Τα παιδιά μιας κάποιας μάνας...

«Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί 

η απάντηση αυτή»

Ο μεγάλος Γερμανός συγγραφέας Έρχαρτ Κέστνερ έκανε την εξής εξομολόγηση. «Στα 1952 πήγα για πρώτη φορά μετά το πόλεμο, στην Αθήνα. 
Η γερμανική πρεσβεία, όταν άκουσε πως είχα πρόθεση να πάω στη Κρήτη, μου συνέστησε, επειδή ήταν πολύ νωρίς ακόμα και οι πληγές από τη γερμανική κατοχή ανεπούλωτες, να λέω πως είμαι Ελβετός. Αλλά εγώ τους ήξερα τους Κρήτες. Από την πρώτη στιγμή είπα πως ήμουν Γερμανός και όχι μόνο δεν κακόπαθα, αλλά ξανάζησα παντού όπου πέρασα τη θρυλική κρητική φιλοξενία.»

Ένα σούρουπο, καθώς ο ήλιος βασίλευε, πλησίασα το γερμανικό νεκροταφείο, έρημο με μόνο σύντροφο τις τελευταίες ηλιαχτίδες. Έκανα όμως λάθος. Υπήρχε εκεί και μια ζωντανή ψυχή, ήταν μια μαυροφορεμένη γυναίκα. Με μεγάλη μου έκπληξη την είδα ν' ανάβει κεριά στους τάφους των Γερμανών νεκρών του πολέμου και να πηγαίνει μεθοδικά από μνήμα σε μνήμα. Την πλησίασα και τη ρώτησα. Είστε από εδώ; Μάλιστα. Και τότε γιατί το κάνετε αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί σκότωσαν τους Κρητικούς». Και γράφει ο Κέστνερ. «Η απάντηση, μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί».

Απαντά η γυναίκα:

«Παιδί μου, από τη προφορά σου φαίνεσαι ξένος και δεν θα γνωρίζεις τι συνέβη εδώ στα 41 με 44. Ο άντρας μου σκοτώθηκε στη μάχη της Κρήτης κι έμεινα με το μονάκριβο γιο μου. Μου τον πήραν οι Γερμανοί όμηρο στα 1943 και πέθανε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως, στο Σαξενχάουζεν. Δεν ξέρω πού είναι θαμμένο το παιδί μου. Ξέρω όμως πως όλα τούτα ήταν τα παιδιά μιας κάποιας μάνας, σαν κι εμένα. Και ανάβω στη μνήμη τους, επειδή οι μάνες τους δεν μπορούν να 'ρθουν εδώ κάτω. Σίγουρα μια άλλη μάνα θα ανάβει το καντήλι στη μνήμη του γιού μου»...

Σωστά έγραψε ο Γερμανός, ότι «Μόνο στην Ελλάδα θα μπορούσε να δοθεί η απάντηση αυτή». Λέμε εμείς. Ναι, στην Ελλάδα την ταλαιπωρημένη και απ' όλους αδικημένη.
Σωκράτης Αριστοτέλους

Σωτήρα Αμμοχώστου

http://www.sigmalive.com/

ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Πώς τα παιδιά θα μάθουν να διαβάζουν;

Πόσο εύκολο είναι για ένα παιδί που δεν διαβάζει να ακονίσει τη φαντασία του; Τηλεόραση, Ιnternet, γιγαντιαίες οθόνες παντού και πουθενά η εικόνα γνώριμων προσώπων, του παππού ή της γιαγιάς, που να κάθονται σε μια καρέκλα και να διαβάζουν.  

Η εξάρτηση των παιδιών από την τεχνολογία σε συνδυασμό με την απουσία των γονιών τους πολλές ώρες από το σπίτι οδηγούν πολλές φορές σε συνήθειες που είναι δύσκολο να ανατραπούν.

Πώς θα μάθουν τα παιδιά να διαβάζουν όταν όλες οι πλευρές του σύγχρονου τρόπου ζωής οδηγούν στο αντίθετο αποτέλεσμα; 

Πρόσφατα, έρευνα του βρετανικού εκδοτικού οίκου Ρearson αποκάλυψε ότι οι γονείς καταφεύγουν σε λύσεις όπως η «δωροδοκία» για να πείσουν τα παιδιά τους να μελετούν. 

