Σελίδες

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Τροφική Νεοφοβία: Τι μπορώ να κάνω όταν το παιδί μου αρνείται να δοκιμάσει νέα τρόφιμα; Children's nutrition: 10 tips for picky eaters

Η εκμάθηση ενός υγιεινού τρόπου διατροφής στα παιδιά πολλές φορές αποτελεί πρόκληση. Ενώ πολλοί  γονείς προσπαθούν να συμπεριλάβουν στη διατροφή του παιδιού τους ποικιλία από φρούτα και λαχανικά από την αρχή της ζωής του, πολλά παιδιά αρνούνται να τα δοκιμάσουν. 
Εάν και εσάς το παιδί σας αρνείται να δοκιμάσει νέα φρούτα και λαχανικά ή άλλα τρόφιμα, μπορεί να βιώνει την τροφική νεοφοβία.

Children's nutrition doesn't have to be frustrating. 

more...

Τι είναι η τροφική νεοφοβία;
Η τροφική νεοφοβία ορίζεται ως η αποφυγή και η απροθυμία δοκιμής νέων τροφίμων. 
Επιστημονικά χαρακτηρίζεται ως ένας ωφέλιμος εξελικτικός μηχανισμός επιβίωσης  ο οποίος βοηθά τα παιδιά να αποφύγουν την κατάποση βλαβερών ή τοξικών ουσιών όταν αρχίζουν να ανεξαρτητοποιούνται από τους γονείς τους.
Από σχετικές έρευνες έχει βρεθεί ότι η εκδήλωση αυτής της συμπεριφοράς μπορεί να εμφανιστεί στην περίοδο του απογαλακτισμού, συνήθως παρουσιάζει απότομη έξαρση στην ηλικία των 2 με 6 ετών και καθώς το παιδί μεγαλώνει ελαττώνεται.
Αν και περιορισμένα, τα στοιχεία που διαθέτουμε από σχετικές έρευνες δείχνουν ότι στην εποχή μας τα παιδιά που εκδηλώνουν νεοφοβική συμπεριφορά καταναλώνουν λιγότερα φρούτα και λαχανικά, λιγότερα πρωτεϊνούχα τρόφιμα όπως ψάρι και κρέας και  περισσότερα λιπαρά. Αυτή η φτωχή σε ποικιλία αλλά συγκεντρωμένη σε ενέργεια διατροφή θεωρείται ότι αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα που συντελεί στην αύξηση των ποσοστών της παιδικής παχυσαρκίας όπως επίσης και στην αύξηση της συχνότητας εμφάνισης διαφόρων μη μεταδοτικών ασθενειών όπως ο διαβήτης τύπου 2.
Το μπορώ να κάνω για να δοκιμάσει το παιδί μου νέα τρόφιμα;
Με τη σωστή αντιμετώπιση το παιδί σας θα ξεπεράσει τη νεοφοβία. Παρακάτω θα βρείτε 10 τόπους με τους οποίους θα βοηθήσετε το παιδί σας να δοκιμάσει νέα τρόφιμα:
1. Προσπαθήστε να κάνετε τα γεύματα σε τακτικές ώρες και να τρώτε μαζί με το παιδί σας. Δώστε το καλό παράδειγμα τρώγοντας εσείς τις τροφές που φοβάται. Οι έρευνες δείχνουν ότι όταν όλοι στο τραπέζι καταναλώνουν κάποιο τρόφιμο το παιδί μαθαίνει να το αποδέχεται εύκολα μέσω της παρατήρησης .
2.
Δίνετε αρχικά μικρή ποσότητα και προσφέρετε περισσότερο αφού το φάει. Είναι καλύτερο το νέο τρόφιμο να παρουσιάζεται σαν συνοδευτικό και όχι σαν κύριο γεύμα. Ακόμα και αν δεν το φάει αρχικά με την επαναλαμβανόμενη έκθεση η αρχική απόρριψη συνήθως μετατρέπεται σε αποδοχή.
3.
Κάνετε τα γεύματα διασκεδαστικά χρησιμοποιώντας πιάτα και ποτήρια με έντονα χρώματα και όμορφα σχέδια, αφήστε το παιδί να συμμετέχει στην προετοιμασία του φαγητού και ενθαρρύνετέ το να φάει μόνο του. Έχει βρεθεί από έρευνες ότι όταν το φαγητό παρουσιάζεται με θετικό τρόπο είναι πιο πιθανό να γίνει αποδεκτό.
4. Προσπαθήστε να τρώτε σε ήρεμο και ήσυχο περιβάλλον χωρίς περισπασμούς, για παράδειγμα με κλειστή την τηλεόραση. Είναι καλύτερο να μην δίνετε στο παιδί νέες τροφές ενώ είναι ανήσυχο.
5.
Δείξτε στο παιδί σας ότι είστε ευχαριστημένοι μαζί του όταν τρώει. Ανταμείψτε το χαμογελώντας και επαινώντας το.
6.
Προσπαθήστε να μην δείχνετε αγχωμένοι ή ενοχλημένοι και μην αναστατώνεστε αν το παιδί αρνηθεί κάποιο φαγητό. Απομακρύνετε το πιάτο χωρίς σχόλια και μην προσφέρετε κάτι άλλο. Τα δικά σας αρνητικά συναισθήματα θα έχουν σαν αποτέλεσμα το παιδί να κωδικοποιήσει την όλη εμπειρία της πρόσληψης του συγκεκριμένου τροφίμου σαν αρνητική με αποτέλεσμα να αποφεύγει στο μέλλον να το καταναλώσει.
7.
Προσπαθήστε να μην του δίνετε πολλά σνακ όπως μπισκότα, σοκολάτες κ.α. ή αναψυκτικά στην διάρκεια της ημέρας  καθώς θα έχει μειωμένη όρεξη την ώρα του φαγητού. Κατάλληλα σνακ είναι τα φρούτα, το γιαούρτι, ένα τοστ με τυρί.
8.
Προσπαθήστε να μη τρώτε με βιασύνη.  Εάν θεωρείτε ότι το παιδί σας αργεί πολύ να φάει επιτρέψτε του περίπου 20-30 λεπτά για το γεύμα του. Στα μεγαλύτερα παιδιά ορίστε ένα χρονικό περιθώριο και ενημερώστε τα για αυτό.
9.
Να τρώτε το φαγητό καθισμένοι στο τραπέζι όλοι μαζί, ή το παιδί σε μία υπερυψωμένη καρέκλα. Αφήστε το να παίξει με το φαγητό αλλά μην του επιτρέπεται να τρέχει και να παίζει με παιχνίδια την ώρα του φαγητού.
10.
Ποτέ μην απειλήσετε ή επιβάλετε στο παιδί να φάει κάτι, και μην χρησιμοποιείτε το φαγητό σαν τιμωρία ή ανταμοιβή. Σε πολλές έρευνες έχει βρεθεί ότι η γονική πίεση για την κατανάλωση τροφής  συσχετίζεται με αυξημένη νεοφοβική συμπεριφορά των παιδιών.
Εάν το παιδί σας αρνείται να φάει κάποια τρόφιμα για μικρό χρονικό διάστημα μην ανησυχείτε. Η νεοφοβία είναι φυσιολογική και συνήθως μειώνεται με την πάροδο του χρόνου . Στην περίπτωση που το πρόβλημα συνεχίζεται ή το παιδί χάνει βάρος θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον παιδίατρό σας ή με ένα διαιτολόγο για περισσότερες συμβουλές.
Συντάκτης: Πηνελόπη Δουβόγιαννη 
(Κλινικός Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, BSc, Hons, RD)

