«Εθελοντής Γείτονας»

Συμμετέχοντας στο πρόγραμμα «Εθελοντή Γείτονα» μπορεί κάποιος να βοηθήσει μία γιαγιά ή έναν παππού στην πολυκατοικία ή τη γειτονιά του.

Σε περίπτωση άμεσης και έκτακτης ανάγκης του ηλικιωμένου η Γραμμή Ζωής θα επικοινωνήσει με τον «Εθελοντή Γείτονα» για να σταθεί δίπλα του μέχρι να φτάσει η απαραίτητη βοήθεια. 

Επιπλέον, εάν το επιθυμεί, μπορεί να συνεισφέρει διαθέτοντας μέρος του ελεύθερου χρόνου του κρατώντας του παρέα ή διευκολύνοντάς τον σε θέματα της καθημερινότητας του (ψώνια, φάρμακα κτλ).

Ένας στους τρεις ανθρώπους άνω των 60 ετών υποφέρει από μοναξιά. 
Σήμερα μπορεί κάποιος να νιώθει μοναξιά ακόμα και εάν στη γειτονιά του ξέρουν όλοι το όνομά του. 

Η συνεισφορά μέσα από το πρόγραμμα «Εθελοντή Γείτονα» είναι ανεκτίμητη για τους ηλικιωμένους συνανθρώπους μας, τους οποίους ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι συνθήκες τους έχουν εξαναγκάσει να ζουν στην απομόνωση. 

Εάν θέλεις να γίνεις Εθελοντής Γείτονας επικοινώνησε με τη Γραμμή Ζωής στα τηλέφωνα 2106990885, 6917125 ή στο info@lifelinehellas.gr. 

πηγή

Μεσογειακή Διατροφή και Έλληνες Έφηβοι; Καμιά σχέση!!

Ο τομέας Υγείας γνωστού ΙΕΚ  προχώρησε σε έρευνα σε γυμνάσια και λύκεια της Αθήνας προκειμένου να ενημερωθούμε για τις διατροφικές συνήθειες των εφήβων της χώρας μας σήμερα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι:
1. Μόλις το 10 % λαμβάνει πρωινό πρωινό και τις 7 (ή 6) ημέρες της εβδομάδας.
2. Το 52% επιλέγει ως βασικό πρωινό ρόφημα τον καφέ.
3. Παρόλο που το 97% καταναλώνει δεκατιανό (κολατσιο), το 60% από το συγκεκριμένο ποσοστό επιλέγει να αγοράσει κάτι ...
...από το κυλικείο του σχολείου και μόλις το 11% καταναλώνει κάτι που προετοιμάστηκε στο σπίτι!
4. Το 20% δήλωσε πως το γεύμα του περιλαμβάνει κρέας καθημερινά και το 60% 3 με 4 φορές εβδομαδιαίως!
5. Τα όσπρια για ένα ποσοστό του 20% (παρακαλώ) είναι κάτι… άγνωστο αφού περιλαμβάνονται στο γεύμα τους 1 φορά τον μήνα.
6. Τα ζυμαρικά για το 69% αποτελεί γεύμα για τις 3 ή 4 φορές της εβδομάδας!
7. Μόλις και μετά… βίας, υφίσταται η καθημερινή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, αφού fun δηλώνουν μόλις το 3%.
8. Για το 50%, τα γλυκά αποτελούν «απαραίτητο» συμπλήρωμα του γεύματος 3με 4 φορές την εβδομάδα!
9. Το 15% λέει ναι στην κατανάλωση αλκοόλ 3 με 4 φορές εβδομαδιαίως.
10. Στην ερώτηση: είστε καπνιστής; Θετικά απάντησε το 28% !
11. Παρόλο που το 93% των εφήβων προτιμά το σπιτικό φαγητό, το 18% δεν έχει την δυνατότητα να το απολαύσει γιατί δεν… υπάρχει!
Συμπεραίνουμε λοιπόν πως η διατροφή μας δεν έχει καμιά σχέση με τη Μεσογειακή Διατροφή και ο ανθυγιεινός τρόπος ζωής στους Ελληνες... καλά κρατεί!!
Αναρτήθηκε από pecora nera

Παραμύθι: Πες μου πως να νικήσω το κρύο;;

Ο μικρούλης χιονάνθρωπος με την ξύλινη πίπα και το μουλιασμένο από το χιόνι σκουφί, μέρες τώρα πάγωνε στη μέση του αγρού. Τουρτούριζε από το κρύο και δεν ήξερε τι να κάνει.

Ένα πρωινό λοιπόν, αποφάσισε να πάει βόλτα στην εξοχή και να ανακαλύψει πώς να νικήσει το κρύο.