Το ένα τρίτο των γονέων (32,4%) παραδέχεται ότι επιτρέπει στα παιδιά να δουν τηλεόραση ή να χρησιμοποιήσουν το κομπιούτερ μόνο αν προηγουμένως έχουν διαβάσει τα μαθήματά τους, ενώ το 9,6% τους προσφέρει λιχουδιές (σοκολάτες, γλυκά) για να τα πείσει να «ανοίξουν τα βιβλία».

Στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να αντιστραφεί ένα παρόμοιο κλίμα, το υπουργείο Παιδείας εισάγει εφέτος στα 800 ολοήμερα δημοτικά σχολεία που λειτουργούν σε πιλοτικό πρόγραμμα το μάθημα της Φιλαναγνωσίας, το οποίο θα διδάσκεται εκτός του σχολικού χρόνου. Τα παιδιά θα έρχονται σε επαφή με τα λογοτεχνικά βιβλία, ενώ αντίστοιχες δράσεις διοργανώνονται και με τους εκπροσώπους του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου. « Διάβαζα βιβλία στα παιδιά μου από όταν ήταν μικρά και ευτυχώς αποδείχθηκε τελικά κάτι φυσικό γι΄ αυτά να έχουν ένα βιβλίο στο χέρι τους αρκετά συχνά » λέει η κυρία Χριστίνα Μαρκάτου, σύζυγος του πρώην πρύτανη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου κ. Νίκου Μαρκάτου και μητέρα δύο παιδιών. 

«Υπάρχουν κάποια βιβλία που τους κινούσαν πάντα το ενδιαφέρον και αυτά τους έπαιρνα » λέει η κυρία Μαρκάτου. «Ο γιος μου διαβάζει πιο πολύ βιβλία στο στυλ του Χάρι Πότερ,φαντασίας με δράκους και κάστρα,ενώ η κόρη μου προτιμάει πιο κοριτσίστικα αναγνώσματα. Τους διάβαζα όμως πάντα παραμύθια,στο κρεβάτι,πριν κοιμηθούν και μετά άρχισαν να το κάνουν μόνα τους» καταλήγει. 

Την ίδια ευθύνη με τους γονείς έχουν όμως και οι εκπαιδευτικοί, όπως λέει η εκπαιδευτικός κυρία Κατερίνα Ρινάκη. 

«Το παιδί δεν μαθαίνει από τη μια μέρα στην άλλη να διαβάζει. Πρέπει να αποτελεί φιλοσοφία ζωής της οικογένειάς του,την οποία θα τη μάθει από νωρίς» λέει. «Μπορούμε να παροτρύνουμε τα παιδιά να γράφουν μόνα τους ιστορίες και αυτό είναι κάτι που το κάναμε συχνά στην τάξη. Δεν πρέπει όμως να συνηθίζουν στην εικόνα μιας οικογένειας που περνάει τις ώρες της κολλημένη μπροστά σε μια τηλεόραση » καταλήγει.

Αρχή από τη βρεφική ηλικία

«Μια καλή μέθοδος για να αγαπήσουν τα παιδιά τα βιβλία είναι να εξοικειωθούν με αυτά από πολύ μικρή ηλικία, πριν ακόμα μάθουν ανάγνωση » λέει μιλώντας στο «Βήμα» η ψυχολόγος και γνωσιακή ψυχοθεραπεύτρια κυρία Μίνα Χριστοπούλου.

«Επιστημονικές έρευνες έχουν δείξει ότι ο γονιός που διαβάζει συχνά στο παιδί του βιβλία έχοντάς το αγκαλιάσυμβάλλει ποικιλοτρόπως στη μεταγενέστερη γλωσσική, νοητική και συναισθηματική του ανάπτυξη» συνεχίζει.

