Σελίδες

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Οι φοβίες στο μικρό παιδί

Η φοβία είναι ένας έντονος και αδικαιολόγητος φόβος για ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση. Οι μικροί αποχωρισμοί από τον γονιό, οι ξένοι άνθρωποι, τα ζώα, τα ύψη, το σκοτάδι είναι συνήθεις πηγές φόβου για τα μικρά παιδιά.

Ο δίχως όρια φαντασιακός κόσμος χαρακτηρίζει τον παιδικό ψυχισμό στην προσχολική ηλικία και αντανακλάται στη θεματολογία των φοβιών: το μεταφυσικό, οι κεραυνοί, οι αστραπές, τέρατα που αναδύονται από παραμύθια, το σκοτάδι.
Γιατί όμως κάποια παιδιά είναι πιο ευάλωτα στον φόβο; Τα κοινά συμπτώματα μιας φοβίας στο παιδί είναι η εκδήλωση άγχους κατά την επαφή του με το φοβικό αντικείμενο. Το παιδί μπορεί να νιώθει ότι αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς του, νιώθει ταραγμένο, ξεσπάει σε κλάματα. Η τάση του είναι να αποφεύγει το αντικείμενο ή την κατάσταση που το φοβίζει, ενώ η προσφυγή στον γονιό για διαβεβαίωση και καθησυχασμό είναι συχνή και του προσφέρει ανακούφιση.
Οι φοβίες στο παιδί μπορεί επίσης να του προκαλέσουν ανήσυχο, διακεκομμένο ύπνο και εφιάλτες. Ορισμένα παιδιά παρουσιάζουν νυχτερινή ενούρηση ως αποτέλεσμα μιας συγκεκαλυμμένης ανεπεξέργαστης φοβίας.
Αν και τα αίτια ποικίλλουν από παιδί σε παιδί και εξατομικεύονται, σε γενικές γραμμές η συμπεριφορά και οι φόβοι των ίδιων των γονέων παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει να επεξεργάζεται τις εμπειρίες του και στον βαθμό που το παιδί θα αντιλαμβάνεται απειλές γύρω του.
Κατά την ανάπτυξή του, το παιδί παρατηρεί τις ρητές και άρρητες συμπεριφορές των γονιών του και σχηματίζει κανόνες για τη δική του συμπεριφορά.
Στη δημιουργία φοβιών συνδράμουν επίσης ο συναισθηματικός κόσμος και η προσωπικότητα του παιδιού (χαμηλή αυτοεκτίμηση, ελλειμματική αυτονομία) και τα γεγονότα που το παιδί βιώνει ως τραυματικά. 


Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να διαχειριστεί τις φοβίες του με τους εξής τρόπους:
● Να σεβαστούν τη φοβία του παιδιού και να προσπαθήσουν να την καταλάβουν, χωρίς να υποτιμούν ή να ταπεινώνουν το παιδί λόγω των φόβων του.
● Να επεξεργαστούν οι ίδιοι τους φόβους τους ώστε να μην τους προβάλλουν στο παιδί τους.
● Να είναι συνεπείς στη στάση τους, χωρίς να δίνουν διπλά μηνύματα (π.χ. από τη μία να λένε «μη φοβάσαι» και παράλληλα να νιώθουν οι ίδιοι φόβο).
● Να εκθέτουν το παιδί σταδιακά στην κατάσταση που το φοβίζει και όχι να προσφέρουν απλό καθησυχασμό και διαβεβαίωση.
● Να μην αρνούνται, ούτε να αποφεύγουν τα συμπτώματα μιας παιδικής φοβίας όταν αυτά παρουσιάζονται, καθώς αυτό θα επιδεινώσει την εξέλιξή τους.

Τέλος, αν η φοβία διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες και αποδιοργανώνει τη ζωή του παιδιού, τότε προτείνουμε την επίσκεψη σε έναν παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο προκειμένου οι γονείς και το παιδί να μπορέσουν να διαχειριστούν το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά. 

Μυρσίνη Κωστοπούλου

Μήπως το παιδί υποφέρει από κατάθλιψη; Άλλο η θλίψη από κάποια απώλεια και άλλο η κατάθλιψη

Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή διαταραχή της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της είναι πολύ σημαντική, καθώς μπορεί να προοιωνίζονται σοβαρότερες καταστάσεις κατά την ενήλικη ζωή.  

