Τα Χριστούγεννα δεν είναι της μόδας φαίνεται.
Κάτι συμβαίνει στις μέρες μας εδώ και κάμποσο καιρό.
Οι άνθρωποι, δεν λένε "Καλά Χριστούγεννα". Λένε Καλές Γιορτές. Αυτό εύχονται, συστηματικά.
Λες και ντρέπονται να ευχηθούν Καλά Χριστούγεννα. Φοβούνται μην τους κακοχαρακτηρίσουν. Μην τους πουν, εντάξει μωρέ, Χριστούγεννα και Ορθοδοξία, που ζεις εσύ … Χριστιανέ μου.
Δηλαδή, έχει γενέθλια ένας φίλος σου, πας στο σπίτι του με το δωράκι σου, καθωσπρέπει και του εύχεσαι καλές γιορτές ή του λες καλή γιορτή, ή καλή εβδομάδα και τέτοια.
Δηλαδή σ’ Αυτόν που γιορτάζει, που έχει τα γενέθλια Του, δεν λέμε τίποτε. Του λέμε, άρες-μάρες κουκουνάρες.
Αυτός έχεις τα γενέθλια Του κι εμείς … άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Δηλαδή, δεν τιμούμε Αυτόν που γιορτάζει, Αυτόν που άλλαξε τον κόσμο. Γιατί τον άλλαξε τον κόσμο, γι’ αυτό μετράμε και από την Γέννηση Του από το έτος ένα. Αλλά ακόμη κι αν δεν πιστεύουμε σ’ Αυτόν, ο κόσμος έχει αλλάξει, είναι η εποχή Του, κι ας γίνονται προσπάθειες να καθιερώσουμε νέους τίτλους, προ Κοινής Εποχής, μετά Κοινή Εποχής και τέτοιες ιστορίες. Μα το γεγονός είναι αποδεκτό, η μέτρηση αρχίζει από τότε, εξ αιτίας Του. Γιατί αποφεύγουμε να το πούμε;
Δηλαδή γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, όλοι τα γιορτάζουν, σε όλο τον κόσμο και εμφορούμαστε και από το μήνυμα Του, δηλαδή όλοι και όλες κάνουμε αναφορά λόγω και έργω στην Αγάπη που έφερε, αλλά Αυτόν δεν τον τιμούμε.
Παράλογο!
Καλά Χριστούγεννα φίλοι μου και πέστε, αν θέλετε, και Καλές Γιορτές, αλλά πρώτα είναι τα Χριστούγεννα. Εξ αιτίας των Χριστουγέννων έχουμε γιορτές και ευχόμαστε να περάσουμε όλοι και όλες καλά.
Το Χαμομηλάκι
Το Χαμομηλάκι