Πώς θα το πετύχουμε αυτό; 

«Κάντε το παιχνίδι της ανάγνωσης διασκεδαστικό και αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του» απαντάει η κυρία Χριστοπούλου. «Διαβάστε του με ενδιαφέρον και ενθουσιασμό για να αντιδράσει κι εκείνο αναλόγως. Είναι βέβαια σημαντικό να διαβάζουν και οι γονείς βιβλία. Για να τα αγαπήσουν και να ασχοληθούν τα παιδιά με τα βιβλία πρέπει να τα αγαπάνε πρώτα οι γονείς» προσθέτει. «Σε παιδιά μικρής ηλικίας μπορούμε να διαβάζουμε για παράδειγμα ένα βιβλίο για τη φύση και την ανάπτυξη των φυτών και στη συνέχεια να φυτέψουμε σπόρους ή και να κάνουμε μια βόλτα σε κάποιο πάρκο, να παρατηρήσουμε πράγματα για τα οποία είχαμε διαβάσει. Ακόμα όμως και στα παραμύθια και στα λογοτεχνικά βιβλία μπορούμε να επινοήσουμε ένα πρακτικό κομμάτι» καταλήγει η κυρία Χριστοπούλου.

από eimaimama

Των παιδιών οι κακές συνήθειες...! Tips for Breaking Kids of Bad Habits

Τρώει τα νύχια του, βάζει το δάχτυλο στο στόμα, σκαλίζει τη μύτη του. Γιατί άραγε το παιδί σας επιμένει στις λεγόμενες «κακές συνήθειες»;

Τα παιδιά λατρεύουν να μιμούνται τους μεγάλους. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε κακή συνήθεια των γονιών τους αλλά και των ανθρώπων που βρίσκονται πολύ κοντά στο οικογενειακό τους περιβάλλον αντιγράφεται εύκολα. 

Η εικόνα, για παράδειγμα, κάποιου μέσα στο σπίτι που τρώει τα νύχια του γίνεται μέρα με τη μέρα προσφιλής στο παιδί, εξοικειώνεται με αυτήν και τελικά την αντιγράφει.

Tips for Breaking Kids of Bad Habits

Η συνήθεια του δαχτύλου στο στόμα

Η συνήθεια ενός παιδιού να πιπιλάει το δάχτυλο προέρχεται από τη βρεφική του ηλικία. Το παιδί ανακαλύπτει ότι αυτή η δραστηριότητα του προσφέρει ικανοποίηση που προέρχεται από το βλεννογόνο του στόματος. Πιπιλώντας το δάχτυλο το βρέφος μπορεί να κοιμηθεί ευκολότερα. Ωστόσο αυτή η συνήθεια δεν περιορίζεται στον ύπνο. Ένα παιδί που έχει συνηθίσει να βάζει το δάχτυλό του στο στόμα καθώς μεγαλώνει αντιμετωπίζει έντονη δυσκολία να κόψει αυτή τη συνήθεια. Και αυτό γιατί το δάχτυλο του προσφέρει ηρεμία, απαλλαγή από κούραση, πλήξη, άγχος και αγωνία.

Πώς να το αντιμετωπίσετε
Το πιπίλισμα του δαχτύλου συνήθως εγκαταλείπεται οριστικά έως την ηλικία των 5 ή 6 ετών. Η στάση των γονέων ωστόσο θα πρέπει να είναι υπομονετική. Δεν πρέπει να επισημαίνετε διαρκώς το λάθος του παιδιού, αλλά να το αντιμετωπίσετε στρέφοντας την προσοχή του σε άλλες δραστηριότητες. Στην ηλικία των 4 ετών μπορείτε επίσης να ξεκινήσετε μια συζήτηση με το παιδί σας για να πετύχετε σταδιακά τη διακοπή της συνήθειας.
Ο κίνδυνος να επηρεαστεί η οδοντοφυία του παιδιού είναι η αιτία που πολύ συχνά πανικοβάλλει τους γονείς και τους κάνει να γίνονται πιεστικοί. Αυτή η τακτική ωστόσο έχει αποδειχτεί λανθασμένη και δεν βοηθάει καθόλου στο επιθυμητό αποτέλεσμα, που μπορεί να επιτευχθεί χωρίς πίεση. Είναι επίσης σημαντικό το πρόβλημα αυτό να μην αποτελεί το μόνιμο θέμα συζήτησης μέσα στο σπίτι.