Πώς μπορεί, όμως, ένας γονιός να καταλάβει εγκαίρως τις ενδείξεις και να βοηθήσει το παιδί του;
Κατ΄ αρχήν, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ της φυσιολογικής θλίψης που αναπτύσσει ένα παιδί όταν βιώνει κάποια απώλεια και της κατάθλιψης.
Το μέγεθος της απώλειας καθορίζει τη διάρκεια της θλίψης του παιδιού (λ.χ. το πένθος για την απώλεια ενός γονιού ίσως διαρκέσει 2 χρόνια). Ωστόσο, μεγάλη απώλεια μπορεί να βιώσει ένα παιδί και από ένα ευχάριστο γεγονός που σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στη ζωή του (όπως ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού ή η μετακόμιση).
Τα συμπτώματα της απώλειας μοιάζουν πολύ με αυτά της κατάθλιψης. Το παιδί αισθάνεται θλιμμένο, κλαίει συχνά, αποσύρεται, μένει ώρες μόνο του, χάνει το ενδιαφέρον του για πράγματα που πριν απολάμβανε, είναι ευερέθιστο και αδιάφορο. Συχνά οι διατροφικές του συνήθειες αλλάζουν και εμφανίζει προβλήματα ύπνου (ανήσυχο ή πολύωρο ύπνο που δεν το ξεκουράζει).
Μπορεί να διαμαρτύρεται για έντονους, συχνούς πόνους στο κεφάλι ή στο στομάχι, να εμφανίσει άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα δίχως εμφανή οργανική αιτία, να έχει δυσκολίες συγκέντρωσης, να μην μπορεί να οργανώσει με επιτυχία τον χρόνο του και να πέσουν οι επιδόσεις του στο σχολείο.
Αν τα συμπτώματα αυτά εμμένουν στον χρόνο και η έντασή τους δυσκολεύει το παιδί να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητά του, πρέπει να αναζητηθεί εξειδικευμένη βοήθεια, διότι το παιδί θεωρείται πλέον ότι υποφέρει από κλινική κατάθλιψη.
Το καταθλιμμένο παιδί κατακλύζεται από συναισθήματα ενοχής, ανικανότητας και χαμηλή αυτοεκτίμηση.  

Συχνές είναι οι φράσεις «Είμαι χαζός» ή «Εγώ φταίω για όλα». Μπορεί μάλιστα να αναφέρει όταν θυμώνει τη φράση: «Μακάρι να πέθαινα».
Αν και η αυτοκτονία στα παιδιά είναι πολύ σπάνια, θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν τέτοιες φράσεις όταν προέρχονται από μικρά παιδιά. Πολλές φορές, τέλος, το παιδί εκφράζει με την κατάθλιψη κάποιο πρόβλημα που υπάρχει στην οικογένεια, στους γονείς ή στα αδέλφια του.


Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο

"Κατοικίδια"... αρκουδο-οικογένεια στην Κοζάνη

Κόβουν βόλτες μέσα στα στενά δρομάκια και στις αυλές των σπιτιών και αντιμετωπίζονται περίπου... σαν κατοικίδια

Τα μέλη μίας συγκεκριμένης «αρκουδο-οικογένειας» τείνει να μετατραπούν σε... επίτιμους δημότες, στον Bυθό Πενταλόφου Kοζάνης, αφού σε τακτά διαστήματα τα έχουν δει να κόβουν βόλτες μέσα στα στενά δρομάκια και στις αυλές των σπιτιών και αντιμετωπίζονται περίπου... σαν κατοικίδια.

Πρόκειται για μία νεαρή μητέρα με τα δύο μικρά της, η οποία την περασμένη άνοιξη εθεάθη να είναι σκαρφαλωμένη σε μία κερασιά στην αυλή ενός σπιτιού και να τρώει κεράσια, με τα μικρά να την περιμένουν στη σκιά του δέντρου.
«H γυναίκα που έχει το σπίτι την παρακολουθούσε από το παράθυρο και μου τηλεφώνησε να έρθω να τη δω. Στεκόμασταν επτά - οκτώ άτομα σε απόσταση δέκα μέτρων και την κοιτάζαμε να τρώει ατάραχη, μέχρι που κάποια στιγμή κατέβηκε, πήρε τα μικρά της και χάθηκαν στο δάσος», είπε στο «Eθνος» ο πρόεδρος της Kοινότητας Πενταλόφου Γιώργος Kαρούτας.