Χαλί ... να το πατήσεις...

Συμβουλές για να ντύσετε ζεστά το χώρο σας χωρίς να τον επιβαρύνετε με παθογόνους μικροοργανισμούς 
και επικίνδυνους ρύπους.
Αν και δύσκολα το συνειδητοποιούμε, το μεγαλύτερο πρόβλημα με τα χαλιά δεν είναι πάντα η σύνθεσή τους. 
Είναι οι ρύποι και οι οργανισμοί (οι «μικροί» και οι μεγαλύτεροι) που μπορεί να «φιλοξενεί». Ο ανεπαρκής καθαρισμός του ευνοεί τη συγκέντρωση ρύπων και την ανάπτυξη οργανισμών, τα οποία ενδέχεται να προκαλέσουν προβλήματα υγείας.
Ρύποι επί τάπητος
Ο λόγος για τη σκόνη, το χώμα, τοξικές ή επικίνδυνες ενώσεις, τα υπολείμματα από τις οικοδομές και τα εργοτάξια. Για να αντιμετωπίσετε τους ρύπους, το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να τους εμποδίσετε να τρυπώσουν στο σπίτι. Οι ρύποι μπορεί να εισβάλουν στο χώρο σας με τρεις κυρίως τρόπους:  
1. Να μεταφερθούν με τα παπούτσια και τα ρούχα σας,  
2. Να απελευθερωθούν από δομικά υλικά, έπιπλα, χρώματα, καθαριστικά προϊόντα, χαλιά και υφάσματα, και  
3. Να παραχθούν από τις δραστηριότητές σας μέσα στο σπίτι (όπως το κάπνισμα, τα κατοικίδια και το μαγείρεμα).
Για να τους κρατήσετε έξω από το χώρο σας:

Διαλέξτε χαλιά και μοκέτες που τινάζονται και καθαρίζονται εύκολα. Αν στρώσετε τα δάπεδα από τοίχο σε τοίχο ή αν κολλήσετε στο δάπεδο τα χαλιά και τις μοκέτες, το καθάρισμα δυσκολεύει.
Φροντίστε να σκουπίζετε καλά τα παπούτσια σας στο χαλάκι της εισόδου. Επιπλέον προγραμματίστε να πλένετε το χαλάκι αυτό συχνά- μην περιοριστείτε στο τίναγμα.
Συνηθίστε να βγάζετε τα παπούτσια με τα οποία κυκλοφορείτε έξω, όταν μπαίνετε μέσα στο σπίτι. Επιπλέον, μην κυκλοφορείτε έξω με τις παντόφλες που φοράτε μέσα στο σπίτι.
Προγραμματίστε να αερίζετε καθημερινά όλους τους χώρους του σπιτιού.
Συνηθίστε να βουρτσίζετε καθημερινά το σκύλο ή τη γάτα σας με το ειδικό γάντι για τις τρίχες.
Προσθέστε στις δουλειές της εβδομάδας το τίναγμα των χαλιών. Επιπλέον, φροντίστε να τα «περνάτε» με την ηλεκτρική σούπα κάθε δύο μέρες. Για καλύτερα αποτελέσματα, προτιμήστε ηλεκτρικές σκούπες με φίλτρα HEPA (High-efficiency particulate air), τα οποία συγκρατούν τα μικροσκοπικά σωματίδια της σκόνης και μικρόβια και δεν τα αφήνουν να σκορπίσουν στον αέρα.
Συνηθίστε μία φορά την εβδομάδα, να σηκώνετε το χαλί για να σκουπίζετε τα λεπτότερα σωματίδια της σκόνης που περνούν ανάμεσα στις ίνες.
Κοιτώντας χαμηλά
Αν δεν δοθεί η απαραίτητη προσοχή στην καθαριότητα, τα χαλιά και οι μοκέτες μπορεί εύκολα να μετατραπούν σε ένα ασφαλές καταφύγιο για τα ακάρεα, τα σκαθάρια, τους ψύλλους και ένα πλήθος μικροοργανισμών. Ο καλύτερος τρόπος για να τα αντιμετωπίσετε, είναι η πρόληψη, δηλαδή να μην αφήσετε περιθώρια να μπουν στο σπίτι. Έτσι:
• Σφραγίστε τις τρύπες που έχουν αφήσει οι υδραυλικές ή οι ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και βεβαιωθείτε ότι οι πόρτες και τα παράθυρα κλείνουν ερμητικά.
• Εξοπλίστε τα παράθυρα και τις μπαλκονόπορτες με σήτες.
• Συνηθίστε να «περνάτε» τα χαλιά και τα γυμνά δάπεδα με την ηλεκτρική σκούπα κάθε δύο μέρες.
• Πριν φυλάξετε τα χαλιά, δώστε τα σε ένα εξειδικευμένο ταπητοκαθαριστήριο για καθάρισμα και έπειτα φροντίστε να τα τυλίξετε σε χάρτινο περιτύλιγμα. 
πηγή

Ένα παραδοσιακό παραμύθι από την Πάνδροσο Ροδόπης

Όπως ακριβώς το κατέγραψε η κ. Ρούλα Κοντοπούλου, πρόεδρος του τοπικού Πολιτιστικού Συλλόγου και δημοσιεύθηκε στο βιβλίο "Ερανίσματα από την Πάνδροσο", στο οποίο είμαι ευτυχής που είχα την επιμέλεια...

