάρη -κυρίως- στον εκδότη- κριτικό τέχνης Στρατή Ελευθεριάδη-Τεριάντ. 

14 δημιουργίες του εμφανίζονται εδώ, ολόκληρες ή αποσπάσματά τους.

Συλλογή "Ζωγραφιές απ' τον Θεόφιλο" (1974).12 τραγούδια σε μουσική Νότη Μαυρουδή και ποίηση Άκου Δασκαλόπουλου, εμπνευσμένη απ' τις ζωγραφιές του. Ερμηνεία: Αλεξάνδρα (Κυριακάκη), Γ. Μουφλουζέλης, Χ. Γαλανός. Επανέκδοση σε cd:1996. 1. H Ωραία Αδριάνα.

Η απόδοση στα αγγλικά είναι πειραματική και στοχεύει βασικά στην καλύτερη οικειοποίηση του τραγουδιού στο διεθνές κοινό του ΥΤ. Ευχαριστώ τον φίλο Γ.Α. για την καθοριστική του συμβολή σ' αυτό. Πάντως κρατήθηκε το μέτρο και η ομοιοκαταληξία, ώστε να ακολουθεί τη μουσική και στα αγγλικά...

Τheophilos (Hatzimihail). (1870-1934). Major folk greek painter, lived in Lesvos, Smyrne, Pilion. In his painting the naif meets the byzantine tradition and the bright greek sky covers heros peasants and dudes...

The LP "Pictures of Theophilos", an inspiration out of this painting, (1974, reed. 1996) is a wonderful work of the composer Notis Mavroudis and of the poet Akos Daskalopoulos. Beautiful Adriana is interpreted by Alexanrda.

από oblique0S

Η ιστορία μιας 16χρονης

Η ιστορία μιας 16χρονης που συγκλονίζει

Η ιστορία μιας 16χρονης που πουλήθηκε, βιάστηκε και κατέληξε έγκυος στη φυλακή. Η επανάσταση που επιχείρησε να κάνει στα νεανικά της χρόνια, αρνούμενη να παντρευτεί τον γέρο στον οποίο την πούλησε ο πατέρας της, καταπνίγηκε εν τη γένεσή της από την ανδροκρατούμενη κοινωνία, που για να τη «συμμορφώσει» την καταδίκασε σε επταετή κάθειρξη. «Αναγκάστηκα να αρραβωνιαστώ έναν κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερό μου άντρα» τολμά να πει τώρα η 16χρονη πίσω από τα κάγκελα των γυναικείων φυλακών της Καμπούλ, χωρίς όμως να αποκαλύπτει -για ευνόητους λόγους- το όνομά της. Ο πατέρας της την πούλησε για 5.000 δολάρια στον μέλλοντα σύζυγό της, ενώ εκείνη ήταν ερωτευμένη με έναν νεαρό.

Σήμερα, έγκυος, δεν γνωρίζει καν ποιος είναι ο πατέρας του παιδιού που θα φέρει στον κόσμο, καθώς αν και είχε κάνει έρωτα με τον νεαρό, ο ηλικιωμένος σύζυγός της τη βίασε. Θύμα βιασμού όμως, όπως καταγγέλλει, έπεσε και κατά τη διάρκεια της κράτησής της, πριν ακόμη μεταφερθεί στις φυλακές της Καμπούλ.

Η ιστορία της 16χρονης κρατούμενης δεν είναι παρά ακόμη μία στο ψηφιδωτό του πόνου που έχουν «φιλοτεχνήσει» τα τελευταία χρόνια οι συνολικά 145 κρατούμενες των γυναικείων φυλακών της αφγανικής πρωτεύουσας. Μια εικόνα όμως που οι υπεύθυνοι του σωφρονιστικού καταστήματος φροντίζουν να κρύβουν καλά πίσω από μια λαμπερή «βιτρίνα», που περιλαμβάνει από αθλοπαιδιές, όπως οι αγώνες βόλεϊ μεταξύ των τροφίμων, μέχρι εκδηλώσεις για την προσφορά δώρων στις κρατούμενες.

«Πάνω από τις μισές κρατούμενες στις φυλακές του Αφγανιστάν έχουν καταδικαστεί για τα "ηθικά εγκλήματα" που διέπραξαν» λέει η Κίμπερλι Μότλεϊ, η Αμερικανίδα νομικός που στο πλαίσιο της έρευνας που έχει κάνει για το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας, έχει πάρει συνεντεύξεις από 348 κρατούμενες. «Από τις υπόλοιπες περίπου το 30% έχουν καταδικαστεί για αδικήματα όπως ο φόνος ή η κλοπή».

Αν και ο Μπαράκ Ομπάμα έχει διατάξει την αποστολή μιας έξτρα στρατιωτικής δύναμης 30.000 ανδρών στο Αφγανιστάν για την αντιμετώπιση των Ταλιμπάν, οι αξιωματούχοι της χώρας αναγνωρίζουν πως πρέπει να γίνουν άμεσα και μια σειρά από μεταρρυθμίσεις προκειμένου να επέλθει η σταθερότητα.

Μέχρι τότε όμως η 16χρονη έγκλειστη, τρομοκρατημένη, θα δηλώνει για το «έγκλημά» της: «Συγγνώμη, αλλά εγώ φταίω. Έκανα λάθος».

Πηγή εδώ.

Αναρτήθηκε από KΑΡΜΕΝ ΓΛΙΓΛΗ στις Σάββατο, 03 Απριλίου 2010 12:57 π.μ.

«Βαρέθηκα όλους αυτούς που παίζουνε με τα όνειρα μας!»