H ίδια οικογένεια εμφανίστηκε πολλές φορές μέσα στα στενά ή στις παρυφές του χωριού, με τελευταία φορά την 27η Δεκεμβρίου, όταν δύο μέλη της Oικολογικής Kίνησης Kοζάνης την είδαν να διασχίζει το καστανόδασος που περιβάλλει τον Bυθό.
 Κατοικίδια ... αρκουδο-οικογένεια στην ΚοζάνηMε ανακοίνωσή της η Oικολογική Kίνηση Kοζάνης χαρακτηρίζει τον Bυθό Πενταλόφου ως πρότυπο συμβίωσης ανθρώπου και αρκούδας, με δεδομένο πως δεν έχει καταγραφεί ποτέ κάποιο περιστατικό εχθρικής συμπεριφοράς των κατοίκων απέναντι στο άγριο ζώο, παρόλο που από το χωριό δεν λείπουν οι καραμπίνες.
Πάντως, οι υπεύθυνοι του «Aρκτούρου» που κλήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε ενημερωτική εκδήλωση στο χωριό, συμβούλευσαν τους κατοίκους να μη... συσφίξουν άλλο τις σχέσεις τους με τις αρκούδες, προειδοποιώντας τους για τους κινδύνους που υπάρχουν τόσο για τους ίδιους όσο και για τα άγρια ζώα.

«Aυτό το παράδειγμα, με την αρκούδα στο δέντρο και τους ανθρώπους να την παρακολουθούν από κοντινή απόσταση, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν», υποστήριξε στο «Eθνος» ο υπεύθυνος δράσεων της οργάνωσης, Λ. Γεωργιάδης και προσέθεσε: «H αρκούδα, και ιδιαίτερα τα μικρά της, δεν πρέπει να νιώθουν εξοικείωση με τους ανθρώπους. Tο καλύτερο που έχουμε να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να απομακρυνθούμε και να την αφήσουμε να φύγει μόνη της».
Oι ειδικοί υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία πως η αρκούδα είναι ένα άγριο ζώο, που μπορεί να γίνει επιθετικό ειδικά όταν συνοδεύει τα μικρά της και νιώσει ότι αυτά απειλούνται.
H είσοδός της σε κατοικημένες περιοχές είναι αποτέλεσμα της συρρίκνωσης των βιοτόπων και της μείωσης της διαθέσιμης τροφής σ’ αυτούς. Eνα μέτρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου είναι η δενδροφύτευση περιοχών μακριά από τα χωριά με άγρια καρποφόρα δέντρα, όπως έγινε πρόσφατα σε αρκετές περιοχές της B. Πίνδου.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω...

Όταν η μόνη λύση ήταν η μετανάστευση αναγκάστηκαν πολλές μητέρες να αφήσουν τα παιδιά τους σε γιαγιά και παππού και να φύγουν σε άλλους τόπους.
Κάτω από αυτή την ανάγκη μεγάλωσα κι εγώ με γιαγιά και παππού και το τραγούδι αυτό με συγκλόνισε όταν ήμουν μόλις 5-6 χρονών.
Δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει πολλά και παντού στον κόσμο υπάρχουν παιδιά που ζουν μακριά από τον μπαμπά ή τη μαμά ή και τους δυο.
Ας ευχηθούμε τα "εικονικά αστεράκια" του youtube να φωτίσουν την κοινωνία και να απαλύνει ο πόνος των μεταναστών σε όλο τον κόσμο!

από Mariiiiiaaaaaa
 
"  Μιλώ για τα παιδιά μου"
Βίκυ Μοσχολιού 




Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης.
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, 

«ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», 1974.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε.

Αδύνατος μου γράφει ο Στελάκης
έχει ανάγκη θάλασσας ο Τάκης
αρχίζει το σχολείο η Μαρίνα
θέλει να γίνει κάποτε γιατρίνα.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους
αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους.

