Οὐδὲν γὰρ ἀνθρώποισιν οἷον ἄργυρος
κακὸν νόμισμ' ἔβλαστε. τοῦτο καὶ πόλεις
πορθεῖ, τόδ' ἄνδρας ἐξανίστησιν δόμων,
τόδ' ἐκδιδάσκει καὶ παραλλάσσει φρένας
χρηστὰς πρὸς αἰσχρὰ πράγμαθ' ἵστασθαι βροτῶν
πανουργίας δ' ἔδειξεν ἀνθρώποις ἔχειν
καὶ παντὸς ἔργου δυσσέβειαν εἰδέναι.
Σοφοκλή «Αντιγόνη» στ. 295-301
Ελεύθερη απόδοση
Aπ’ τους θεσμούς που σπάρθηκαν και φύτρωσαν, και βλάστησαν,
κανέναν δε θά βρεις
απ΄ το χρήμα χειρότερο.
Αν μπεις σε χώρα έρημη,
σε τόπο ρημαγμένο,
κι αν εύρεις σπίτια άψυχα
δίχως ζωής ανάσα,
το χρήμα τα κατέστρεψε,
και ρημαγμένα τ’ άφησε.
Και των ανθρώπων το μυαλό
συνέχεια δασκαλεύει
του ολέθρου ο εκμαυλιστής,
ο ακόρεστος ο πλούτος,
να τον θηρεύουν άπληστα,
την ύλη να λατρεύουν.
Και άνθρωποι, οπού στο πριν
είχαν σωστά τα φρένα
για το καλό και το σωστό,
την ανθρωπιά, το δίκιο,
πανούργοι γίναν,
άδικοι και πονηροί και πλάνοι.
Σκέψεις...
Εμπόριο όπλων και πόλεμοι... για το χρήμα
Εκμετάλλευση ανθρώπου
απ’ τον άνθρωπο;
Το χρήμα.
Εμπόριο ναρκωτικών… για το χρήμα
Παιδική πορνογραφία;
Το χρήμα
Εκμαυλισμός συνειδήσεων;
Από το χρήμα
Εξουσία... για το χρήμα
Ξεπούλημα ιδανικών, φτώχεια των πολλών;
Το χρήμα
Θάνατοι παιδιών, εξαιτίας του χρήματος…
Όλα, όλα για το θεσμό αυτό
που επινοήσαμε
για να μας διευκολύνει
στις συναλλαγές μας
και καταλήξαμε
να τον υπηρετούμε
και θησαυρίζοντάς το
να γινόμαστε υποτελείς
και δούλοι του.
