Μα, για όλα;

Ναι, φίλε/η, για όλα...

Για την «αναποδιά», που σου ανέτρεψε τα φιλόδοξα σχέδια, για το ατύχημα που δεν έγινε δυστύχημα...

Για όλα, να λες «Δόξα τῷ Θεῷ»...

Στις παρακλήσεις πρώτοι είμαστε. Δώσε μου το ένα, κάνε μου τούτο, χάρισέ μου το άλλο...

Άσε τα παρακάλια, τη ζητιανιά, τα χαζά αιτήματα, τις ανούσιες απαιτήσεις.

Σ' αυτά είμαστε πρώτοι, όλοι μας...

Στα δύσκολα «Δόξα τῷ Θεῷ» να λες για όλα...

Στα εύκολα, ίσως, εύκολα να σου βγαίνει, αν δεν ξεχνάς εντελώς τον Πατέρα στις χαρές σου...

Στα δύσκολα, «δεν βλέπω άσπρη μέρα» λες... μουτζωμένος/η είμαι... με γρουσούζεψαν... γιατί σ' εμένα...

και βλαστημάς την τύχη σου και με τον Πατέρα τα βάζεις για «το κακό που σε βρήκε»...

Πες με την ψυχή σου, την καρδιά και το μυαλό σου «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» και ανάλαβε παλληκαρίσια τις ευθύνες σου...

Εξόριστος, ταλαιπωρημένος, άρρωστος ο Χρυσόστομος, πρώτος αυτός το είπε και... ξεψύχησε

Δόξα τῷ Θεῷ, πάντων ἕνεκεν. Ἀμήν

Το Χαμομηλάκι