Τρώει τα νύχια του
Πίσω από αυτή τη συνήθεια συνήθως κρύβεται άγχος. Τρώγοντας τα νύχια του το παιδί βρίσκει παρηγοριά και ανακούφιση για το στρες που νιώθει.
Η κακή αυτή συνήθεια μπορεί να ξεκινήσει από τα πρώτα χρόνια και να συνεχιστεί και κατά τη σχολική ηλικία. Γι’ αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό οι γονείς να ανακαλύψουν τις αιτίες που κρύβονται πίσω από αυτή τη συνήθεια. Για παράδειγμα, μήπως το παιδί ζει μέσα σ’ ένα αγχώδες οικογενειακό περιβάλλον ; Μήπως οι εντάσεις μέσα στο σπίτι αποτελούν συχνό φαινόμενο; Μήπως οι γονείς είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί από το παιδί τους; Ενδεχομένως το παιδί αγχώνεται υπερβολικά στο σχολείο;

Πώς να το αντιμετωπίσετε
Είναι σημαντικό να μην κάνετε παρατήρηση στο παιδί σας κάθε φορά που το βλέπετε να τρώει τα νύχια του. Αντίθετα, θα πρέπει να το βοηθήσετε να εξαλείψει το άγχος του. Όταν παρατηρείτε ότι ετοιμάζεται να κάνει αυτή την κίνηση θα πρέπει να το απασχολήσετε στρέφοντας το ενδιαφέρον του σε κάποια άλλη δραστηριότητα. Σημαντική είναι και η συναναστροφή με παιδιά της ηλικίας του γιατί βοηθάει το παιδί σας να βγάζει από το μυαλό του αυτή την κακή συνήθεια, περνώντας δημιουργικό χρόνο. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να επιμένετε, ενώ αν …ανακαλύψετε ποιον μιμείται μέσα από το περιβάλλον σας , καλό θα ήταν να του το επισημάνετε.

Η συνήθεια της πιπίλας
Σε πολλά παιδιά η συνήθεια της πιπίλας είναι τόσο δυνατή ώστε ακόμη και μετά τα 3 μ 4 χρόνια να παραμένει η αγαπημένη τους «συντροφιά». Πολλές φορές μάλιστα κάποια παιδιά με περισσότερες ανασφάλειες και άγχος διατηρούν 2 και 3 πιπίλες ταυτόχρονα, καθώς σε αυτές αναζητούν …παρηγοριά. 

Ο προβληματισμός για τους γονείς πρέπει να είναι πιο έντονος όταν το παιδί αποζητά την πιπίλα του καθόλη τη διάρκεια της ημέρας. Τότε θα πρέπει να αναρωτηθείτε ποιες είναι οι αιτίες που το οδηγούν σε αυτή τη μόνιμη συνήθεια. Μήπως φταίει η συμπεριφορά σας; Μήπως λειτουργείτε υπερπροστατευτικά απέναντι στο παιδί σας; Οι συναισθηματικές ανάγκες του παιδιού σας καλύπτονται; Μήπως το παιδί δεν περνάει πολύ δημιουργικό χρόνο;
Πώς να το αντιμετωπίσετε
Καθώς το παιδί μεγαλώνει και μπορεί να αντιληφθεί περισσότερα, η συζήτηση μαζί του μπορεί να φέρει αποτέλεσμα. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να στοχεύσετε στη διακοπή της πιπίλας κατά τη διάρκεια της ημέρας και σε δεύτερη φάση τη νύχτα.

Οι ….κακές λέξεις
Αν ακούσετε ένα παιδί τριών ή τεσσάρων ετών να λέει κάποιες λέξεις που χρησιμοποιούνται ως βρισιές, μην εκπλαγείτε.

Τα παιδιά πολλές φορές όταν αρχίζουν να μιλάνε δοκιμάζουν λέξεις που έχουν ακούσει από το περιβάλλον τους. 

Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να δίνετε σημασία στις λέξεις που χρησιμοποιείτε μπροστά στο παιδί και να αποφεύγετε τους κακούς χαρακτηρισμούς και τις βρισιές.

Η στάση σας θα πρέπει να είναι ψύχραιμη. Δεν πρέπει να επιμένετε με παρατηρήσεις, αλλά αντίθετα να μην δίνετε σημασία. Τα παιδιά, όταν αντιληφθούν ότι δεν κερδίζουν την προσοχή με κάτι που λένε ή κάνουν, τότε εγκαταλείπουν εύκολα τέτοιου είδους συνήθειες. Και σε αυτή την περίπτωση καλό θα ήταν να στρέψετε το ενδιαφέρον του παιδιού σας σε κάποια δημιουργική απασχόληση.

Tης Αλεξάνδρας Καππάτου

Αναρτήθηκε από Sofia

Οικολογική καταστροφή στον Ευρώτα

Το ιστορικότερο ποτάμι της Λακωνίας κατά την διαδρομή του, από τις πηγές του έως τις εκβολές του, αυτή την εποχή δέχεται τα απόβλητα των εργοστασίων των ελαιοτριβείων και άλλων βιομηχανιών, που καταλήγουν στις ακτές του Λακωνικού κόλπου.

Τις τελευταίες ημέρες οι ποσότητες αυτές για άγνωστο λόγο έχουν αυξηθεί με αποτέλεσμα η υδρόβια πανίδα του Ευρώτα να ζητά απεγνωσμένα βοήθεια από τον ευαίσθητο πολίτη.

Συγκεκριμένα, εκατοντάδες ψάρια, όπως κέφαλοι, λαβράκια, χέλια και καβούρια ξεβράστηκαν στις όχθες του ποταμού.

Τα πουλιά που ζουν σε αυτόν τον υδροβιότοπο όπως πάπιες, αγριόπαπιες, ερωδιοί, και τόσα άλλα είδη, λόγω της δυσοσμίας και της χρωμάτωσης του νερού που έχει γίνει μαύρο, και γενικότερα της μόλυνσης, δεν πλησιάζουν τις όχθες του Ευρώτα.

Πολίτες που ενδιαφέρονται για το μέλλον του Ευρώτα και γενικότερα για τον τόπο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ζητούν την βοήθεια της πολιτείας.

Ο Δήμαρχος Ευρώτα ενημέρωσε τους αρμόδιους φορείς για την κατάσταση αυτή και με δικά του μέσα προσπαθεί να διατηρήσει τη ζωή στον Ευρώτα.

ΔΙΑΜΑΝΤΑΚΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ

Πηγή

Αναρτήθηκε από ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ

Πώς θα έμοιαζε ένα διαζύγιο αν ήταν παιδική ζωγραφιά;

Χάρη στην Μ.Κ.Ο. Kids' Turn που λειτουργεί στο St. Fransisco, παιδιά 5-15 ετών που έχουν δυσκολία με τον χωρισμό των γονιών τους ζωγραφίζουν, το πως αισθάνονται. Το πρόγραμμα έχει μεγάλη επιτυχία και έχει βρει μιμητές σε όλον τον κόσμο. Η Huffington Post δημοσίευσε πρόσφατα μερικές από τις ζωγραφιές των παιδιών.

Δέσποινα Τριβόλη 

Διαλέξαμε 5 από αυτές:

#1

#2

#3

#4

#5

Πηγή

Τι θα σου έλεγε το σκυλάκι σου, αν μπορούσε να μιλήσει; Husky Dog Talking - " I love you "

Εγώ, ο σκύλος σου…

Γράφει ο Αλέξανδρος Καπελλάκης

1. Η ζωή μου θα διαρκέσει 10-15 χρόνια. Κάθε αποχωρισμός και εγκατάλειψη με πληγώνει. Παρακαλώ σκέψου το πριν με αποκτήσεις.

2. Δώσε μου χρόνο να καταλάβω τι θέλεις από μένα. Βρες μου ένα δάσκαλο να μου μάθει τη γλώσσα σου.