Γεια σου Τρυποκάρυδε! Είμαι 17, τρίτη λυκείου και όπου να ‘ναι δίνω πανελλήνιες. Αναγκαστικά γιατί αν δεν δώσεις και αν δεν μπεις σε σχολή σου λένε πως είσαι τίποτα. Στο σχολείο οι καθηγητές είναι στον κόσμο τους και έτσι μετά τις ώρες εκεί, αναγκάζομαι να περνάω καθημερινά άλλες 4-5 ώρες στο φροντιστήριο! Το ότι δεν γίνεται μάθημα σε κανένα σχολείο είναι κοινό μυστικό, κοντεύουν οι εξετάσεις και σε κανένα μάθημα αυτοί οι κύριοι δεν έχουνε τελειώσει την ύλη. Και αν δεν είχαμε λεφτά να πάμε φροντιστήριο τι θα γινότανε; Πανηγύρι!

Και για πες μου φίλε μου Τρυποκάρυδε και αν περάσω στη σχολή τι θα κερδίσω; Έχασα ένα χρόνο από τη ζωή μου μέσα στα βιβλία αντί να είμαι με τους φίλους μου και να ΖΩ, και θα χάσω και κάποια χρόνια ακόμη γιατί; Για να καταλήξω τελικά ένας ακόμη άνεργος…

Βαρέθηκα όλους αυτούς που παίζουνε με τα όνειρα μας!

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Πάπας Βενέδικτος: Η Εκκλησία "πληγώθηκε από τις αμαρτίες μας"

Οι πρώτες κουβέντες του πάπα για το σκάνδαλο 
της παιδεραστίας

Με μία γενική αναφορά περί αμαρτίας ο Πάπας Βενέδικτος, που πραγματοποιεί επίσκεψη στη Μάλτα έκανε την πρώτη νύξη για το σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης που ταλανίζει τη ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. 

Η Εκκλησία "πληγώθηκε από τις αμαρτίες μας", δήλωσε ο προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ενώ ο εκπρόσωπος του Βατικανού χαρακτήρισε τη δήλωση ως αναφορά στο σκάνδαλο της σεξουαλικής κακοποίησης. 

Πάντως ο Βενέδικτος, μιλώντας στους δημοσιογράφους, απέφυγε να πει τη λέξη κακοποίηση.

enet

ΟΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ

Η ακτιβίστρια του Βυζαντίου

Η βυζαντινολόγος της Οξφόρδης Άβεριλ Κάμερον μιλάει αποκλειστικά στο «Βήμα» για την επικαιρότητα της αυτοκρατορίας και εξηγεί γιατί η γνώση του βυζαντινού κόσμου έχει θεμελιώδη σημασία για τη Δύση

- Στην εισαγωγή του βιβλίου σας «Οι Βυζαντινοί» λέτε ότι για τους περισσότερους ιστορικούς το Βυζάντιο σχεδόν δεν υπάρχει. Πού οφείλεται αυτό κατά τη γνώμη σας;
«Θα πρέπει να έχετε υπόψη σας ότι το βιβλίο αυτό γράφτηκε πρωτίστως για ένα μη ελληνικό κοινό. Γνωρίζετε ότι τον τελευταίο καιρό συζητείται έντονα το τέλος του αρχαίου κόσμου σε σχέση με τον χαρακτήρα της σημερινής Ευρώπης και με ό,τι συνεπάγεται. Το βιβλίο δεν είναι επομένως μέρος της ορθόδοξης παράδοσης, αλλά δεδομένου ότι ανήκει στη σειρά "Οι λαοί της Ευρώπης" προσπαθεί να συμβάλει στη σφαιρικότερη γνώση μας για την ήπειρό μας, δηλαδή για την παράδοση και τον κόσμο που κληρονομήσαμε, όπως και για το τι σημαίνει για μας».

- Έχει κανείς την εντύπωση πως η ιστορία της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας είχε πολύ μικρή επίδραση στον τρόπο με τον οποίον οι ιστορικοί ερμηνεύουν αυτό που λέμε σύγχρονος κόσμος. Σημαίνει άραγε πως εξαιτίας αυτού υπάρχει ένα κενό στη σύγχρονη σκέψη;
«Πιστεύω ότι η ιστορία της χριστιανοσύνης και του Βυζαντίου, όπως και όλης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου, έχει θεμελιώδη σημασία για όλους μας. Βλέπουμε άλλωστε τελευταία να εκδίδονται συνεχώς βιβλία που ασχολούνται με την πτώση των αυτοκρατοριών: της ρωμαϊκής, της αμερικανικής κτλ. κτλ. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, όπως αντιλαμβάνεστε, δεν μπορεί να μην αποτελεί ουσιαστικό μέρος αυτής της συζήτησης».

- Αυτό μας οδηγεί στην επόμενη ερώτηση.Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία υπήρξε προέκταση της Ρωμαϊκής ή μήπως ήταν κάτι νέο; Η αντίληψη περί πόλεως ήταν ελληνική (όπως και ρωμαϊκή αργότερα).Ωστόσο η αντίληψη περί αυτοκρατορίας προέρχεται από τη Ρώμη. Πώς αυτές οι δύο αντιλήψεις- ή ιδέες,αν προτιμάτε- αλληλεπιδρούν στη βυζαντινή ιστορία;
«Ανεξαρτήτως του πώς ερμηνεύουμε εμείς τα πράγματα, αυτό που έχει σημασία πρωτίστως είναι το τι πίστευαν οι ίδιοι οι Βυζαντινοί, οι οποίοι αντιλαμβάνονταν και αποκαλούσαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους. Θεωρούσαν επομένως ότι ήταν η συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εμείς τους θεωρούμε περισσότερο Έλληνες εξαιτίας της γλώσσας, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και νωρίτερα η γλώσσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Ανατολή ήταν τα ελληνικά». 

