«Τα παιδιά του δρόμου»: Σπίτι που φιλοξενεί φτωχά παιδιά

ΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ

Όταν έχουμε αγάπη μέσα μας, βλέπουμε, στα μάτια όλων των παιδιών, το νόημα της ζωής.

Μία όμορφη και φωτεινή ημέρα σε όλους μας εύχομαι!

Νομίζω πως τώρα είναι η ώρα - τώρα, πιο πολύ από ποτέ άλλοτε - να βοηθήσουμε και να στηρίξουμε τους συνανθρώπους μας - ειδικά τα παιδιά!

Όπως πολύ - πολύ όμορφα ο Χαλίλ Γκιμπράν γράφει: 

«Εμείς είμαστε τα τόξα απ' όπου εξακοντίζονται σαν ζώντα βέλη τα παιδιά μας».

Κι ας μην ξεχνάμε, παιδιά μας, δεν είναι μόνο εκείνα που μας δόθηκαν, ως θείο δώρο απ' τον ουρανό, αλλά ΟΛΑ τα παιδιά του κόσμου. 

Δεν έχει σημασία, αν γεννήσαμε δικά μας, αν είμαστε θείοι, ή οτιδήποτε άλλο, ακόμα κι αν δεν έχουμε,  πάλι μας αφορούν. 

Για να αλλάξουμε τον κόσμο μας, να τον κάνουμε έναν κόσμο φωτεινό,  στηρίζουμε τα παιδιά όλου του πλανήτη, δίνοντας τους αγάπη, τρυφερότητα, ανθρωπιά.

Όταν έχουμε αγάπη μέσα μας, βλέπουμε στα μάτια όλων των παιδιών, το νόημα της ζωής.

Παραθέτω μία ιδέα υποστήριξης από ηλεκτρονικό μήνυμα που έλαβα:

Υπάρχει μία λύση για να μη πετάμε τίποτα από τα ρουχαλάκια και παιχνίδια που δε χρησιμοποιούν πια τα παιδιά μας και που είναι φυσικά σε καλή κατάσταση.
«Τα παιδιά του Δρόμου» είναι ένα σπίτι που φιλοξενεί και «χρηματοδοτεί» φτωχά παιδιά και οικογένειες απ' όλο το κόσμο που «δεν έχουν στον ήλιο μοίρα». Αφορά παιδιά που είτε είναι ορφανά, είτε οι οικογένειές τους είναι πολύ φτωχές. 
Δέχονται τα πάντα σε καλή κατάσταση (ρούχα, παιχνίδια, μικροέπιπλα, καρότσια, κλπ) για ηλικίες που αφορούν ακόμη και βρέφη. Γι' αυτό το λόγο, αν θέλεις, μπορείς να συμβάλλεις κι εσύ βοηθώντας αυτά τα παιδάκια δίνοντάς τους λίγη χαρά. 

«Τα παιδιά του δρόμου» βρίσκονται στη διεύθυνση: 
Αρίστωνος 6-8 και γωνία Κωνσταντινουπόλεως 165 Μεταξουργείο, Κολωνός
Υπεύθυνη Κοινωνική Λειτουργός : κα Μυρτώ Λαιμού
Τηλέφωνο : *210.5239.402* και *210.5221.149 *Ώρες : 11.00 - 18.00 καθημερινά


Αν δεν έχεις κάτι να προσφέρεις, 

απλά προώθησε αυτό το μήνυμα 

σε όσα περισσότερα άτομα μπορείς.

Η ώρα της αγάπης

Ο ρόλος των γονέων στην πρόληψη των ναρκωτικών

Φροντίστε να δημιουργήσετε δυνατούς δεσμούς αγάπης με τα παιδιά σας. Μάθετε τα , να είναι ικανά στο να λαμβάνουν δυνατές αποφάσεις και να έχουν αυτοπεποίθηση. Δεν βρίσκεστε συνεχώς δίπλα τους για να τα προστατεύετε. Πρέπει μόνα τους να έχουν την δύναμη να αρνηθούν αυτά που δεν τα εκφράζουν.

1. Συνηθίστε το παιδί σας από νωρίς στις μικρές ευθύνες του, αργότερα στις μεγαλύτερες. Μην το υπερπροστατεύετε, μην το δικαιολογείτε πάντα. Δίνετέ του όμως τις ευκαιρίες για συζήτηση, μάθετε να το ακούτε, διατηρείτε το διάλογο μαζί του.

2. Παραδεχθείτε το παιδί σας όπως είναι: περισσότερο ή λιγότερο έξυπνο, δραστήριο ή όχι, καλοφτιαγμένο ή άσχημο, κοντό, παχύ, ψηλό, αγόρι, κορίτσι κ.τ.λ. μην το ταπεινώνετε, μην κάνετε μόνιμα συγκρίσεις με άλλα παιδιά ή με τον εαυτό σας. Καθένας έχει την αξία του, βοηθήστε το να την βρει.

3. Ενισχύετε πάντα την εμπιστοσύνη του παιδιού στον εαυτό του, την αυτοεκτίμησή του. Επαινέστε το, ενθαρρύνετε κάθε πρωτοβουλία του, βοηθήστε το να κρίνει, να αναζητά σε κάθε πρόβλημα τα θετικά και τα αρνητικά του στοιχεία, να παίρνει θέση. Σταυροδρόμια υπάρχουν πολλά στη ζωή. Μην το αφήνετε να αποκτήσει την πείρα επιλογών, για πρώτη φορά, μπ ροστά στο σταυροδρόμι των ναρκωτικών.

4. Η προεφηβεία – εφηβεία είναι μια φάση ζωής γεμάτη προβληματισμούς, οι σχέσεις σας με το παιδί σας δοκιμάζονται. Κρατήστε την ισορροπία με γνώση, κατανόηση και διάλογο. Οι έφηβοι σας χρειάζονται, αλλά, σύμφωνα με την έκφρασή τους, «δίπλα και όχι από πάνω». Θέλουν συνεργασία, όχι εξουσία.

5. Διαμορφώνετε τα σχέδιά σας για το παιδί με βάση αυτό που είναι και όχι αυτό που θα «θέλατε» να είναι. Μην υπερτιμάτε τις δυνάμεις του, τη νοημοσύνη του, τις σπουδές του, στην εκλογή επαγγέλματος. Καλύτερα επιτυχημένος στο δημιουργικό επάγγελμα, παρά δυστυχής στο «βάθρο» των φιλοδοξιών σας.

6. Μην αποξενώνετε το παιδί σας από τους φίλους, από τις διάφορες ομάδες, πολιτιστικές, αθλητικές κ.ά. Μην το καθηλώνετε στην ακινησία της καρέκλας που δεν αφήνει ελεύθερο χρόνο. Η ομαδική ευθύνη είναι κίνητρο για δράση, για δημιουργία. Εξάλλου, στην ομάδα μπορεί ο έφηβος να βρει ό,τι πιθανότατα δεν βρήκε κοντά σας: αυτοεκτίμηση, αναγνώριση, παραδοχή. Κι αν κάποια φορά το παιδί σας δε βρει αμέσως το σωστό δρόμο του, μην το αποξενώνετε. Κρατάτε ανοιχτές τις πόρτες του σπιτιού και της καρδιάς.

7. Μην κρύβετε από το παιδί σας τις δυσκολίες σας, οικονομικές, κοινωνικές, επαγγελματικές, ψυχολογικές, χωρίς όμως να τις δραματοποιείτε. Το παιδί εκτιμά περισσότερο τον γονέα που παλεύει, από εκείνον που του προσφέρει έτοιμη, άνετη ζωή.

8. Ανάγκη να υπάρχει συνεννόηση στην οικογένεια, παραδοχή ανάμεσα στους συζύγους.

9. Περάστε στα παιδιά σας ιδανικά, όσο κι αν αυτά ταλαιπωρούνται στην εποχή μας. Μην τα συνηθίζετε μόνο στην έννοια του «εαυτού», είναι βαρύ φορτίο που τελικά καταρρέει. Τα πλατύτερα ιδανικά ανοίγουν ορίζοντες και θεμελιώνουν την αισιοδοξία, την αγωνιστική διάθεση για ζωή.

10. Μιλήστε με το παιδί σας για το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Μπορείτε να βοηθήσετε να αλλάξουν κάποιες ιδέες που ίσως έχει το παιδί σας, ότι «όλοι πίνουν, καπνίζουν, παίρνουν ναρκωτικά».

11. Μάθετε να ακούτε τα παιδιά σας. Το πιο πιθανό είναι το παιδί να μιλήσει μαζί σας όταν είναι σίγουρο ότι το ακούτε με προσοχή, όταν του δείχνετε με τη στάση και τη συμπεριφορά σας ότι ακούτε πραγματικά αυτά που έχει να σας πει.

12. Βοηθήστε το παιδί σας να νιώθει καλά με τον εαυτό του. Το παιδί σας θα νιώθει καλά, όταν επαινείτε τις προσπάθειες και τις επιτυχίες του και όταν επικρίνετε κάποια συγκεκριμένη αρνητική ενέργεια ή συμπεριφορά χωρίς να απορρίπτετε το ίδιο το παιδί.

13. Να είστε ένα θετικό πρότυπο, ένα καλό παράδειγμα. Οι δικές σας συνήθειες και στάσεις μπορούν να επηρεάσουν, σε μεγάλο βαθμό, τις ιδέες του παιδιού σας για το αλκοόλ, τον καπνό, τα ναρκωτικά.

14. Βοηθήστε το παιδί σας να αντιμετωπίσει τις πιέσεις «των φίλων». Ένα παιδί που έχει μάθει να λέει πάντα «ναι» για να μη δυσαρεστήσει τους άλλους, μπορεί να χρειάζεται την ενθάρρυνσή σας για να αντισταθεί στις πιέσεις.

15. Ενωθείτε με άλλους γονείς. Συζητήστε, αναλάβετε πρωτοβουλία, δημιουργήστε ή ενταχθείτε σε υποστηρικτικές ομάδες που θα ενισχύσουν τη στάση σας στο σπίτι.

Η ειρήνη και η ευτυχία ξεκινούν από τον καθένα μας. Όταν κανείς ζει ειρηνικά, η αλλαγή αρχίζει. Όταν είμαστε ήρεμοι και σε αρμονία με τον εαυτό μας, επηρεάζουμε θετικά όλους τους άλλους γύρω μας. Ο Γάμος είναι μια μεταμορφωτική πορεία από το καλό στο καλύτερο, από τα καθημερινά στα αιώνια, από τα φθαρτά στα ουράνια. Χαρείτε την προοπτική της οικογένειας σας, που όλοι μαζί χτίζετε. Ζητήστε τη διαρκή παρουσία του Χριστού στη ζωή σας, για να είστε αληθινά ευτυχισμένοι.

Αναφέρονται στο βιβλίο της κας Μ. Χουρδάκη, με τον τίτλο «Ναρκωτικά, Πρωτογενής Τομέας» (Leader books, Αθήνα 2000).

πηγή

Και τα παιδιά υποφέρουν από καούρες Obese kids at risk for acid reflux

Τα παχύσαρκα παιδιά ηλικίας άνω των 6 ετών διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση- την επώδυνη διαταραχή του πεπτικού που είθισται να αποκαλείται καούρες- αναφέρει η «Διεθνής Επιθεώρηση Παιδιατρικής Παχυσαρκίας».

Overweight and obese children are at risk for getting even more adult illnesses, researchers warn. more...

Η σχετική μελέτη πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του αμερικανικού υγειονομικού οργανισμού Κaiser Ρermanente, στην Καλιφόρνια, οι οποίοι εξέτασαν στοιχεία που αφορούσαν περισσότερα από 690.000 παιδιά ηλικίας άνω των 2 ετών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της μελέτης, τα πολύ παχύσαρκα παιδιά διατρέχουν έως 40% υψηλότερο κίνδυνο να υποφέρουν από καούρες, ενώ τα μετρίως παχύσαρκα διατρέχουν έως 30% υψηλότερο κίνδυνο.

Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση προσβάλλει ποσοστό έως 10% των παιδιών και οφείλεται στην κίνηση του περιεχομένου του στομάχου προς τα πίσω (προς τον οισοφάγο).
Τα συμπτώματά της είναι αίσθημα καύσου (καούρες) πίσω από το στέρνο και ναυτία, ενώ μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα του αναπνευστικού όπως επίμονος βήχας, φλεγμονή και άσθμα.
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μπορεί να προκαλέσει χρόνια φλεγμονή του εσωτερικού τοιχώματος του οισοφάγου και άλλα δεινά.
πηγή

Το "παραμύθι" του παππού Πρωταγόρα Ένα "παραμύθι" 2.400 χρόνων

Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ – πολύ παλιά χρόνια, τίποτα ζωντανό δεν υπήρχε πάνω στη γη. Στις στεριές και τις θάλασσες, στις λίμνες, στα ποτάμια και στον αέρα, ούτε ένα τόσο δα ζωάκι ή ψαράκι ή πουλάκι δεν υπήρχε και στα απέραντα λιβάδια ούτε μια πεταλούδα δεν πετούσε και ούτε ένα ζουζουνάκι δεν ζουζούνιζε.
Δεν υπήρχε καμιά ζωή, καμιά.

Μόνο πάνω στο σπίτι τους, στον Όλυμπο, οι θεοί οι δώδεκα από ψηλά χαίρονταν τον όμορφο κόσμο.
Ήρθε όμως η ώρα να ζωντανέψει η γη και κάθε λογής ζωντανά πλάσματα, μικρά και μεγάλα, να γεμίσουν το γαλάζιο πλανήτη μας.
Ξεκίνησαν λοιπόν οι θεοί από τον Όλυμπο και μπήκαν βαθιά μέσα στη γη σε μια τεράστια σπηλιά και άρχισαν να φτιάχνουν τα ζωντανά πλάσματα.
Πήραν χώμα, νερό, φωτιά και διάφορα άλλα υλικά πολλά, και τα ζύμωσαν καλά-καλά.
Μετά έβαλαν το ζωντανό αυτό ζυμάρι σε όμοια καλούπια και έτσι έφτιαξαν όλα τα ζώα στο ίδιο σχήμα και στο ίδιο μέγεθος και με το ίδιο ακριβώς χρώμα.

Ίδια ακριβώς ήταν όλα και ίδιος με αυτά και ο άνθρωπος!!
Κουράστηκαν όμως οι θεοί, επειδή εκατομμύρια ζώα έφτιαξαν, και τότε ο αρχηγός τους, ο Δίας είπε: 

-Άντε, πάμε στο σπίτι μας, στον Όλυμπο, να φάμε αμβροσία, να πιούμε νέκταρ και να ξεκουραστούμε.
-Πατέρα, του λέει η Αθηνά που ήταν σοφή και γνωστική, δεν τελειώσαμε τη δουλειά μας εδώ. Πρέπει να στολίσουμε τα ζώα όλα και να τους δώσουμε χαρίσματα για να διαφέρουν το ένα από το άλλο. Δεν είναι σωστό να γεμίσει η γη με όμοια ζώα.
-Βαρέθηκα, της απάντησε ο Δίας. Αυτή τη δουλειά θα την κάνουν άλλοι. Πάμε να φύγουμε.
 

Έφυγαν λοιπόν από την τεράστια σπηλιά, που ήταν βαθιά μέσα στη γη, οι θεοί και άφησαν όλα τα ζώα, και τον άνθρωπο να είναι ακριβώς ίδια μεταξύ τους.
Έφαγαν, λοιπόν, οι θεοί, ήπιαν και ξεκουράστηκαν και ο αρχηγός τους, ο Δίας, φώναξε δυο αδέρφια δίδυμα, δυο Τιτάνες, τον Προμηθέα και τον Επιμηθέα για να μοιράσουν διαφορετικά δώρα και στολίδια στα ζώα, και χρώματα και φτερά και γούνες και δόντια και μέγεθος και δυνάμεις.
 

Ο Προμηθέας ήταν σοφός και πρώτα σκεφτόταν κάτι και μετά το έκανε, ο Επιμηθέας όμως ήταν λιγάκι χαζούλης, αφού έκανε πράγματα χωρίς να τα καλοσκεφτεί.

Ήταν όμως και ζηλιάρης και γκρινιάρης και, επειδή νόμιζε ότι αυτή η σοβαρή δουλειά ήταν ένα παιχνίδι, ζήταγε με κλάματα πολλά να τον αφήσει ο αδερφός του αυτός μόνος του να κάνει τη μοιρασιά των δώρων στα ζώα.
-Άφησέ με, του έλεγε, άφησέ με και μετά θα δεις πόσο όμορφα και σωστά θα μοιράσω τα δώρα και τα χαρίσματα.
Τι να κάνει και ο Προμηθέας; Του έκανε το χατίρι και άφησε μόνο του τον αδερφό του μέσα στην τεράστια σπηλιά.
Μα πριν φύγει σκέφτηκε: “Δε βαριέσαι; Ας τον αφήσω να μοιράσει τα δώρα και άμα κάνει κανένα λάθος θα το διορθώσω εγώ μετά”.
Πέταγε από τη χαρά του ο χαζούλης ο Επιμηθέας και άρχισε να ανοίγει τα μεγάλα μπαούλα με τα δώρα και τα χαρίσματα.
Στο πρώτο από τα πολλά μπαούλα που βρίσκονταν μπροστά του βρήκε μεγέθη και ταχύτητα και άρχισε να τα δίνει στα ζώα.

Έφτιαξε από πολύ-πολύ μικρά, όπως το μυρμηγκάκι, μέχρι πολύ-πολύ μεγάλα, όπως τον ελέφαντα, από πολύ γρήγορα, όπως το λαγό, μέχρι ζωάκια που περπατάνε πολύ αργά σαν τη χελώνα.

Άνοιξε το δεύτερο μεγάλο μπαούλο και θάμπωσαν τα μάτια του από τα πολλά χρώματα που είδε μέσα. Χρώματα σκούρα και ανοιχτά, πολλά, πάρα πολλά. Αμέσως άρχισε να τα χαρίζει στα ζώα που μαζεύτηκαν γύρω του και σπρώχνονταν για να πάρουν τα πιο όμορφα χρώματα.
Έτσι ο παπαγάλος καμάρωνε για το φωτεινό πράσινο χρώμα που πήρε, και το καναρινάκι για το γλυκό κίτρινο χρώμα του.

Και όλα τα ζώα είχαν πια διαφορετικά χρώματα και άρχισαν να ξεχωρίζουν το ένα από το άλλο.

Σε άλλα μπαούλα βρήκε γούνες και φτερά και τα έδωσε στα ζώα.

Η αλεπού ήταν πολύ περήφανη για τη γούνα της και την έβρισκε πολύ πιο όμορφη από τις γούνες της αρκούδας ή της γάτας, ή ακόμη και από τη χαίτη του λιονταριού.
 

Και όταν μοίρασε τα φτερά και τα λέπια; Γέμισε ο τόπος πεταλούδες και έγινε χαλασμός μέσα στη σπηλιά από τα πετάγματα των πουλιών που βιάζονταν να βγουν έξω και να δοκιμάσουν τα φτερά τους στον αέρα και τα ψάρια ήθελαν γρήγορα-γρήγορα να μπουν στα νερά για να κολυμπήσουν.
Έδωσε μετά νύχια, μεγάλα και μικρά, δόντια, δύναμη και όλα τα άλλα δώρα και τα χαρίσματα που κάνουν τα ζώα να είναι τόσο ξεχωριστά.

Έριξε μια ματιά γύρω του και είδε ότι όλα τα μπαούλα ήταν άδεια πια.
-Τέλειωσαν όλα τα δώρα, είπε, τέλειωσε και η δουλειά μου. Καλά τα κατάφερα.

Πολύ ευχαριστημένος από τη μοιρασιά που έκανε, κάθισε σε ένα βραχάκι να ξεκουραστεί και τότε είδε κάτι που έκανε το αίμα του να παγώσει.

Δίπλα του, ακριβώς μπροστά στα μάτια του είδε το πιο σπουδαίο από όλα τα ζωντανά πλάσματα να μην έχει πάρει κανένα απολύτως δώρο, κανένα χάρισμα.

