Φταίω κι εγώ γιέ μου...

Απαντήσεις πατέρα στα ερωτήματα του γιού του...

ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ γιέ μου...Φταίω ...

ΕΓΩ που παρακάλεσα όλα τα λαμόγια τους πολιτικούς που ήξερα και που δεν με ξέρανε για να με βολέψουν κάπου στο δημόσιο και τους χάρισα την εκλογή τους…

ΕΓΩ που βολεύτηκα με την θεσούλα στο δημόσιο και που άραξα νομίζοντας ότι όλη τη δουλειά πρέπει να τη βγάλουν οι άλλοι…..

ΕΓΩ που από όποια θέση και ένα έχω δεν κάνω το παν για να βοηθήσω αυτόν που ταλαιπωρείτε με τη γραφειοκρατία που κι εγώ δημιούργησα για να κρύβομαι πίσω από αυτή.

ΕΓΩ που αν έκανα έστω και μια φορά απεργία και για αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν (στον ιδιωτικό τομέα) τώρα δεν θα τους είχα απέναντι μου αλλά μαζί μου.

ΕΓΩ που σαν δάσκαλος το μόνο που με ενδιέφερε τελικά είναι η οικονομική αποζημίωσή μου και όχι πραγματικά η παιδεία…(Κάνω απεργία πάνω στις πανελλήνιες με 20 αιτήματα και τελευταίο το οικονομικό και μόλις παίρνω κάτι ..... .έναντι μόνον στο δικό μου οικονομικό, σταματώ την απεργία λες και λύθηκαν όλα τα προβλήματα της παιδείας)

ΕΓΩ που σαν αγρότης άφησα τόσα χρόνια τα λαμόγια να κατακλέβουνε τους συνεταιρισμούς και στο τέλος να τους διαλύσουνε…Τους ξέρω…Αλλά τους άφησα να συνεχίζουν να με εκπροσωπούν και να με κατακλέβουν. Βολεύτηκα με τις αποζημιώσεις και τις επιδοτήσεις και δεν έκανα κάτι για να προσαρμοστώ. Μου μάθανε καλά το κόλπο. Κλείσε τους δρόμους και κάτι θα πάρεις… ΕΓΩ έφερα τους αλβανούς για να μου δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί στα χωράφια μου για να το παίζω εγώ και ο γιός μου businessmen με τα καινούρια φθηνά 4χ4….

ΕΓΩ που σαν μικρομεσαία επιχείρηση δεν έκοβα αποδείξεις. Που φούσκωνα τις τιμές πριν τις εκπτώσεις για να φανεί μεγάλη η μείωση. Που ξεγελούσα τον γείτονα μου…

ΕΓΩ που σαν υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα δεν θέλω πραγματικά να ανέβει ο μισθός μου αλλά να κατέβει ο μισθός του Δ.Υ.

ΕΓΩ που πολύ θα ήθελα (και παρακάλεσα πολλούς) να είμαι κι εγώ ένας Δ.Υ αλλά δεν τα κατάφερα και τώρα που δεν είμαι τους βρίζω.

ΕΓΩ που χρόνια ολόκληρα έπαιρνα τα ένσημα στο χέρι και τώρα θέλω μεγαλύτερη σύνταξη.

ΕΓΩ που φωνάζω για την εκμετάλλευση των αφεντικών μου (σε υπερωρίες που δεν πληρώνονται..κτλ) αλλά δεν τα κατήγγειλα ποτέ στην επιθεώρηση εργασίας (και μην κρύβομαι πίσω από τη δικαιολογία» τίποτα δεν θα γίνει» θα χάσω τη θέση μου κτλ). Ας κάνω και εγώ αυτό που πρέπει. Μόνος μου δίνω το άλλοθι σ αυτούς.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στα κοινά.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, ούτε καν στις συνελεύσεις δεν πατάω. (με την δικαιολογία δουλεύω δεν προλαβαίνω…). Για τα παιδιά μας πρόκειται…..