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει…

Φτάνει στην άκρη του δάσους. Βλέπει ένα παρδαλό πουλί να κάθεται σε ένα γυμνό παγωμένο κλαδί.

- Όμορφό μου πουλί, πες μου σε παρακαλώ, πώς να νικήσω το κρύο;

- Να σφυρίζεις καλέ μου φίλε. Να σφυρίζεις συνέχεια όπως σφυρίζω κι εγώ.

- Πολύ αστεία η ιδέα σου καλό μου πουλί. Στ’ αλήθεια πολύ αστεία. Ευχαριστώ πάντως, θα το σκεφτώ.

Δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει….

Φτάνει στην άκρη ενός παγωμένου βάλτου. Βλέπει ένα βάτραχο τυλιγμένο με το τεράστιο κασκόλ του.

- Αρχοντικέ μου βάτραχε, πες μου σε παρακαλώ πως να νικήσω το κρύο;

- Να κάνεις πατινάζ γλυστρώντας στον πάγο καλέ μου φίλε. Κοίταξέ με, όπως κάνω κι εγώ.

- Αμφιβάλλω αν θα πετύχει πράσινέ μου βάτραχε. Ευχαριστώ για την ιδέα σου, θα το σκεφτώ…

Δρόμο παίρνει, δρόμο αφήνει…

Φτάνει σε ένα παγωμένο λιβάδι. Βλέπει ένα βιαστικό λαγό που έσκαβε για να φτιάξει τη φωλιά του.

- Κύριε λαγέ, πες μου σε παρακαλώ πως να νικήσω το κρύο;

- Να σκάβεις καλέ μου φίλε, να σκάβεις για να ζεσταθείς.

-Οπωσδήποτε με κοροϊδεύουν, είπε ο μικρός χιονάνθρωπος….και κρυώνω τόσο πολύ.

Ο μικρός χιονάνθρωπος νιώθει πολύ μπερδεμένος. Προχωρά λίγο πιο κάτω. Το σκέφτεται, το ξανασκέφτεται, και αποφασίζει να δοκιμάσει…Σφυρίζει, γλιστρά στον πάγο, κάνει σωρούς από χώμα…και πέφτει ξερός από την κούραση. Απογοητευμένος και κρυωμένος, ο μικρός μας χιονάνθρωπος παίρνει ξανά το δρόμο του. Έχει πια νυχτώσει. Και τότε, μακριά, στο βάθος του δάσους, βλέπει μια καλύβα με φως.

Πλησιάζει, ανοίγει την πόρτα και προχωρά προς τη δυνατή φωτιά που καίει στο τζάκι.

- Επιτέλους ζέστη, λέει και νιώθει να ιδρώνει. Χοντρές σταγόνες νερού άρχισαν να κυλούν στο πρόσωπό του και στο σώμα του. Αισθάνεται τόσο ωραία, που αποκοιμιέται στην πολυθρόνα, χωρίς να καταλάβει ότι αλλάζει το σχήμα του και γίνεται όλο και μικρότερος…

- ΠΡΟΣΟΧΗΗΗΗΗΗ!!!!!! Λιώνεις! φωνάζουν δυνατά το πουλί, ο βάτραχος και ο λαγός. Δεν θα μείνει τίποτα από σένα. Μόνο η πίπα και το σκουφί σου θα μείνουν.

Όμως ο μικρός χιονάνθρωπος δεν ακούει πια τίποτα. Έχει τόσο πολύ λιώσει, που κανείς δεν καταλαβαίνει πώς ήταν πριν.

- Ίσως είναι πολύ αργά…λέει ο βάτραχος και κλαίει.

Ξαφνικά, ο μικρός χιονάνθρωπος κούνησε λίγο ό,τι είχε απομείνει από το ένα του χέρι. Τότε ο βάτραχος, το πουλί και ο λαγός τον αρπάζουν και τον βγάζουν έξω από την καλύβα. Μαζεύουν γρήγορα γρήγορα χιόνι, το στρώνουν στο κεφάλι του και τον κάνουν χοντρό όπως πριν. Ύστερα γεμίζουν την κοιλιά του και την κάνουν ολοστρόγγυλη όπως πριν.

Τότε, ο μικρός χιονάνθρωπος ξυπνά και…θαύμα! Δεν κρυώνει πια.

Οι μικροί του φίλοι είναι εκεί, χαρούμενοι που τον ζωντάνεψαν. Χοροπηδάνε γύρω του και τον κοιτάζουν με θαυμασμό.

Κι ο μικρός μας χιονάνθρωπος τους κοιτάζει και καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχει μεγαλύτερη ζεστασιά από τη ζεστασιά της φιλίας…

ΠΗΓΗ: Γέφυρες, τ.37

Από ΜΑΡΙΝΑ ΖΑΧΑΡΙΑ