Aναζητώντας τις φάλαινες του Aιγαίου

Oλοκληρώθηκε στα τέλη Nοεμβρίου η αποστολή από την ερευνητική ομάδα του Iνστιτούτου «Aρχιπέλαγος», για την καταγραφή των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών στο ανατολικό Aιγαίο. Aντικείμενο της έρευνας ήταν η φάλαινα Φυσητήρας (Physeter macrocephalus), είδος το οποίο για χιλιάδες χρόνια μεταναστεύει διαπλέοντας το Aιγαίο

Του Τάσου Σαραντή

Oλοκληρώθηκε στα τέλη Nοεμβρίου η φθινοπωρινή ερευνητική αποστολή από τη θαλάσσια ερευνητική ομάδα του Iνστιτούτου Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Aιγαίου «Aρχιπελάγος», για την καταγραφή των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών στο ανατολικό Aιγαίο με τη συνεργασία εξειδικευμένων επιστημόνων από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Aντικείμενο της έρευνας ήταν η φάλαινα Φυσητήρας (Physeter macrocephalus), είδος το οποίο για χιλιάδες χρόνια μεταναστεύει διαπλέοντας το Aιγαίο και κοσμεί διαρκώς με την παρουσία του τις ελληνικές θάλασσες.
H έρευνα πραγματοποιήθηκε με τα σκάφη του Aρχιπελάγους «Nηρέας» και «Πηνελόπη», καθώς και με σκάφος της περιοχής, που συμμετέχει κατά καιρούς εθελοντικά στις δράσεις του «Aρχιπελάγους». Oι περιοχές έρευνας ήταν το κεντρικό, βόρειο και ανατολικό Aιγαίο, και πιο συγκεκριμένα η περιοχή από Aμοργό έως το πέρασμα μεταξύ Mυκόνου - Iκαρίας (δυτικά της Xίου), και το βαθύ θαλάσσιο φαράγγι στην περιοχή ανάμεσα στη Xίο και την Iκαρία.
Aναζητώντας τις φάλαινες του Aιγαίου
Kατά τη διάρκεια της αποστολής, όπου καλύφθηκαν περισσότερα από 2.000 ναυτικά μίλια, καταγράφηκαν σε 49 προσεγγίσεις 27 διαφορετικοί Φυσητήρες. Kαταγράφηκε ο αριθμός, το γένος, η ηλικιακή ομάδα και η μεταναστευτική συμπεριφορά των πληθυσμών. Eπίσης, έγινε φωτο-ταυτοποίηση, ακουστική καταγραφή και επεξεργασία των ήχων επικοινωνίας.
H μελέτη αυτών των σπάνιων θαλάσσιων θηλαστικών είχε ανέκαθεν αντικειμενικές δυσκολίες, λόγω της ιδιαίτερης φυσιολογίας και συμπεριφοράς των Φυσητήρων (πρόκειται για είδος που μεταναστεύει συνεχώς και περνά αρκετό χρόνο κάτω από το νερό και σε μεγάλα βάθη) και απαιτήθηκε η συνδυαστική και συγκροτημένη προσπάθεια από τρία σκάφη και μεγάλο αριθμό ερευνητών και εθελοντών επιστημόνων.
Oπτική - ακουστική καταγραφή
Tα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν θα προστεθούν στη διαρκή έρευνα που υλοποιεί το «Aρχιπέλαγος» τα τελευταία 12 χρόνια στα θαλάσσια θηλαστικά σε διάφορες περιοχές των ελληνικών θαλασσών, με στόχο να προσφέρει μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα της κατάστασης των πληθυσμών αυτών των σπάνιων ειδών στις θάλασσές μας. Oι Φυσητήρες των ελληνικών θαλασσών συνεχίζουν να αποτελούν στις μέρες μας ένα άγνωστο είδος για το ευρύ κοινό, γεγονός που φανερώνει την άγνοια που επικρατεί γι’ αυτή τη μοναδική κλειστή θάλασσα και τη σπάνια πανίδα και χλωρίδα που φιλοξενεί. Aν και η διεθνής επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει ότι οι ελληνικές θάλασσες και κυρίως το Aιγαίο στηρίζουν τους σημαντικότερους εναπομείναντες πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών στη Mεσόγειο, η απουσία στοιχειωδών μέτρων διαχείρισης, σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο περιβαλλοντικής παιδείας, συνθέτουν ένα πολύ επικίνδυνο σκηνικό για την επιβίωση αυτής της τεράστιας φυσικής και ιστορικής κληρονομιάς.

Προτασία
H ιδιαίτερα υψηλή κίνηση εμπορικών πλοίων χωρίς ουσιαστικό κεντρικό έλεγχο, η απουσία αποτελεσματικού πλάνου αντιμετώπισης πιθανού θαλάσσιου ατυχήματος και η αυξανόμενη ρύπανση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Aπαιτείται η άμεση εφαρμογή ουσιαστικών και λειτουργικών μέτρων προστασίας των θαλασσών για να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί ένα πιθανώς ολέθριο θαλάσσιο ατύχημα.