3. Έχε μου εμπιστοσύνη. Είναι σημαντικό για να γίνω ευτυχισμένος.

4. Μη θυμώνεις μαζί μου και μη με κλείνεις έξω για τιμωρία. Εσύ έχεις τη δουλειά σου, την διασκέδασή σου και τους φίλους σου. Εγώ έχω μόνο εσένα.

5. Μίλα μου μερικές φορές. Ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνω τις λέξεις σου, καταλαβαίνω τη φωνή σου.

6. Θυμήσου ότι ποτέ δεν ξεχνώ πώς μου συμπεριφέρεσαι.

7. Παρακαλώ μη με χτυπάς. Εγώ δεν μπορώ να σε χτυπήσω, αλλά μπορώ να δαγκώσω και να μαδήσω πράγματα και σου ορκίζομαι ότι δε θέλω να το κάνω.

8. Πριν μου βάλεις τις φωνές γιατί δε συνεργάζομαι ή τεμπελιάζω ή είμαι «ξεροκέφαλος», αναρωτήσου μήπως κάτι με ενοχλεί. Ίσως να μην τρώω το σωστό φαγητό, να κάνει πολύ ζέστη ή κρύο ή η καρδιά μου να είναι αδύναμη και γερασμένη.

9. Φρόντισέ με όταν γεράσω. Κι εσύ θα γεράσεις κάποια μέρα και θα χρειαστείς αγάπη και φροντίδα.

10. Να είσαι μαζί μου στο τελευταίο δύσκολο ταξίδι. Ποτέ μην πεις «δεν μπορώ να παρακολουθήσω» ή «ας γίνει όταν λείπω». Μείνε δίπλα μου μέχρι τη στερνή μου πνοή. Τα πάντα είναι ευκολότερα για μένα όταν εσύ είσαι δίπλα μου και μου κρατάς το πόδι ή μου χαϊδεύεις το κεφάλι.

Να θυμάσαι, σε αγαπώ!

Υπογραφή

Ο Σκύλος σου

Πώς να διαβάσετε ένα βιβλίο στο παιδί σας

Γράφει η Μαρινέλλα Τσουκαλά

(παθολόγος Λόγου-Φωνής-Ομιλίας)

από sxoleio98

Ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος να διαβάζει ένας γονιός στο παιδί του ένα βιβλίο;

● Δείξτε ευχαρίστηση και ενθουσιασμό καθώς διαβάζετε. Ποτέ μην κάνετε το διάβασμα να φαίνεται βαρετό.

● Προσπαθήστε να διαβάζετε στο παιδί σας κάθε μέρα.

● Βρείτε μια ώρα όπου εσείς και το παιδί είστε χαλαρωμένοι και ενδιαφέρεστε για το διάβασμα, όπως π.χ. η ώρα πριν πάει στο κρεβάτι το βράδυ ή όταν έχει μόλις ξυπνήσει από το μεσημεριανό του ύπνο.

● Αφήστε το παιδί να διαλέξει μόνο του τα βιβλία και τις σελίδες που θέλει να του διαβάσετε.

● Να του δείχνετε τις φωτογραφίες για τις οποίες μιλάτε.

● Αφήστε το παιδί να κρατάει μαζί με σας το βιβλίο και να γυρίζει τις σελίδες.

● Πέστε του μια γνωστή ιστορία ή παραμύθι, παραλείποντας λέξεις ή κομμάτια προτάσεων ώστε να τις συμπληρώνει το ίδιο.

● Αφήστε το παιδί να περιγράψει τις εικόνες και να σας επαναλάβει την ιστορία.

● Γράψτε την ιστορία που έφτιαξε το παιδί και μετά να του τη διαβάστε.

● Ζητήστε από το παιδί να φτιάξει μια δική του ιστορία ή να τελειώσει μια που του έχετε εσείς ήδη αρχίσει.

● Αν κατά περιόδους το παιδί δεν ενδιαφέρεται για το διάβασμα, εσείς συνεχίστε να του διαβάζετε καθώς αυτό παίζει ήσυχα. Σταδιακά θα δείξει πάλι προθυμία να συμμετάσχει στο διάβασμα.