Σελίδες

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2009

Αριστοτέλειο Πανεπιστημίο Θεσσαλονίκης: Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος για το νερό World Water War

Ένα πολύτιμο αγαθό - ένα μπουκάλι νερό - φυλάσσεται σε μία βαλίτσα, την οποία διεκδικούν πολλοί. Η μεταφορά της προκαλεί μία σειρά από δολοφονίες αυτών που την μεταφέρουν, πριν φτάσει στον τελικό παραλήπτη της.

Η ιδέα αυτή αποτέλεσε την υπόθεση μίας μονόλεπτης κινηματογραφικής προβολής, δύο φοιτητών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, η οποία απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας στο διεθνή διαγωνισμό για το περιβάλλον «Ένα λεπτό για να σώσεις τον κόσμο», που διοργανώθηκε στο Λονδίνο στις αρχές Νοεμβρίου. 

World Water War


Πρόκειται για τους φοιτητές του τμήματος Κινηματογράφου, Στέλιο Αλεξανδράκη και Μενέλαο Παμπουκίδη, που συμμετείχαν με την ταινία «3ος Παγκόσμιος Πόλεμος». Η ταινία επιλέχθηκε ανάμεσα σε 210 άλλες ταινίες από χώρες όλου του κόσμου και περιοχές που έχουν πληγεί από περιβαλλοντικές καταστροφές.

«Η έλλειψη νερού στο μέλλον θα αποτελέσει αιτία διαμάχης και μαχών μεταξύ των λαών. Το μπουκάλι με το νερό χρησιμοποιείται στην ταινία με μία δόση ειρωνείας για να δείξει την αξία του, ενώ στις δολοφονίες εμπλέκονται άτομα διαφορετικών εθνοτήτων, που αποδεικνύει τη διάσταση του προβλήματος» δήλωσε ο Στέλιος Αλεξανδράκης.
Η ταινία θα προβληθεί στη Σύνοδο Κορυφής του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή, που πραγματοποιείται στην Κοπεγχάγη, ενώ έχει αναρτηθεί στην ιστοσελίδα.
http://1minutetosavetheworld.com
vamenosble
December 08, 2009

Άξιον Αγάπης: Η μικρή αξιολάτρευτη μπουμπού :)

Η ΜΠΕΜΠΑ ΜΟΥ

Αυτή είναι η μικρή μπουμπού 
που έχει αλλάξει τη ζωή μας!!!!

Αναρτήθηκε από Dee Dee στις 8:00 μ.μ. Δευτέρα, 
02 Νοεμβρίου 2009

Mια πεζογέφυρα είναι ακριβότερη από τη ζωή;

Ο θάνατος του 15χρονου μαθητή Σόλωνα Καρυδάκη στον Φάρο Ψυχικού επαναφέρει ένα αίτημα που αγνοείται επί 5 χρόνια

