Μια Συνέλευση Διαφορετική

Δεν υπάρχει αυτό που έγινε σήμερα! (18-10-2022)

Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχα σε Συνέλευση του Συλλόγου των Συνταξιούχων μας.

Μου έλεγαν τί συμβαίνει στο Σύλλογο, αλλά σε αυτή την έκταση δεν το περίμενα.

Ξεκίνησαν οι εργασίες της συνέλευσης και ανέβηκε στο βήμα ο πρόεδρος των ενεργεία συναδέλφων και αντί να μας ενημερώσει τί γίνεται στην τράπεζα και στο προσωπικό, μας μάλωσε επειδή ασχημονούμε στο Facebook. Και άρχισε να μας απαγγέλει τις κατηγορίες που προσάπτουμε στους συνδικαλιστικούς ταγούς μας. Τις διάβασε όλες με σκοπό να τεκμηριώσει την χυδαιότητα των καταγγελλομένων. Αλλά, συνάδελφοι, όλες οι καταγγελίες ήταν πολιτικές, καμία προσωπική, ήταν καταγγελίες για την άσκηση των καθηκόντων τους. Προφανώς δεν επιθυμούν, ούτε αντέχουν την κριτική και θέλουν να φιμώσουν και το τελευταίο ελεύθερο βήμα έκφρασης. Μετά ο πρόεδρος των εν ενεργεία, κατήγγειλε εκπρόσωπο παράταξης συνταξιούχων επειδή του ζήτησε συνάντηση.

Μετά τον πρόεδρο του ταμείου Υγείας, κλήθηκε από το προεδρείο να ανέβει στο βήμα ο πρόεδρος του Συλλόγου μας.

Τότε, συνάδελφος ζήτησε από το προεδρείο της συνέλευσης να βάλει ένα διαδικαστικό θέμα. Ο αγαπημένος πρόεδρος της Συνέλευσης, αρνήθηκε καν να ακούσει το διαδικαστικό θέμα. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, ή μάλλον λάθος, γίνεται κάθε φορά στις συνελεύσεις του δικού μας συλλόγου όπως μου είπαν.

Ανέβηκε στο βήμα ο πρόεδρος του Συλλόγου Συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος και μας μίλησε περίπου 70 λεπτά. Ξεκίνησε με τις πολλαπλές γνωμοδοτήσεις που πήρε για να τεκμηριώσει την καθυστέρηση κατά οκτώ μήνες της σύγκλησης της Γ.Σ. Οι πολλαπλές γνωμοδοτήσεις ήταν, όπως μας είπε, δύο, η μία του Φιλιππόπουλου, ο οποίος έχει αποσυρθεί, όπως μας είπε, και η δεύτερη γνωμοδότηση, ήταν της κόρης του Φιλιππόπουλου! Τέτοιος πλουραλισμός!

Μας μάλωσε βέβαια και αυτός, επειδή δεν είμαστε ευπρεπείς στο Facebook. Να μου το θυμηθείτε, αυτός μια μέρα θα πάει στον Μητσοτάκη, που του αρέσουν αυτά, και θα μας το κλείσει το Facebook.

Αφού λοιπόν, είπε, είπε, είπε ο πρόεδρος του ΣΣΤΕ, πόσο καλά τα έχει κάνει όλα και πόσο δημοκρατικός σύλλογος είμαστε και πόσο κακές είναι οι δυο αντιπολιτευόμενες παρατάξεις, πήρε τον λόγο ο αγαπημένος πρόεδρος της ΓΣ και μας κάλεσε να ψηφίσουμε τον Διοικητικό και τον Οικονομικό απολογισμό!

Χωρίς να μιλήσει άλλος!

Χωρίς να μπορεί να φέρει αντίρρηση κανείς!

Αυτό το πράγμα δεν υπάρχει!

Απλά δεν υπάρχει!

Δεν γίνεται!

Και όμως έγινε!

Ήταν ένα συνδικαλιστικό παράδοξο!