 

Μικρογραφία με θέμα τη Σταύρωση, από το «Ψαλτήριο Χλούντοφ» (9ος αι.)

- Εξαιτίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

«Ακριβώς». - Ας πάμε σε ένα άλλο θέμα. Ποια ήταν η σχέση του Βυζαντίου με τη φεουδαλική Ευρώπη και τα παπικά κράτη;
«Το θέμα είναι τεράστιο. Ας τονίσω μόνο ότι η σχέση του Βυζαντίου ήταν στενότερη με τη Μέση Ανατολή, αφού το ίδιο υπήρξε τμήμα της. Όσον αφορά όμως τη Δυτική Ευρώπη οι σχέσεις του μαζί της ήταν πολύ μεγαλύτερης κλίμακας από όσο πιστεύεται. Με τη Βενετία, με τους λαούς της Αδριατικής, με το Ντουμπρόβνικ και όλες τις παραλιακές πόλεις της περιοχής».

- Με όρους γεωγραφικούς το Βυζάντιο ήταν μέρος της Ευρώπης. Μπορούμε άραγε να πούμε το ίδιο εξετάζοντας με όρους πολιτισμικούς και ιστορικούς;
«Νομίζω πως ναι. Στην τελευταία περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας- αλλά και πολύ νωρίτερα στην Κωνσταντινούπολη υπήρχαν πολλοί από τη λατινική Ευρώπη. Παρά τη σύγκρουση συμφερόντων, ξέρουμε λ.χ. πόσο στενή ήταν η σχέση του Βυζαντίου με τη Βενετία. Οι Έλληνες λόγιοι που κατέφυγαν εκεί μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης- αλλά και νωρίτερα- δίδαξαν ελληνικά. Ήταν οι πρώτοι ουμανιστές- πριν από την Αναγέννηση. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα ασπάστηκαν τον καθολικισμό. Ήταν άνθρωποι του γραπτού λόγου, των βιβλίων και της μάθησης».

- Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρέθηκε στα δύο.Πέραν των θρησκευτικών λόγων,ποιο ήταν το πολιτικό παιχνίδι που παίχτηκε εκείνη την εποχή; Και πώς αυτό επηρέασε τον δυτικό κόσμο και τη χριστιανοσύνη; «Μιλάμε για το filioque και το σχίσμα. Πρέπει να τονίσουμε ότι οι Βυζαντινοί ως το τέλος αγωνίζονταν να επιτύχουν την επανένωση των Εκκλησιών- και άρα της αυτοκρατορίας. Η διαίρεση, το σχίσμα, υπήρξε καθοριστικό για τα όσα θα συνέβαιναν κατόπιν, που δεν συνέβησαν όμως με τον δραματικό τρόπο με τον οποίο τα αντιλαμβανόμαστε. Η διαίρεση ήδη υπήρχε από τον 6ο αιώνα μ.Χ. Το ζήτημα ποια πλευρά θα επικρατούσε ήταν ανοιχτό από παλιά. Και εξηγεί, θα έλεγα, για ποιον λόγο το filioque έγινε το μεγάλο θέμα, που πρέπει φυσικά να το συνδέσουμε με την απληστία, τη δίψα για εξουσία».

- Ποιες πιστεύετε ότι ήταν οι κρίσιμες διαφορές ανάμεσα στην Ανατολή και στη Δύση όσον αφορά την ερμηνεία της ελληνικής κληρονομιάς και του πολιτισμού;
«Ω, Θεέ μου. Αυτή είναι μια πολύ δύσκολη ερώτηση... Μολονότι οι Βυζαντινοί θεωρούσαν τους εαυτούς τους Ρωμαίους, η γλώσσα τους ήταν η ελληνική και η παιδεία τους βασιζόταν στα κείμενα της κλασικής Ελλάδας. Και παρ΄ όλο που συχνά απέρριπταν τον Πλάτωνα, τον διάβαζαν συστηματικά. Πολλοί Δυτικοί μετέβαιναν στην Κωνσταντινούπολη για να έλθουν σε επαφή με τον βυζαντινό πολιτισμό. Εδώ χρειάζεται να πούμε ότι ο πολιτισμός της Δύσης για πολύ μεγάλο διάστημα ήταν χαμηλού επιπέδου».

- Τι θα μπορούσε να πει κανείς αν συνέκρινε την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία του Γερμανικού Έθνους με το Βυζάντιο;
«Και αυτή η ερώτηση είναι δύσκολο να απαντηθεί. Το μόνο που μπορώ να πω γενικά είναι ότι στην Κωνσταντινούπολη είχαν κατά κάποιον τρόπο αυτή την απίστευτη ιδέα για το ποιοι ήταν, ότι τους όριζε μια κοινή ταυτότητα, ενώ στη Δύση υπήρχαν πολλές διαφορετικές ιδέες, γι΄ αυτό και οι άνθρωποι εκεί έβλεπαν την Κωνσταντινούπολη ως κάτι εξαιρετικό».

- Και ως ένα μεγάλο κομμάτι λείας. «Ακριβώς. Είχαμε πρόσφατα στο Λονδίνο μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση βυζαντινής τέχνης που διήρκεσε πέντε μήνες. Ανάμεσα στους επιμελητές ήταν η Μαρία Βασιλάκη από το Μουσείο Μπενάκη. Η έκθεση είχε τεράστια επιτυχία. Πάρα πολλοί επισκέπτες, πολλά εκθέματα».