Το πλάσμα αυτό ήταν ο άνθρωπος!!
-Πω, πω!! Τι θα κάνω τώρα; Τι θα κάνω; άφησα τον άνθρωπο χωρίς κανένα χάρισμα, φώναξε απελπισμένος. Θα θυμώσει ο αδερφός μου πολύ αλλά περισσότερο θα θυμώσει μαζί μου ο Δίας και θα με ρίξει στα τάρταρα, επειδή ο άνθρωπος χωρίς κανένα δώρο δε θα μπορέσει να ζήσει, και άρχισε να κλαίει.
Εκείνη τη στιγμή μπήκε στην τεράστια σπηλιά ο Προμηθέας και άκουσε τις φωνές του.
-Καλά έκανα και δε σε εμπιστευόμουν του είπε. Είσαι ανόητος και επιπόλαιος. Πάλι εγώ πρέπει να διορθώσω το λάθος σου.

Σκέφτηκε για πολλή ώρα ο Προμηθέας και αποφάσισε να κλέψει από το σπίτι του Δία στον Όλυμπο δυο δώρα για να τα χαρίσει στον άνθρωπο.
Κρυφά-κρυφά μπήκε στο παλάτι του αρχηγού των θεών από ένα ανοιχτό παραθυράκι και έκλεψε τη φωτιά και την εξυπνάδα του μυαλού.Ξαναπήγε στην τεράστια σπηλιά και έδωσε αυτά τα δώρα στον άνθρωπο για να μπορέσει να ζήσει.
Ανέβηκε λοιπόν και ο άνθρωπος πάνω στη γη και με τη φωτιά και την εξυπνάδα του κάπως τα κατάφερνε στην αρχή.
Βρήκε με το μυαλό του πώς να φτιάχνει ρούχα ζεστά, επειδή δεν είχε γούνα όπως άλλα ζώα. Έμαθε από μόνος του να φτιάχνει εργαλεία και όπλα με τη βοήθεια της φωτιάς, αλλά είχε ένα πρόβλημα μεγάλο.

Μόλις συναντούσε ο ένας άνθρωπος άλλους και αποφάσιζαν να ζήσουν μαζί για να μπορούν να πολεμάνε τα μεγάλα θηρία, συνέχεια τσακωνόντουσαν, συνέχεια!!
-Πάει, θα χαθούν οι άνθρωποι, σκέφτηκε ο Δίας, που από τον Όλυμπο ψηλά έβλεπε τους τσακωμούς τους. Κάτι πρέπει να κάνω. Πρέπει να τους χαρίσω άλλα δυο δώρα για να μπορέσουν να ζήσουν μαζί, να φτιάξουν πόλεις και να προκόψουν.
 

Φώναξε τον Ερμή τότε, το θεό που έχει φτερά στα σαντάλια του και του είπε:
-Πάρε αυτά τα δυο δώρα Ερμή και πήγαινέ τα στους ανθρώπους για να μπορέσουν να ζήσουν μαζί σε χωριά και σε πόλεις. Αλλιώς τα θηρία θα τους φάνε.

Πρόσεξε όμως. Τα δώρα αυτά να τα δώσεις σε όλους τους ανθρώπους και όχι σε μερικούς μόνο.
-Και ποια δώρα είναι αυτά, αρχηγέ των θεών; ρώτησε ο Ερμής;
-Τα δώρα αυτά είναι ο Σεβασμός και η Δικαιοσύνη Ερμή.

Και να πεις στους ανθρώπους ότι, εάν αυτά τα δυο δώρα μου δεν τα κάνουν ΟΛΟΙ δικά τους και δεν τα τιμήσουν, τότε θα καταστραφούν.

Αν όμως τα αγαπήσουν, τότε θα προκόψουν 
και θα είναι ευτυχισμένοι.
Και από τότε οι άνθρωποι, όταν ξεχνούν 
το Σεβασμό και τη Δικαιοσύνη,

δεν περνούν καλά και υποφέρουν και κλαίνε.

Όταν όμως σέβονται τον εαυτό τους και τους άλλους 
και είναι δίκαιοι,

τότε έχουν χαρά και είναι ευτυχισμένοι.

Διασκευή από το έργο του Πλάτωνα "Πρωταγόρας" (320D-323A)