Σελίδες

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

Ο Αγιορείτης "προστάτης" της Πολεμικής μας Αεροπορίας


Ο μοναχός Ιωσήφ (κατά κόσμον Χρήστος Μπαϊρακτάρης) είναι μόλις 48 ετών. 
Κατάγεται από το χωριό Άγιος Βασίλειος της Κορινθίας και θεωρείται από την οικογένεια της Πολεμικής μας Αεροπορίας ο δικός της άνθρωπος. 
Τον γνωρίζουν όλοι οι πιλότοι των αεροπλάνων Phantom, Corsair και F-16, οι χειριστές δηλαδή που κάθε μέρα δίνουν τον δικό τους επικίνδυνο αγώνα για την αξιοπρέπεια της Ελλάδας και την ελληνικότητα του Αιγαίου.


Ο πατέρας Ιωσήφ μονάζει από την αρχή της δεκαετίας 1980 στο Άγιον Όρος. Από το 1989 έχει αποσυρθεί στο ησυχαστήριό του, στην άκρη... του πουθενά πάνω στα βράχια του Ακρωτηρίου Άκραθως, πάνω από ένα γκρεμό βάθους 300 μέτρων. Μόνος με το Θεό... Διαβάζει, κάνει χειρωνακτικές εργασίες και σώζει την ψυχή του.

"Είναι ένας Άγιος άνθρωπος, μια βιβλική μορφή, που όποιος τον γνωρίσει έχει ανοίξει ένα παράθυρο στον κόσμο της καλοσύνης και της αγάπης"
είπε στον "Ρress Τime" ο πιλότος Γιώργος Βαζούρας που τον επισκέπτεται συχνά.


Ο πατέρας Ιωσήφ, ερημίτης του Αγίου Όρους, παρακολουθεί τις αερομαχίες στο Αιγαίο και ευλογεί τους πιλοτους των μαχητικών μας.

Απο το 1990 περίπου όλοι οι Έλληνες πιλότοι ύστερα απο κάθε εμπλοκή με τους Τούρκους πετάνε πάνω απο το Άγιο Όρος για να πάρουν την ευχή του σεβάσμιου γέροντα.
"Κάθε μέρα, όταν ακούω τον θόρυβο των αεροπλάνων, πετιέμαι απο το κελί μου. Βγαίνω έξω και κυματίζω την Ελληνική σημαία. Δακρύζω απο συγκίνηση, καθώς αυτά τα νέα παιδιά έρχονται πάντα ύστερα απο οποιαδήποτε αποστολή στο Αιγαίο να με χαιρετίσουν και να τους δώσω την ευχή μου".

Τα τέσσερα τουρκικά F-16 τρύπησαν σαν βέλη τα πυκνά σύννεφα και ξεχύθηκαν στον ουρανό του Αιγαίου. Μόλις πέρασαν στον Ελληνικό εναέριο χώρο, χωρίστηκαν σε ζευγάρια. Το πρώτο έστριψε δεξιά και κατευθύνθηκε προς τη Θάσο και τη Σαμοθράκη. Το δεύτερο συνέχισε σε ευθεία οριζόντια για τις Βόρειες Κυκλάδες (Άνδρο-Τήνο-Μύκονο). Στο Αρχηγείο Τακτικής Αεροπορίας στη Λάρισα είχε σημάνει ήδη συναγερμός. Απο την Αγχίαλο σηκώθηκαν τέσσερα Ελληνικά μαχητικά με κυβερνήτες έμπειρους σμηναγούς και υποσμηναγούς. Το καθημερινό... πανηγύρι μόλις άρχιζε.



Οι Τούρκοι αεροπόροι όταν αντιλήφθηκαν ότι οι διώκτες τους πλησίαζαν, ενώθηκαν στο βόρειο Αιγαίο μεταξύ της Λήμνου, του Αγίου Όρους και της Μυτιλήνης. Δεν ήθελαν απλώς να «παίξουν» αλλά να προκαλέσουν, αφού τα μαχητικά με την ημισέληνο στον ουρά ήταν οπλισμένα. Λίγα λεπτά αργότερα, στο θαλάσσιο χώρο νότια του Αγίου Όρους άρχιζε μια εικονική αερομαχία. 
Οι Έλληνες χειριστές, με αριστοτεχνικό τρόπο, «πήρε» ο καθένας απο έναν Τούρκο και πολύ σύντομα απέκτησαν επιχειρησιακό πλεονέκτημα. Δηλαδή, κατάφεραν να βρίσκονται πίσω τους σπρώχνοντάς τους ταυτόχρονα προς τα παράλια της Τουρκίας. Σε χαμηλό ύψος πάνω απο τη θάλασσα, με επικίνδυνους ελιγμούς και με τις μηχανές σε μέγιστη ισχύ, εξελίχθηκαν εντυπωσιακές «αερομαχίες», κλειστές στροφές και σφιξίματα που έμοιαζαν με τανάλιες.