- Πώς την υποδέχθηκε το βρετανικό κοινό;
«Έκανε μεγάλη εντύπωση. Ποικιλία και πληθώρα εκθεμάτων. Δυστυχώς η έκθεση δεν συνοδευόταν από τα αναγκαία επεξηγηματικά ιστορικά κείμενα, γι΄ αυτό και στις κριτικές στον Τύπο γράφτηκαν πράγματα του είδους “είναι πάρα πολύ ωραία τα εκθέματα αλλά υπάρχουν πολλά που δεν τα καταλαβαίνουμε”».

- Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια τάση εκ μέρους των ιστορικών να επανεξετάσουν τη σημασία του Βυζαντίου και των επιτευγμάτων του. Πιστεύετε πως αυτό είναι απλώς μια νέα ερμηνευτική προσέγγιση ή σηματοδοτεί ριζοσπαστικές αλλαγές στις ιστορικές σπουδές; «Ριζοσπαστικές αλλαγές... δεν θα το έλεγα. Παλιά είχαμε εκτεταμένες σπουδές όσον αφορά την ιστορία και τον πολιτισμό των Εκκλησιών. Σήμερα έχουμε περισσότερες σπουδές για κοσμικά ζητήματα. Όσον αφορά τις ιστορικές σπουδές παλαιών περιόδων, το κύριο ενδιαφέρον εξακολουθεί να είναι στραμμένο στην αρχαιότητα. Στο τμήμα Ιστορίας της Οξφόρδης, για να σας δώσω ένα παράδειγμα, από τους εξήντα καθηγητές μόνον ένας έχει ως αντικείμενο το Βυζάντιο».

- Επιτρέπετε να ζητήσω τη γνώμη σας για τους βυζαντινολόγους της Νοτιοανατολικής Ευρώπης;

«Είναι πολύ αξιόλογοι».

- Θα μπορούσατε να αναφέρετε μερικούς;
«Δεν θα ήταν πολύ ευγενικό». - Είναι η συνήθης απάντηση σε αυτή την ερώτηση.
«Έχετε, για παράδειγμα, την Αγγελική Λαΐου, που δυστυχώς πέθανε πρόσφατα. Πολύ σημαντική. Ηταν η επιμελήτρια του εξαίρετου τρίτομου έργου. Η οικονομική ιστορία του Βυζαντίου, όπου έκανε θαυμάσια δουλειά. Είναι ακόμη ο Ευάγγελος Χρυσός, ο Οικονομίδης, η Ελένη Αρβελέρ φυσικά και πολλοί άλλοι».

- Σας ευχαριστώ πολύ. «Κι εγώ». 

Η Αβεριλ Κάμερον (γεννημένη το 1940) ανήκει στις σημαντικότερες σύγχρονες ιστορικούς της Μεγάλης Βρετανίας.Καθηγήτρια της Ύστερης Αρχαιότητας και της Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης πρωτοστατεί στην ανάπτυξη και ανανέωση των βυζαντινών σπουδών διεθνώς και με το έργο της υποστηρίζει πως δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουμε τον σημερινό δυτικό κόσμο υποβαθμίζοντας ή αγνοώντας το Βυζάντιο,που υπήρξε προέκταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με θαυμαστά επιτεύγματα στην τέχνη,στην επιστήμη και στην κοινωνική οργάνωση.Το βιβλίο της Οι Βυζαντινοί, που ανήκει στη γνωστή σειρά με τίτλο «Οι λαοί της Ευρώπης», κυκλοφορεί αύριο στα ελληνικά από τις εκδόσεις Ψυχογιός.

ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΒΙΣΤΩΝΙΤΗΣ | Κυριακή 5 Απριλίου 2009

Ελληνικές πεταλούδες πωλούνται παράνομα στο Ιnternet Στην Ισπανία αδειοδοτείται ακόμη και η φωτογράφισή τους. Ακόμη και στην Τουρκία οι συλλέκτες πεταλούδων συλλαμβάνονται

Μόνο ελληνικές πεταλούδες δεν είχαμε δει να πωλούνται παράνομα στο Ιnternet. Συμβαίνει πλέον και αυτό. Σπάνια είδη παγιδεύονται και μέσω διαδικτυακών δημοπρασιών 

ή απευθείας πωλήσεων «εμπλουτίζουν» 

τις προθήκες των συλλεκτών ανά τον κόσμο.

Η εντυπωσιακή Ρarnassius apollo (επάνω) είναι η μοναδική πεταλούδα στην Ελλάδα που προστατεύεται από τη σύμβαση CΙΤΕS για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών. Παρ΄ όλα αυτά μέσω Διαδικτύου έχουν παρανόμως πωληθεί το τελευταίο εξάμηνο 62 πεταλούδες του είδους. Ωστόσο και άλλα λεπιδόπτερα που αποτελούν είδη κοινοτικού ενδιαφέροντος, όπως οι πεταλούδες (από αριστερά κάτω) Lycaena dispar, Ρolygonia c-album και Ρseudochazara orestes, παγιδεύονται συχνά στις απόχες των συλλεκτών-εμπόρων

Ένας Έλληνας μάλιστα- εμφανίζεται στο eΒay με το όνομα «Τhanos 2008» έχει πωλήσει τους τελευταίους 12 μήνες 417 πεταλούδες. Δηλαδή περισσότερες από μία την ημέρα! Αλλά και μέσω γερμανικής ιστοσελίδας πωλούνται εκατοντάδες. 