ΕΓΩ που δίνω ακροαματικότητες σε κάθε σκουπίδι που παίζει η τηλεόραση.

ΕΓΩ που δεν διαβάζω την ΙΣΤΟΡΙΑ μας.

ΕΓΩ που αντιδρώ μόνο από τον καναπέ του σπιτιού μου και στη καφετέρια.

ΕΓΩ που τους βρίζω και μετά τους ξαναψηφίζω.

ΕΓΩ που παρκάρω όπου βρω.

ΕΓΩ που πετάω τα σκουπίδια όπου βρω.

ΕΓΩ που περιμένω μια ζωή πρώτα να αλλάξουν όλοι οι άλλοι και μετά ΕΓΩ……..

ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ γιατί όταν απαιτώ από τους άλλους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους πρέπει πρώτα απ όλα να απαιτώ ΕΓΩ από τον εαυτό μου να κάνω σωστά τη δουλειά μου...

Αναρτήθηκε από I-DIADROMI on Κυριακή, 21 Μαρτίου 2010

Στο δρόμο τα παιδιά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

... κτηνωδία...

Είναι δυνατόν δημόσια νοσοκομεία να τους θεωρούν κυριολεκτικώς παιδιά κατώτερου θεού; Κυριολεκτικά πετάχτηκαν στον δρόμο από δύο κρατικά νοσοκομεία, το «Αιγινήτειο» και τον «Ευαγγελισμό», μάλιστα στο πρώτο στο οποίο πήγαν ύστερα από τηλεφωνικό ρεπορτάζ δηλώθηκε από τα πλέον αρμόδια χείλη ότι δεν περιθάλπουν περιστατικά με βιβλιάρια πρόνοιας, δηλαδή απόρους!

Πριν από καιρό, η κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου Μυτιλήνης φρόντισε ώστε τα δύο παιδιά, ο Χρήστος Καραγιάννης, 22 ετών, και ο αδελφός του Μανώλης, 17 ετών, να μεταφερθούν στην Αθήνα για να εξεταστούν από εξειδικευμένους γιατρούς για τη σπάνια μυϊκή-νευρολογική πάθησή τους.

Ας σημειωθεί ότι η παραπληγία στα κάτω άκρα οφείλεται, σύμφωνα με τους γιατρούς στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, σε «πιθανό κληρονομικό νόσημα», πράγμα που επιβάλλει την εξειδικευμένη εξέτασή τους, αφού υπάρχουν άλλα τρία ανήλικα αδέλφια για τα οποία υπάρχει φόβος ότι μπορεί σε μερικά χρόνια να εμφανίσουν και εκείνα την ίδια πάθηση.

Από τον περασμένο Οκτώβριο, λοιπόν, ξεκίνησαν οι διαδικασίες ώστε να μεταφερθούν στην Αθήνα και να εξεταστούν σε εξειδικευμένη κλινική νευρολογικών και μυϊκών παθήσεων. Το ραντεβού κλείστηκε με το «Αιγινήτειο Νοσοκομείο Αθηνών», που διαθέτει εξειδικευμένη κλινική για τέτοιου είδους παθήσεις, για τις 23 του φετινού Φεβρουαρίου, όμως λίγες ημέρες πριν από το ραντεβού, υπάλληλος του «Αιγινήτειου» ενημέρωσε ότι το ραντεβού ακυρώνεται γιατί «ως Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν δέχεται περιστατικά με βιβλιάρια πρόνοιας» παρά μόνον επείγοντα περιστατικά όταν αυτό εφημερεύει!

Μετά την ακύρωση του ραντεβού με το «Αιγινήτειο» κλείστηκε από την κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου Μυτιλήνης νέο ραντεβού, αυτή τη φορά με τον «Ευαγγελισμό» που διαθέτει τμήμα νευρολογικών παθήσεων. Την περασμένη Τετάρτη τα δύο παιδιά με ολόκληρο τον φάκελο των εξετάσεων που περιλάμβαναν και αξονικές τομογραφίες, συνοδεία της μητέρας τους, έφτασαν στην Αθήνα.