Και επειδή ξεσηκώθηκε ο κόσμος, τότε ο αγαπημένος πρόεδρος της Συνέλευσης έβαλε το θέμα στην «κυρίαρχη» Γενική Συνέλευση!

Δηλαδή πόσοι ψηφίζουν υπέρ του να μη μιλήσει κανείς και πόσοι ψηφίζουν υπέρ του να μιλήσουν οι αντιρρησίες!

Αλλά αυτά τα θέματα δεν μπαίνουν σε ψηφοφορία!

Η Δημοκρατία, δεν μπαίνει σε ζυγαριά!

Η ελευθερία του λόγου δεν είναι διαπραγματεύσιμη!

Εδώ όμως θέλουν να μη μιλάμε, να μην ακούγεται η αντίθετη άποψη και η κριτική, ούτε στο Facebook, ούτε στις Γενικές Συνελεύσεις!

Και έγινε η ψηφοφορία δι’ ανατάσεως της χειρός. Και μετρηθήκανε τα χέρια και πέρασε ο Διοικητικός και Οικονομικός Απολογισμός.

Προσέξτε, Οικονομικός Απολογισμός δεν έγινε. Δεν ανέβηκε δηλαδή η Εξελεγκτική Επιτροπή στο βήμα για να μας πει πώς τα βρήκε τα Οικονομικά του Συλλόγου. Βέβαια, τα οικονομικά του Συλλόγου καλά θα τα έβρισκε ο έλεγχος, επειδή μια εξελεγκτική επιτροπή περιορίζεται στο αν υπάρχουν τα νόμιμα παραστατικά των δαπανών, αλλά η επιτροπή δεν μπορεί να ελέγξει την αναγκαιότητα των δαπανών. Δηλαδή, αν το Προεδρείο του Συλλόγου, πήγαινε κάθε βράδυ στα μπουζούκια και προσκόμιζε τιμολόγια, τότε η Επιτροπή δεν θα μπορούσε να επισημάνει κανένα πρόβλημα. Όμως η Γενική Συνέλευση μπορεί να ελέγξει την ουσία των δαπανών. Οπότε τι κάνει το προεδρείο της Συνέλευσης; Σε βάζει να ψηφίσεις χωρίς συζήτηση επί του οικονομικού απολογισμού!

Και μετά έγινε διάλειμμα και του την πέσαμε του αγαπημένου προέδρου της ΓΣ και αυτός μας έλεγε: Είμαι πρόεδρος των ΓΣ επί δωδεκαετία, και όπως καταλαβαίνετε είναι δύσκολη η θέση μου, πρέπει να ακολουθήσω αυστηρά την διαδικασία που ορίζει η πλειοψηφία του ΔΣ του Συλλόγου. Τότε κύριε μόνιμε πρόεδρε, ποιά η ανάγκη να προεδρεύει ένας συνάδελφος μας, πώς προστατεύεται το κύρος των Συνελεύσεων; Θα μπορούσαμε να πάρουμε κάλλιστα έναν περαστικό, έναν άσχετο, να ακολουθήσει αυστηρά την διαδικασία που του είπανε. Και συμπλήρωσε ο αγαπημένος πρόεδρος, δεν συμφωνώ να καταγγέλλουμε τον Στουρνάρα. Μα αν, ένας συνδικαλιστής, δεν καταγγέλλει τον εργοδότη του, τότε τι συνδικαλιστής είναι;

Και μετά συνεχίστηκε η Συνέλευση και αποχώρησε ο εκπρόσωπος μιάς από τις παράταξης της μειοψηφίας και ο επόμενος μίλησε σε άδεια αίθουσα.

Διδάσκει το προεδρείο μας, δίνει μαθήματα, να τα παίρνει η κυβέρνηση, να φέρνει σχέδια νόμου στη Βουλή, να μιλάει μόνο ο εισηγητής και μετά να ψηφίζουνε. Βέβαια! Μπορεί όμως, η αντιπολίτευση να πάρει θέση μετά την ψήφιση του νόμου, σε άδεια έδρανα, πού είναι το πρόβλημα: Ελευθερία έχουμε!