Οι τιμές των εντυπωσιακών αυτών λεπιδόπτερων ξεκινούν από 5 και φθάνουν τα 120 ευρώ η μία, ανάλογα με τη σπανιότητα του είδους. Το υφιστάμενο καθεστώς προστασίας των πεταλούδων της Ελλάδας αποδεικνύεται ατελέσφορο. 

Ακόμη και όταν χορηγούνται άδειες για τη συλλογή ορισμένων ειδών- συνήθως για επιστημονικούς σκοπούς- κανείς δεν ελέγχει τον αριθμό και τα είδη που τελικά συνελέγησαν. Βεβαίως οι συλλέκτες έμποροι δεν ζητούν ποτέ άδεια συλλογής. 

Όπως καταγγέλλει ο βραβευμένος από την Ακαδημία Αθηνών ερευνητής πεταλούδων και συγγραφέας κ. Λάζαρος Παμπέρης , στην προστασία τους μπορεί να συμβάλει μόνο η καθολική απαγόρευση της συλλογής από συλλέκτες- εμπόρους όλων των ειδών, η επιβολή αυστηρών ποινών σε όσους το πράττουν χωρίς άδεια, ο ουσιαστικός έλεγχος στις περιοχές όπου πραγματοποιούνται οι σχετικές δραστηριότητες και η παράλληλη τοποθέτηση πινακίδων για την απαγόρευση συλλογής. 

από astrofegia 

---

Oι συλλέκτες συνήθως τις παγιδεύουν με απόχη και τις σκοτώνουν με τα χέρια χωρίς να αλλοιώσουν τα πολύχρωμα φτερά τους. Αλλοι τις βάζουν ζωντανές σε ένα κουτί με ειδικούς κρυστάλλους που βγάζουν θανατηφόρες αναθυμιάσεις. 

«Στην Ελλάδα έρχονται οι ξένοι συλλέκτες και δρουν ανεξέλεγκτα. Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες υπάρχουν όρια. Στην Ισπανία αδειοδοτείται ακόμη και η φωτογράφισή τους. Ακόμη και στην Τουρκία οι συλλέκτες πεταλούδων συλλαμβάνονται» λέει ο κ. Παμπέρης, ο οποίος πριν από έναν μήνα έστειλε έγγραφη καταγγελία στην Κεντρική Διαχειριστική Αρχή CΙΤΕS του υπουργείου Περιβάλλοντος για την παράνομη συλλογή και εμπορία πεταλούδων. 

Η σύμβαση CΙΤΕS για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών απαγορεύει ρητώς την εμπορία τους. «Αναμένω τη λήψη από το υπουργείο όλων των μέτρων που προβλέπει η νομοθεσία για τα καταγγελλόμενα και ελπίζω στην αλλαγή του θεσμικού πλαισίου για την ουσιαστικότερη προστασία των πεταλούδων» αναφέρει ο κ. Παμπέρης. Επιστολή έστειλε και το WWF Ελλάς, αλλά προς τους διαχειριστές των ιστοσελίδων όπου γίνεται το διαδικτυακό εμπόριο πεταλούδων, με στόχο να τους ενημερώσει ότι τα είδη που διακινούνται προστατεύονται από το ελληνικό και κοινοτικό δίκαιο.

Διαβάστε περισσότερα:

Ο θυμός και η αγάπη ...

Ενώ ένας άνδρας γυάλιζε το νέο αυτοκίνητό του, ο ηλικίας 4 ετών γιος του,

πήρε μια πέτρα και γρατζούνισε με γραμμές μέρος του αυτοκινήτου. Στο θυμό

του απάνω, ο άνδρας αυτός πήρε το χέρι του παιδιού του και χρησιμοποιώντας

ένα γαλλικό κλειδί, το χτύπησε πολλές φορές .

Στο νοσοκομείο, το παιδί έχασε όλα τα δάχτυλά του λόγω των πολλαπλών

σπασιμάτων. Όταν το παιδί είδε τον πατέρα του ..... με τα παραπονεμένα

μάτια του γεμάτα πόνο τον ρώτησε: " Μπαμπά... πότε τα δάχτυλά μου θα

μεγαλώσουν πάλι ?" Το άτομο βουβό, πήγε πίσω στο αυτοκίνητό του και

το κλώτσησε πολλές φορές .

Σκεπτόμενος αυτό που έκανε, βρισκόμενος μπροστά στο αυτοκίνητο του

και βλέποντας ξανά τις γρατσουνιές, αντιλήφθηκε ότι το παιδί του είχε

γράψει με την πέτρα "ΜΠΑΜΠΑ ΣΕ ΑΓΑΠΩ".

Την επόμενη ημέρα ο άνδρας αυτός αυτοκτόνησε .

Ο θυμός και η αγάπη δεν έχουν κανένα όριο. Επιλέξτε τα τελευταία

για να έχετε μιαν όμορφη, καλή ζωή.

Τα πράγματα υπάρχουν για να χρησιμοποιούνται,

ενώ οι άνθρωποι είναι να για να αγαπηθούν.

Προσέξτε τις σκέψεις σας, γίνονται λέξεις.

Προσέξτε τις λέξεις σας, γίνονται ενέργειες.

Προσέξτε τις ενέργειές σας, γίνονται συνήθειες.

Προσέξτε τις συνήθειές σας που γίνονται χαρακτήρας .

Προσέξτε το χαρακτήρα σας, γίνεται το πεπρωμένο σας...

Ανατολική Αττική  

Παιδί, μόνο στο σπίτι, παχαίνει...

