Η Υπεραιωνόβια Ελιά, αντιπροσωπευτική
της γνωστής ποικιλίας
“Ελαιών Καλαμάτας”.
 |
| ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ |
ΚΕΙΜΕΝΟ:
 |
"Διατηρητέο μνημείο της φύσης" κηρύχθηκε με την υπ. αρ. 200995/7950/1979 απόφαση του Υπουργείου Γεωργίας και το υπ. αρ. διατ. 121/τ.Δ/1980 |
Η ελιά, που δεσπόζει με τον όγκο της στον αυλόγυρο του Κέντρου Γεωργικής Εκπαίδευσης (ΚΕΓΕ) στην Καλαμάτα (οδός Λακωνικής 85), έχει περίμετρο κορμού 8,97 μ.. Στο ύψος των 2,5 μ. ο κορμός διακλαδίζεται σε έξι χοντρούς βραχίονες (ο έκτος σήμερα δεν υφίσταται λόγω πτώσης) και οι απολήξεις των κλάδων φθάνουν στα 12 μ. ύψος από το έδαφος.
Η "μάνα-ελιά", όπως χαρακτηριστικά αποκαλείται, είναι δένδρο αντιπροσωπευτικό της ποικιλίας "Αετονυχολιά Καλαμών" που θεωρείται ότι είναι το μητρικό φυτό της ποικιλίας "Καλαμών" με τα μεγάλα φύλλα και τον επίσης μεγάλο ωοειδή επιμήκη καρπό, ο οποίος θυμίζει αμύγδαλο ή ρώγα σταφυλιού "αετονύχι".
Τι το ιδιαίτερο όμως έχει η συγκεκριμένη ελιά, ώστε να συγκαταλέγεται στον κατάλογο των μνημείων της φύσης;
Μα φυσικά την ηλικία της. Η εκτιμώμενη ηλικία του αειθαλούς δένδρου είναι 800 ετών, ωστόσο η έρευνα του Δρ. δασολόγου Παν. Μπαζίγου, Γεν. Δ/ντή Περιφερείας Πελοποννήσου, που βασίσθηκε στο δείγμα δύο τρυπανιδίων, τα οποία πήρε κατά την αυτοψία που διενήργησε στις 23 Αυγούστου 2001, έδωσε την απίστευτη ηλικία των 1733 χρόνων κατά προσέγγιση.
Δηλαδή εν ολίγοις το δένδρο θα πρέπει να φυτεύτηκε περί τον 4ο αιώνα μ.Χ.!
Άξιο θαυμασμού όμως είναι και το γεγονός ότι η υπεραιωνόβια ελιά είναι αρκετά θαλερή τουλάχιστον στα μέρη της περιμέτρου της, αυξάνεται με ικανοποιητική υγεία και όπως αναφέρει σε άρθρο του ο κ. Μπαζίγος "αν δεν υπάρχουν βίαιες ενέργειες ή εμπόδια στην ανάπτυξή της μπορεί να ζει για πολλούς αιώνες ακόμα και θεωρητικά να παραμένει αθάνατη".