Οι τρεις συμβουλές
Ένα καιρό κι ένα ζαμάν, ήταν ένα αντρόγυνο που ήταν πολύ φτωχοί. Η γυναίκα κάποτε έμεινε έγκυος και ο άντρας της, της λέει:
-Γυναίκα είμαστε πολύ φτωχοί. Θα πάω στα ξένα να καζαντίσω.
Πήρε το δρόμο και πήγε πολύ μακριά. Για χρόνια πολλά, δε μπορούσε να γυρίσ΄ πίσω να διεί τη γυναίκα τ΄. Η γυναίκα τ΄ στο μεταξύ, γέννση μοναχιά τς.
Μετά από είκοσι χρόνια, λέει στ΄ αφεντικό τ΄:
-Αφεντικό να με πληρώσεις το δίκιο μ΄, να πάω στο σπίτ μου.
Το αφεντικό τον πλήρωσε αλλά κράτησε τρεις λίρες.
-Αφεντικό, γιατί κρατάς τις τρεις λίρες, ρουτάει.
-Αυτές οι τρεις λίρες που κρατάω, είναι γιατί θα σε δώσω τρεις συμβουλές, που είνι πολύτιμες, λέει αυτός.
-Άμα είναι έτσι, πές μου να τις ακούσω.
Κι του λέει τ΄ αφεντικό τ΄:
-Η μια είναι, στο δρόμο που πηγαίνς, να μην είσι περίεργος. 
 Η άλλ΄ είνι στο δρόμο που πηγαίνς να μη φεύγεις από αυτόν και να τραβάς ίσα. 
Και η άλλ΄ είναι όταν θυμώνς το βράδυ, να κρατάς το θυμό σ΄ για την άλλη μέρα.
Άκσε καλά τις συμβουλές απ΄ τ΄ αφεντικό τ΄, και ξεκίνησε για το σπίτι τ΄. Στο δρόμο, βλέπ΄ μια γναίκα, άγρια, σ΄ ένα δρόμο. Μπροστά τα, είχε κάτ μαντολόγια, τα κρεμνούσε, τα ξεκρεμνούσε και παν σ΄ ένα δέντρο είχι ένα όπλο. Όποιος τη ρωτούσι τι κάν΄, με τα΄ όπλο τον σκότωνε.  
Αυτός θυμήθκε την πρώτη συμβουλή, να μην είσι περίεργος, και δεν τη ρώτση.
Η γναίκα τον φωνάζ και του λέει:
-Όποιος περνάει από δω με ρωτάει τι κάνω με αυτά τα μαντολόγια. Εσύ δεν με ρώτσες κι γλύτωσες τη ζωή σ΄. Πήγαινε λοιπόν στον δρόμο σ΄.
Στο δρόμο, κουράστκε και ξάπλωσε. Ήρθαν τρεις κλέφτες με μουλάρια φουρτουμένα τσουβάλια λίρες. Τον ρώτσαν:
-Τι κάνς εδώ;
-Ξεκουράζομαι, τους λέει αυτός.
-Δεν έρχισαι μαζί μας, να πάμ΄ στουν καφενέ να πιουμ΄ ένα καφέ;
Αυτός θυμήθκε τη δεύτερη συμβουλή και δεν πήγε.  
Του λεν τότες οι κλέφτες:
-Αν δεν έρθουμ΄ μέχρι να φέξ΄, τα λεφτά είν΄δκά σ΄.
Έφεξ΄ ο Θεός τη μέρα, οι κλέφτες δεν φάνκαν, φόρτωσ΄ αυτός τις λίρες και τράβηξ΄ για το σπίτι τ΄.
Όταν έφτασε, χτύπησ΄ την πόρτα του σπιτιού τ΄, αλλά η γναίκα τ΄ δεν τουν γνώρσε!
-Φεύγα του λέει, συ δεν εισι άντρας μου. Ο άντρας μ΄ είν΄ στα ξένα.
Τον λυπήθκε όμως και τον έστειλε να κοιμηθεί στον αχυρώνα. Πήγε αυτός να κοιμηθεί εκεί, αλλά ύπνος δεν τον έπιανε.
Κοιτούσε απ΄ το παραθύρ΄ την πόρτα του σπιτιού τ΄ και βλέπ΄ να μπαίν΄ μέσα ένας λεβέντης. Αυτός, μόλις είδε τη σκηνή, παίρνει αμέσως το όπλο του και λέει:
-Αχ η γναίκα μ΄μαζών΄ αλλουνούς. Θα τους σκοτώσω και τους δυό.
Θμήθκε όμως και την τρίτ συμβουλή, να κρατήσ΄το θμό τ΄ για το πρωί και περίμενε το λεβέντη να φύγει.
Όταν το πρωί έφευγε το παλληκάρι, άκουσε να λεει στη γναίκα τ΄:
-Μάνα, τι να φέρω το μεσημέρ΄ να φάμε;
Και άκουσε τη γναίκα τ΄ να δίνει την ευχή τς στο λεβέντη.
-Αχ, αυτό είναι το παιδί μ΄και δεν το γνώρσα, λέει τότες αυτός, και όλο χαρά, τρέχει και τους αγκαλιάζ΄ και τους δυό, τους λέει και τις συμβουλές απ΄ τ΄ αφεντικό τ΄.
Κι έζησαν αυτοί καλά και μεις καλύτερα.
Φάγαν και τις λίρες απ΄ τους ληστές.