Στον «Ευαγγελισμό» οι γιατροί διαπίστωσαν πως για τη συγκεκριμένη πάθηση απαιτείται να εξεταστούν από άλλο εξειδικευμένο τμήμα που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων και στο οποίο γίνονται δεκτοί και ενήλικες μέχρι 30 ετών. Η επίσκεψη όμως στο «Παίδων» δεν μπορούσε να γίνει νωρίτερα από τέσσερις μήνες από σήμερα (!).

Κι ενώ ο «Ευαγγελισμός» το μεσημέρι της Παρασκευής είχε κάνει γνωστό -σε επικοινωνία με το Νοσοκομείο Μυτιλήνης- ότι θα φιλοξενήσει για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι τη Δευτέρα τα ανάπηρα παιδιά και τη μητέρα τους για να μπορέσουν να επιστρέψουν τότε στη Μυτιλήνη, παιδιά και μάνα βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο.

«Δεν φρόντισαν να τους μεταφέρουν τουλάχιστον με ένα ασθενοφόρο μέχρι τον Πειραιά, όπου έμειναν για να περιμένουν τη Δευτέρα για να κλείσουν εισιτήρια με το πλοίο με το βιβλιάριο πρόνοιας», λέει η Μαρία Μάνου, μια κάτοικος της Μυτιλήνης η οποία εδώ και χρόνια συμπαραστέκεται εθελοντικά στην οικογένεια.

Η Τσιγγάνα μάνα βρέθηκε μόνη της να σπρώχνει δύο καροτσάκια μέσα στην Αθήνα για να πάει στον Πειραιά. Εκεί και λόγω του ότι τα παιδιά έχουν βιβλιάρια πρόνοιας περίμεναν μέχρι τη Δευτέρα για να λειτουργήσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος και να βγουν τα απαραίτητα δωρεάν εισιτήρια. Κάπως έτσι πέρασαν το Σαββατοκύριακο στον Πειραιά μέσα στο κρύο. Χθες το πρωί τελικά επέστρεψαν στη Μυτιλήνη με το πλοίο της γραμμής.

«Δεν ξέρω αν ζω στην Ελλάδα ή στην Ινδία», σχολιάζει η κ. Μάνου. «Αν αυτή η μάνα είχε λεφτά να "λαδώσει" θα είχε όλες τις περιποιήσεις».

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα νοσοκομείο δεν δέχεται ασθενείς με βιβλιάρια πρόνοιας. Είναι κάτι που μου προκαλεί εντύπωση», είπε η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, Ουρανία Δουκάρου. *

ΣΧΟΛΙΟ. Υπουργέ  της  Υγείας  ως  εκ της  θέσεως  που  επί  22 χρόνια  κατείχα  στο  Υπουργείο

του οποίου  προϊστασθαι, υπέγραψα  εκατοντάδες  βιβλιάρια  Απορίας  προκειμένου για

Νοσήλεια  και  Τοκετούς   των  Συμπολιτών μας  Αθίγγανων!!!!

Ελπίζω  να  μη   βρισκόμαστε  ενώπιοι   μιας   πραγματικότητας.

Ελπίζω  να  είναι  μια  απόφαση  ενός  παράγοντα  που θα πρέπει  άμεσα  να  θέσετε ΕΚΤΟΣ  ΤΟΥ  ΧΩΡΟΥ  ΤΗΣ  ΥΓΕΙΑΣ.

Η  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ  ΤΟΥ  ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ  ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ;;;

ΔΙΑΔΟΣΤΕ  ΤΟ

Αναρτήθηκε από taspa

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ !!!!!!!!!

Παιδί της 10ετίας του ‘60 μεγάλωσα σε μια φοβισμένη φτωχή οικογένεια…. που το μόνο που ήξερε να λέει ήταν :

ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!!!!!!