Τα VHF με τη Λάρισα είχαν ανάψει. Εντολές και οδηγίες έδιναν κι έπαιρναν, και απο το ραντάρ του Χορτιάτη και της Λήμνου οι επιτελικοί αξιωματικοί της Πολεμικής Αεροπορίας χαμογελούσαν με ικανοποίηση, καθώς έβλεπαν τους Τούρκους να χάνουν σιγά-σιγα τη μάχη και να παίρνουν το δρόμο προς τις ακτές της Τουρκίας.

Τα τέσσερα Ελληνικά F-16, πριν επιστρέψουν στη βάση τους, έκαναν ότι κάνουν τα τελευταία 13 χρόνια όλοι οι Έλληνες αεροπόροι... Πήγαν να πάρουν την ευχή απο τον προστάτη τους! 

Τον γέροντα Ιωσήφ, που απο το ησυχαστήριό του, στους γκρεμούς του Αγίου Όρους, παρακολουθούσε την αερομαχία με δάκρυα στα μάτια. Επικεφαλής του σχηματισμού ο αρχαιότερος σμηναγός και απο πίσω του τα υπόλοιπα 3 μαχητικά. 
Ο μοναχός Ιωσήφ, σκαρφαλωμένος στα βράχια του ακρωτηρίου Άκραθος, με τον επικίνδυνο γκρεμό να χάσκει κάτω απο τα πόδια του, το?ς περίμενε. Στα χέρια του κρατούσε δύο τεράστιες σημαίες, τη γαλανόλευκη κι εκείνη του Βυζαντίου. Σε πολύ χαμηλό ύψος, τα Ελληνικά αεροπλάνα πέρασαν πάνω απο τον γκρεμό κουνώντας τα φτερά τους. Η φωνή του μοναχού χάθηκε απο το μουγκρητό των κινητήρων:
"Να έχετε την ευχή μου! Γυρίστε πίσω υγιείς και πάντα νικητές...". Οι σημαίες ανέμιζαν στον παγωμένο αέρα του Αιγαίου κι ο ερημίτης μοναχός έμεινε πάνω στα βράχια μέχρις ότου τα αεροπλάνα έγιναν κουκίδες και χάθηκαν στον ορίζοντα.
 

"Τους αγαπώ όλους σαν παιδιά μου. Κάποιους τους έχω γνωρίσει κι απο κοντά", μας είπε ο ερημίτης Ιωσήφ σε συνομιλία που είχαμε μαζί του. «Κάθε μέρα, όταν ακούσω το θόρυβο των αροπλάνων πετιέμαι απο το κελλί μου. Εδώ, στην ερημιά και την ησυχία του Άθω, οι θόρυβοι έρχονται απο πολύ μακριά. Βγαίνω έξω και κυματίζω την ελληνική σημαία. Δακρύζω απο συγκίνηση, καθώς αυτά τα νέα παιδιά έρχονται πάντα ύστερα από οποιαδήποτε αποστολή στο Αιγαίο να με χαιρετίσουν και να τους δώσω την ευχή μου. Έχω παρακολουθήσει πάρα πολλές αερομαχίες. Έχω νιώσει φόβο και υπερηφάνεια. Αλλά το συναίσθημα, έπειτα απο κάθε εμπλοκή να περνάνε πάνω από το ησυχαστήριο μου για να με χαιρετίσουν, δεν περιγράφεται... Κάποιοι από τους πιλότους ήρθαν ως εδώ και με βρήκαν. Αγκαλιαστήκαμε, μιλήσαμε, μου άνοιξαν την καρδιά τους. Μου αποκάλυψαν τα προβλήματα τους. Νιώθω ότι με τα λόγια μου, που είναι λόγια του Θεού, θα γίνουν ακόμα πιο γενναίοι για να υπερασπίζονται πάντα την Ελλάδα μας».
 

Ο αρχηγός της Αεροπορίας, πτέραρχος Γιώργος Αυλωνίτης, είναι ένας απο τους αξιωματικούς που έχει συναντήσει τον μοναχό Ιωσήφ. Και όπως και οι υπόλοιποι, έχει εντυπωσιαστεί απο τον γαλήνιο χαρακτήρα του και τη σοφία των λόγων του. Οι πιλότοι από όλες τις πολεμικές μοίρες έχουν στείλει στο ησυχαστήριο του ερημίτη ευχές, αναμνηστικά δώρα, αλλά πάνω απο όλα την αγάπη τους, γιατί ξέρουν ότι έπειτα απο μια δύσκολη πτήση με οποιονδήποτε καιρό πάνω απο το Αρχιπέλαγος, Ο σύγχρονος «προστάτης» τους θα βρίσκεται εκεί, πάνω στα βράχια, για να τους ευλογήσει και να τους εμψυχώσει...
περισσότερες φωτογραφίες και video...

