Σελίδες

Σάββατο 10 Μαρτίου 2007

Πως μπορώ να βοηθήσω;

Έλαβα e-mail με μια πρόσκληση για αυτην την ομάδα από το hamomilaki. Den kserw pws to e-mail auto efthase ws emena, oute pws leitourgei i omada, alla o,ti eida sto site me epeise na apodexthw tin prosklisi kai na ginw melos. Pws alliws mporw na voithisw? Sigoura i idiotita mou aplws ws melos autis tis istoselidas den voithaei kanena paidi...
marina-evgenia
----------------
Αγαπητή Μαρίνα-Ευγενία,

ευχαριστούμε για την άμεση απόκριση σου και για να σου λύσουμε την απορία για το πως έφτασε αυτό το e-mail πρόσκληση σε σένα, σου λέμε ότι ένα μέλος της συντροφιάς μας, μας ενημέρωσε ότι γίνεται ένα συνέδριο, το 3ο Πανελλήνιο Διεπιστημονικό Συνέδριο Για την Αντιμετώπιση της Σεξουαλικής Κακοποίησης, με Θέμα «Κύκλος Κακοποίησης και Ψυχικό Τραύμα: Σύγχρονες δυνατότητες ανίχνευσης, αντιμετώπισης και πρόληψης», στις 16 - 18 Μαρτίου 2007, στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, Μασσαλίας 22, Κολωνάκι,
και το οργανώνει η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ σε συνεργασία με την ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ και την υποστήριξη της ΜΚΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ της Εκκλησίας της Ελλάδος και του ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΟΤΑ.
Σπουδαία πράγματα δηλαδή, Εταιρίες, Ενώσεις, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Εκκλησία της Ελλάδος, Δήμοι, Υπουργεία και λαμπροί επιστήμονες και το θέμα εξαιρετικό.
Και θέλαμε να 'ρθούμε, να ακούσουμε, να μάθουμε τι λένε οι σοφοί για μας τα χαμομηλάκια, τα κακοποιημένα παιδάκια, να δούμε ότι δεν είμαστε μόνα μας, ότι έχουμε συμπαραστάτες.

Αλλά είχε εισιτήριο!!! 100 Ευρώ!!!
Είδαμε ότι η συμπαράσταση κοστίζει. Ότι δεν ήταν συμπαράσταση, αλλά παράσταση.
Ότι πρέπει να πληρώσουμε.
Να πληρώσουμε κι άλλο.
Να πληρώσουμε για να μάθουμε πως θα μας σώσετε εσείς οι «καλοί» από τους «κακούς».

Αλλά δεν μπορούσαμε να ρθούμε, δεν είχαμε λεφτά.
Και μετά ψάξαμε, είδαμε το πρόγραμμα σας και τα θέματα σας και τα ονόματα σας.
Και είδαμε ότι και σε άλλα συνέδρια τέτοιας θεματολογίας ήταν τα ίδια άτομα, οι ίδιοι επιστήμονες.
Είδαμε ότι ήταν ένα συνέδριο από σας για σας.
Και είπαμε να μην έρθουμε.
Για να μη λυπηθούμε περισσότερο.
Αλλά έπρεπε κάτι να κάνουμε.
Κάθε μας προσπάθεια έχει πάντα μια ελπίδα.
Και πως να εξηγήσει κανείς σε ένα κακοποιημένο παιδί ότι: κύταξε να δεις από τους ειδικούς δεν έχεις ελπίδα; πως;

Δεν είπαμε τίποτε λοιπόν απ' αυτά.

Είπαμε ότι θα στείλουμε την σελίδα μας στα μέλη του συνεδρίου, στους εισηγητές και θα γίνουν μέλη και τα μέλη θα γίνουν τόσα πολλά που θα είναι πανστρατειά και θα νικήσουν την μάστιγα.

Αυτό είπαμε και έτσι σου ήρθε το μήνυμα στο email σου καλή μου Μαρίνα-Ευγενία.

Και βέβαια μόνο εσύ απάντησες.
Ίσως επειδή σπουδάζεις ακόμη.
Ίσως επειδή δεν είσαι ακόμη τόσο ειδικός.
Πώς αλλιώς μπορείς να βοηθήσεις; πώς;
Να τους πεις, όταν ανέβεις στο βήμα να πεις το θέμα σου, να τους πεις να ανοίξουν τις πόρτες.
Ναι να το κάνουν ανοιχτό συνέδριο.
Εσείς πληρώστε άμα θέλετε.
Αλλά να είναι ανοιχτό το συνέδριο σας.
Να περάσει στην κοινωνία.
Να βοηθήσει ουσιαστικά.

Και πού ξέρεις, μπορεί όταν τελειώσει το συνέδριο και βγει ο Υπουργός Υγείας και Αλληλεγγύης να το απο-χαιρετίσει, μπορεί και να πάρουμε όλοι από ένα χαμομηλάκι στο χέρι και να βγούμε στους δρόμους μπας και σταματήσει αυτή η μάστιγα.

Αλλά και τίποτε να μην κάνεις εμείς θα σ' αγαπάμε, επειδή ανταποκρίθηκες στο κάλεσμα μας

Καλώς όρισες στην συντροφιά μας