Δεν έχεις καμιά δουλειά εσύ να μιλάς.
Θα είσαι σωστή, έντιμη, εργατική, υπάκουη … δεν θα ανακατεύεσαι στα πολιτικά, δεν θα αντιμιλάς και κανένας δεν θα σε πειράξει!
Ναι κανένας δεν πείραξε … τότε…. εμένα και άλλους χιλιάδες σαν και μένα!!!
Παντρεύτηκα μικρή τελειώνοντας το Λύκειο…. και ο πατέρας μου θεώρησε ότι αφού είμασταν φτωχοί…. οι σπουδές ήταν όνειρο μακρινό….
Έκανα μια οικογένεια δουλεύοντας από τα 18 μου και δεν προλάβαινα να δω ούτε ΕΜΕΝΑ…. σκλάβα των υποχρεώσεων έμεινα μακριά από τα κοινά… εν υπνώσει… για σειρά ετών…
Με τρέξιμο και παρακάλια η μητέρα μου κατάφερε να με “εξασφαλίσει” να με “βολέψει” στο Δημόσιο….
Μπήκα λοιπόν αγνή σ’ ένα χώρο κανίβαλλων… ταγμένων… έμμισθων ψηφοφόρων να δουλέψω με όλη μου την εργατικότητα … και μου είπαν …….
“Χαλάρωσε χαλάς την πιάτσα”… ” καρφώνεις τους προηγούμενους” “πιο σιγά” “χαλαρά”.
Πήγα να σηκώσω ανάστημα και μου κόψαν τα πόδια….
Αντιστάθηκα… συνέχισα να δουλεύω και έγινα αντικείμενο εκμετάλλευσης… με τη δική μου δουλειά προωθήσαν άλλους…. με τη δικαιολογία ότι ήμουν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…. άρα δεύτερης κατηγορίας…
Ζήτησα να βγω και γω εκτός έδρας…… για να ελαφρύνω τα οικονομικά βάρη της οικογένειας και μου είπαν .. πάρε αυτό το ποσό για τόσες μέρες….. φτάνει…………….
MA ΔΕΝ ΕΦΤΑΝΕ…. έβαζες και από την τσέπη σου…..
Είδα λοιπόν τότε για πρώτη φορά την ΚΟΜΠΙΝΑ…..
Ο ξενοδόχος να κόβει 20 μέρες διαμονή σ’ αυτούς που μέναν 5 μέρες….
Είδα να κάθομαι όλες τις μέρες μη τρώγοντας για να μείνει κάνα φράγκο…
να τρέχω πόρτα – πόρτα για να συλλέξω τα στοιχεία που έπρεπε και όταν επιστρέφω ……. τα στοιχεία να αλλάζονται γιατί αυτές ήταν οι γραμμές της ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ………..
Είπα δεν θα το ξανακάνω αυτό….
Έφυγα και κατέληξα σε έναν τ. Υπουργό ….. γνωρίζοντας αν μη τι άλλο το ήθος αυτού του ανθρώπου και το έργο του….
Και εκεί ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ Ή ΜΕΣΑ ΜΟΥ ……
άρχισα να βλέπω… να διαβάζω… να ακούω….
είδα μεγάλους ανθρώπους να μου μιλούν…..
για ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ…..
για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΕΜΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΗΘΟΥΣ και ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ που ντράπηκα που δεν γνώριζα την ύπαρξή τους……
Ντράπηκα για μένα…. αλλά ντράπηκα και ντρέπομαι για όλους αυτούς που δεν φρόντισαν να με μάθουν….
Ντράπηκα και ντρέπομαι για αυτά που ζω … που ζούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι που δεν ήξερα την ύπαρξη σπουδαίων ανθρώπων…. λαμπερών… και ξέρω όλα τα λαμόγια που υπάρχουν και τις κομπίνες τους…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το ότι όλοι κρίνουν και κανείς δεν κρίνεται…….
Ντράπηκα και ντρέπομαι που μπροστά στη βόλεψη….. όλοι εθελοτυφλούν…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι να βλέπω κλέφτες χορτασμένους να κάνουν κήρυγμα στους πεινασμένους φτωχούς … πως να κάνουν οικονομία και δίαιτα για να σωθούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το αύριο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας … και στους αγέννητους….
ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΦΟΒΑΜΑΙ…..
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ… ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ…..
Είμαι θυμωμένη με όλους ΕΣΑΣ……
τους παλιούς ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ….
τους ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ….
εσάς που έχετε γνώση… πείρα…
εσάς που εύκολα κρίνετε και κατακρίνεται….
που βγάζετε μεγάλους λόγους και σχολιάζεται μέσα από το γραφειάκι σας με την ασφάλεια των τραπεζικών σας καταθέσεων….
Είμαι θυμωμένη που ο καθένας από σας ευλογεί τις π. Χ. κατακτήσεις του από το δικό του μετερίζι…..
και σήμερα “κιοτεύετε” μόνο αναφερόμενοι στο τι κάνατε τότε…..
Είμαι θυμωμένη γιατί κατάλαβα ότι και εσείς κοιτάτε την προσωπική σας και ΜΟΝΟ ΒΟΛΕΨΗ…..
Είμαι θυμωμένη που σε κάθε γραφείο τέτοιων ανθρώπων υπάρχουν χιλιάδες βιβλία … σκονισμένα… αραχνιασμένα… όταν αυτά θα μπορούσαν να γίνουν ΟΠΛΟ των παιδιών απανταχού της ΓΗΣ……
Είμαι θυμωμένη… γιατί δεν μπαίνετε καν στον κόπο να ασχολειθείτε με τους νέους ανθρώπους…..
να τους ξυπνήσετε… ή να τους ακούσετε…..
να τους δώσετε αυτή την παιδεία που δεν θα επιτρέπει την ανθρώπινη εκμετάλλευση και κοροϊδία.. αυτή που δεν θα επιτρέπει ΔΥΝΑΣΤΕΣ ………
Eíμαι θυμωμένη γιατί αυτός ο κόσμος είναι πολύ όμορφος …. και εσείς τον αφήνεται να καταστραφεί….

Μία μόνο ελπίδα έχω……. ότι η ιστορία που πρόσφατα παρακολούθησα... μου έδειξε πως
ΚΑΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ … ΕΝΑΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ …. ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ…… ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΑΝ ΤΟΝ ΒΡΩ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ…………………………………

Posted on Μαρτίου 18, 2010 by ΕΦΗ 

Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111

Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» είναι μια νέα συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους ...


Αν είσαι παιδί ή έφηβος μέχρι 18 ετών μπορείς να τηλεφωνήσεις δωρεάν από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας. Οι μέρες και ώρες που μπορείς να καλέσεις είναι από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 14:00 το μεσημέρι ως τις 20:30 το βράδυ.

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» μπορείς να μιλήσεις για οτιδήποτε σε απασχολεί. Για εμάς όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, είναι το ίδιο σημαντικά. Μη διστάσεις λοιπόν να τηλεφωνήσεις αν έχεις ανησυχίες για το μέλλον σου, αν βρίσκεις δυσκολίες στη σχέση με τους γονείς ή τους φίλους σου, αν αντιμετωπίζεις προβλήματα στην οικογένεια, όπως χωρισμό των γονιών, θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή αν απλά νιώθεις φοβισμένος. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.

Όταν είσαι μόνος, κάθε πρόβλημα, κάθε δυσκολία μοιάζει αξεπέραστη. Μαζί όμως, μπορούμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις για εσένα. Γιατί στο 116 111, πίσω από κάθε γραμμή υπάρχει κάποιος που νοιάζεται πραγματικά για όσα σε απασχολούν.

Με ένα τηλεφώνημα έχεις δίπλα σου ειδικούς σύμβουλους ψυχικής υγείας. Αν θέλεις, τηλεφώνησε ανώνυμα. Για κάθε κλήση τηρούμε απόλυτη εχεμύθεια. Οι σύμβουλοι ενεργούν μόνο εάν νιώσουν ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη και αφού πρώτα συζητήσουν μαζί σου γι’ αυτό.

Σε αυτό τον διαδικτυακό τόπο θα βρεις πληροφορίες σχετικά με θέματα που σε αφορούν.

Αν είσαι γονιός ή ενήλικας και θέλεις να μιλήσεις για κάποιο θέμα σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο μπορείς να τηλεφωνήσεις στη «Γραμμή-Σύνδεσμο 801 801 1177».

Ανωνυμία:Όταν μας τηλεφωνείς, δεν είσαι υποχρεωμένος να δίνεις όνομα, διεύθυνση ή άλλα δεδομένα που θα σε κάνουν αναγνωρίσιμο

Εμπιστευτικότητα: Δεν μεταφέρουμε σε άλλους το περιεχόμενο των συνομιλιών, εκτός αν το θέλεις εσύ. Αν όμως ανησυχήσουμε για την ασφάλεια τη δική σου ή κάποιου άλλου, θα σου μιλήσουμε για την ανάγκη να το γνωρίζουν και άλλοι άνθρωποι. Οι σύμβουλοι θα ενεργήσουν μόνο εάν είναι επείγουσα ανάγκη και πρώτα θα σου μιλήσουν γι' αυτό

Διαθεσιμότητα: Είμαστε πάντα διαθέσιμοι να σε ακούσουμε και να απαντήσουμε στις ερωτήσεις σου, όταν αισθάνεσαι ότι έχεις ανάγκη να επικοινωνήσεις και να μιλήσεις μαζί μας για θέματα που σε απασχολούν

Σεβασμός: Σεβόμαστε απόλυτα την προσωπικότητα και τις απόψεις σου, όποιες κι αν είναι αυτές, χωρίς να σε κρίνουμε

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων» εργάζονται ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι, επισκέπτες υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι απαντούν απευθείας στην κλήση σου. Άνθρωποι που ξέρουν να ακούν είναι εδώ για σένα.

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων» μπορείς να τηλεφωνήσεις, όταν νιώθεις την ανάγκη βοήθειας, υποστήριξης ή συμβουλής για θέματα που σε απασχολούν.

Μπορείς να καλέσεις από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο τον αριθμό 116 111 από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 14:00 το μεσημέρι ως τις 20:30 το βράδυ. Οι κλήσεις είναι δωρεάν, ανεξάρτητα από την περιοχή που καλείς.

Παράλληλα με την τηλεφωνική συμβουλευτική, έχουμε αναπτύξει μια σειρά από δραστηριότητες, για να ενημερώσουμε το κοινό για θέματα που αφορούν την ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν:

• Συνεργασία με σχολεία
Πραγματοποιούμε προγραμματισμένες συναντήσεις έπειτα από πρόσκληση είτε με συλλόγους καθηγητών και γονέων είτε και με τους ίδιους τους μαθητές, προκειμένου να τους ενημερώσουμε για τη λειτουργία της «Γραμμής στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» και να συζητήσουμε θέματα που απασχολούν τους εφήβους γύρω από την ψυχοκοινωνική τους υγεία

• Συνεργασία με μέσα μαζικής ενημέρωσης
Δημοσιεύουμε συχνά άρθρα στον τύπο και τροφοδοτούμε τα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. με υλικό σχετικά με τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών και των εφήβων

• Συμμετοχή σε συνέδρια
Συμμετέχουμε σε συνέδρια, τοπικά, ευρωπαϊκά και παγκόσμια, για την ανταλλαγή απόψεων σε θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας των παιδιών και των εφήβων

