Σελίδες

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

«Μαμά γιατί εγώ δεν έχω φίλους;»


Λεμεσός, 30.12.2009
Αγαπημένο μας χαμομηλάκι,

Χρόνια πολλά, Καλή χρονιά γεμάτη χαμόγελα, ευτυχία, υγεία και δημιουργία..
Δεν σας ξεχάσαμε. Παρακολουθούμε την ιστοσελίδα σας και θαυμάζουμε την προσπάθεια σας. Ευχόμαστε να συνεχίσετε το έργο σας.
Εμείς δίνουμε τον αγώνα μας κατά τις διάκρισης, κοινωνικής απόρριψης και ρατσισμού.
Μερικές φορές προσγειώνουμε στην πραγματικότητα και χάνω το κουράγιο μου γιατί δυστυχώς δεν βλέπω ανταπόκριση. Το όραμα μου να δημιουργήσω SOS χωριό δεν βρήκε ανταπόκριση αλλά η ελπίδα μου δεν έσβησε. Αυτός είναι ο στόχος μου και αργά και σταθερά θα προχωρήσω προς υλοποίηση του Ονείρου μου.
Ο Αλέξανδρος προοδεύει σταθερά αλλά πνίγεται στην μοναξιά του. Τώρα έχει πλήρη συνείδηση και βιώνει καθημερινά τον πόνο της απόρριψης. Εγώ δεν μπορώ να του αναπληρώσω τις παιδικές του αναζητήσεις, χαρές, το να μοιράζεται την αφέλεια και χαρά με τους συνομήλικους του. Μεγαλώνει δίπλα μου μόνος και εγκλωβισμένος στον δικό του κόσμο. Πολλές φορές με ρωτάει: «Μαμά γιατί εγώ δεν έχω φίλους?» Στο τέλος συμβιβάζεται και κλείνεται στον εαυτό του. 
Πονάω μαζί του και δυστυχώς δεν είμαι σε θέση να αλλάξω τα δεδομένα αλλά ακόμη δεν παραδίνομαι, θα συνεχίσω τον αγώνα μας ελπίζοντας ότι και αυτήν την φορά θα βγούμε νικητές.
Αυτές οι γιορτές  σε εμάς δημιουργούν καταθλιπτική διάθεση, γιατί εμείς δεν έχουμε φίλους, μας έχουν απόρριψη όλοι ξεκινώντας από στενό οικογενειακό περιβάλλων και αργότερα και από γνωστούς και άγνωστους. Καταδικασμένοι να είμαστε μόνοι μας. Όπου και να πάμε, όπου και να βρεθούμε ακόμη και στον Άγιο Βασίλη εμείς πάλη είμαστε μόνη μας . Ο Αλέξανδρος έπαψε πια να πιστεύει στον Άγιο Βασίλη  εφόσον βιώνει την υποκρισία και την απόρριψη.
Έχουμε όμως την δύναμη της αγάπης μας που κανίς δεν μπορεί να μας την πάρει .
Κάθε μέρα μου λέει «Μαμά Σε αγαπώ» και το χαμόγελο του μου δίνει δύναμη να συνεχίσω.
Αναρωτιέμαι γιατί οι Άνθρωποι δεν μπορούν με δικά μου μάτια να δουν αυτά  τα παιδιά .
Ζω για την ημέρα που θα δικαιωθώ ! Ζω για αυτά τα παιδιά, για τους Αγγέλους μας.
Με πολύ αγάπη,

Τα καλύτερα δώρα για τα χαμομηλάκια μας: Η έμπρακτη Αγάπη ολοχρονίς και ολημερίς

Το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας με την αρχή της νέας χρονιάς είναι να υιοθετήσουμε ορισμένες συνήθειες που θα προασπίσουν την σωματική και την ψυχική τους υγεία για πάντα. 
Η Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής (ΑΑΡ) παρέχει μερικές συμβουλές που εξασφαλίζουν – στο μέτρο του δυνατού - ότι θα περάσετε μια καλή χρονιά με το παιδί.
* Βεβαιωθείτε ότι έχετε κάνει όλα τα εμβόλια.  
Ελέγξτε το βιβλιάριο υγείας του παιδιού μαζί με τον παιδίατρό σας και βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε ξεχάσει κάποια αναμνηστική δόση ή κάποιο εμβόλιο. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους εφήβους.
* Σταματήστε να καπνίζετε στο σπίτι και στο αυτοκίνητο.
 Είναι πλέον καλά τεκμηριωμένο ότι το παθητικό κάπνισμα αυξάνει τις ωτίτιδες, τις λοιμώξεις του αναπνευστικού, ακόμα και το σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου των βρεφών. Το να καπνίζετε είναι δικαίωμά σας, αλλά το να υπονομεύετε την υγεία του παιδιού σας καπνίζοντας στο σπίτι και στο αυτοκίνητο όχι. Αν, συνεπώς, δεν μπορείτε να κόψετε το κάπνισμα, τουλάχιστον μην κάνετε το παιδί σας παθητικό καπνιστή. Να θυμάστε επίσης ότι, επειδή το παιδί σας αγαπάει και σας αντιγράφει, βλέποντάς σας να καπνίζετε είναι πολύ πιθανό μεγαλώνοντας να μιμηθεί το παράδειγμά σας.
* Να διαβάζετε στο παιδί κάθε μέρα.  
Αρχίστε από την ηλικία των 6 μηνών. Το να διαβάζουμε στα παιδιά μας αποτελεί ένδειξη του πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία, ενώ ταυτοχρόνως τα παρακινεί να αγαπήσουν τα βιβλία και να προσπαθούν να μάθουν κι αυτά να διαβάζουν. Ανοίγει επίσης νέους ορίζοντες στις συζητήσεις και «ακονίζει» το μυαλό των παιδιών.
* Μην ξεχνάτε την ασφάλεια στις μετακινήσεις.  
Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι επιβάτες του αυτοκινήτου σας φορούν τις ζώνες ασφαλείας αμέσως μόλις μπουν σε αυτό, με τα παιδιά να κάθονται δεμένα στο πίσω μέρος. 
Μην ξεχνάτε επίσης ότι όλοι οι ποδηλάτες, οι αναβάτες μηχανών και οι λάτρεις του σκέιτ μπορντ πρέπει να φορούν κράνη και τον απαιτούμενο προστατευτικό εξοπλισμό – και το «όλοι» συμπεριλαμβάνει μικρούς και μεγάλους.
* Αποτρέψτε τη βία δίνοντας το καλό παράδειγμα.  
Να δείχνετε και να διδάσκετε στο παιδί σας τρυφερότητα, προσοχή, επιδοκιμασία, ευγένεια, καθώς και πώς να δίνει και να δέχεται τη συγγνώμη. Όλα αυτά προάγουν την αγάπη, την καλή διάθεση και την αυτοεκτίμηση, ενώ μειώνουν τις πιθανότητες να επιδείξει βίαιη, επιθετική και αρνητική, καταστροφική συμπεριφορά. Ταυτοχρόνως, όμως, πρέπει να βάζετε και όρια στο παιδί: να τους λέτε τι περιμένετε από αυτά και να τα ενημερώνετε όταν ικανοποιούν τις προσδοκίες σας, να γιορτάζετε μαζί τους τις επιτυχίες τους, να συζητάτε με αγάπη για τις αποτυχίες τους και να τα διαβεβαιώνετε ότι δεν ήρθε το τέλος του κόσμου. Αν κάνουν λάθη ή σκανταλιές να μην τα χτυπάτε ούτε να τα βρίζετε, αλλά να τους εξηγείτε γιατί ό,τι έκαναν δεν ήταν σωστό ή ήταν κακό.
* Να παρακολουθείτε τι βλέπει. 
Κατ’ αρχήν, δεν πρέπει να βλέπει τηλεόραση περισσότερο από δύο ώρες την ημέρα. Επιπλέον, πρέπει να έχετε το νου σας στο τι βλέπει. Η διαδικασία αυτή πρέπει να γίνει από πολύ μικρή ηλικία, όταν και θα εξηγήσετε στο παιδί την έννοια του περιεχομένου. Αν έχετε μεγαλύτερα παιδιά που χρησιμοποιούν το διαδίκτυο, βάλτε φραγμούς στις ιστοσελίδες σεξουαλικού περιεχομένου και μιλήστε εξονυχιστικά μαζί τους για τους κινδύνους από τα chatroom. Μάθετε επίσης τι βλέπει και τι ακούει το παιδί σας όταν πηγαίνει σε φίλους του. Αν νιώθετε ότι κάποιο πρόγραμμα ή ιστοσελίδα δεν είναι κατάλληλο για το παιδί σας, συζητήστε το μαζί του και ωθήστε το να ασχοληθεί με κάτι πιο κατάλληλο.
* Προσέξτε τη διατροφή του.  
Η διατροφή παίζει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη αλλά και στην μάθηση. Το κλειδί είναι η ισορροπία. Να παρέχετε σε κάθε γεύμα ποικιλία τροφίμων από όλες τις διατροφικές ομάδες, δίνοντας έμφαση σε ό,τι είναι λιγότερο επεξεργασμένο – όπως τα δημητριακά (ψωμί, ζυμαρικά, δημητριακά πρωινού) ολικής αλέσεως και τα φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Μην χρησιμοποιείτε επίσης ποτέ το φαγητό ως μέσον επιβράβευσης ή τιμωρίας.
* Να συμμετέχετε στην εκπαίδευση του.  
Αλλά με μέτρο. Άλλο είναι να ενημερώνεστε για την πορεία του παιδιού και να συμμετέχετε ενεργά στα συμβούλια γονέων και άλλο να κάθεστε ολημερίς δίπλα στο παιδί για να το διαβάζετε.
* Βεβαιωθείτε ότι είναι δραστήριο.  
Καλό το διάβασμα και οι ξένες γλώσσες, αλλά το παιδί πρέπει να έχει χρόνο για να αθλείται αλλά και να παίζει – εννοείται όχι ηλεκτρονικά παιχνίδια. Αφήστε του λοιπόν ελεύθερο χρόνο για να ασχολείται με όποιο άθλημα του αρέσει, αλλά και να είναι ο εαυτός του – δηλαδή παιδί…

Η ΠΟΛΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ ΚΑΙ Ο ΣΚΥΛΟΣ ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η ΠΟΛΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΜΕ ΄΄ΦΙΛΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ΄΄
Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ..
ΑΛΛΑ...
.....
........ΤΕΛΙΚΑ..
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΟΤΙ Η ΠΟΛΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ ΗΘΕΛΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ!!!
Η ΠΟΛΙΚΗ ΑΡΚΟΥΔΑ ΓΥΡΝΑΕΙ ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΠΑΙΖΕΙ ΜΕ ΤΟ ΣΚΥΛΟ.
ΑΥΤΟ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΟ HUDSON BAY ΣΤΟ ΚΑΝΑΔΑ.



http://anopetra-eleos.blogspot.com

Μαμά και παιδί «ξαναζωντάνεψαν» Mother, Baby Revived Xmas Eve


Ήταν παραμονή Χριστουγέννων. Η Τρέισι και ο Μάικ Χέρμανστορφερ ήταν στο νοσοκομείο, Spring's Memorial του Κολοράντο. 
Η Τρέισι θα έφερνε στον κόσμο το τρίτο παιδί της οικογένειας.

Στη διάρκεια του τοκετού, η μητέρα κουράστηκε. Της χορηγήθηκε «τοπικό αναισθητικό» και έκλεισε τα μάτια της. «Και τότε άρχισε ο εφιάλτης», λέει ο Μάικ. «Μελάνιαζε. Έκλεισε τα μάτια της για να κοιμηθεί λιγάκι όμως δεν ξυπνούσε. Έχασε το χρώμα της. Έγινε "γκρι" σαν φάντασμα».
Η Τρέισι είχε σταματήσει να αναπνέει. Σύμφωνα με τους γιατρούς, το πιθανότερο είναι να έπαθε καρδιακή προσβολή. «Δυστυχώς, στις περισσότερες από αυτές τις περιπτώσεις, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται από την ομάδα, η μητέρα δεν μπορεί να επανέλθει», επισήμανε η γιατρός Στέφανι Μάρτιν μιλώντας σε εκπομπή του τηλεοπτικού δικτύου ABC.
Όπως δήλωσε η γιατρός της, η Τρέισι δεν ανταποκρινόταν στις προσπάθειες ανάνηψης και ύστερα από αρκετά λεπτά, η ομάδα των γιατρών έστρεψε το ενδιαφέρον στο παιδί. Έκαναν καισαρική χωρίς αναισθητικό και τότε συνειδητοποίησαν ότι ούτε το παιδί ανταποκρινόταν. 
«Όταν πήρα το παιδί...δεν είχε ζωή». Ύστερα όμως συνέβη κάτι που ακόμη και τώρα η Μάρτιν δεν μπορεί να το εξηγήσει. «Μόλις πήρα το βρέφος, επανήλθε ο χτύπος της καρδιάς στην μητέρα, δηλαδή, 4-5 λεπτά αφού είχε σταματήσει. Η αναπνοή της είχε σταματήσει ένα με δύο λεπτά νωρίτερα».
Οι γιατροί ολοκλήρωσαν γρήγορα την καισαρική. Άλλοι συνάδελφοί τους είχαν πέσει πάνω στο παιδί προσπαθώντας να το επαναφέρουν. Τελικά τα κατάφεραν. Ο πατέρας τα είχε δει όλα. Ήταν εκεί.

«Δεν ξέρουμε τι ακριβώς συνέβη»
Η Δρ. Μάρτιν δήλωσε ότι η αποδέσμευση του παιδιού από το σώμα της μητέρας ίσως να την βοήθησε, ανακουφίζοντας στην ουσία το σώμα της από τις πιέσεις του τοκετού ή να ενεργοποίησε ξανά τη ροή του αίματος στο υπόλοιπο σώμα. Στην ουσία όμως, δεν γνωρίζουν ακόμη και σήμερα οι γιατροί τι ακριβώς βοήθησε τη μητέρα να επανέλθει.
«Δεν έχω κάποια συγκεκριμένη εξήγηση», λέει η γιατρός ενώ ο πατέρας μιλάει για «θαύμα».
Η μητέρα και ο γιός της έφυγαν υγιείς από το νοσοκομείο τη Δευτέρα
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2009