«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη»

ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ!!!

Μια φορά κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα.

Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.

Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.

Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ήθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή. Όταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια.

Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μία λαμπρή θαλαμηγό.

Η Αγάπη τον ρωτάει: «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,

«Όχι, δεν μπορώ» απάντησε ο Πλούτος. «Έχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος

μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».

Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονεία που επίσης

περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.

«Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.

«Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το

όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονεία.

Η Λύπη ήταν πιο πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτήν

βοήθεια.

«Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου».

«Ω! Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.

Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε

σημασία.

Ήταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια.

Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.

«Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».

Ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δε γνώριζε, αλλά ήταν

γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του.

Όταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.

Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση,

« Γνώση, ποιος με βοήθησε;»

« Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.

«Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;»

Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:

«Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη».

πηγή: sofias-house

Το γάλα από άλλη σκοπιά... Επειδή καλός πολίτης είναι ο ολόπλευρα ενημερωμένος πολίτης

Μετά από την ανάρτησή μας από το miss24
Την επόμενη φορά που θα αγοράσετε γάλα, κοιτάξτε στον πάτο της χάρτινης συσκευασίας,
δημοσιεύουμε και την παρακάτω από το ΕΩΘΙΝΟΝ

Μια περίεργη ιστορία για το γάλα!!!

Το γάλα είναι μια περίεργη ιστορία, από τη στιγμή που αρμέγεται μέχρι την κατανάλωσή του. Αρκετοί είναι εκείνοι που καταγγέλλουν τις γαλακτοβιομηχανίες για παιχνίδια, σε βάρος των καταναλωτών, προκειμένου να αποκομίσουν κέρδη. Μην ξεχνάμε το περίφημο καρτέλ πριν από μερικά χρόνια, τα διάφορα χαλασμένα κονσερβοποιημένα γάλατα, τα φθηνά γάλατα ή τα γάλατα που παράγονται από μεγάλες βιομηχανίες για λογαριασμό μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ, που όμως πωλούνται πιο φθηνά. Γιατί πωλούνται πιο φθηνά εφόσον παρασκευάζονται από την ίδια μεγάλη επώνυμη εταιρεία;

● ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ υπήρχαν πάντα, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Το ζήτημα με αυτές, είναι ότι, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει τα λεγόμενα μιας συνωμοσίας, ούτε όμως και να την απορρίψει, γιατί βασίζονται σε αληθοφανή στοιχεία. Στην εποχή μας, οι θεωρίες συνωμοσίας είναι περισσότερο αναπτυγμένες από ποτέ, και σ’ αυτό συντελεί και η νέα μορφή διακίνησης πληροφοριών, το ίντερνετ.
 
● Η σπουδαιότερη θεωρία συνωμοσίας που σήμερα κυκλοφορεί, είναι αυτή με το εμβόλιο της γρίπης. Και το αναφέρω έτσι, γιατί, κανείς δεν μπορεί να αποδείξει, αν όντως το εμβόλιο της νέας γρίπης είναι βλαβερό για τον άνθρωπο, ή όχι τελικά. Και η υπόθεση αυτή έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις.
 
● Μια άλλη περίπτωση στην οποία θέλω να αναφερθώ σήμερα, είναι αυτή που αφορά το γάλα και την αναπαστερίωσή του, αλλά και τα όσα ακούγονται και συμβαίνουν γύρω από την κατανάλωσή του και τα κόλπα που χρησιμοποιούν οι γαλακτοβιομηχανίες. Σκοπός μας δεν είναι σας τρομάξουμε, αλλά να ενημερώσουμε.
 
● Γράφαμε στο χθεσινό φύλλο, ότι, οι γαλακτοβιομηχανίες κατάφεραν και πήραν άλλους δύο μήνες προθεσμία, μέχρι 1 Ιανουαρίου 2010, προκειμένου να αναγράφουν επάνω στη συσκευασία γάλακτος, τον τόπο καταγωγής του! Ήδη η προηγούμενη κυβέρνηση είχε δώσει ικανή προθεσμία για να το κάνουν, αλλά δεν έγινε τίποτα μέχρι σήμερα.
 