• Έκδοση ενημερωτικών φυλλαδίων
Θέματα που απασχόλησαν τους καλούντες παρουσιάζονται αναλυτικά και με στατιστικά στοιχεία, για να προκαλέσουν γενικότερο ενδιαφέρον για την ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών και των εφήβων

• Δημιουργία καταλόγου με υπηρεσίες ψυχικής υγείας
Έχουμε δημιουργήσει έναν κατάλογο με υπηρεσίες ψυχικής υγείας από όλη την Ελλάδα στις οποίες παραπέμπουμε τους ανθρώπους που καλούν, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο

• Πρόγραμμα εκπαίδευσης εθελοντών
Έχουμε αναπτύξει πρόγραμμα εκπαίδευσης εθελοντών όπου συμμετέχουν νέοι επαγγελματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας

• Συνεργασία με άλλες τηλεφωνικές γραμμές
Συνεργαζόμαστε με άλλες τηλεφωνικές γραμμές τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο με στόχο την ανταλλαγή γνώσης και εμπειριών για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών

Είμαστε μέλος των διεθνών οργανισμών:
Child Helpline International (CHI)
Eurochild
International Society for Prevention of Child Abuse and Neglect (ISPCN) ...

http://www.tilefonikigrammi.gr/

Συντάκτης: Ανατολική Αττική 

Εργαστήρι αξιοποίησης και ανακύκλωσης παλαιών ρούχων Και για παιδιά άνω των 12 ετών

27 Μαρτίου 2010

ώρα 4-8 μ.μ.

Έχετε ποτέ σκεφτεί πώς μπορείτε να… συμπεριφερθείτε στα παλιά ρούχα, εκείνα που δεν μπορούν πια να φορεθούν; Και τι θα λέγατε αν με κάποιες «καλλιτεχνικές» μετατροπές μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως τσάντες, γάντια, έργα τέχνης, καλύμματα και ένα σωρό άλλα!

Σ’ αυτό το εργαστήριο βρίσκουμε τρόπους αξιοποίησης του παλιού αγαπημένου μας τζιν, παλιών τριμμένων αλλά αγαπημένων μακό, ρούχων που δεν μπορούμε να φορέσουμε πια αλλά τ’ αγαπάμε πολύ για να τα δούμε να καταλήγουν στα σκουπίδια.
Πάρτε μαζί σας ένα-δύο παλιά αγαπημένα ρούχα κι ελάτε να τα αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο! Όλα τα υπόλοιπα υλικά – κλωστές, βελόνες, κορδέλες, κουμπιά, κορδόνια, φερμουάρ κλπ – παρέχονται από το χώρο.

Λόγω της φύσης του εργαστηρίου και των υλικών είναι ευπρόσδεκτα παιδιά μεγαλύτερα, από 12 ετών.  

Το εργαστήριο διαρκεί 4 ώρες και δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να περάσουν ένα δημιουργικό απόγευμα με το παιδί τους. Παράλληλα βοηθά το παιδί να σκεφτεί με τρόπο εναλλακτικό και το αφυπνίζει στην έννοια της ανακύκλωσης και φροντίδας του περιβάλλοντος.

Σάββατο 27/3
ώρα 4-8 μ.μ.

Το εργαστήριο παρουσιάζει η Μαρία Σβορώνου. Ασχολείται με το θέατρο και τον κινηματογράφο τα τελευταία 7 χρόνια και με τις τέχνες και κατασκευές από πολύ νωρίτερα. Ειδικεύεται στις κατασκευές και ανακατασκευές – ρούχο, κόσμημα, διακοσμητικά, χρηστικά αντικείμενα, κατασκευασμένα από παλιά ή φαινομενικά μη-χρησιμοποιήσιμα πράγματα.