Λίγη αυστηρότητα στο σπίτι δεν βλάπτει τα παιδιά Tough love: The good parents' guide

Καλές οι έρευνες, δε λέμε...
συνταγή όμως, ανέκαθεν, είναι μια και αυτονόητη: Αγάπη

Έρευνα προτείνει συνδυασμό αγάπης και πειθαρχίας για τη διαπαιδαγώγηση 
Tough love: The good parents' guide
ΤHE ΙΝDΕΡΕΝDΕΝΤ , Rachel Shields
 

Χαλαροί ή αυστηροί με τα παιδιά; Ακολουθώντας την τάση της εποχής, πολλοί γονείς επιλέγουν το πρώτο. Σύμφωνα όμως με νέα μελέτη, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε πειθαρχημένο περιβάλλον έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν σημαντικές δεξιότητες όπως η κατανόηση, η αυτοπειθαρχία και η εργατικότητα. Με άλλα λόγια, να γίνουν πιο επιτυχημένα στην ενήλικη ζωή τους.
Η αυστηρή διαπαιδαγώγηση άρχισε να περνάει σιγά σιγά στην Ιστορία από τη δεκαετία του 1950. Σήμερα, με βάση μια μελέτη που διενεργήθηκε σε 9.000 οικογένειες, οι ειδικοί λένε ότι οι αυστηροί κανόνες εφοδιάζουν τα παιδιά για το μέλλον. 

Από τη μελέτη προέκυψε επίσης ότι τα παιδιά των παντρεμένων γονέων είναι πιο ευνοημένα από τα παιδιά των χωρισμένων ή αυτών που έχουν ξαναπαντρευτεί.
Γενικώς, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουν οι γονείς τα παιδιά είναι ο πιο σημαντικός παράγων που καθορίζει την ανάπτυξη του χαρακτήρα του παιδιού, εκμηδενίζοντας οποιαδήποτε διαφορά στην ανάπτυξη ανάμεσα στα παιδιά που προέρχονται από πιο πλούσιες ή πιο φτωχές οικογένειες.

Επιπλέον άγχος

Κάποιοι επισημαίνουν ωστόσο ότι αυτές οι μελέτες προκαλούν επιπλέον άγχος σε εκείνους τους γονείς που προσπαθούν να είναι τέλειοι, αντί να τους παρέχουν χρήσιμες συμβουλές.  

«Τα μέλη μας θα ακούσουν άλλη μια μελέτη που θα τους λέει τι πρέπει να κάνουν. Συχνά δίνονται στις μητέρες αντιφατικές υποδείξεις από τους ειδικούς για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να μεγαλώσουν τα παιδιά τους», επισημαίνει η Τζάστιν Ρόμπερτς, ιδρύτρια της εξειδικευμένης ιστοσελίδας Μumsnet.
Σύμφωνα με τη νέα μελέτη, πάντως, η οποία έθεσε στο μικροσκόπιο τη διαπαιδαγώγηση σε σχέση με την ανάπτυξη του χαρακτήρα, ο συνδυασμός αγάπης και πειθαρχίας βοηθά περισσότερο ένα παιδί να αναπτύξει κοινωνικές δεξιότητες. 

Από αυτή την άποψη, λιγότερα ευνοημένα είναι τα παιδιά που μεγαλώνουν σε χαλαρό περιβάλλον όπως και τα παιδιά που ανατρέφονται από αυταρχικούς γονείς.

ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Ο τρόπος που μεγαλώνουν οι γονείς το παιδί είναι σημαντικός παράγων για τον χαρακτήρα του

τα Νέα

Το Τείχος των Ανθρώπων

Στις 9 Νοεμβρίου 1989 έπεσε το τείχος του Βερολίνου, το τείχος του «αίσχους» όπως έλεγαν. Μαζί του κατέρρευσε όλο το οικοδόμημα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». 70 χρόνια κράτησε το πείραμα και απέτυχε παταγωδώς. 

Τα επόμενα 20 χρόνια βιώνουμε τη χειρότερη μορφή του πιο επιθετικού καπιταλισμού. Ο ιμπεριαλισμός σε όλο του το μεγαλείο, η παγκοσμιοποίηση κυρίαρχη.