● Γιατί λοιπόν οι γαλακτοβιομηχανίες καθυστερούν εσκεμμένα την αναγραφή της καταγωγής του γάλακτος; Προσπαθούν να κρύψουν κάτι; Και εδώ ακριβώς ξεκινούν οι διάφορες θεωρίες, σχετικά με το τι πραγματικά συμβαίνει.

● Τι γράφει επάνω μια χάρτινη συσκευασία γάλακτος; Ότι είναι φρεσκότατο. Κατευθείαν από τον παραγωγό στο εργοστάσιο κι από εκεί στον καταναλωτή. Κάθε μέρα οι παραγωγοί αρμέγουν το φρεσκότατο γάλα από τα ζώα τους, και μέσα από μια λαμπερή διαδικασία, το πηγαίνουν στο εργοστάσιο, όπου παστεριώνεται, ομογενοποιείται, συσκευάζεται και στέλνεται προς πώληση στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
 
● Η όλη εικόνα, περιλαμβάνει πάντα μια πεντακάθαρη αγελαδίτσα, σε μια υπέροχη πεντακάθαρη φάρμα και υπέροχο πράσινο λιβάδι. Φυσικά η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ακόμα και στα ράφια των σούπερ μάρκετ, πολλές από τις χάρτινες συσκευασίες έχουν τα μαύρα τους τα χάλια.
 
● Ράφια λερωμένα, μπουκάλια λερωμένα από τη σκόνη, ταλαιπωρημένα πολλές φορές από τα τελάρα που σέρνονται εδώ κι εκεί κι όσο για τις τιμές, πολλές φορές είναι παράλογες! Μέχρι και 1,70, και 1,90 ευρώ φτάνει το λίτρο! Πού έγκειται όμως ως εδώ η θεωρία συνωμοσίας;
 
● Η θεωρία συνωμοσίας έγκειται λοιπόν στην αναπαστερίωση του ληγμένου γάλακτος και την επαναπροώθησή του στον καταναλωτή. Αρκετά είναι τα δημοσιεύματα εκείνα, τα οποία υποστηρίζουν ότι, τα γάλατα που λήγουν στα ράφια των σούπερ μάρκετ, επιστρέφουν στην βιομηχανία, και παστεριώνονται για δεύτερη φορά.
 
● Αυτή είναι η επαναπαστερίωση. Συσκευάζονται για δεύτερη φορά και προωθούνται για άλλη μία φορά στο εμπόριο. Το θέμα είναι ότι, η επαναπαστερίωση δεν σταματά εδώ, αλλά αυτό μπορεί να γίνει μέχρι τέσσερις φορές συνολικά. Να επαναπαστεριωθεί δηλαδή μία παρτίδα γάλακτος μέχρι και τέσσερις φορές και να βγει στο εμπόριο για πέμπτη φορά!
 
● Και πώς μπορούμε εμείς οι καταναλωτές να το καταλάβουμε αυτό; Από ένα νουμεράκι που χτυπιέται σε κάθε συσκευασία. Το νούμερο αυτό είναι συνήθως πρεσαριστό και όχι τυπωμένο με μελάνι. Άλλοτε βρίσκεται στον πάτο της συσκευασίας, άλλοτε δίπλα από την ημερομηνία λήξης. Είναι από το 1 έως το 5 ή έχει διάφορα γράμματα: Α, Β, C ή Κ ή κάτι άλλο ανάλογα με την εταιρεία.
 
● Σκεφτείτε, λένε όσοι υποστηρίζουν αυτή την αλήθεια με την αναπαστερίωση, τι γάλατα χρησιμοποιούν στο λεγόμενο σοκολατούχο και στο κακάο! Γάλατα τελευταίας αναπαστερίωσης… ίσως και πέμπτης!
 
● Εδώ όμως έρχονται οι γαλακτοβιομηχανίες και απαντούν, ότι είναι παραμύθια και δεν συμβαίνει τίποτα από όλα αυτά τα ψευδή. Συγκεκριμένα, μια από τις μεγάλες εταιρείες, η ΔΕΛΤΑ, μπήκε στον κόπο να απαντήσει στα παραπάνω με επιστολή της. Και τι λέει;
 
● [… θα θέλαμε να δηλώσουμε κατηγορικά ότι τα όσα αναφέρονται είναι ψευδή και αποτελούν ανεύθυνες διαδόσεις που στοχεύουν στην υποβάθμιση της αξίας του γάλακτος. Ο αριθμός που αναγράφεται στο κάτω μέρος της συσκευασίας των προϊόντων γάλακτος είναι ο αριθμός του γεμιστικού της μηχανής που εμφιαλώθηκε η συγκεκριμένη συσκευασία. Ο αριθμός αυτός είναι απαραίτητο να αναγράφεται στα πλαίσια του συστήματος ιχνηλασιμότητας που πρέπει να εφαρμόζεται από όλες τις εταιρείες.]
 