Όταν οι γονείς απουσιάζουν, τα παιδιά τρώνε διαρκώς λιπαρά 

και ζαχαρούχα προϊόντα

Όταν οι γονείς λείπουν, τα παιδιά παχαίνουν και δύσκολα αδυνατίζουν. 

Αυτό διαπιστώνει μελέτη της Παιδιατρικής Κλινικής του Ασκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας, σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά που παρακολούθησαν πρόγραμμα απώλειας βάρους. 

Σύμφωνα με τη μελέτη, παρά τη ραγδαία αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας τα τελευταία χρόνια, μόνο λίγα παιδιά παρακολουθούν ειδικά προγράμματα μείωσης του σωματικού βάρους. Και από αυτά, το 65% κόβουν τη δίαιτα στη μέση! Ανάμεσα στους κύριους λόγους διακοπής της είναι η πολύωρη απουσία των γονιών από το σπίτι.
«Η απώλεια βάρους στα μικρά παιδιά είναι μια δύσκολη διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Ένας από τους βασικούς λόγους που διακόπτουν το πρόγραμμα μείωσης βάρους είναι ότι τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Ωστόσο, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός ότι τα παιδιά μένουν για πολλές ώρες χωρίς επίβλεψη από τους γονείς- που λείπουν στις δουλειές τους- με αποτέλεσμα να τσιμπολογούν ανεξέλεγκτα και τελικά να εγκαταλείπουν το πρόγραμμα» εξηγεί η κυρία Ολγα Φιλίππου , παιδίατρος στο Ασκληπιείο και επικεφαλής της ιατρικής ομάδας που πραγματοποίησε την παραπάνω μελέτη.

Το... τσιμπολόγημα των παιδιών, κυρίως όταν απουσιάζουν οι γονείς, κάθε άλλο παρά υγιεινές τροφές περιλαμβάνει: τσιπς, μπισκότα, σοκολάτες και άλλα σνακ πλούσια σε λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη καταναλώνονται ως και πάνω από τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ αρκετά συχνή στο παιδικό διαιτολόγιο είναι και η παρουσία αναψυκτικών και έτοιμων φαγητών που συνήθως προσφέρουν πολλές θερμίδες αλλά λίγα θρεπτικά συστατικά.
Όπως διαπιστώνουν οι επιστήμονες, στην περίπτωση των παιδιών (κυρίως της νηπιακής ηλικίας) το να αναγνωριστεί το πρόβλημα της παχυσαρκίας δεν είναι εύκολη υπόθεση: σε εννέα στις δέκα περιπτώσεις, στην οικογένεια του παχύσαρκου παιδιού υπάρχει
Διαβάστε περισσότερα...

Φέρτε τα πίσω!! Reunite Them! BRING THEM BACK!

Thousands of pieces of Greek antiquities are hosted in the British Museum. Our campaign does not ask for the return of those.
We ask for the return of the Parthenon Marbles in Greece and the Reunification of the Monument.
We, the users of the Internet obtain power and we are able to mobilize the international public opinion. Our goal can be achieved this way.
Do you believe this is fair? If yes, help this goal come true.
Say your own BRING THEM BACK!

Reunite Them! “BRING THEM BACK!”
Στο Βρετανικό Μουσείο φιλοξενούνται χιλιάδες κομμάτια ελληνικών αρχαιοτήτων. Η καμπάνια μας δε ζητάει την επιστροφή όλων αυτών. Ζητάμε την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα για να επανενωθεί το Μνημείο.
Eμείς οι χρήστες του διαδικτύου έχουμε τη δύναμη και μπορούμε να κινητοποιήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Ο σκοπός μας μπορεί να επιτευχθεί με αυτό τον τρόπο.
Πιστεύεις ότι είναι δίκαιο; Αν ναι, βοήθησε να γίνει πραγματικότητα.
Πες το δικό σου “BRING THEM BACK!”

---

BRING THEM BACK!

Αναρτήθηκε από Our Greek tv στις 11:17 π.μ.

Το ActClick.com πραγματοποιεί μια μεγάλη καμπάνια -διαδικτυακή και μη- με μήνυμα την Επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Η καμπάνια ονομάζεται “BRING THEM BACK!” και η ιστορία της ξεκινά 209 χρόνια μετά το 1801, όταν ο Λόρδος Έλγιν αποφάσισε να λεηλατήσει την Ακρόπολη των Αθηνών. Το ταξίδι του “BRING THEM BACK!” αρχίζει από την Αθήνα, το Νέο Μουσείο Ακρόπολης και τον Παρθενώνα για να διαδοθεί σε ολόκληρο τον κόσμο… με ένα μόλις click!

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι η ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του κόσμου ανεξαρτήτως χώρας, ηπείρου και εθνικότητας για την ιστορία ενός από τα σημαντικότερα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι η παράλληλη προβολή όλων των Επιτροπών, των φορέων και των προσπαθειών που έχουν συντελεστεί ως σήμερα για την επιστροφή ή την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Ελλάδα.

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι να ενώσουμε και όχι να χωρίσουμε.

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι η συλλογική προσπάθεια ως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 για τη συγκέντρωση του μεγαλύτερου αριθμού υπογραφών από πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο, που στέλνουν το δικό τους ηχηρό μήνυμα BRING THEM BACK!” και διακηρύττουν τις δικές τους αξίες πολιτισμού στον 21ο αιώνα.

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι η επίσημη παράδοση των στοιχείων της καμπάνιας μας στο Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και στους εκπροσώπους του Νέου Μουσείου Ακρόπολης καθώς και στην διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου.