9 Νοεμβρίου 2009.  
Ο πλανήτης γνωρίζει δυο κρίσεις, τις μεγαλύτερες στην ιστορία του. 
Οικονομική και περιβαλλοντική. 
Ο άνθρωπος, το ευφυέστερο ον στη γη, τα κατάφερε. Μεγιστοποίησε την εντροπία του στο ζενίθ.  
Με όλα τα μέσα της επιστήμης και της τεχνολογίας στη διάθεση του, αντί να βελτιώσει την ζωή του την κατέστρεψε. 
Ολοσχερώς.
Τα πάντα ανήκουν σε λίγους. Οι πολλοί, ο συντριπτικός αριθμός των πολλών, δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Πεινάνε, πεθαίνουν, καταστρέφονται. 
Λίγοι, ελάχιστοι κατέχουν τον πλούτο και οι υπόλοιποι … παρίες. Πληβείοι της κοινωνίας. 
Στην Ινδία το πρωί το κάρο του δήμου μαζεύει τους νεκρούς από την κεντρική πλατεία του Νέου Δελχί. 
Στην Αφρική πεθαίνουν κατά χιλιάδες, κυρίως παιδιά. Πείνα, αρρώστιες πόλεμοι θερίζουν. 
Στην Κίνα συμβαίνει, λαμβάνει χώρα, διαπράττεται η μεγαλύτερη εκμετάλλευση του ανθρώπου στην ιστορία του. Ένα κρεβάτι για τρεις εργάτες. Κοιμούνται εκ περιτροπής, τα υπόλοιπα 8ωρα εργάζονται.
Η ανεξέλεγκτη παρέμβαση του ανθρώπου στο περιβάλλον στρέφεται εναντίον του. 
Οι φυσικές καταστροφές είναι καθημερινό φαινόμενο και οι παρίες αποδιωγμένοι σε σαθρά εδάφη σκεπάζονται από σωρούς εδάφους, πέτρας, παραπηγμάτων.
Άπειρες οργανώσεις, κάθε μορφής, συγκεντρώνουν άπειρα χρήματα για την σωτηρία του ανθρώπου και το μόνο που καταφέρνουν είναι να μετράνε θύματα. 
Οι πόλεμοι παρακολουθούνται από την τηλεόραση, οι σφαγές είναι το θέαμα και οι ειδήσεις το καλύτερο θρίλερ της μέρας.
Γιατί; 
Τι έγινε; 
Πως φτάσαμε ως εδώ; 
Όλα, πολιτικά συστήματα, οικονομικά συστήματα, επιστήμες, τεχνολογία, οργανώσεις απέτυχαν. Όλα. Όλα. Επειδή στερούνται ενός βασικού συστατικού. Στερούνται αγάπης. 
Η αλαζονεία, η απληστία είναι τα συστατικά όλων των συστημάτων μέσα στα οποία κινούμαστε. 
Ανάμεσα στους ανθρώπους υψώθηκε ένα τείχος. Τείχος μέσα στην οικογένεια, τείχος στην κοινωνία, τείχος ανάμεσά μας.
Ο κόσμος πρέπει να μάθει. 
Οι λαοί πρέπει να θυμηθούν, να θυμηθούν αυτό που γνωρίζουν καλά, ότι χωρίς την Εσταυρωμένη Αγάπη δεν υπάρχει σωτηρία. 
Δεν κάνω προσηλυτισμό, ούτε αναφέρομαι σε μια μελλοντική σωτηρία.  
Αναφέρομαι στην Εσταυρωμένη Αγάπη ως πρότυπο αγάπης, ως υπόδειγμα αγάπης. 
Αναφέρομαι στην ανιδιοτελή αγάπη. 
Στην αγάπη χωρίς σύνορα. 
Στην αγάπη με αυταπάρνηση. 
Στην αγάπη με αυτοθυσία. 
Μόνο τότε θα πετύχει ο άνθρωπος. 
Μόνο τότε θα σωθεί. 
Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, παρά μόνο η αγάπη.
Ακολουθείστε όποιο πολιτικό, οικονομικό σύστημα θέλετε και στεριώστε το με αγάπη. 
Τότε μόνο θα έρθει η ανάκαμψη, η ανάκαμψη παντού. 
Οι άνθρωποι πρέπει να μάθουν. 
Οι άνθρωποι πρέπει να θυμηθούν. 
Και θα μάθουν, διότι δεν έχουν άλλη επιλογή, παρά μόνο την Αγάπη.

hamomilaki

Θεία Λένα - Φωνές των ζώων ( Τραγούδι)

....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΙΑ ΛΕΝΑ ΕΔΩ 

ΝΑ ΣΑΣ ΠΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΧΑΡΩΠΟ...


Έτσι ακριβώς ξεκινούσε η ραδιοφωνική εκπομπή της Θείας Λένας στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών πριν πολλά πολλά χρόνια....

Ευκαιρία λοιπόν να θυμηθούν οι παλαιότεροι και ίσως να μάθουν οι νεώτεροι πως ήταν τότε τα παραμύθια !


Ακούστε τα παραμυθάκια...