● [Κάθε συσκευασία φέρει πάνω της τον αριθμό ταυτότητας ο οποίος μας επιτρέπει να γνωρίζουμε μέχρι και την φάρμα παραγωγής του γάλακτος που περιέχεται. Όταν το γάλα φθάσει στην ημερομηνία λήξης του, αποσύρεται από τα καταστήματα, επιστρέφεται στην εταιρία και στην συνέχεια αποστέλλεται στις χωματερές για καταστροφή ή σε μονάδες λιπασμάτων ακολουθώντας όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Τα πρωτόκολλα καταστροφής αποδεικνύουν στους τακτικούς ελέγχους που γίνονται από τις κρατικές υπηρεσίες την απόλυτη εφαρμογή της διαδικασίας.]
 
● Λοιπόν, σας καλύπτει; Προσωπικά θα έλεγα ότι με καλύπτει. Αναρωτιέμαι, γιατί μια μεγάλη βιομηχανία γάλακτος να μας πει ψέματα. Αν αποδειχθεί ότι λέει ψέματα, σίγουρα θα έχει να χάσει πολλά περισσότερα από όσα κερδίζει από τις πωλήσεις!
 
● Από την άλλη πλευρά, σκέφτομαι ότι, είναι δυνατόν να έχουμε τόσο μεγάλη παραγωγή γάλακτος σε όλη τη χώρα, ώστε να μας αρκεί καθημερινά και να την αναπαστεριώνουμε τέσσερις φορές; Η αλήθεια είναι ότι οι πωλήσεις του γάλακτος βρίσκονται σε καλό σημείο. Δεν είναι προϊόν που μένει στα ράφια. Τουλάχιστον το φρέσκο γάλα, πουλάει!
 
● Εφόσον λοιπόν οι βιομηχανίες αναγκάζονται να αναγράφουν από πια χώρα προέρχεται το γάλα τους, αυτό σημαίνει ότι γίνονται εισαγωγές από άλλες χώρες, και μάλιστα αρκετά μεγάλες, καθημερινά. Ειδάλλως, γιατί καθυστερούν οι βιομηχανίες την εφαρμογή αυτού του μέτρου;
 
● Εδώ εμπλέκεται το ζήτημα με τους Έλληνες γαλακτοπαραγωγούς, το κόστος που πουλάνε το γάλα τους στις βιομηχανίες, το από πού είναι τα ζώα που αρμέγονται, πώς και με ποιον τρόπο βαφτίζεται ελληνικό το γάλα και άλλα πολλά. Αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία, που έχει τα δικά της στοιχεία!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στοιχεία για το σημείωμα αυτό πήρα από τα παρακάτω blogs:
1. Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΜΟΝΑΞΙΑΣ που στάθηκε και η αφορμή.
2. GreekRetail -Ξινή συζήτηση για τη διακίνηση του φρέσκου γάλακτος.
3. Giaprakio - To ατακτούλι στέκι της Κοζάνης - Μια ευκολόπιστη φάρσα.
4. Αρκούδος - Τον ατελείωτο (όπου δημοσιεύονται απαντήσεις από τη ΔΕΛΤΑ και τη ΦΑΓΕ)
5. PELATIS - Τα γάλατα, γαργάλατα 

Τελικά, δεν ξέρω από ποιον ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία. Σημασία έχει, πάνω απ' όλα, να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τι είναι φάρσα και τι είναι αλήθεια. Τι είναι ψέμα και τι είναι πραγματικότητα. Ποιος προσπαθεί να ρίχνει ψευδής ειδήσεις στην αγορά. Και πάνω απ' όλα, γιατί εμείς οι στα μπλογκ μας, τελικά, θα πρέπει να αναδημοσιεύουμε άκριτα, ότι γράφει ο καθένας και μάλιστα ανώνυμος κύριος, για διάφορα πράγματα;