Toυ Κώστα Ονισενκο
Ένας 15χρονος μαθητής πλήρωσε με τη ζωή του την αδυναμία των δήμων, της νομαρχίας και της απελθούσας ηγεσίας του πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ να συνεργαστούν για τη δημιουργία πεζογέφυρας επί της Κηφισίας, στο ύψος του Φάρου Ψυχικού - αίτημα που εκκρεμεί τα τελευταία πέντε χρόνια. 
Στην περιοχή λειτουργούν επτά μεγάλα σχολεία. Ο αριθμός των μαθητών που διασχίζουν καθημερινά τη συγκεκριμένη διασταύρωση αγγίζει τους 3.000, ενώ ο συνολικός μαθητικός πληθυσμός της περιοχής φτάνει τους 11.000 μαθητές.
Το βράδυ της Παρασκευής 4 Δεκεμβρίου, ο 15χρονος Σόλων Καρυδάκης, μαθητής της Α΄ Λυκείου στο Κολλέγιο Αθηνών, διέσχιζε την Κηφισίας παρέα με τρεις συμμαθητές του, όταν χτυπήθηκε από διερχόμενο αυτοκίνητο. Ο ασυνείδητος οδηγός, αντί να σταματήσει και να προσπαθήσει να βοηθήσει τα παιδιά, όπως όφειλε, ανέπτυξε ταχύτητα και εξαφανίστηκε. Προσήλθε στην αστυνομία με το πέρας του αυτόφωρου - επειδή η ΕΛ. ΑΣ. τον καταζητούσε.
Ο Σόλων υπέκυψε την περασμένη Τρίτη. Η οικογένειά του πήρε τη γενναία απόφαση να δωρίσει τα όργανά του.  
Το Κολλέγιο Αθηνών κήρυξε πένθος την περασμένη Πέμπτη - όταν έγινε η τελετή του τελευταίου αποχαιρετισμού. Συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο σημείο όπου ο Σόλων τραυματίστηκε θανάσιμα πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή, με πρωτοβουλία των μαθητών του Κολλεγίου Αθηνών και Ψυχικού, στην οποία συμμετείχαν παιδιά από τη Σχολή Μωραΐτη, το Αρσάκειο και όλα τα άλλα σχολεία της περιοχής, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ο θάνατος του 15χρονου Σόλωνα συγκλόνισε τη μαθητική κοινότητα. Όμως, όπως αναφέρουν τοπικοί φορείς αλλά και μαθητές και εκπρόσωποι των σχολείων, επρόκειτο για το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. 
Λιγότερο ή περισσότερο σοβαρά ατυχήματα συμβαίνουν στο ίδιο σημείο συχνά-πυκνά. Πριν από λίγες εβδομάδες, δύο ανήλικες μαθήτριες τραυματίστηκαν, η μία πολύ σοβαρά, όταν χτυπήθηκαν από διερχόμενο όχημα, λίγα μέτρα από το σημείο όπου τραυματίστηκε θανάσιμα ο Σόλων. Η μία μαθήτρια δεν έχει συνέλθει ακόμη.
«Είναι ένα διαρκές άγχος και πρόβλημα για μας. Από το σημείο περνούν καθημερινά 3.000 παιδιά. Συνεχώς φοβόμαστε αυτό το σημείο, τρέμουμε αν τα παιδιά μας θα είναι σώα», δηλώνει στην «Κ» ο διευθυντής του Λυκείου του Κολλεγίου Αθηνών, κ. Διονύσιος Τσελέντης. «Τα παιδιά από τα περισσότερα σχολεία της περιοχής σχολούν την ίδια ώρα, πάνε να περάσουν το φανάρι. Καθώς τα φανάρια και στις δύο κατευθύνσεις δεν έχουν συντονιστεί, τα παιδιά εγκλωβίζονται στη διαχωριστική νησίδα ανά 50 - 60, όπου ίσα ίσα χωρούν», συμπληρώνει η υποδιευθύντρια του Κολλεγίου, κ. Μελίνα Τσιτσά. Ανάλογες ανησυχίες εκφράζονται απ' όλα τα σχολεία της περιοχής. Η δημιουργία της πεζογέφυρας στην Κηφισίας, στη διασταύρωση με την οδό Στεφάνου Δέλτα, εκκρεμεί. Και οι τρεις δήμοι που εμπλέκονται είναι θετικοί στο να δημιουργηθεί η συγκεκριμένη γέφυρα και επιρρίπτουν ευθύνες στο ΥΠΕΧΩΔΕ.
Οπως περιγράφει η αντιδήμαρχος Ψυχικού, κ. Νέλλη Λάβδα, στον σχεδιασμό των ολυμπιακών έργων είχε προβλεφθεί το συγκεκριμένο σημείο της Κηφισίας να υπογειοποιηθεί. Με τον ίδιο σχεδιασμό θα καταργούνταν οι αριστερές στροφές. Οι στροφές καταργήθηκαν, οι ταχύτητες των οχημάτων αυξήθηκαν, αλλά η υπογειοποίηση δεν έγινε ποτέ καθώς... τελείωσαν τα χρήματα!
Στο μεταξύ, τα τροχαία και κυρίως οι παρασύρσεις πεζών αυξήθηκαν. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τον Οκτώβριο 2007 επανήλθε, ζητώντας από το ΥΠΕΧΩΔΕ τη δημιουργία υπόγειας ή υπέργειας διάβασης. «Οι προτάσεις μας απορρίφθηκαν με τη δικαιολογία ότι η μεν υπόγεια διάβαση έχει υπερβολικό κόστος, για δε την υπέργεια δεν υπάρχει αρκετός χώρος για να στηθεί», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η δήμαρχος Ψυχικού, κ. Ειρήνη Κατσαρού. 
Αντ' αυτού, το ΥΠΕΧΩΔΕ υποσχέθηκε εγκατάσταση φωτεινής σηματοδότησης μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω - στο ύψος της Κοκκώνη. Ούτε αυτή έχει υλοποιηθεί ακόμη. «Η ζωή ενός παιδιού είναι πολύ σημαντική, για να αγνοήσουμε την αναγκαιότητα δημιουργίας αερογέφυρας. Θα πιέσουμε και οι τρεις δήμοι το υπουργείο Υποδομών αλλά και τη νομαρχία, στην αρμοδιότητα των οποίων ανήκει η Κηφισίας, ώστε να ξεκινήσει άμεσα», δηλώνει στην «Κ» ο δήμαρχος Χαλανδρίου, κ. Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος και εξηγεί ότι «στο σημείο όπου έγινε το δυστύχημα, έχουν παρά τρίχα γλιτώσει πολλοί πεζοί...».
Τα παιδιά της Α΄ Λυκείου, φίλοι και συμμαθητές του, είναι συντετριμμένα. Ο θάνατος χτύπησε έναν από αυτούς, χτύπησε μέσα στην παρέα τους, σιωπηλά, αιφνίδια, ύπουλα. Τους έβλεπες τις προηγούμενες ημέρες στον περίβολο του σχολείου, τους είδες και στον τελευταίο αποχαιρετισμό του φίλου τους, την Πέμπτη. Ήταν τα παιδιά με τα κατακόκκινα μάτια από το κλάμα. Ξέρουν ότι ο Σόλων δεν θα ήταν ζωντανός μόνο μέσα στις ψυχούλες τους, θα ήταν ζωντανός και χαρούμενος ανάμεσά τους, αν κάποιοι «μεγάλοι» είχαμε ευαισθητοποιηθεί έγκαιρα και είχαμε επιβάλει το αυτονόητο - μια αερογέφυρα...
«Δεν μπορούμε απλώς να περιμένουμε το επόμενο θύμα. Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας, να πιέσουμε τις αρμόδιες αρχές για να δώσουν λύσεις εδώ και τώρα στο πρόβλημα», διεμήνυσε το 15μελές συμβούλιο του Κολλεγίου. Μένει να φανεί αν οι αρμόδιες τοπικές και κρατικές εξουσίες θα ευαισθητοποιηθούν, έστω τώρα...
Oι αριθμοί
11.000 μαθητές στα σχολεία της περιοχής

3.000 από αυτούς χρησιμοποιούν καθημερινά τη διάβαση στην οποία σκοτώθηκε ο 15χρονος
1.303 πεζοί παρασύρθηκαν από οχήματα το διάστημα Ιανουάριος - Οκτώβριος του 2009. Από αυτούς, οι 273 σκοτώθηκαν
6 ανήλικοι έχασαν τη ζωή τους φέτος όταν χτυπήθηκαν από διερχόμενο όχημα. Τουλάχιστον 153 τραυματίστηκαν.
300 εκτιμάται ότι είναι περίπου κάθε χρόνο οι εγκαταλείψεις τραυματιών από ασυνείδητους οδηγούς.

Καταφύγιο για παιδιά κακοποιημένα εκπέμπει SOS

Με πολλές ελλείψεις το «Φιλοξενείο»

Της Ζωγιας Kουταλιανου

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ. Δημιουργήθηκε πριν από 15 χρόνια ως καταφύγιο ελπίδας για «παιδιά των φαναριών» και όταν το φαινόμενο αυτό -στη Θεσσαλονίκη- εξαλείφθηκε, άνοιξε τις πόρτες του σε κακοποιημένα και παραμελημένα παιδιά.
Από την «αγκαλιά» του πέρασαν περισσότερα από 200 παιδιά που δεν γνώρισαν τη γονεϊκή στοργή ή έπεσαν θύματα βίας του οικογενειακού τους περιβάλλοντος.
Κι ενώ οι στατιστικές δείχνουν ότι το πρόβλημα κακοποίησης και παραμέλησης ανηλίκων αυξάνεται ανησυχητικά, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη συγκρότησης δομών προστασίας τους, ένα τέτοιο «σκάφος», το Φιλοξενείο για Κακοποιημένα και Παραμελημένα Παιδιά, που στεγάζεται στον αύλειο χώρο του Παπάφειου Ιδρύματος στη Θεσσαλονίκη, κινδυνεύει να βυθιστεί. Χωρίς ειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, με τους περισσότερους εργαζομένους να παραμένουν απλήρωτοι παρέχοντας ουσιαστικά εθελοντική εργασία και πνιγμένο στα χρέη, πορεύεται με αυτοσχεδιασμούς και υπολειτουργεί χάρη στην εθελοντική προσφορά και τις δωρεές φορέων.
Το Φιλοξενείο, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία, φιλοξενεί σήμερα 26 αγόρια και κορίτσια, ηλικίας 3 έως 14 ετών, που παραπέμφθηκαν εκεί με εισαγγελική εντολή, ενώ μπορεί να φιλοξενήσει συνολικά 35 παιδιά. 
Αυτοδιαχειριζόμενη δομή, δεν λειτουργεί ως ίδρυμα, με τα παιδιά να ζουν σε προσομοίωση οικογενειακού περιβάλλοντος. Εξι επιμελήτριες, φροντίζουν για τις βασικές ανάγκες των παιδιών (τροφή, καθαριότητα, ύπνος), τα οποία πηγαίνουν στο σχολείο και τα απογεύματα παρακολουθούν ξένες γλώσσες και άλλες δραστηριότητες χάρη στην προσφορά εθελοντών του Ερυθρού Σταυρού και πολιτών.
Οι επιμελήτριες δεν διαθέτουν εξειδίκευση, αλλά κρίθηκαν ικανές να αναλάβουν τη φροντίδα των παιδιών, δεδομένου ότι αρχικώς τις συνέδραμαν ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί, εξήγησε στην «Κ» η αντιπρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Φιλοξενείου κ. Δώρα Ευσταθίου. 
Ωστόσο, σήμερα το επιστημονικό προσωπικό λείπει εξαιτίας έλλειψης κονδυλίων και οι επιμελήτριες αποδεικνύονται λιγοστές, δεδομένης της εικοσιτετράωρης λειτουργίας του Φιλοξενείου. Έτσι, οι ανάγκες εξυπηρετούνται από εθελοντές, ενώ τα πάγια λειτουργικά έξοδα καλύπτονται από το Παπάφειο και το συσσίτιο προσφέρει η Μονάδα Κοινωνικής Μέριμνας «Άγιος Παντελεήμων», που μαζί με τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Ειδικών Ατόμων Θεσσαλονίκης συναπαρτίζουν τη διοίκησή του.
«Χωρίς το Φιλοξενείο, η Εισαγγελία δεν είναι σε θέση να παρέμβει, απομακρύνοντας τα κακοποιημένα παιδιά από το οικογενειακό περιβάλλον τους, διότι στη Β. Ελλάδα οι αντίστοιχες δομές είναι ήδη υπερπλήρεις», δήλωσε στην «Κ» η εισαγγελέας Κιλκίς κ. Ειρήνη Χρυσογιάννη, πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων του Φιλοξενείου. 
Επισήμανε πως οι εισαγγελικές αρχές παραπέμπουν παιδιά αναγκαστικά στο Φιλοξενείο, αν και γνωρίζουν πως δεν διαθέτει άδεια λειτουργίας και τόνισε την ανάγκη η πολιτεία να μεριμνήσει για το ζήτημα.