Απώτερος στόχος μας κατόπιν, προβάλλει ίσως η ιδέα της συγκέντρωσης 1.000.000 επώνυμων υπογραφών και το αίτημα για συζήτηση του θέματος στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με κίνητρο την άσκηση διεθνών και ουσιαστικών πιέσεων στο ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών.

Στόχος του “BRING THEM BACK!” είναι να καταφέρω να ενώσω τη δική μου με τη δική σου φωνή πολιτισμού.

Το “BRING THEM BACK!” αρχίζει κιόλας να ταξιδεύει από την ανοιξιάτικη Αθήνα με προορισμό κάθε γωνία της γης, με ενθουσιασμό!

1.000.000 (and more) “BRING THEM BACK!”.

Φρέσκος αέρας στο σπίτι εύκολα και οικολογικά Άνοιξε το παράθυρο να μπει, δροσιά να μπει του... Απρίλη

Άνοιξη, χρώματα και αρώματα παντού κι εσείς θέλετε όλη αυτή την ευδαιμονία που επικρατεί στη φύση, να τη βάλετε και στο σπίτι σας. Εμείς θα σας προτείνουμε απλούς και ανέξοδους τρόπους να το πετύχετε.  

Άνοιξε τα παράθυρα να μπει, δροσιά να μπει του Απρίλη

Το πιο απλό πράγμα στον κόσμο προκειμένου να αφήσετε να εισχωρήσει καινούργιος αέρας στο σπίτι, ο οποίος θα αραιώσει τους ρύπους που κυκλοφορούν στον αέρα του σπιτιού. Το να αερίζετε το σπίτι για 10 λεπτά την ημέρα είναι αρκετό. Εκτός βέβαια κι αν γειτονεύεετε με ένα εργοστάσιο (σε ακτίνα 500 μέτρων) ή κάποια άλλη εστία ρύπανσης (π.χ. έναν αυτοκινητόδρομο). Σε αυτές τις περιπτώσεις, ο αέρας έξω είναι χειρότερος από τον εσωτερικό και θα πρέπει να πάρετε πρόσθετα μέτρα, ξοδεύοντας κάτι παραπάνω. Απαγορευτικός είναι ακόμη ο αερισμός την εποχή που κυκλοφορεί γύρη ή όταν έχει πολλή υγρασία, η οποία μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μούχλας.

Με την ηλεκτρική σκούπα καθάρισες

Η σκόνη μπορεί να αποδειχθεί ένα κοκτέιλ επικίνδυνων ρύπων, αφού μπορεί να έχει απορροφήσει τοξικά αέρια, συμπεριλαμβανομένων και των πτητικών οργανικών ενώσεων και του ραδονίου. Για να την εξαφανίσετε από το σπίτι, περάστε όλη την επιφάνεια του δαπέδου αργά και μεθοδικά. Αν κινείτε το πέλμα της σκούπας πολύ γρήγορα, τότε το πιο πιθανόν είναι να σκορπάτε δεξιά και αριστερά τη σκόνη. Για καλύτερα αποτελέσματα, να σκουπίζετε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα. Με την προϋπόθεση, όμως, να αλλάζετε τακτικά τη σακούλα. Αν χρησιμοποιείτε την ίδια σακούλα για μεγάλα διαστήματα, ακόμη και αν δεν έχει γεμίζει, τότε αναπτύσσονται βακτήρια τα οποία μπορεί να περάσουν στον αέρα. Όταν αντικαθιστάτε τη σακούλα, θα πρέπει να είστε προσεκτική με το νέφος της σκόνης που βγαίνει, γιατί μπορεί να διασπείρει στο χώρο σαλμονέλα και E.coli.

Αερισμός του μπάνιου

Να αερίζετε καλά το μπάνιο, μετά από κάθε ντους, όταν χρησιμοποιείτε κρέμες αποτρίχωσης ή κάθε φορά που βάφετε τα μαλλιά και τα νύχια. Τα υψηλά ποσοστά υγρασίας ενισχύουν την ανάπτυξη μυκήτων και τα σπόρια τους με τη σειρά τους μπορεί να εισβάλουν στην αναπνευστική οδό και να προκαλέσουν βήχα, πόνους στο στήθος ή ερεθισμούς στα μάτια. Αν το μπάνιο δεν έχει παράθυρο να ενεργοποιήσετε το σύστημα του εξαερισμού.

Ξέχνα τα αρώματα

Η υπερβολική χρήση αρωματικών στο χώρο ή σε προϊόντα μπορεί να επιβαρύνει τον αέρα. Κάποια από τα καθαριστικά με έντονο άρωμα έχει βρεθεί ότι αφήνουν στο χώρο ένα μείγμα ενώσεων, το οποίο περιέχει τουλάχιστον μία τοξική ή βλαβερή ένωση. Προτιμότερο είναι να διαλέξετε σαπούνια και καθαριστικά χωρίς άρωμα. Αν θέλετε να αρωματίσετε το σπίτι σου μπορείτε να χρησιμοποιήσετε φλούδες από κίτρα ή βότανα όπως το δενδρολίβανο, η λεβάντα και η μέντα.

