Για τα παιδιά με νοιάζει

Που γεννιούνται μαθαίνοντας πως ο ήλιος είναι θανατηφόρος
Που γεύονται σάρκες μεταλλαγμένες
Που βουτάνε τη μπουκιά τους σε παλιόλαδα
Που μασάνε τους καρπούς της γης ποτισμένους με δηλητήρια
Που πίνουν βρώμικα νερά

Που κολυμπάνε σε μολυσμένες θάλασσες
Που ανασαίνουν αέρα δηλητήριο.
Που ζουν μέσα στο τσιμέντο και δεν ένοιωσαν ποτέ τη μυρουδιά της φύσης
Που δεν κοιμήθηκαν κάτω από δέντρο με τη δροσιά από τα φύλλα να στάζει στο πρωινό ξύπνημα.
Που δεν σκαρφάλωσαν ποτέ να ξετρυπώσουν μια φωλιά
Που δεν είδαν ποτέ ένα αγρίμι

Για τα παιδιά με νοιάζει

Γιατί ακόμα και μέχρι εμένα, μέχρι τη δική μου γενιά υπάρχουν μνήμες, γεύσεις, μυρουδιές, αγγίγματα, αισθήσεις κοιμισμένες που κάποτε υπήρξαν.

• Ήπια αγνό γάλα, έφαγα βερίκοκα που μοσχοβόλαγαν, μύρισα ψωμί ζυμωτό που μοσχοβόλαγε στο ξεφούρνισμα, ζαλίστηκα με τη μυρουδιά απ΄τις πορτοκαλιές, μάζεψα θυμάρι και χόρτα, είδα τη ρίγανη να ξεραίνεται στον ήλιο και τη φρέσκια ντομάτα να γεμίζει μοσχοβολιές το κυριακάτικο τραπέζι.
• Έτρεχα στο κυρ-Λεωνίδα να μου δώσει το φρέσκο αυγό κάθε πρωί και με χαιρέταγε φωνάζοντας «γειά σου μόρτη!»
• Ακολουθούσα σαν υπνωτισμένη τη μυρουδιά δυόσμου απ΄τα κεφτεδάκια της γειτόνισσας , κι εκείνη με περίμενε πάντα μ΄ ένα πιατάκι γεμάτο και δυο φέτες ψωμί ψημένες στη σχάρα.
• Έμαθα συνταγές απ΄τη γιαγιά, προσπάθησα να πλέξω, να κεντήσω.
• Μου διάβασαν παραμύθια.
• Μάτωσα τα γόνατα στις αυλές απ΄τα χαλίκια.
• Τσακώθηκα για τους βόλους.
• Κράτησα την ισορροπία μου στα στρατιωτάκια ακούνητα αμίλητα κι αγέλαστα.
• Με είδα σε ασπρόμαυρες φωτογραφίες ντυμένη σουλιώτισσα.
• Κοιμήθηκα στην αγκαλιά της μάνας μου στο συνοικιακό ταβερνάκι χαζεύοντας το βαρέλι με το κοκκινέλι και τη θαυματουργή βρυσούλα του.
• Με είδα να κοκκινίζω στο πρώτο φλερτ, στο πρώτο πάρτι.
• Χόρεψα μπλουζ που διαρκούσαν δέκα λεπτά κι όλο κάποιος έβαζε το βινύλιο ξανά από την αρχή μέχρι να καταφέρει να πάρει την υπόσχεση από τη Σούλα.
• Κάπνισα κρυφά το πρώτο τσιγάρο, άφιλτρο, κι ένοιωθα ότι ήμουν όλη μια αμαρτία.
• Τσουρούφλισα την άκρη των μαλλιών σε κάποια ανάσταση.
• Φύλαγα σ΄ ένα μικρό ημερολόγιο ένα κλαράκι βάγια.

Για τα παιδιά με νοιάζει.

Με είδα στην ανθρώπινη διάστασή μου ανακατεμένη με γέλιο και δάκρυ.

Αποκοιμήθηκα στη καρέκλα ενός νοσοκομείου προσμένοντας με λαχτάρα τα καλά νέα, ξενύχτησα σε σπίτι που πενθούσε πίνοντας καφέ ελληνικό, κι έβγαλα από μέσα μου 2 παιδιά. Ένα πιθανό στρατιώτη και μια πιθανή μάνα.

Χωρίς να ξέρω αν θα πολεμήσουν, αν θα γεννήσουν.

Φοβάμαι μήπως μαζί με το άρωμα του αγνού λαδιού, τη γεύση του αγνού μελιού, και το άρωμα από θυμάρι, μήπως χάθηκαν οι πόλεμοι τους κι οι γέννες τους.

Μήπως ζήσουν σ΄εναν κόσμο που η γέννα κι ο θάνατος θα έχουν μετατραπεί σε μια ακόμα μεταλλαγμένη εμπειρία.

Για τα παιδιά με νοιάζει.

• Να πολεμήσουν και να γεννήσουν ένα νέο κόσμο.
• Που να μιλάει με όλες τις αισθήσεις.
• Που να έχει βρει ξανά από την αρχή τα πολύτιμα.

πηγή
Πηγή της πηγής

Εγκατάλειψη βρέφους στο νοσοκομείο Λάρισας

Στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας εγκατέλειψε το νεογέννητο μωρό της μια 32χρονη από τη Βουλγαρία, η οποία γέννησε πρόωρα το περασμένο Σάββατο.