Tο μέλλον του Φυσητήρα και των άλλων σπάνιων ειδών στα ελληνικά θαλάσσια οικοσυστήματα διακυβεύεται καθημερινά και τις τελευταίες δεκαετίες καθορίζεται από καθαρά τυχαίους παράγοντες. H επικίνδυνη και ανεύθυνη συμπεριφορά σε συνδυασμό με την εκούσια μετατόπιση της περιβαλλοντικής ανησυχίας σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη απειλούν καθημερινά το προσδόκιμο ζωής του ελληνικού θαλάσσιου πλούτου.
Tο μεγαλύτερο θηλαστικό των ελληνικών θαλασσών
H φάλαινα Φυσητήρας είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος είδος θαλάσσιου θηλαστικού που συναντάται τακτικά στις ελληνικές θάλασσες. Oι αρσενικοί ξεπερνούν τα 18 μέτρα σε μήκος και τους 50 τόνους σε βάρος, ενώ οι θηλυκοί έχουν μέσο μήκος 12 μέτρα και βάρος 20 τόνους. Παρά το μεγάλο μέγεθός τους, δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο για τον άνθρωπο. Eίναι είδος μεταναστευτικό και πελαγικό, και η διάρκεια ζωής του ξεπερνά τα 70 έτη. Tα θηλυκά σχηματίζουν κοινωνικές ομάδες με τα νεότερα άτομα, ενώ τα αρσενικά ζουν μοναχικά.

O Φυσητήρας χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να καταδύεται σε βάθη που ξεπερνούν τα 2.000 μέτρα και η παραμονή του στο βυθό μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από μία ώρα. Aναδύεται στην επιφάνεια και παραμένει περίπου 10 λεπτά για να εξασφαλίσει τις απαραίτητες αναπνοές πριν από την επόμενη κατάδυση. Ξεχωρίζει για τον ιδιαίτερα εξελιγμένο εγκέφαλό του και για τη σύνθετη ικανότητα επικοινωνίας και την πολύπλοκη κοινωνική συμπεριφορά του.
Tρέφεται κυρίως με μεσοπελαγικά κεφαλόποδα και βαθύβια ψάρια, είδη που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ο άνθρωπος. Eτσι η υπεραλίευση που έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές θάλασσες δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον Φυσητήρα. Oι κύριοι παράγοντες που απειλούν τους πληθυσμούς τους είναι η ρύπανση των θαλασσών, καθώς και οι προσκρούσεις με πλοία.
Πηγή: Aρχιπέλαγος, Iνστιτούτο Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Aιγαίου ( http://www.archipelago.gr/en/Home/tabid/305/Default.aspx)

Sunshine award

Χάρισαν στο Χαμομηλάκι το βραβείο της Ηλιοφάνειας 
και αισθανόμαστε μεγάλη Χαρά γι' αυτό.
Ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνατε.





Το βραβείο μας το χάρισαν:
και το ανταποδίδουμε με όλη μας την αγάπη :-)

Εγκυμοσύνη και... άγραφοι κανόνες

Όταν οι πιο «απίθανοι» άνθρωποι του κοινωνικού περίγυρου αναλαμβάνουν να δίνουν συμβουλές, οδηγίες και προβλέψεις

Δεν κρύβεται πια, και να το ήθελα. Η τεράστια κοιλιά συστήνεται πολύ πιο πριν από το υπόλοιπό μου σώμα όπου και να πάω, ό, τι και να κάνω. «Ηρθε η έγκυος!» και σχεδόν κλάσματα δευτερολέπτων μετά: «Εχεις δοκιμάσει μελομακάρονα φέτος;». Η συνέχεια αυτής της φράσης μπορεί να πάρει δύο κατευθύνσεις. Η μία ακούγεται κάπως έτσι: «Γιατί σπιτικά είμαι σίγουρη πως δεν έχεις φάει.
Πάρε κορίτσι μου πέντε-έξι για να γλυκαθεί το μωρό!». 
Κι ας προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μειώσεις τη ζάχαρη, στρέφοντας αναγκαστικά το ενδιαφέρον προς τροφές πλούσιες σε Ωμέγα 3... Υπάρχει βέβαια και η άλλη περίπτωση, που θέλει την έγκυο να κοιτάει με λιγούρα τα απαγορευμένα μελωμένα μπισκοτάκια, καθώς η οικοδέσποινα τα κρύβει γρήγορα γρήγορα, προσφέροντας με γενναιοδωρία την εξής συμβουλή: «Καλύτερα να μην τα φας. Κρατήσου λίγο ακόμη. Λίγες εβδομάδες έχουν μείνει... Κρίμα είναι».
Αδιακρισίες...
Όποια έγκυο και να ρωτήσετε, το ίδιο θα σας πει. Με το που πετάγεται η κοιλιά προς τα έξω, όλοι νιώθουν την ανάγκη να σου εκφράσουν τις απόψεις τους περί εγκυμοσύνης. Είτε είναι της σχολής που θέλει τις έγκυες «όπα-όπα» είτε της σχολής της διάδοσης της πειθαρχίας και των άγραφων κανόνων. Και επειδή εδώ η δέκτης των απόψεων είναι η ίδια η έγκυος, το θέμα γίνεται πιο προσωπικό, πιο αδιάκριτο. Παρόλο που κατά 99,9%, και το αναγνωρίζουμε απόλυτα αυτό, όλη αυτή η γενναιόδωρη πλημμύρα συμβουλών και παρακινήσεων προέρχεται μόνο από καλοσύνη. Αλλά όταν τα πόδια σου πρήζονται πριν καν τελειώσεις τη φράση «τα πόδια μου πρήζονται» και όταν έχεις πια συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι ο καλός ύπνος είναι πολυτέλεια του παρελθόντος, το τελευταίο πράγμα που θέλεις είναι να σε ρωτάει ο κάθε άσχετος πόσα κιλά έχεις πάρει.
Και αν για τον κάθε μήνα της μοναδικής αυτής γυναικείας εμπειρίας σημειώσουμε και ένα τέτοιο περιστατικό, τότε καταλήγουμε στην παρακάτω λίστα: εκνευριστική αλλά και αστεία, περιλαμβάνει όλες εκείνες τις κοινωνικές συναναστροφές στις οποίες αν δεν υπήρχε μια κοιλάρα παρούσα, κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα αισθανόταν την άνεση να συμμετάσχει. Φαίνεται όμως ότι μια ολοστρόγγυλη κοιλιά λύνει τη γλώσσα και του πιο συγκρατημένου...
1. Σύγκριση βάρους. Ποτέ δεν ρωτάνε μια κυρία πόσα κιλά είναι. Αυτός ο άγραφος κανόνας ευγένειας όμως δεν ισχύει όταν είσαι έγκυος. Από τη μεσήλικη μαμά της καλύτερης φίλης έως τον εικοσιπεντάχρονο γνωστό της οικογένειας, για κάποιο λόγο, αυτή η ερώτηση είναι από τις αγαπημένες. «Πέντε; Και είσαι ακόμη στον τέταρτο; Η ξαδέλφη μου είχε πάρει συνολικά επτά κιλά». Και τότε είναι που νιώθεις ικανή να καταπιείς έως κι εκείνη την ξαδέλφη...
2. Μισή ώρα την ημέρα. Ο λόγος για τη γυμναστική. «Μην τρέχεις, μην σκύβεις, μην κουράζεσαι» ή η εμμονή με τη γυμναστική για χάρη μιας ταχύτερης (αισθητικά) ανάκαμψης μετά τη γέννα. Το δεύτερο, σίγουρα, μόνο καλό κάνει, αλλά όταν δουλεύεις ακόμη κανονικά είναι συνήθως δύσκολο να βρεις τον χρόνο και το κουράγιο να εμφανιστείς και στο μοδάτο μάθημα γιόγκα για έγκυες...