Πού: Πολυχώρος Spring People,
Αγαθάρχου 12 Ψυρρή
www.springpeople.gr
πληροφορίες στα τηλ. 210 3252034/ 6977131112 ή στο springpeople@gmail.com
Κόστος συμμετοχής: €30 (απαραίτητη η προ-εγγραφή – κατάθεση σε λογαριασμό Τράπεζας Πειραιώς 5019.040638.131. ή στη γραμματεία του Πολυχώρου 16.00-21.00)
Ευπρόσδεκτα παιδιά από 12 ετών και πάνω – ισχύει έκπτωση 30%
infokids 

Φτιάξτε μόνοι σας τις πιο όμορφες λαμπάδες με βοηθούς τα χαμομηλάκια σας!!

Θέλετε να πειραματιστείτε φτιάχνοντας τις δικές σας λαμπάδες; Γιατί όχι; Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά. 

Πρώτον, θα έχετε λαμπάδες μοναδικές, που δεν θα μοιάζουν με καμία άλλη. 

Θα είναι χειροποίητες, θα χρησιμοποιήσετε ό,τι διακοσμητικά ταιριάζουν στο στυλ σας και την προσωπικότητά σας και, τέλος, όταν θα τις κρατάτε έτοιμες στα χέρια σας, θα νιώσετε μια τεράστια χαρά. Φανταστείτε δε τη χαρά των παιδιών, τα οποία θα είναι ούτως ή άλλως οι πολύτιμοι βοηθοί σας. 

Εμείς ζητήσαμε από την ταλαντούχα φίλη μας Ρούλα Φουρναράκη να μας δείξει βήμα-βήμα πώς θα φτιάξουμε μόνοι μας τις λαμπάδες των ονείρων μας. Και η Ρούλα ως καλλιτεχνική φύση που είναι μας δείχνει πώς θα επιμεληθούμε τις λαμπάδες μας. 

Καλή επιτυχία σε όλους!

Υλικά

1 Λαμπάδα
Κορδέλες
Σπάγκος
Διακοσμητικό που θέλουμε
Ψαλίδι
Κόλλα Ρευστή
Χάντρες

Εκτέλεση

 

1. Ξεκινάμε, αρχίζοντας να τυλίγουμε τον σπάγκο μας γύρω από τη λαμπάδα μας. Μπορούμε να κάνουμε σχέδια, αφήνοντας κάποια κενά ή χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα σπάγκου.
Προσοχή, να ξεκινήσουμε το σχέδιο όχι πολύ ψηλά στο φιτίλι, γιατί όταν την Ανάσταση θα κάψουμε την λαμπάδα μας, υπάρχει κίνδυνος φωτιάς.

2. Σταθεροποιούμε τις άκρες του σπάγκου μας κολλώντας με την κόλλα μας πάνω στον σπάγκο πάλι και όχι πάνω στο κερί διότι δεν θα κολλήσει. Κρατάμε λίγο και περιμένουμε να στεγνώσει

3. Παίρνουμε το διακοσμητικό μας (εδώ έχω χρησιμοποιήσει ένα ξύλινο κοριτσάκι από μια μπομπονιέρα) και το δένουμε όπου μπορούμε, κάνοντας ένα κόμπο.

 

4. Το δένουμε γύρω γύρω από τη λαμπάδα μας κάνοντας ένα κόμπο ή φιογκάκι και σταθεροποιούμε με λίγη κόλλα.

5. Αν θέλουμε προσθέτουμε και άλλες κορδέλες.

6. Κόβουμε στις άκρες τις κορδέλες αν είναι πολύ μακριές.

 

7. Αν θέλουμε κρεμάμε απ’ τις κορδέλες άλλα διακοσμητικά της αρεσκείας μας. Π.χ. χάντρες.  Εγώ εδώ κρέμασα κάτι τσοχάκια.
Η Λαμπάδα μας είναι έτοιμη!

Καλή Ανάσταση!!

infokids 

δείτε ακόμη:

Λαμπάδα Πασχαλινή - Πώς να τη στολίσετε
"Πότε θα έρθει η νονά;"