Η 32χρονη μεταφέρθηκε από τη Λαμία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, όπου γέννησε με καισαρική και αφού συνήλθε εξαφανίστηκε.
Οι άνδρες της Αστυνομίας εξετάζουν το ενδεχόμενο η γυναίκα να εμπλέκεται σε κύκλωμα εμπορίας βρεφών.

Η εκτίμηση αυτή ενισχύεται από το γεγονός ότι η 32χρονη δεν συνοδεύονταν από κανένα δικό της αλλά ούτε και δέχθηκε επισκέψεις, παρά μόνο συνεννοούνταν από το κινητό της τηλέφωνο.
enet

---

Τι σόι μανάδες είναι αυτές;;

Τι είδους γονείς είναι αυτοί;;

Εγκατέλειψε τον 6χρονο γιο του στην ερημιά

Δώδεκα παιδάκια ζητούν γονείς ...

SΟS για 42 παιδιά εγκαταλελειμμένα!!
κ. Ξενογιαννακοπούλου ακούς;;;

Στο Ιδρυμα Βρεφών «Μητέρα» 7 βρέφη που εγκαταλείφθηκαν
Baby abandonment

Ο πατέρας στη φυλακή, η μάνα ανύπαρκτη...,
τα παιδάκια στους δρόμους...

Ένας σύγχρονος Τομ Σόγιερ
Ένα οχτάχρονο αγόρι από την Αλβανία σε μία απίστευτη περιπλάνηση.

Οι τοξίνες «πνίγουν» δεκατρείς μεγάλες λίμνες

Τοξίνες που εγκυμονούν κινδύνους για τη δημόσια υγεία ανιχνεύει νέα μεγάλη έρευνα του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων στο νερό και τα ψάρια αρκετών λιμνών της Ελλάδας, όπως η λίμνη Καστοριάς, η Παμβώτιδα, η Μικρή Πρέσπα, η Δοϊράνη, η Ζάζαρη, η λίμνη Πετρών και η Κορώνεια. 

Η πολύμηνη μελέτη (που δημοσιεύεται στο έγκριτο, διεθνές περιοδικό «Environmental Toxicology») έθεσε στο μικροσκόπιο τα χαρακτηριστικά 13 λιμνών της κεντρικής και βόρειας Ελλάδας, εντοπίζοντας συγκεντρώσεις τοξινών που μπορεί να καταστούν επικίνδυνες για τον άνθρωπο κατά τη διάρκεια ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στο νερό ή λόγω της κατανάλωσης ψαριών που ζουν στα επιβαρυμένα υδατικά οικοσυστήματα. 

Επικίνδυνα νερά σε Καστοριά, Δοϊράνη και μικρή Πρέσπα

Χαρακτηριστικό είναι πως στις λίμνες της Καστοριάς, της Παμβώτιδας, της Μικρής Πρέσπας και της Κορώνειας η συγκέντρωση τοξινών (μικροκυστινών) στη σάρκα των ψαριών που μελετήθηκαν ξεπερνούν την τιμή της επιτρεπόμενης συγκέντρωσης που μπορεί να λαμβάνεται καθημερινά από έναν ενήλικο χωρίς να υπάρχουν τοξικές επιδράσεις σε αυτόν, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας...

Η οικολογική κατάσταση των ελληνικών λιμνών, που αποτυπώνεται στη διδακτορική διατριβή της βιολόγου Θεοδότης Παπαδημητρίου, στο τμήμα Βιολογικών Εφαρμογών και Τεχνολογιών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, είναι κάθε άλλο παρά ενθαρρυντική. Και στις 13 λίμνες που μελετήθηκαν, ανιχνεύθηκαν συγκεντρώσεις μικροκυστινών, τοξινών δηλαδή που παράγονται από φυτοπλαγκτονικούς οργανισμούς (κυανοβακτήρια), η παρουσία των οποίων είναι συνυφασμένη με το φαινόμενο του ευτροφισμού. Τα δείγματα συλλέχθηκαν το 2007.

Στην Κορώνεια εντοπίστηκαν οι υψηλότερες συγκεντρώσεις, ενώ υψηλές συγκεντρώσεις βρέθηκαν και στα νερά των λιμνών Καστοριάς και Παμβώτιδας, όπως επίσης στη Δοϊράνη, τη Μικρή Πρέσπα, τη λίμνη Πετρών και τη Ζάζαρη. 

Στον αντίποδα βρίσκονται οι λίμνες Χειμαδίτιδα, Κερκίνη, Λυσιμαχία, Τριχωνίδα και Βεγορίτιδα, ενώ οι χαμηλότερες συγκεντρώσεις μικροκυστινών εντοπίστηκαν στη Βόλβη.

Εκτός από την ποιότητα των υδάτων, η βιολόγος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων εστίασε και στην ποσότητα τοξινών που περνούν στην τροφική αλυσίδα, μέσα από τα ψάρια του γλυκού νερού.  

Συγκεκριμένα, μελέτησε 10 αγριοκυπρίνους (ή πεταλούδες - Carassius gibelio) από κάθε λίμνη. Όπως διευκρινίζει η ίδια, επέλεξε αυτό το ψάρι, καθώς θεωρείται από τα πιο ανθεκτικά είδη, που μπορεί να επιβιώσει κάτω από εξαιρετικά ακραίες περιβαλλοντικές συνθήκες, είναι ευρέως διαδεδομένο απ’ την Ιαπωνία έως και την Ευρώπη, ενώ είναι το μοναδικό είδος που υπάρχει στο σύνολο των εσωτερικών ελληνικών υδάτων, γεγονός που το καθιστά οργανισμό - μέτρο σύγκρισης. 

έθνος