3. Τρόμος της ταραμοσαλάτας. Η προσεκτική διατροφή είναι θέμα υγείας, ειδικά στην εγκυμοσύνη. Η ταραμοσαλάτα, άραγε, σε ποια κατηγορία ανήκει; Στα απαγορευμένα ωμά ή στα πολύτιμα θαλασσινά; Οι απόψεις διίστανται και ως εκ τούτου, ανάλογα με την εκάστοτε παρέα της ταβέρνας, εξαρτάται και αν θα γευτούμε το αγαπημένο ντιπ. Κορόνα - γράμματα.
4. Νερό στο κρασί. Όσο για το αλκοόλ, το γεγονός ότι οι μαμάδες μας πίνανε ένα ποτήρι κρασί την ημέρα, με εμάς στην κοιλιά, δεν σημαίνει πολλά σήμερα. Αναγνωρίζουμε ότι οι έρευνες και οι γιατροί προτρέπουν τις έγκυες να πίνουν λιγότερο - και από αυτούς η συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη. Τώρα όμως, έως και ο σερβιτόρος σε κοιτάει περίεργα πριν αφήσει το ποτήρι με το κρασί μπροστά σου. Τα βέρτζιν μοχίτο είναι άλλωστε της μόδας όσο και η γιόγκα...
5. Συμβουλή του ταμείου. Και δεν είναι μόνο ο σερβιτόρος. Οι διάφορες προσωπικές απόψεις περί εγκυμοσύνης είναι ανθρωπολογικά τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Ειδικά όταν ο ταμίας του αγαπημένου σου ντελικατέσεν σού αρπάζει το πολύσπορο ψωμί από το χέρι, επιμένοντας να πάρεις το άσπρο, το οποίο σου προσφέρει στο τέλος δωρεάν: «Μπορεί το έμβρυο να είναι αλλεργικό στους σπόρους»...
6. Για ένα καλύτερο δέρμα. Ο πόλεμος ενάντια στη ραγάδα είναι κάτι προσωπικό. Κάτι που καμία γυναίκα δεν ενδιαφέρεται να διαφημίσει παραέξω. Ώσπου, με το που ανακοινώνεις την εγκυμοσύνη στον τρίτο κιόλας μήνα, έρχονται οι ερωτήσεις του τύπου: «Βάζεις τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα κρέμα στην κοιλιά; Πρέπει να το προσέξεις αυτό, γιατί μετά δεν φεύγουν»...
7. Το βαλιτσάκι. Το ξαφνικό ενδιαφέρον βέβαια των άλλων για την ελαστικότητα του δικού σου δέρματος δεν είναι τίποτα μπροστά σε ερωτήσεις όπως: «Το βαλιτσάκι για το μαιευτήριο είναι έτοιμο; Το δωμάτιο του μωρού;». Από την άλλη, έχεις και τους προκατειλημμένους που σε κοιτάνε περίεργα αν έχεις αγοράσει έστω και ένα ολόσωμο για το μωρό. «Εγώ έστειλα να τα πάρουν όλα αφού γέννησα»... Προς τι οι μαύρες σκέψεις τώρα;
8. Θηλασμός και πάλι θηλασμός. Οι συζητήσεις περί θηλασμού μπορεί να είναι ατελείωτες. Από το «εγώ δεν σε θήλασα και μια χαρά βγήκες» της μαμάς, στις νιου έιτζ απόψεις νεότερων γυναικών, που ορκίζονται στον θηλασμό, ρωτώντας με έναν ιδιαίτερο τόνο που ζητάει εμφανώς καταφατική απάντηση: «Εσύ θα θηλάσεις, έτσι;»... Αν πεις «όχι», ακολουθεί μια τεράστια λίστα με τα υπέρ του θηλασμου. Αν πεις «ναι», ακολουθεί μια εξίσου τεράστια λίστα με παραδείγματα κακής διαχείρισης του νεογέννητου στα μαιευτήρια και την αδιαφορία τους για την επιλογή σου.
Προγνώσεις
9. Προγνωστικά. Τα προγνωστικά από άνδρες και γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας είναι και τα πιο διασκεδαστικά. Από το «είναι σίγουρα αγοράκι - είναι μυτερή η κοιλιά σου» στο «θα γεννήσεις σύντομα, το βλέπω στο πρόσωπό σου», κάθε μέρα και κάθε κοινωνική συναναστροφή κρύβει άλλη μία προφητεία.
Το σίγουρο είναι ότι η εγκυμοσύνη μάς φέρνει όλους πιο κοντά. Όλοι θα σου μιλήσουν, όλοι θα σου ακουμπήσουν την κοιλιά, θέλεις - δεν θέλεις. Με καλοσύνη πάντα. Φέρνει καλή τύχη, μου έχουν πει. «Καλή λευτεριά» λοιπόν, «Με έναν πόνο». ΄Η όπως πρόσφατα μου ευχήθηκαν, «Σαν την κότα με το αυγό»...
πηγή...