Άλλαξε τα φίλτρα του απορροφητήρα

Μήπως ο χρόνος ζωής των φίλτρων του απορροφητήρα έχει λήξει; Από πότε έχεις να καθαρίσεις τα φίλτρα των κλιματιστικών μηχανημάτων; Παρότι ο ρόλος τους είναι ο καθαρισμός του αέρα, εντούτοις αν δεν είναι και τα ίδια καθαρά μπορεί να αποτελέσουν εστία μόλυνσης. 

infokids

Μαμά στο δρόμο: Οι ράμπες του παραλόγου

Έχετε οδηγήσει καρότσι;

Αν ναι, θα ξέρετε ότι δεν είναι εξοπλισμένα με μηχανισμό καγκουρό για να πηδούν αυτόματα τα σκαλιά και τα εμπόδια. Δεν το κυλάς αμέριμνα και, χοπ, νά 'μαστε πάνω στο πεζοδρόμιο.  

Ας μιλήσουμε για τις ράμπες που τον τελευταίο καιρό έχουν γεμίσει τα ελληνικά πεζοδρόμια.

Γιατί φτιάχτηκαν; Ποιόν εξυπηρετούν;

Ξοδεύονται χρήματα για τις ειδικές πλάκες και εργατοώρες για να γίνουν οι κλίσεις, αλλά ακολουθούν τις προδιαγραφές; Ή κάνει κάθε εργολάβος ό,τι νομίζει, και κανείς δεν ελέγχει το αποτέλεσμα;

Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο: ας στείλει ο δήμος έναν υπάλληλο με ένα καρότσι (έστω και της λαϊκής) να περπατήσει το φρεσκοφτιαγμένο πεζοδρόμιο.

Φαίνεται όμως πως αυτή την απλή ιδέα δεν την είχε κανείς ως τώρα.

Οι εργολάβοι μαζεύουν τα εργαλεία τους, και οι κακοφτιαγμένες ράμπες μένουν μνημείο της ελληνικής προχειρότητας και αδιαφορίας.

Προχειροφτιαγμένες και ακατάλληλες, ειρωνεύονται κατάμουτρα το νόμο, τις προδιαγραφές κι όλους αυτούς που τις χρειάζονται.

Αυτό που με κάνει ν' αναρωτιέμαι, γιατί μπαίνουν στον κόπο, είναι το απαραίτητο σκαλοπατάκι:

Πείτε μου παρακαλώ, αυτό το σκαλοπάτι σε τι χρησιμεύει; Γιατί όλες οι ράμπες έχουν σκαλοπάτι;

Αν πρόκειται να μπω στη διαδικασία ν' ανέβω σκαλοπάτι, το ότι είναι λίγο χαμηλότερο δε με παρηγορεί ιδιαίτερα.

Έχετε οδηγήσει καρότσι;

Αν ναι, θα ξέρετε ότι δεν είναι εξοπλισμένα με μηχανισμό καγκουρό για να πηδούν αυτόματα τα σκαλιά και τα εμπόδια. Δεν το κυλάς αμέριμνα και, χοπ, νά 'μαστε πάνω στο πεζοδρόμιο.

Όχι, τα καρότσια κάνουν γκουπ όταν βρίσκουν σε σκαλί, ακόμα και χαμηλό. Καρότσι και μάνα σταματούν, το μωρό ξυπνάει και κλαίει, ο οδηγός που κατεβαίνει το δρόμο φρενάρει απότομα και βρίζει.

 

Έπειτα η μαμά γίνεται αρσιβαρίστας.

Πρώτα σηκώνεις τις μπροστινές ρόδες του καροτσιού, να πατήσουν στο πεζοδρόμιο.

Αυτό δε γίνεται έτσι απλά, πρέπει να σταματήσεις, να πατήσεις με το ένα πόδι στο πίσω μέρος του καροτσιού, και με το πόδι στήριγμα να σηκώσεις το καρότσι σούζα για ν' ανέβει.

Έπειτα το σπρώχνεις κι όταν οι πίσω ρόδες φτάσουν στο σκαλί, σφίγγεις γερά ό,τι κοιλιακούς και μπράτσα διαθέτεις κι ανασηκώνεις το πίσω μέρος του καροτσιού (μ' όλο το βάρος που κουβαλά) ώσπου να πατήσει όλο στο πεζοδρόμιο. 

Η μαμά ανεβαίνει τελευταία.

 

Το πιο επικίνδυνο είναι ότι ο μέσος διερχόμενος οδηγός, όταν σε βλέπει να διασχίζεις το δρόμο, περιμένει ότι θα συνεχίσεις να κινείσαι με την ίδια πάνω-κάτω ταχύτητα.

Δεν περιμένει ότι θ' ακινητοποιηθείς δύο μέτρα από το πεζοδρόμιο (όσο το συνολικό μήκος καροτσιού-μαμάς). Ούτε έχει υπομονή με την όλη διαδικασία σταμάτα-σήκωσε-ξανασταμάτα-ξανασήκωσε.

 

Κι άντε, η μαμά μπορεί ν' ανεβάσει το καρότσι. Τι γίνεται με τους ανάπηρους;

Αυτοί ποιόν έχουν να τους σηκώνει; Κι εντάξει όσοι έχουν καλή κινητικότητα και δύναμη στα άνω άκρα, κάνουν σούζα και περνούν.

Τι γίνεται με τους άλλους; Με βαριά αναπηρία; Με ηλεκτρικά καροτσάκια; Να τους υποβιβάσουμε σε θέση ανηλίκου (δεν πας πουθενά χωρίς συνοδό);

Για ρίξτε μια ματιά στο βιντεάκι ενός νέου Έλληνα παραπληγικού και θα καταλάβετε ότι δεν είναι εύκολο:

Ρίξτε κι άλλη μια ματιά στις προδιαγραφές του νόμου: 

Είδατε πουθενά να γράφει για σκαλιά στις ράμπες;

Έλεος πια! Λίγη λογική... 

Μαμά στο δρόμο