Όταν ένα παιδάκι χτυπάει τα άλλα

Ερώτηση: Στην τάξη της μικρής μου, στο προνήπιο, υπάρχει ένα παιδάκι πολύ βίαιο που κτυπάει όλα τα παιδάκια. Έχω μιλήσει στη δασκάλα, η οποία το είχε ήδη εντοπίσει, και έχει μιλήσει πολλές φορές με τη μαμά αλλά και τον μπαμπά του παιδιού.
Ο μπαμπάς όμως είναι μάλλον από τους τύπους που καμαρώνουν με τη μαγκιά του γιου τους και είμαι σίγουρη ότι ενώ η μαμά του προσπαθεί να τον αλλάξει ο μπαμπάς του παιδιού κάνει το αντίθετο.
Έτσι συνεχίζεται αυτή η ιστορία με τη δασκάλα να τον επιπλήττει και να τον τιμωρεί αλλά και την κόρη μου να έρχεται με γρατζουνιές στο σπίτι… τι πρέπει να κάνω;
Ευχαριστώ
Γεωργία

Απάντηση: Σας ευχαριστούμε για την ερώτηση που απευθύνατε στο infokids.gr. Παρ΄όλο που δεν θέλω να βάλω ταμπέλα στη συμπεριφορά του παιδιού που χτυπά, ίσως έχουμε να κάνουμε με το φαινόμενο του bulling (σχολικός εκφοβισμός).
Αυτό το φαινόμενο αρχίζει και είναι ορατό και στη χώρα μας. Ξεκινά από το νηπιαγωγείο και όσο προχωρά η ηλικία του παιδιού, αν μείνει χωρίς ειδική φροντίδα κλιμακώνεται.
Πάντως είτε έχουμε έχουμε να κάνουμε με ένα παιδί το οποίο ενθαρρύνεται (όπως περιγράφετε) να χρησιμοποιεί τη βία ή με ένα παιδί το οποίο δεν ξέρει να διαχειριστεί το θυμό του, να μερικά πράγματα που ίσως σας φανούν χρήσιμα, για το δικό σας παιδί.

Τι να κάνετε
  • Πείτε στο παιδί να μένει πάντα παρέα με άλλα παιδάκια. Τα παιδιά που είναι απομονωμένα γίνονται συχνότερα θύματα επιθέσεων.
  • Η αποφυγή είναι η καλύτερη στρατηγική. Παροτρύνετε το παιδί να παίζει σε διαφορετικό σημείο απ΄ό,τι ότι το άλλο παιδί. Ζητήστε να βρίσκεται κοντά στη δασκάλα.
  • Αν το παιδί σας βρεθεί αντιμέτωπο με το παιδί που το γρατζουνά, πείτε του να σηκωθεί όρθιο και να πει δυνατά: «Σταμάτα δεν σου επιτρέπω να με χτυπάς». Αμέσως μετά πείτε του να φωνάξει τη δασκάλα.
  • Κάντε μαζί το παιδί ένα παιχνίδι ρόλων. Υποκριθείτε ότι εσείς είστε το παιδί που χτυπά και βάλτε το δικό σας παιδί να σας δείξει τι θα κάνει σε αυτήν την περίπτωση.
  • Ενθαρρύνετε το παιδί σας να συνεχίσει να σας μιλά για αυτά που του συμβαίνουν στο σχολείο. Πείτε του ότι εκτιμάτε το θάρρος του.
  • Μην αντιδράσετε υπερβολικά μπροστά στο παιδί. Αν το παιδί σας, σας ακούσει να λέτε: «Αχ δεν θα το πιάσω στα χέρια μου ή θα γίνει χαμός αύριο στο σχολείο», τότε μπορεί να βρεθεί στη θέση να θέλει να σας προστατεύσει, μη λέγοντας σας τίποτε.
  • Μην παροτρύνετε το παιδί να χρησιμοποιήσει βία.
  • Να είστε σε επαφή με τη δασκάλα και την υπεύθυνη του νηπιαγωγείου. Το μήνυμα που θα πρέπει να μεταδίδετε (και όσο το γρηγορότερο τόσο καλύτερα) είναι ότι η βία δεν είναι αποδεκτή και ότι υπάρχουν τρόποι να διαχειριστούμε το θυμό μας, δημιουργικά.
Καλή επιτυχία και μπράβο σας που δεν αποσιωπάτε το θέμα.

Νάνσυ Ψημενάτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας