Κηπουρική για παιδιά

Από τις πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες για παιδιά αλλά και ενήλικες, είναι η ενασχόληση με την κηπουρική. Άνθρωποι κάθε ηλικίας αρέσκονται να ασχολούνται με τα φυτά γιατί μέσα από αυτή την απασχόληση όχι μόνο έρχονται σε επαφή με την φύση, αλλά χαλαρώνουν και ηρεμούν από το καθημερινό άγχος.

Η ενασχόληση με την κηπουρική μπορεί να προσφέρει στα παιδιά μια δημιουργική διέξοδο στην κάλυψη των βασικών αναγκών τους.

Το πότισμα με το ποτιστήρι, το σκάλισμα με το σκαλιστήρι και γενικά όλες οι δραστηριότητες που αφορούν τα φυτά, και ιδίως το ανακάτεμα με το χώμα, είναι πολύ ευχάριστες και χαλαρωτικές κυρίως για τα παιδιά.

Μέσα από τέτοιες δραστηριότητες ενθαρρύνεται η τάση τους για εξερεύνηση, συλλέγουν πληροφορίες, έρχονται σε επαφή με το φυσικό περιβάλλον και μαθαίνουν να σέβονται την φύση. Παράλληλα αρχίζουν να κατανοούν τις έννοιες του χρόνου, τις εποχές, τις ημέρες κτλ, αναπτύσσουν την πρωτοβουλία και την υπευθυνότητα, οικοδομούν τον αυτοσεβασμό, ακονίζουν τις δεξιότητες και τις ικανότητές τους.

Πολύ σημαντικό είναι το γεγονός ότι εκτονώνουν την αστείρευτη ενεργητικότητά τους, μαθαίνουν να παρατηρούν και να υπακούν τους κανόνες, να εφαρμόζουν τις σωστές πρακτικές, να χειρίζονται τα υλικά και τα αντικείμενα, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, να αναγνωρίζουν την σχέση αιτία- αποτέλεσμα (φυτεύω ένα σπόρο και σε λίγο δημιουργείται ένα φυτό).

Ο κήπος λοιπόν μπορεί να αποτελέσει μια θετική προσέγγιση για να μπορέσουν και οι ίδιοι οι γονείς να κατανοήσουν την προσωπικότητα των παιδιών τους και να συμβάλλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξή της. 

Οι γονείς θα πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους να αποκτήσουν νέες γνώσεις και επιδεξιότητες, να τους επιτρέψουν να κάνουν επιλογές, να παίρνουν αποφάσεις, να νιώσουν θετικά συναισθήματα (αυτοπεποίθηση, ικανοποίηση, ενθουσιασμό), να ενισχύεται η μεταξύ τους συνεργασία και η ανάπτυξη σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας.

Ασφάλεια στον Κήπο

Πρωταρχικό μέλημα πρέπει να είναι η ασφάλεια στον κήπο. Σε περιπτώσεις που στον κήπο υπάρχουν ανοιχτά πηγάδια οπωσδήποτε θα πρέπει να ασφαλιστούν. Φυτοφάρμακα, χημικά λιπάσματα και πάσης φύσεως εντομοκτόνα θα πρέπει να είναι καλά φυλαγμένα σε ασφαλές σημείο που να μην έχουν πρόσβαση τα παιδιά.

Τα εργαλεία κήπου που θα χρησιμοποιούν τα παιδιά θα πρέπει να είναι ανθεκτικά και να έχουν τις απαραίτητες προδιαγραφές για τα παιδικά χεράκια. Πρωτίστως πρέπει να τους διδαχτεί η σωστή χρήση του κάθε εργαλείου, ώστε αυτά να μην χρησιμοποιηθούν με διαφορετικό τρόπο και γίνουν αιτία να προκληθεί κάποιο ατύχημα. Να σημειωθεί ότι στο εμπόριο κυκλοφορούν ειδικά εργαλεία κήπου αλλά και εξοπλισμός που απευθύνονται αποκλειστικά σε παιδιά.

Σε περιπτώσεις που αντί για κήπο έχουμε μόνο βεράντα, θα πρέπει οι γλάστρες ή τα παρτέρια να τοποθετηθούν σε τέτοιο σημείο ώστε να αποφευχθεί η περίπτωση να χρησιμοποιηθούν ως σκαλοπάτι για πτώση. Οι γλάστρες και όλα τα πιθανά αντικείμενα που μπορεί να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικά ως γλάστρες, τενεκεδάκια, κουβάδες, μπαούλα, τεντζερέδες να είναι φινιρισμένα στο τελείωμά τους και να μην έχουν ακίδες ξύλινες ή μεταλλικές που μπορεί να τραυματίσουν το παιδί.

Καλό θα είναι να υπάρχει πάντα ένας συνοδός κοντά στο παιδί καθ’ όλη την διάρκεια της δραστηριότητας. Φυσικά απαραίτητα χρειάζεται να είναι κοντά τους κάποιος από τους δύο γονείς. Όταν όμως δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, ο παππούς ή η γιαγιά είναι από τα αγαπημένα πρόσωπα των παιδιών που μπορούν να τα διδάξουν με τις γνώσεις που διαθέτουν, ότι αφορά την περιποίηση των φυτών και του κήπου.

Πώς να ξεκινήσετε

Έχοντας αποφασίσει ότι θα ασχοληθείτε με την κηπουρική, πρέπει να οριοθετήσετε ένα κομμάτι κήπου το οποίο θα φροντίζει αποκλειστικά το παιδί.  

Επιλέξτε μαζί με το παιδί σας πόσο και ποιο είναι το δικό του τμήμα και αποφασίστε μαζί τι φυτά θα καλλιεργήσετε: λαχανικά ή ανθοφόρα.

Προτείνετε στο παιδί να διαλέξετε μαζί κάποια χρήσιμα εργαλεία και τον απαραίτητο εξοπλισμό που θα τα χρησιμοποιεί αποκλειστικά το ίδιο όπως γάντια, επιγονατίδες, σκαμπό, καρότσι κήπου, φτυαράκι, σκαλιστήρι, αξίνα, κουβαδάκι, για να κρατάτε αμείωτο το ενδιαφέρον του.

Επιλέξτε να φυτέψετε σπόρους από λαχανικά όπως κολοκύθα, ντομάτες, πιπεριές, φασόλια, μαρούλια, που αναπτύσσονται γρήγορα ή μεταφυτέψτε μικρά φυτά όπως φραουλιές και αφήστε το να παρακολουθεί καθημερινά την ανάπτυξή τους. Εναλλακτικά μπορείτε να φυτέψετε ανθοφόρα φυτά με εύκολη και γρήγορη ανάπτυξη όπως τα γεράνια, οι βιολέτες ή ακόμα και ηλίανθους ή βότανα όπως βασιλικό, δυόσμο, μέντα, φασκόμηλο και άλλα.

Προτρέψτε το να κρατάει ένα ημερολόγιο στο οποίο θα καταγράφει, γράφοντας ή ζωγραφίζοντας, την ανάπτυξη των φυτών.

Αναθέστε του αρμοδιότητες όπως το καθημερινό πότισμα των φυτών και το συμμάζεμα των εργαλείων μετά το τέλος την καθημερινής περιποίησης.

Επιβραβεύστε τη κάθε του προσπάθεια και ενθαρρύνετέ το σε περίπτωση πιθανής αποτυχίας.

Αποφύγετε κάθε χρήση χημικών και λιπασμάτων και παροτρύνετε το παιδί να δοκιμάσει να φάει από τα λαχανικά που καλλιέργησε: αγγουράκια, ντομάτες, φασολάκια, μαρούλια φτιάχνοντας τις δικές του σαλάτες κτλ. Είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να αγαπήσουν τα παιδιά τα λαχανικά.

Την ίδια ταχτική μπορείτε να ακολουθήσετε αν μένετε σε διαμέρισμα απλά αντί για τμήμα κήπου, δώστε του ένα παρτέρι, ένα ξύλινο κασόνι ή οτιδήποτε μπορεί να μετατραπεί σε αυτοσχέδια γλάστρα, για να αναλάβει την ευθύνη τους.

Αναμφισβήτητο γεγονός είναι ότι αν ασχοληθούν τα παιδιά με τον κήπο και το χώμα οπωσδήποτε θα λερωθούν. Για αυτό να τους φοράτε πάντα πρόχειρα ρούχα και να μην τα μαλώνετε ποτέ μιας και η επαφή του με το χώμα είναι από τις βασικές επιδιώξεις.

Συμπληρωματικά μπορείτε να του πάρετε έναν μεγενθυτικό φακό για να παρατηρεί με μεγαλύτερη ευκολία τις διαφορές στο φύλλωμα των φυτών και πιθανά προβλήματα ή ασθένειες που μπορεί να προκύψουν ή ακόμα και τα έντομα που θα επισκέπτονται τον κήπο.

Όλες οι σχετικές δραστηριότητες βοηθούν το παιδί να έρθει σε επαφή με την φύση και το περιβάλλον, να κατανοήσει τον κύκλο της ζωής, το θαύμα της δημιουργίας με τέτοιο τρόπο ώστε επιστήμη, γνώση και ανθρώπινες σχέσεις δημιουργούνται και εξελίσσονται με τον πιο βιωματικό τρόπο.

Γεωργία Νικητέα, EcoView.gr

Παραμύθι: Ο Βυθούλης γνωρίζει τον Ήλιο

Μια φορά, τότε που κόντευε ο καιρός, ο Ήλιος είχε κατέβει πολύ χαμηλά και φιλούσε τη θάλασσα, εκεί ακριβώς που αρχίζει καθημερινά και χάνεται όταν η Γη- γυρισμένη στο ένα της πλευρό- θέλει να ξεκουραστεί.

Το φιλί αυτό τον μάγεψε τόσο, που θέλησε να πραγματοποιήσει αμέσως ένα παλιό του όνειρο. Να γνωρίσει τον κόσμο που ζούσε μέσα της. Αντί λοιπόν να ταξιδέψει γι’ άλλες πολιτείες, άφησε τους ανθρώπους να κοιμηθούν λίγο παραπάνω και βυθίστηκε στο θαλασσινό νερό, δροσίζοντας με μεγάλη ευχαρίστηση τις ακτίνες του.
Δεν άργησε, κυλώντας απαλά, να φτάσει στον πιο βαθύ απ’ όλους τους βυθούς, εκεί που ζούσε ο Βυθούλης με την οικογένειά του, σ’ ένα όμορφο θαλασσοχωριό, που όμοιό του ο Ήλιος δεν είχε ξαναδεί ούτε πάνω στη Γη.

Ο Βυθούλης, το όμορφο μικρό ψαράκι που έβγαζε 
απ’ το κορμάκι του μια δική του μικρή ανταύγεια για να βλέπει, μέσα στον τόσο σκοτεινό βυθό, θαμπώθηκε απ’ το ξαφνικό φως. Τα πάντα έλαμψαν γύρω του και είδε για πρώτη φορά καθαρά τον όμορφο κόσμο μέσα στον οποίο ζούσε.

Είναι αλήθεια πως στην αρχή αναστατώθηκε τόσο πολύ, που τίναζε την ουρίτσα του μια πάνω, μια κάτω, μια δεξιά και μια αριστερά, ύστερα γύριζε γύρω από τον εαυτό του, μέχρι που έχωσε τη μουσούδα του μέσα στην άμμο κι έκλεισε τα μάτια.

-Άνοιξε τα μάτια σου, του ψιθύρισε ο Ήλιος, και μη φοβάσαι πια. Χαίρομαι που σε γνώρισα. Ήλθα από πολύ μακριά και θέλω να δείξω σε σένα και στους φίλους σου πόσο όμορφα είναι μέχρι εκεί που φτάνει το φως μου.

Ο Βυθούλης σήκωσε τα μάτια, για να δει μέχρι πού φτάνει το φως του Ήλιου, αλλά δεν τα κατάφερε. Γιατί το φως εκείνο δεν τελείωνε πουθενά. Έκανε πολλές προσπάθειες να κολυμπήσει πιο ψηλά για να δει και πιο πέρα, αλλά κάποια στιγμή η καρδούλα του φούσκωσε απ’ το φόβο, καθώς άγνωστοι ήχοι και σκιές έφταναν γύρω του και ξαναγύρισε τρέχοντας στη θαλασσοπλατεία του χωριού του. Δίπλωσε την ουρίτσα του και καθόταν σκεφτικός, μια εδώ και μια εκεί, αλλά δεν ησύχαζε.

Μα ο Ήλιος χαμογελούσε πάντα και το χαμόγελο αυτό τού έδινε θάρρος. Έτσι, κατάφερε το άλλο πρωί να ξυπνήσει χαρούμενος και δυνατός και χαμογέλασε στον Ήλιο πρώτος.

Γύρω απ’ τον Ήλιο, που έμοιαζε αυτό το πρωινό να χορεύει- χοπ μια, ανεβαίνοντας λίγο απ’ το βυθό, χοπ δυο, πηδώντας λίγο πιο κει, χοπ τρεις, ακουμπώντας στα φύκια και στα θαλασσινά χαλίκια- είχαν μαζευτεί όλοι οι κάτοικοι του θαλασσοχωριού. Ήταν εκεί οι γονείς τού Βυθούλη, ο Στρειδοκέλυφος, ο Αχινομύτης, το Γαλάζιο Δελφίνι κι άλλοι πολλοί. Σε λίγο φάνηκε να έρχεται βιαστική και η Περκαστικούλα.

Είχαν ξετρελαθεί όλοι με τα θαλασσοχρώματα και τον άγνωστο θαλασσοουρανό, που απλωνόταν ως πολύ ψηλά πάνω τους και τους καλούσε να τον κολυμπήσουν αλλά και τους τρόμαζε.

Ο Βυθούλης τους βρήκε να κουβεντιάζουν και να κουνάνε ζωηρά τα πτερύγια και τα κεφάλια τους κι άλλοτε να στριφογυρνάνε ανυπόμονα.
 
Έγινε αμέσως συζήτηση για μια αποστολή στον θαλασσοουρανό κι ο Βυθούλης διεκδίκησε με πείσμα τη θέση του πρώτου θαλασσοουρανόψαρου, που θα ταξίδευε στους μακρινούς θαλασσόκοσμους. Και θα έχανε τη μάχη λόγω ηλικίας, μέχρι που το Γαλάζιο Δελφίνι αποφάσισε να προσφέρει την εξυπνάδα και τη δύναμή του, για να γίνει αυτό το εξερευνητικό ταξίδι με ασφάλεια, παρέα με τον ζωηρό και αποφασιστικό Βυθούλη.

Αυτός, ευχαριστημένος, τράβηξε μια χορταστική ρουφηξιά θαλασσόνερο και κοίταξε το Γαλάζιο Δελφίνι στα μάτια, μουρμουρίζοντας ένα σιγανό «ευχαριστώ», που έφτασε κατευθείαν στο μυαλό τού Γαλάζιου Δελφινιού.

Η υπόλοιπη μέρα πέρασε με μια ηρεμία λίγο παράξενη. Όλοι τριγύριζαν ήσυχα κάνοντας μικρούς κύκλους γύρω απ’ τον Βυθούλη τάχα αμέριμνοι. Όταν όμως δεν τους κοιτούσε, του έριχναν ανήσυχες κλεφτές ματιές, σκεφτικοί και σοβαροί.

Κι όταν ο Ήλιος αποφάσισε να τους αφήσει να ξεκουραστούν κι αποσύρθηκε για τη χώρα των ανθρώπων ήξερε, έτσι σοφός που είχε γίνει μέσα στους αιώνες, πως ο Βυθούλης σε λίγο θα γνώριζε πολλά, θα έπαιρνε λίγη κι απ’ τη δική του τη σοφία, μόνο που ήταν περίεργος πώς θα την χρησιμοποιούσε. Γιατί, μπορεί να είχε γίνει πάνσοφος, αλλά δεν μπορούσε και να ξέρει πώς θα αντιδρούσε κάθε ψάρι που ταξίδευε και μάθαινε πολλά.

Έτσι, ο πιο βαθύς απ’ όλους τους βυθούς ξαναγύρισε στο σκοτάδι και κάθε ψαράκι, φωτίζοντας πάλι με το δικό του φως, γύρισε στο σπίτι του και κοιμήθηκε νωρίς, μέχρι που ο Ήλιος φώτισε πάλι τη θαλασσοπλατεία του χωριού, που γέμισε γρήγορα από ψαρόκοσμο.

Ο Βυθούλης, έστειλε σ’ όλους με σοβαρότητα ένα φιλί με τα μικρά του χείλη, λοξοκοίταξε λίγο περισσότερο με καμάρι την Περκαστικούλα που χαμήλωσε τα μάτια και το ταξίδι ξεκίνησε.

Όλοι οι κάτοικοι του θαλασσοχωριού, όρθιοι πάνω στις ουρές τους, κοιτούσαν προς τα πάνω κρατώντας με αγωνία ακίνητο το νερό μέσα στο κεφάλι τους. Ήταν όμως περήφανοι. Και είχαν έναν ακόμη λόγο. Την επόμενη μέρα, οι ψαροδάσκαλοι θα έλεγαν σ’ όλους τους μαθητές του θαλασσοχωριού πόσο σημαντικό ήταν το θάρρος του Βυθούλη. Πόσο σημαντικό είναι για όλους να είναι θαρραλέοι και να θέλουν να κολυμπήσουν ψηλά. Κι αυτό θα ήταν το καλύτερο θαλασσομάθημα για τους μικρούς ψαρομαθητές.

Στο μεταξύ η λεπτή σιλουέτα του Βυθούλη θάμπιζε σιγά σιγά, μέχρι που χάθηκε στον θαλασσοουρανό.

Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία . Κι αν σας πουν πως είναι παραμύθι, να μη το πιστέψετε.

Γιώργος Τσακιράκης

(Η ιστορία του Βυθούλη γράφτηκε το 2006)

Αλήθεια, ποιούς γιορτάζουμε αύριο και γιατί; Ωραίοι Έλληνες: ΟΙ Τρεις Ιεράρχες

Χρόνια Πολλά σε όλους τους μαθητές 

και τους δασκάλους τους!!

Γράφει ο Νατσιός Δημήτρης

δάσκαλος -Κιλκίς

από santo-rinios
Ο Νομπελίστας μας ποιητής Γ. Σεφέρης έλεγε:
"Τα γράμματα είναι από τις πιο ευγενικές ασκήσεις κι από τους πιο υψηλούς πόθους του ανθρώπου. Η παιδεία είναι ο κυβερνήτης του βίου. Κι επειδή οι αρχές αυτές είναι αληθινές, πρέπει να μην ξεχνούμε πως υπάρχει μια καλή παιδεία εκείνη που ελευθερώνει και βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον εαυτό του και μια κακή παιδεία εκείνη που διαστρέφει και αποστεγνώνει και είναι μια βιομηχανία που παράγει τους ψευτομορφωμένους και τους νεόπλουτους της μάθησης, που έχουν την ίδια κίβδηλη ευγένεια με τους νεόπλουτους του χρήματος".

1700 χρόνια πριν από την εμφάνιση του φεμινισμού χτυπά ο Γρηγόριος την ανισότητα ανδρών και γυναικών, τους τότε νόμους που προκλητικά ευνοούσαν τους άνδρες. "Δεν δέχομαι αυτήν την νομοθεσία" έλεγε.

Κι αν σήμερα επερίσσευσαν οι νεόπλουτοι του χρήματος και της μάθησης, αυτοί που συνάζουν γνώσεις με αποκλειστική φροντίδα την προαγωγή και το εισόδημα, εντούτοις υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με καλή και αληθινή παιδεία, δε σταμάτησε ποτέ ο μικρός κι ευλογημένος αυτός τόπος να αναδεικνύει πνεύματα φωτοβόλα.

«Εάν δεν έχεις να επιδείξεις έργο, καλύτερο είναι να σιωπάς»: Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Είμαστε μια χώρα μικρή, ποτέ δεν είχαμε υψηλό κατά κεφαλήν εισόδημα, το εντός της κεφαλής όμως εισόδημα των Ελλήνων επλεόναζε, δάνεισε απλόχερα τον πλούτο του και σ' άλλους λαούς.

"Της Ελλάδος αείκοτε σύντροφος πενίη" της Ελλάδας η φτώχεια ήταν πάντοτε σύντροφος, λέει ο Ηρόδοτος, αλλά "στο μάκρος είκοσι πέντε αιώνων δεν υπήρξε ούτε ένας, επαναλαμβάνω, ούτε ένας αιώνας, που να μην γράφτηκε ποίηση, στην ελληνική γλώσσα, που να μην υπήρχε πολιτισμός" απαντά ο Οδ. Ελύτης, ο του Αιγαίου ραψωδός.

Μέγας Βασίλειος: «Η παιδεία είναι πολύ ωφέλιμη στον άνθρωπο, αλλά απαιτεί πολύ επίμονη προσπάθεια, ώστε να ξεριζωθούν από την ψυχή του παιδαγωγού αδυναμίες και πάθη. «Η διδασκαλία στην τάξη πρέπει να γίνεται ευχάριστα, γιατί μόνο τότε η γνώση παραμένει μόνιμα. (Τέρπειν τε άμα και διδάσκειν)»

Από τους 25 αιώνες αδιάλειπτης πνευματικής παραγωγής, δύο απ' αυτούς η ιστορία τους τίμησε, τους επροίκισε με το ένδοξο και αθάνατο επίθετο: ο χρυσούς αιών.

Σεμνύνεται ο αρχαίος ελληνικός κόσμος για τον χρυσό αιώνα του Περικλή. Έλαμψαν τότε τα λαμπρά αυτά πνεύματα, "οι γονέοι της ανθρωπότητος" όπως τους ονομάζει ο Μακρυγιάννης, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης. Αυτό το εξέχον πνεύμα το μεταλαμπαδεύει ο Μ. Αλέξανδρος σ' όλον τον γνωστό τότε κόσμο, καθιστώντας την Οικουμένη ελληνική.

Με όχημα την ελληνική γλώσσα, η παιδεία, η οποία κατά τον Σωκράτη "εν ταις ευτυχίαις κόσμος (δηλ. στολίδι) εστίν, εν δε ταις ατυχίαις καταφυγή", γίνεται κτήμα όλων των λαών, γεγονός που αναγκάζει τον ρήτορα Ισοκράτη να διαπιστώσει πως "μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της Παιδείας της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας".

Έλληνες είναι αυτοί που μετέχουν, που μορφώνονται με την ελληνική σοφία και όχι αυτοί που έχουν καταγωγή ελληνική. Ανήλθε βέβαια το αρχαιοελληνικό πνεύμα σε ύψη δυσθεώρητα, εντούτοις τα μελανά στίγματα παρέμειναν.

Το ιδεώδες του καλού καγαθού πολίτη επισκιαζόταν από τον θεσμό της δουλείας, την υποτίμηση των γυναικών, την περιφρόνηση του σώματος, όπως αυτό εκφράστηκε από τους νεοπλατωνικούς φιλοσόφους, κατέπεσε με την επικούρεια φιλοσοφία στην ηδονοθηρία: "αρχή και ρίζα παντός αγαθού, η της γαστρός ηδονή" έλεγε ο Επίκουρος. Φάε, δηλαδή, πίε και ευφραίνου, εκφυλίστηκε το ελληνικό πνεύμα, κυρίως κατά τους αιώνες της ρωμαιοκρατίας, τότε εμφανίστηκαν και οι Γραικύλοι, Έλληνες που υιοθετούσαν τα αισχρά ήθη των ξένων.

Ήταν η στιγμή που ο Ελληνισμός ομοίαζε με έναν γέρο, κουρασμένο και ετοιμοθάνατο, όπως γράφει ο Παν. Κανελόπουλος. Το πνεύμα έσβηνε, η τότε παγκοσμιοποίηση, εκβαρβάριζε και μόλυνε τα πάντα. Είχε έρθει όμως "το πλήρωμα του χρόνου και εξαπέστειλεν ο θεός τον Υιόν αυτού".

Αυτό το πλήρωμα του χρόνου σήμαινε, όπως γράφει και ο μεγάλος μας ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος, πως η εξάπλωση του ελληνικού πολιτισμού και της ελληνικής γλώσσας, ήταν σχέδιο του Θεού, ώστε η τελειότατη πίστη να εκφρασθεί με το τελειότατο όργανο και να ζυμωθεί μέσα σ' ένα υψηλό πολιτισμό, όπως τον δημιούργησαν και τον εξέφρασαν οι Έλληνες. "Ελήλυθεν η ώρα ίνα δοξασθεί το όνομα του Κυρίου", είπε ο Χριστός όταν αντίκρισε τους Έλληνες. Και έτσι έγινε.

Μετά την Ανάσταση του Κυρίου (αυτό σημαίνει η φράση ) και την Πεντηκοστή, οι Απόστολοι μεταφέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα εις πάντα τα έθνη, με πρώτο το ελληνικό. Στέκεται προβληματισμένος στην Τροία, απέναντι από την Ελλάδα ο Απ. Παύλος, οπότε του εμφανίζεται το γνωστό όραμα του Μακεδόνα άνδρα ο οποίος τον παρακαλεί "διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησον ημίν".

Από εκείνη την στιγμή η ελληνική Οικουμένη, γίνεται χριστιανική Οικουμένη. Ο Παύλος γνωρίζει στους Έλληνες τον άγνωστο Θεό. Ο χριστιανισμός, ως νέος έφηβος, παίρνει στους ώμους του το πολύπαθο κορμί του γέρου Έλληνα. Ο Ελληνισμός σώζεται και αναγεννάται.

Μετά από τρεις αιώνες δημιουργεί και τον δεύτερο χρυσό αιώνα του. Τον χρυσό αιώνα των Πατέρων της Εκκλησίας, τότε που έλαμψαν αυτοί που σήμερα τιμάμε, οι μέγιστοι φωστήρες, οι μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας, αυτοί που εφώτισαν και επότισαν την Οικουμένη, οι Τρεις Ιεράρχες, ο Βασίλειος ο Μέγας, ο Γρηγόριος ο θεολόγος και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. "Νενικήμεθα", νικηθήκαμε φωνάζει ο μεγάλος ειδωλολάτρης ρήτορας Λιβάνιος, διαβάζοντας μια επιστολή του Μεγ. Βασιλείου.

Δεν νικήθηκε ο Ελληνισμός, αλλά σώθηκε, δημιουργώντας την νέα μεγάλη πολιτιστική και πνευματική δύναμη της Ανατολής, την Ορθοδοξία.

Γεωγραφικά κατάγονται και οι τρεις Ιεράρχες από τον ευρύτερο Ελληνισμό από την Καππαδοκία οι δύο επιστήθιοι φίλοι, ο Μέγας Βασίλειος και ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, από την Αθήνα της Συρίας, την Αντιόχεια, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Συνηθίζεται να λέγεται πως οι Τρεις Ιεράρχες πέτυχαν την σύνθεση Χριστιανισμού και Ελληνισμού. Η αλήθεια είναι πως πέτυχαν να προφυλάξουν αυτήν την σύνθεση από ακρότητες φιλοσοφικές και αιρετικές που ήθελαν την απορρόφηση του ενός από το άλλο στοιχείο.

"Γιατί, Κύριε, οι τρεις Ιεράρχες είναι προστάτες των γραμμάτων, της Παιδείας μας;".

Το ερώτημα μου το απηύθυνε μαθητής μου, παιδί της ΣΤ' δημοτικού. Το ερώτημα, το ομολογώ, με έφερε σε δύσκολη θέση. Οι προστάτες άγιοι της Παιδείας, είναι εξοβελισμένοι από την Παιδεία μας. Στο γλωσσικό μάθημα, που συστήνει τον άνθρωπο ως πνευματικό και ηθικό όν, δεν συναντά ο μαθητής του δημοτικού ούτε ένα κείμενο των Τριών Ιεραρχών, ενώ παρελαύνουν οι μέτριοι και οι ασήμαντοι.

Εμποτισμένοι εδώ και 170 χρόνια από το πνεύμα των Βαυαρών, από τους ξενοτραφείς καλαμαράδες και λογίους, θεωρούμε το Βυζάντιο, την Ρωμιοσύνη ως περίοδο σκοταδισμού και μηχανορραφιών. Για να γίνουμε σαν τα φωτισμένα έθνη της Ευρώπης, πρέπει να αποκηρύξουμε "το πάτριον θρήσκευμα και παν ελληνικόν", όπως έγραφε ο καθ. Βερναρδάκης πριν από 150 χρόνια.

Οι ασκητικές μορφές των Τριών Ιεραρχών, η όλο αγάπη για το συνάνθρωπο ζωή τους, η απάρνηση του πλούτου και της καριέρας τους δεν χωρούν στην κοινωνία που έχει ως στόχο το να περνάμε καλά, την ευδαιμονία, την κοινωνική αναρρίχηση με οποιοδήποτε μέσο..

Αναμασάμε εδώ και δεκαετίες τα ξυλοκέρατα της δήθεν πολιτισμένης Δύσης, που βρίσκεται στα όρια της νευρικής κρίσης και δεν σπεύδουμε να ξεδιψάσουμε από την πηγή την αστείρευτη, που λέγεται λόγος των Πατέρων της Εκκλησίας.

"Επειδή είμαστε άνθρωποι, δεν μπορούμε να περιφρονούμε τους ανθρώπους", να λόγια αγιασμένα από το στόμα του Μεγάλου Βασίλειου, που ίδρυσε ολόκληρη πόλη την Βασιλειάδα, όπου διακονούσε τους ελάχιστους αδελφούς του Χριστού).

1700 χρόνια πριν από την εμφάνιση του φεμινισμού χτυπά ο Γρηγόριος την ανισότητα ανδρών και γυναικών, τους τότε νόμους που προκλητικά ευνοούσαν τους άνδρες. "Δεν δέχομαι αυτήν την νομοθεσία" έλεγε.

"Άνδρες ήταν οι νομοθέτες γι' αυτό ενομοθέτησαν κατά των γυναικών. Ουκ ένι άρσεν ή θήλυ είπεν ο Κύριος". "Για τα κτήματα που έχουν δοθεί στα παιδιά φροντίζουμε, όχι όμως και για τα παιδιά. Βλέπεις την ανοησία γονέα. Άσκησε την ψυχή του παιδιού πρώτα και κατόπιν θα έλθουν όλα τα άλλα. Όταν η ψυχή του παιδιού δεν είναι ενάρετη, καθόλου δε το ωφελούν τα χρήματα και όταν είναι, καθόλου δεν το βλάπτει η φτώχεια, θέλεις να το αφήσεις πλούσιο; Μάθε το να είναι καλός άνθρωπος...

Γιατί πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει ανάγκη από πολλά χρήματα και που περιβάλλεται από πολλά αγαθά, αλλά εκείνος που δεν έχει ανάγκη από τίποτε". Λόγια προς τους γονείς του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, που ηχούν παράξενα σ' έναν κόσμο σαν τον σημερινό που έχει επιδοθεί στο μανιώδες κυνήγι του εύκολου πλουτισμού, της καλοπέρασης, της επίδειξης.

Η παιδεία μας σήμερα, εγκατέλειψε την ψυχή του παιδιού και στράφηκε στον εγκέφαλο του. "Παιδεία εστί ου την υδρία πληρώσαι, αλλά ανάψαι αυτήν" έλεγε ο Πλάτωνας.

Γεμίζουμε το κεφάλι του παιδιού με γνώσεις και αφήνουμε σβησμένη την ψυχή του. Ουδέποτε υπήρχαν στον κόσμο και στον τόπο μας τόσοι εγγράμματοι και τέτοια φτώχεια πνευματική. Έχουμε μια παιδεία που επιζητά πρωτίστως να θεραπεύσει τις ανάγκες του κράτους, της βιομηχανίας, των επιχειρήσεων.

Γεμίσαμε διπλωματούχους και εξαφανίστηκαν οι πνευματικοί άνθρωποι.

Η πραγματική παιδεία προσφέρει κατ' ουσίαν πνευματική και όχι τεχνική μόρφωση, κάθε κοινωνία που θέλει να προκόψει έχει πρώτα ανάγκη χαρακτήρων και κατόπιν τεχνικών. "Είχαμε τζιβαϊρικόν πολυτίμημον και παίρνομεν ασκιά με αγέρα και κούφια καρύδια. Έτζι θα γίνωμεν παλιόψαθα των λαών" βροντοφωνάζει ο στρατηγός Μακρυγιάννης, που έβλεπε με θλίψη την περιφρόνηση της παράδοσης μας.

"Είναι καλός μαθητής;" ρωτούν αγωνιωδώς οι γονείς, αδιαφορώντας πολλές φορές για τη συμπεριφορά του, τη διαγωγή του.

Παιδεία όμως σημαίνει μόρφωση, μεταμόρφωση του ανθρώπου, η παιδεία οφείλει να δημιουργεί άνθρωπο με πίστη, δηλαδή αγωνιστή. Αντί να ανατρέφουμε αητούς, θαλασσοπούλια που θα βγαίνουν ψηλά για να ελέγχουν το πέλαγος, εμείς ταΐζουμε παπαγάλους σε χρυσό κλουβί. Ας σκύψουμε όμως λίγο στο πολυτίμητο τζιβαϊρικόν στον λόγο τον χαριτωμένο, των τριών Ιεραρχών.

Τονίζουν και οι τρεις Άγιοι την σπουδαιότητα της αληθινής παιδείας:

«Καθένας που έχει μυαλό θ' αναγνωρίσει ότι η παιδεία είναι για μας τους χριστιανούς το πρώτο των αγαθών. Δεν περιφρονούμε την παίδευση, όπως νομίζουν μερικοί. Αντίθετα, εκείνοι που έχουν τέτοια γνώμη είναι ανόητοι και αμαθείς, θέλουν όλοι να είναι σαν κι αυτούς, ώστε μέσα στην γενική αμάθεια να μην φαίνεται η δική τους άγνοια», λέει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος.

«Η παιδεία» γράφει ο Χρυσόστομος, «είναι μέγιστο αγαθό για τον άνθρωπο, είναι μετάληψη αγιότητας. Αυτή ξεριζώνει από τον άνθρωπο την ραθυμία, τις πονηρές επιθυμίες, το πάθος για τα υλικά αγαθά, αυτή αναμορφώνει την ψυχή, αυτή καθιστά την ψυχή, με την χάρη του Αγ. Πνεύματος, αγία».

«Η παιδεία είναι πολύ ωφέλιμη στον άνθρωπο, αλλά απαιτεί πολύ επίμονη προσπάθεια, ώστε να ξεριζωθούν από την ψυχή του παιδαγωγού αδυναμίες και πάθη» λέει ο ουρανοφάντωρ της Καισαρείας.

Ξερίζωμα είναι λοιπόν η Παιδεία, πρώτα των κακών επιθυμιών και στη συνέχεια καλλιέργεια αξιών, εξευγενισμός της ψυχής. Τονίζουν ιδιαίτερα οι τρεις Ιεράρχες την ιερότητα του έργου του δασκάλου, θεωρώντας ως πρωταρχικής σημασίας το παράδειγμα, τα έργα του. "Ου γαρ ο λόγος τοσούτον όσον ο βίος, η ζωή, εις την αρετήν άγειν" έλεγε ο αρχαίος Χρυσούς αιών. "Γενού αυτοίς τύπος και μη νομοθέτης" λέει ο χρυσούς το στόμα Ιωάννης. "Η διδασκαλία στην τάξη" λέει ο Μ. Βασίλειος, "πρέπει να γίνεται ευχάριστα, γιατί μόνο τότε η γνώση παραμένει μόνιμα. (Τέρπειν τε άμα και διδάσκειν)".

Για τούτο και τα μαθητικά βιβλία πρέπει να είναι σαφή και ευχάριστα. Ο δάσκαλος δεν πρέπει να διατάζει, όταν είναι ανάγκη να συμβουλεύει, ούτε να συμβουλεύει, όταν είναι ανάγκη να διατάζει". Οι συμβουλές αυτές του Αγίου μπορούν άνετα να υιοθετηθούν και από τους γονείς που και αυτοί είναι δάσκαλοι δια βίου των παιδιών τους. "Καθαρθήναι δει πρώτον είτα καθάραι, σοφισθήναι και ούτω σοφίσαι, γενέσθαι φως και είτα φωτίσαι, εγγίσθαι Θεώ και προσαγάγειν άλλους, αγιασθήναι και αγιάσαι" αναφωνεί ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο Πατριάρχης της Νέας Ρώμης, ο οποίος ονομάζει “τέχνη τεχνών και επιστήμη επιστημών” το άγειν άνθρωπον, το έργο του δασκάλου.

Σημειώσαμε πως και οι τρεις Ιεράρχες μοίρασαν την περιουσία τους, δεν κράτησαν τίποτε για τον εαυτό τους. Μια πράξη που αντηχεί σίγουρα ξένη και αστεία στις αντιλήψεις μας σήμερα, τις χριστιανικές (εντός εισαγωγικών η λέξη) αντιλήψεις για διαφύλαξη και αύξηση της περιουσίας μας. "Όσον πλεονάζεις τω πλούτω, τοσούτων ελλείπεις την αγάπη" καταγγέλει ο Μ. Βασίλειος. "Ουκ εστί μη αδικούντα πλουτείν" δεν μπορεί κάποιος να γίνει πολύ πλούσιος χωρίς να αδικήσει, συμπληρώνει ο Χρυσόστομος που καθημερινά 7.000 άνθρωποι έβρισκαν τροφή στο πατριαρχείο του. "Ντρέπομαι", έλεγε ο Χρυσόστομος "κάθε φορά που βλέπω πολλούς πλούσιους να γυρίζουν εδώ κι εκεί, να ιππεύουν άλογα με χρυσά χαλινάρια, κι όταν έλθει η ώρα να δώσουν κάτι στον φτωχό, γίνονται από τους φτωχούς φτωχότεροι". Γάγγραινα της κοινωνίας κατάντησε σήμερα η φιλαργυρία.

"Απ' όλες τις αρρώστιες που παθαίνει η ψυχή του ανθρώπου, η πιο σιχαμερή, κατά την κρίση μου, είναι η φιλαργυρία, η τσιγγουνιά. Από μικρός την απεχθανόμουν. Και τώρα, μ' όλο που με την ηλικία άλλαξα γνώμη για πολλά πράγματα, για την τσιγγουνιά δεν άλλαξα. Προτιμώ να ’χω να κάνω και μ' έναν φονιά, παρά με τσιγκούνη. Γιατί ο φονιάς μπορεί να σκότωσε απάνω στον θυμό του και να μετάνιωσε ύστερα, ενώ ο τσιγκούνης είναι ψυχρός υπολογιστής, ως το κόκαλο χαλασμένος. Στον φονιά μπορείς να βρεις και κάποια αισθήματα, στον φιλάργυρο κανένα.

Ο φιλάργυρος είναι εγωιστής, αγαπά μόνο τον εαυτό του, αλλά μπορεί να είναι και τέρας χειρότερο κι από τον εγωιστή, γιατί μπορεί να μην αγαπά μήτε τον εαυτό του και να τον αφήσει να πεθάνει από την πείνα" λόγια του μεγάλου Φ. Κόντογλου, συμφυή με τα λόγια των Πατέρων της Εκκλησίας.

Ασυμβίβαστοι οι Τρεις Ιεράρχες δεν δίστασαν να συγκρουστούν με την τότε εξουσία προκειμένου να υπερασπιστούν την δικαιοσύνη ή την ορθόδοξη πίστη. Δεν δίστασε ο Μεγ. Βασίλειος να αρνηθεί την φιλία του αιρετικού αυτοκράτορα Ουάλη, λέγοντας του "Την βασιλέως φιλίαν μέγα μεν ηγούμαι μετ' ευσέβειας, άνευ δε ταύτης, ολεθρίαν αποκαλώ". Δεν ανέχεται να εγκαταλείψει ούτε “ιώτα εν” των θείων δογμάτων και ασπάζεται και τον θάνατο αν παραστεί ανάγκη.

Παραιτήθηκε ο Άγιος Γρηγόριος από τον θρόνο της Κων/πόλεως όταν διαπίστωσε αιρετικές κακοδοξίες. Χτυπά αλύπητα ο Χρυσόστομος, την ανηθικότητα της αυτοκράτειρας Ευδοξίας. "Ο Θεός" της γράφει "σου έδωσε το βασιλικό σκήπτρο για να απονέμεις παντού την δικαιοσύνη. Χώμα και στάχτη, χόρτο και σκόνη, σκιά και καπνός και όνειρο είναι ο άνθρωπος, ακόμα κι αν είναι ισχυρός άρχοντας. Δώσε τέλος στον πόνο και στη δυστυχία των απελπισμένων. Μήπως θα κατέβουν μαζί σου στον τάφο τα σταφύλια των κλημάτων, τα χρήματα και η δόξα της εξουσίας;".

Εξορίστηκε ο Άγιος, πέθανε από τις κακουχίες μακριά στα βάθη της Μ. Ασίας, έδωσε όμως παράδειγμα αιώνιο στους εκκλησιαστικούς ηγέτες, κυρίως στους σημερινούς που ορισμένοι κυκλοφορούν σαν Πέρσες σατράπες, μια άλλη μορφή εξουσίας, ανίκανη να συλλάβει το μήνυμα του Ευαγγελίου που τονίζει πως όποιος θέλει να είναι πρώτος, έσται υμών διάκονος, πρέπει να είναι υπηρέτης όλων.

Απηχώντας τα λόγια του Χρυσοστόμου προς την τότε εξουσία, ο Παπαδιαμάντης πριν από 100 περίπου χρόνια γράφει: "Να παύσει η συστηματική περιφρόνησης της θρησκείας εκ μέρους των πολιτικών ανδρών, επιστημόνων, λογίων, δημοσιογράφων και άλλων. Να συμμορφωθεί η ανωτέρα τάξις με τα έθιμα της χώρας. Να γίνει προστάτης των πατρίων και όχι διώκτρια. Να ασπασθεί και να εγκολπωθεί τα εθνικός παραδόσεις. Να μην περιφρονεί ό,τι παλαιόν, ό,τι εγχώριον, ό,τι ελληνικόν. Να μην νοθεύονται τα οικογενειακά και θρησκευτικά έθιμα. Να μη μιμώμεθα πότε τους παπιστάς πότε τους προτεστάντας, να μην χάσκωμεν προς τα ξένα, να τιμώμεν τα πάτρια, ως πότε θα είμεθα αχαρακτήριστοι Γραικύλοι;". "Η Ρωμανία κι αν επέρασεν ανθεί και φέρει κι άλλο", έψαλλε ο ποντιακός ελληνισμός. Θα ανθίζει η Ρωμανία όταν τιμά τα πάτρια.

"Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος" έλεγε στα 1838 στους μαθητές των Αθηνών ο Κολοκοτρώνης ή όπως το γράφει ο στρατηγός Μακρυγιάννης "χωρίς αρετή και πόνο εις την πατρίδα και πίστη εις την θρησκεία έθνη δεν υπάρχουν".

Είναι πολύ δύσκολο, αδύνατο να περιγραφεί μ' έναν ταπεινό λόγο η προσφορά των τριών Ιεραρχών στα γράμματα, στην Παιδεία. Αποσιωπώντας την προσφορά τους, σ' άλλους κοινωνικούς τομείς είναι σαν να προσπαθείς να κρύψεις τον ήλιο με τα χέρια.

Θα προσπαθήσω όμως, τελειώνοντας, να συνοψίσω την προσφορά των ακάματων και ακατάβλητων στύλων της Ορθοδοξίας.

Και οι τρεις, εις πείσμα του καιρού τους που θεωρούσαν τα αρχαιοελληνικά γράμματα ειδωλολατρική ενασχόληση, σπούδασαν στις καλύτερες σχολές της εποχής τους, διότι πίστευαν ότι η γνώσις και "προς ψυχής γυμνασίαν και προς σεμνότητα ήθους" οδηγεί.

Απέκτησαν πάλι την λάμψη τους τα αρχαιοελληνικά γράμματα. Έγιναν αργότερα τα μοναστήρια φιλοσοφικά φροντιστήρια, σ' αυτά οι μοναχοί “αδιάσπαστον τον μετά του παρελθόντος σύνδεσμον τηρούντες, εκαλλιέργουν τα ελληνικά γράμματα, μεταλαμπαδεύοντες ως συγγραφείς ή και διδάσκαλοι τον ελληνικόν πολιτισμόν εις τους συγχρόνους. Εκ των περιβόλων των μονών, ως από κοιλίας δουρείου ίππου, την ελληνικήν παιδείαν διδαχθέντες και εις τα νάματα της χριστιανικής αρετής λουσθέντες, εξεπήδησαν άνδρες οι οποίοι στύλοι της εκκλησίας και του έθνους εγένοντο", γράφει ο καθηγητής Φ. Κουκουλές.

Ο Μέγας Βασίλειος μάλιστα στο έργο του "προς τους νέους όπως αν εξ ελληνικών ωφελοίντο λόγων" προτρέπει τους νέους να εγκύψουν στα έργα των αρχαίων Ελλήνων, αλλά να αποφεύγουν τα άσχημα όπως αποφεύγει η μέλισσα τα αγκάθια από τα τριαντάφυλλα. Δεν διστάζει ο Γρηγόριος ο Θεολόγος, ο ποιητής του Χριστιανισμού, να μιμηθεί τους τραγικούς ποιητές, δεν διστάζει το ωραιότερο πνεύμα της νέας Ελλάδος, ο Χρυσόστομος, να σπουδάσει τον Δημοσθένη. Από κείνη την στιγμή οι εγγράμματοι Χριστιανοί φυλάττουν και διασώζουν την Ελληνική Παιδεία που μεταφέρθηκε αργότερα στην Δύση για να υπάρξει η Αναγέννηση και όλος ο λεγόμενος δυτικός πολιτισμός . "Υπόβαθρον της κατά Χριστόν φιλοσοφίας" θεωρούν την αρχαιοελληνική παιδεία και φτάνουν από τον καλό καγαθό πολίτη του κόσμου, με την μάθηση και την πίστη, στον καλοκάγαθο πολίτη του ουρανού. "Ο γαρ Θεός πλάττων τον άνθρωπο ουκ εποίησεν αυτόν δούλον, αλλ' ελεύθερον" λόγια του Γρηγορίου.

Να η μεγάλη αλήθεια, να ο κρυμμένος θησαυρός, να η βασιλική οδός για μια παιδεία αληθινή. Με την παιδεία κερδίζεται η μεγαλύτερη αρετή, η ελευθερία. "Ου φύσει, (όχι από την φύση), αλλά μαθήσει (με την μάθηση) καλοί καγαθοί γίνονται". Ελεύθερο άνθρωπο δίδαξαν οι Τρεις Ιεράρχες. Η ελευθερία λέξη που παράγεται από τον μέλλοντα του ρήματος έρχομαι, το ελεύσομαι, είναι αυτή που θα έρθει, που κινείται και που την αρπάζουν κάστρο είναι και το παίρνεις με το σπαθί σου, λέει ο Καζαντζάκης οι λαοί που αξίζουν, που έχουν δηλαδή αξίες, αιώνιες και ακατάλυτες. "Γνώμες, καρδιές όσοι Έλληνες ό,τι είστε μη ξεχνάτε. Δεν είσθε από τα χέρια σας μονάχα, όχι χρωστάτε σ' όσους ήρθαν, πέρασαν, θα ’ρθουνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι οι νεκροί". Χρωστάμε λέει ο Παλαμάς, δανεισθήκαμε μια λαμπρή παράδοση και η παράδοση παραδίδεται στους αγέννητους.

Η μικρή μας πατρίδα, "ουδέν της οποίας είναι γλυκύτερον" όπως λέει ο Χρυσόστομος, θέλει μαθητές παιδευμένους, που να έχουν σκοπό τους όχι μόνο το ζην, αλλά το "ευ ζην". Που θα συλλογίζονται ελεύθερα και καλά, κατά τον Ρήγα Φεραίο, θέλει η πατρίδα μας "η κοινή μήτηρ πάντων" όπως λέει ο Αγ. Βασίλειος δασκάλους, μάλλον διδασκάλους, που να δίδουν το καλόν, όπως λέει η λέξη, που θα αγαπούν που θα εκτείνουν την της αγάπης σαγήνην, “ίνα μη το χωλόν εκτραπή, ιαθή δε μάλλον" που θα απλώνουν τα δίχτυα της αγάπη και θα αγκαλιάζουν και τους αδύνατους, για να μη εκτραπούν, αλλά να γίνουν και αυτοί μέτοχοι της καλής τραπέζης, παιδεία, δηλαδή, χωρίς αποκλεισμούς κοινωνικούς και ταξικές διαφοροποιήσεις.

Οι δάσκαλοι σε αντίθεση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους που δίνουν ό,τι έχουν, δίνουν ό,τι είναι. Υπενθυμίζω και την ρήση του απ. Παύλου "Εάν ταις γλώσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπη δε μη έχω γέγονα ως χαλκός ήχων και κύμβαλον αλαλάζον" ένα άδειο βαρέλι ο χωρίς αγάπη άνθρωπος. Θέλει το τιμιώτερον πάντων η πατρίδα μας επιστήμονες, που θα ακολουθούν τα χνάρια των 3 Ιεραρχών, όχι μικροπρεπείς θηρευτές δόξας και χρήματος, όχι τέτοιους που χωρίζουν την επιστήμη με την αρετή και δουλεύουν την πανουργία, αλλά ταπεινούς σκαπανείς της γνώσης, παραδείγματα προς μίμηση, επιστήμονες που κίνητρο των πράξεων τους θα είναι, όχι οι προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά η ευτυχία των ανθρώπων. Στην αντίθετη περίπτωση δεν είναι επιστήμονες, αλλά τύραννοι εισί, γράφει ο ιερός Χρυσόστομος.
Θέλουμε πολιτικούς, ναι "η πολιτεία τροφή ανθρώπων εστίν, καλή μεν αγαθών η δ' εναντία κακών". Το καλό πολίτευμα κάνει τους ανθρώπους, τους πολίτες αγαθούς, το κακό πολίτευμα εκφαυλίζει τους πολίτες", λέει ο Πλάτωνας, θέλουμε πολιτικούς διακόνους του λαού, οι οποίοι θα προσπαθούν να λύουν τας πενίας (την φτώχεια, τις ανάγκες) των πλησίον, των πολιτών, "εξόχως δε των πενεστέρων και κακώς εχόντων", κυρίως των αδυνάτων, λέει ο Αγ. Γρηγόριος. "Γιατί καμαρώνεις; επειδή πολιτεύεσαι με λόγια; είναι εύκολη η πολιτική με λόγια· δίδαξε με τον τρόπο της ζωής σου αυτή είναι η άριστη πολιτική...

Εάν δεν έχεις να επιδείξεις έργο, καλύτερο είναι να σιωπάς, λέει ο Άγιος Ιωάννης.

Σήμερα είμαστε μέλος της Ενωμένης Ευρώπης, η οποία βέβαια δεν αποτελεί ιδέα αποτελεί συγκυρία ιστορική στην οποία οφείλουμε να προσαρμοσθούμε διατηρώντας όπως όλοι οι εταίροι μας το δικό μας πρόσωπο. Χωρίς ιδέα το πρόσωπο γίνεται μάσκα και πέφτει. Με μεγάλη ιδέα την εύκολη και άκοπη απόκτηση χρήματος και τις πιο ευτελείς απολαύσεις, ουδείς λαός προκόβει, όταν μάλιστα σηκώνει στις πλάτες του το φορτίο μιας υπέρογκης κληρονομιάς σαν την δική μας. Και όσο πιο βαριά είναι η κληρονομιά τόσο ισχυρότερη γονιμοποιό ιδέα χρειάζονται οι κληρονόμοι.

Στην Ενωμένη Ευρώπη δεν πάμε ως απόγονοι του Σωκράτη μόνο. Αυτό μας κάνει κωμικούς. Όταν μπήκαμε στην ΕΟΚ το 1979 η γαλλική εφ. "ΛΕ ΜΟΝΤ" έγραψε "καλωσορίζουμε την χώρα της Φιλοκαλίας, την χώρα του Βασιλείου, του Γρηγορίου, του Χρυσοστόμου". Αυτόν περιμένει η Ευρώπη από εμάς, τον φιλόκαλο άνθρωπο, τον φίλο του καλού, τον άγιο, τον άνθρωπο που όπως έλεγε ο Χρυσόστομος είναι πλούσιος όχι γιατί έχει πολλά, αλλά γιατί δεν έχει ανάγκη από τίποτε.

Το τι μας χρειάζεται, μας το λέει ο Δάσκαλος του Γένους, ο Κοσμάς ο Αιτωλός: "Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέσει δεν ημπορεί να σας τα πάρει εκτός και αν τα δώσετε με το θέλημα σας", όπου ψυχή είναι η παράδοση μας, η γλώσσα μας, τα ήθη και έθιμα μας και Χριστός είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία του, αυτήν που τίμησαν και δόξασαν οι Τρεις πάνσεπτοι φωστήρες, οι πυρσεύσαντες διά θείων δογμάτων την οικουμένην, οι μελίρρυτοι ποταμοί της σοφίας, οι διδάσκαλοι ου μόνων λόγων αλλά και έργων, οι Τρεις Ιεράρχες, οι προστάτες της Παιδείας και των παιδιών μας.

Η ομιλία έγινε στις 31 Ιανουαρίου του 2001 στον Δήμο Δοϊράνης, επ’ ευκαιρία της γιορτής των Τριών Ιεραρχών

Το ουράνιο τόξο θε να βγει να 'χετε ελπίδα στη ζωή

Κάθε φορά που η βροχή χτυπά
στα τζάμια του παραθυριού μου δυνατά

σκέφτομαι πως σε λίγο θα φανεί
το ουράνιο τόξο κι όλη η πλάση θα χαρεί.

Σαν στη ζωή μας κάτι δύσκολο συμβεί
κάποια φουρτούνα δυνατή ή κάποια άτυχη στιγμή
το ουράνιο τόξο τότε θα εμφανιστεί
θα γίνει η νέα η αρχή να ΄χετε ελπίδα στη ζωή
μετά την καταιγίδα κάτι θα φανεί
το ουράνιο τόξο θε να βγει να ΄χετε ελπίδα στη ζωή.

Κάθε φορά παρακαλώ πολύ
να μείνει ακόμα λίγο ακόμα μια στιγμή
για να χαρώ την τόση ομορφιά
αυτά τα χρώματα τα ουράνια, τα γλυκά.

Προστατέψτε τα παιδιά σας από τους παιδόφιλους Protect Your Children from Internet Pedophiles

Δυστυχώς, το διαδίκτυο είναι ο πλέον κατάλληλος χώρος δράσης των παιδεραστών, οι οποίοι μέσω των chat rooms συνομιλούν με ανήλικους χρήστες. Τα chat rooms στο διαδίκτυο, παρέχουν τη δυνατότητα σύναψης σχέσεων με άτομα μικρών ηλικιών. Οι περισσότεροι παιδόφιλοι είναι άνδρες. Είναι μηδαμινές οι περιπτώσεις γυναικών παιδοφίλων.

Protect Your Children from Internet Pedophiles 

Ως παιδοφιλία ορίζεται η σεξουαλική διέγερση από ανήλικα παιδιά (ηλικίας έως 13 ετών), καθώς και η δημιουργία σεξουαλικών φαντασιώσεων με ανήλικους.

Στο διαδίκτυο οι παιδόφιλοι, προσποιούνται ότι είναι έφηβοι. Τη δράση τους τη βλέπουμε σε διάφορα website γνωριμιών (π.χ. Chat rooms, κλπ) συνήθως προσελκύουν παιδιά με σκοπό να τα κακοποιήσουν. Αρχικά οι συζητήσεις είναι φιλικές, αργότερα όμως στρέφονται γύρω από σεξουαλικά θέματα, με σκοπό να πείσουν το παιδί ότι η σεξουαλική πράξη είναι αθώα και θεμιτή. Απώτερος σκοπός είναι η συνάντηση και η ανάπτυξη σχέσης έξω από το διαδίκτυο.

Συμβουλές προς γονείς και παιδιά

Προς Γονείς

• Μάθετε στα παιδιά σας να μη δίνουν προσωπικές πληροφορίες χωρίς την άδειά σας (επίθετο, όνομα, ηλικία, διεύθυνση κατοικίας, αριθμό τηλεφώνου)
• Συζητήστε με τα παιδιά σας για θέματα ασφάλειας, επικοινωνίας με επικίνδυνα άτομα κ.α
• Διδάξτε τους ότι ο κόσμος του δια δικτύου εκτός από διασκέδαση και χρήσιμες πληροφορίες κρύβει και κινδύνους
• Δημιουργήστε μία λίστα με προτεινόμενους δικτυακούς τόπους και παιδικές ιστοσελίδες
• Τοποθετήσετε τον Η/Υ σας σε χώρους, όπως είναι το σαλόνι και όχι σε υπνοδωμάτια. Για να μπορείτε να έχετε επίβλεψη στο πώς κινείται το παιδί σας στο δια δίκτυο
• Mην επιτρέπετε ποτέ στα παιδιά σας να συναντηθούν με άτομα που γνώρισαν μέσω Διαδικτύου
• Ελέγχετε τακτικά τις ιστοσελίδες που επισκέπτονται τα παιδιά μέσω των ‘Αγαπημένων’ και του ‘Ιστορικού’ του προγράμματος φυλλομετρητή (browser) που χρησιμοποιείτε
• Χρησιμοποιείστε ‘φίλτρα’, που είναι προγράμματα με σκοπό την παρεμπόδιση της πρόσβασης σε σελίδες με παράνομο περιεχόμενο
• Λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν τη σχέση του παιδιού με το Ίντερνετ και συμμετέχετε μερικές φορές στο σερφάρισμα
• Προσπαθήστε να δημιουργήσετε μία οικογενειακή συμφωνία για τη χρήση του Διαδικτύου στο σπίτι
• Ενημερωθείτε σχετικά με τις αρμόδιες αρχές, που θα πρέπει να επικοινωνήσετε σε περίπτωση που συναντήσετε βλαβερό ή παράνομο περιεχόμενο στο Internet
• Αν έχετε κάποιες υποψίες ελέγξτε περιεχόμενο όπως CD κ.α., που αγοράζουν τα παιδιά σας ή ανταλλάσσουν με τους φίλους τους
• Ενημερωθείτε σχετικά με τις αρμόδιες αρχές, που θα πρέπει να επικοινωνήσετε σε περίπτωση που συναντήσετε βλαβερό ή παράνομο περιεχόμενο στο Internet.

Προς Παιδιά

• Μην αποκαλύπτετε ποτέ το όνομα, την ηλικία, τη διεύθυνσή, το σχολείο, τον αριθμό του τηλεφώνου και τη φωτογραφία σας ή τη φωτογραφία οποιουδήποτε άλλου χωρίς την άδεια των γονιών σας
• Μην εμπιστεύεστε ό,τι διαβάζετε στο Ίντερνετ
• Όταν μιλάτε μέσω chatroom ή email, διακόψτε τη συνομιλία όταν κάποιοι σας κάνουν να νιώθετε άβολα
• Μην απαντάτε σε ηλεκτρονικά μηνύματα μέσω των οποίων σας ζητάνε τα προσωπικά σας στοιχεία
• Μην συναντάτε προσωπικά κανένα μέσω του Διαδικτύου, εκτός εάν είναι ενήμεροι οι γονείς σας
• Μην αναφέρετε ποτέ σε κάποιο άτομο πού βρίσκεστε ή τι κάνετε χωρίς την άδεια των γονέων σας
• Αναφέρετε στους γονείς σας κάθε e-mail, συνομιλία σε chat room, άμεσα μηνύματα ή ιστοσελίδες που σας έκαναν να νοιώσετε άβολα.

Γράφει: Κίμογλου Δημήτριος, Ψυχοθεραπευτής

Πηγή

Μουσική Αγωγή για τα Παιδιά

Μότσαρτ ή Τσιτσάνης, Χατζιδάκις ή Χατζηγιάννης, Μπιτλς ή Active Member, ηπειρώτικα ή νησιώτικα;

Όλα αυτά μαζί, αλλά και τζαζ, ροκ και καλή ποπ συνθέτουν τα ακούσματα που πρέπει οι γονείς να προσφέρουν στα παιδιά από πολύ νωρίς σύμφωνα με τους ειδικούς. 

Συχνά οι γονείς προβληματίζονται για το είδος της μουσικής στο οποίο πρέπει να εκθέτουν τα παιδιά. Μήπως τα τραγούδια που παίζονται ευρέως από το ραδιόφωνο δεν είναι η καλύτερη επιλογή; Μήπως πρέπει διαρκώς μέσα στο σπίτι να ακούγονται άριες και κλασική μουσική; Ή μήπως καλά είναι και τα ελαφρολαϊκά έως βαριά λαϊκά ακούσματα. Λοιπόν, η μουσική διαπλάθει χαρακτήρες, αλλά ποτέ δεν χρειάζονται υπερβολές. Τα παιδιά είναι ένας εύπλαστος κόσμος.  

Η μουσική με την όποια της μορφή μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του συναισθηματικού τους κόσμου, γι’ αυτό η επαφή και η εξοικείωση μ’ αυτή είναι πρωταρχικής σημασίας.

Σπουδαιότητα της μουσικής
Μέσω της μουσικής τα παιδιά:
• Εκφράζουν συναισθήματα θετικά ή αρνητικά, δημιουργώντας μια πιο ισορροπημένη προσωπικότητα.
• Νιώθουν βαθιά ευχαρίστηση και ψυχική ανάταση.
• Αναπτύσσεται και διοχετεύεται προς τα έξω η ευαισθησία τους.
• Με τη συμμετοχή σε μουσικές δραστηριότητες καλλιεργείται η πειθαρχία, η αντοχή και η ωριμότητα.
• Η ενασχόληση ή η ακρόαση της μουσικής οδηγεί στην αυτοπεποίθηση και την αυτοεκτίμηση, το σεβασμό και την κατανόηση.

Οι έρευνες
Εμπειρικά ή βιωματικά πολλά μπορούν να ειπωθούν για τα οφέλη της μουσικής στην ψυχοσωματική ανάπτυξη του παιδιού. Ας δούμε όμως και τι έχουν αποφανθεί οι επιστήμονες με βάση τις μελέτες τους. Η μουσική λοιπόν φαίνεται πως επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου των μικρών παιδιών. Οι πρώτες ενδείξεις που έχουν στα χέρια τους οι επιστήμονες δείχνουν ότι ο εγκέφαλος των παιδιών που έχουν συνεχή και ποικίλα μουσικά ακούσματα, τα οποία στη συνέχεια εξελίσσουν μέσα από μια πιο συστηματική ενασχόληση (π.χ. με μαθήματα σολφέζ ή κάποιου οργάνου), αντιδρά με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι ο εγκέφαλος παιδιών που δεν λαμβάνουν καμία μουσική παιδεία.

Νοητικά πλεονεκτήματα
Ο δρ Λόρελ Τρέινορ, καθηγητής Ψυχολογίας, Νευροεπιστημών και Συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Mc Master στο Οντάριο, τονίζει ότι οι αλλαγές που παρατηρούνται ανάμεσα στα εξοικειωμένα και μη εξοικειωμένα με τη μουσική παιδιά ίσως οφείλονται στα νοητικά πλεονεκτήματα που προσδίδει η ενασχόληση με τη μουσική. Η μουσική παιδεία έχει αξιοσημείωτα αποτελέσματα στην ενεργοποίηση της προσοχής και της μνήμης, συμπληρώνει ο καθηγητής, και γι’ αυτό θα πρέπει να είναι αναπόσπαστο μέρος των όσων διδάσκονται τα παιδιά στην προσχολική ηλικία.

Μέθοδος Σουζούκι
Ίσως έχετε ακούσει για την περίφημη μέθοδο Σουζούκι, αλλά να μην γνωρίζετε λεπτομέρειες. Ο Σινίχι Σουζούκι ήταν βιολονίστας, δάσκαλος, φιλόσοφος και ανθρωπιστής, ο οποίος τα τελευταία πενήντα χρόνια επηρέασε σοβαρά τη μουσική εκπαίδευση σε όλο τον κόσμο. Στόχος του ήταν να βοηθήσει τα παιδιά να καλλιεργήσουν τις ικανότητές τους ως ανθρώπινες υπάρξεις. Ο ίδιος έλεγε ότι κύριος σκοπός του δεν ήταν η διδασκαλία της μουσικής αλλά η δημιουργία καλών και ευγενικών ανθρώπων. Υποστήριζε ότι εάν ένα παιδί ακούει ωραία μουσική από την ημέρα της γέννησής του και αργότερα μάλιστα μάθει να παίζει και το ίδιο, αναπτύσσει ευαισθησία και πειθαρχία. Η θεωρία του για τον τρόπο διδασκαλίας της μουσικής που ανέπτυξε, βασίζεται στην ιδέα ότι η ικανότητα δεν προέρχεται από έμφυτο ταλέντο αλλά είναι μια ικανότητα που μπορεί να καλλιεργηθεί. Μάλιστα, οποιοδήποτε παιδί έχει κατάλληλα εκπαιδευτεί μπορεί να αναπτύξει μουσική ικανότητα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που οποιοδήποτε παιδί αναπτύσσει την ικανότητα να μιλά τη μητρική του γλώσσα. Το δυναμικό κάθε παιδιού, που είναι απεριόριστο, διαμορφώνεται ανάλογα με τον τρόπο που ανατρέφεται και καλλιεργείται. 

Η επαφή με τη μουσική στην παιδική ηλικία
Η Λέττα Βασιλείου , μουσικός και συγγραφέας παιδικής Λογοτεχνίας, δίνει απάντηση στις ερωτήσεις μας για το πώς πρέπει να γίνεται η γνωριμία των παιδιών με τη μουσική. «Ο σωστότερος τρόπος να οδηγήσει ο γονέας και ο δάσκαλος το παιδί στους δρόμους της μουσικής είναι με το δικό του παράδειγμα», μας τονίζει η κ. Βασιλείου. «Το παιδί μπορεί να μάθει να ακούει τα πάντα, αλλά και να έχει άποψη για τα πάντα, μόνο όταν του προσφέρονται τα πάντα. Ένα ανοιχτό ραδιόφωνο όλη μέρα στο σπίτι, το οποίο είναι συντονισμένο σε σταθμούς που παίζουν όλα τα είδη της μουσικής, μπορεί να γίνει οδηγός σε μουσικούς δρόμους που θεωρούνται “δύσκολοι”, αλλά που τα παιδιά ρουφάν αχόρταγα. Η γνωριμία με τους Έλληνες τραγουδοποιούς και συνθέτες, όπως οι Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Σαββόπουλος, Λοΐζος κ.ά., με τραγούδια αγαπημένα, με στίχους περίτεχνους και μελοποιημένη ποίηση, φέρνει τα παιδιά σε επαφή με τη μουσική ταυτότητα των Ελλήνων, συνεχίζοντας την παράδοση ενός λαού με μνήμη. Οι συναυλίες και οι μουσικές παραστάσεις εισάγουν το παιδί σε έναν μουσικό κόσμο που συνδέεται και με το θέαμα, γνωρίζοντάς του την εξέλιξη των μουσικών πραγμάτων. Ένα παιδί που δεν στερείται μουσικών ακουσμάτων μπορεί να είναι ένας μελλοντικός ακροατής που επιλέγει το «καλό» από το «κακό» τραγούδι, που ξεχωρίζει την «απλή» από την «απλοϊκή» μουσική.»

Όμορφα παιδικά ακούσματα
H κ. Λέττα Βασιλείου προτείνει όμορφα παιδικά CDs με ποικιλία ακουσμάτων, που οι γονείς και οι δάσκαλοι μπορούν να αναζητήσουν σε οποιοδήποτε δισκοπωλείο:
1. Χάρτινο Καράβι – Νότης Μαυρουδής
2. Εδώ Λιλιπούπολη – Ν. Κυπουργός, Δ. Μαραγκόπουλος, Λ. Πλάτωνος και Ν. Χριστοδούλου
3. Ασημοπράσινο Δάσος – Το σχολείο των Ζώων –Λέττα Βασιλείου, Τίμος Παπασωκράτης – Ακρόασης
4. Παιδική όπερα Brudibar – Ακρόασης
5. Ντενεκεδούπολη – Γιάννης Μαρκόπουλος, Ευγενεία Φακίνου
6. Μια καληνύχτα γλυκιά με τη Μάιρα Μηλολιδάκη – Τα ωραιότερα νανουρίσματα από την Ευρώπη -Ακρόασης

πηγή

«Έφηβοι γαντζώνονται στα παράθυρα αναζητώντας φως και οξυγόνο»

Έβρος: Οι ΓΧΣ ζητούν την παρέμβαση του Πρωθυπουργού για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης  

«Σ’ αυτούς τους χώρους συντελείται καθημερινά μια ανθρωπιστική κρίση, με χιλιάδες ανθρώπους να βιώνουν μια απάνθρωπη και εξευτελιστική πραγματικότητα».

Το κείμενο της επιστολής:

Έφηβοι κρατούμενοι στις φυλακές του Έβρου «γαντζώνονται στα παράθυρα αναζητώντας φως και οξυγόνο», αναφέρουν με επιστολή τους στον Πρωθυπουργό οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα, που ζητούν άμεση επέμβαση για βελτίωση των άθλιων συνθηκών κράτησης . 

Η επιστολή, που απέστειλε η οργάνωση στον πρωθυπουργό στις 14 Ιανουαρίου, αναφέρεται: «Άντρες, γυναίκες, μωρά, εγκυμονούσες... κρατούνται κάτω από πρωτοφανείς συνθήκες αθλιότητας. Έφηβοι γαντζώνονται στις σιδεριές των παραθύρων για να βρουν φως και οξυγόνο. Μικρά, ασυνόδευτα παιδιά κοιμούνται πλάι σε ενήλικους συγκρατούμενούς τους. Οι χώροι δεν καθαρίζονται σχεδόν ποτέ.... Η μυρωδιά είναι αφόρητη.... Η θέρμανση λειτουργεί σπάνια ενώ η θερμοκρασία τον περισσότερο καιρό βρίσκεται πολλούς βαθμούς κάτω από το μηδέν».
Πέρα από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, στην επιστολή γίνεται λόγος και την απουσία βασικών διαδικασιών που πρέπει να διαθέτουν οι χώρες υποδοχής παράτυπων αλλοδαπών.
«Δεν διαθέτουν διερμηνέα, δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι νομικές υποχρεώσεις και τα δικαιώματά τους, "ζωές κρατούμενες" επειδή προσπάθησαν να ξεφύγουν από τη μιζέρια, τον πόλεμο, το θάνατο», υπογραμμίζεται.
«Η κατάσταση στον Έβρο είναι ένα τραγικό επείγον. Γι αυτό σας ζητάμε να επέμβετε άμεσα. Η όποια απόφασή σας δεν μπορεί να αγνοεί τις κραυγές αγωνίας αυτών των ανθρώπων....Ας μην μετατραπεί ο Έβρος σε μεσαιωνικό κολαστήριο της Ευρώπης».

Το παιχνίδι στη ζωή του παιδιού Κάποιοι είπαν για το παιγνίδι

Το παιχνίδι γενικά
               Το παιχνίδι και η κίνηση  αποτελεί ζωτική ανάγκη για κάθε νεαρή ζωή μέσα στη φύση. Το συναντάμε στα ζώα, που τρέχουν, πηδούν, παίζουν μεταξύ τους, με τη μητέρα τους ή κυνηγώντας άλλα μικρότερα μιμούμενα τη μητέρα τους. 

Αυτή η φυσική ανάγκη δεν μπορεί να λείπει από τα παιδιά.
                Παιδί και παιχνίδι είναι δύο λέξεις που συνεπάγεται η μία την άλλη.

 Από τη στιγμή της γέννησης του το παιδί παίζει κουνώντας τα χεράκια και τα ποδαράκια του, αργότερα με διάφορες κουδουνίστρες και παιχνιδάκια, συνεχίζει με μπάλες, κούκλες (κορίτσια), κ.τ.λ., τρέχει ποιος θα βγει πρώτος, ποιος θα πηδήσει πιο ψηλά ή πιο μακριά και φτάνει στο ομαδικό παιχνίδι στις γειτονιές .      
                  Μέσα  από αυτό, εδώ και χιλιάδες χρόνια τα  παιδιά  σ’ όλο τον κόσμο ψυχαγωγούνται, αυτοδιαπαιδαγωγούνται, δοκιμάζουν  και ασκούν τις δυνάμεις τους, ανταγωνίζονται σωστά με τα συνομήλικα τους, μαθαίνουν να πειθαρχούν στους κανόνες, φτιάχνουν χαρακτήρα, δημιουργούν προσωπικότητα, κοινωνικοποιούνται, ασκούν το σώμα και το πνεύμα τους, κρατώντας τα  σε καλή φυσική  κατάσταση.

---

Κάποιοι είπαν για το παιγνίδι:

KARL GROOS :
              «Τα παιγνίδια είναι μέσο φυσικής και ηθικής ανάπτυξης.»

SCHILLER :
             «Τα παιγνίδια σε ένα λαό βοηθούν να ανακαλύψουμε την ποιότητα του, και την αξία της τέχνης του.»

PIAGET:
            «Τα παιγνίδια είναι μέσο ανάπτυξης της νοημοσύνης, και των άλλων γνωστικών δεξιoτήτων.»

FREUD:
           «Το παιγνίδι είναι έκφραση του υποσυνείδητου και της φαντασίας του παιδιού.»

ROUSSEAU:
          «Πρέπει να  ακολουθούμε   τους  κανόνες της φύσης ,και να μην της   είμαστε  ενάντιοι.»  

ERIKSON:
            «Το παιδί στο παιγνίδι απαλλάσσεται από ψυχικά συμπλέγματα , αγωνίες και δειλίες, γίνεται ελεύθερο , πειθαρχικό και κοινωνικό.»
          Ακόμα, κατά τον ERIKSON, στο ομαδικό παιγνίδι το παιδί, απαλλάσσεται από πολλές κακές συνήθειες, όπως το ψέμα, τον εγωισμό, την οκνηρία, τη δειλία, γίνεται ελεύθερο και πειθαρχικό.
          Οι θεωρίες αυτές  συμπληρώνουν η μία την άλλη και μας δείχνουν την μεγάλη σημασία του παιγνιδιού και για τη ζωή των παιδιών, και συνεπώς  για τη κοινωνία.

πηγή

Παλιά παιχνίδια που σχεδόν ξεχάστηκαν

Το κουτσό...

Το κουτσό παίζεται από 2 ή περισσότερα παιδιά ή από 2 ομάδες παιδιών, όταν τα παιδιά είναι από 4 και πάνω. Κάθε παιδί διαλέγει την πέτρα του, που πρέπει να είναι πλακέ και ελαφριά. Χαράζουν στο χώμα ή ζωγραφίζουν στο πεζοδρόμιο ή στην αυλή με κιμωλία το σχήμα του κουτσού και αριθμούν τα τετράγωνα.

Η επάνω διάμετρος πρέπει να έχει τόσο πλάτος, ώστε να μπορεί να σταθεί ένα παιδί με τεντωμένα τα δυο του πόδια, δηλ. περίπου 80 πόντους. Ανάλογα πρέπει να είναι τα υπόλοιπα τετράγωνα. Ορίζουν ένα σημάδι και κάθε παιδί ρίχνει την πέτρα του στο σημάδι. Όποιου η πέτρα πάει μακρύτερα, εκείνο θα παίξει πρώτο. Ύστερα αρχίζει το παιχνίδι κι όποιο παιδί παίξει πρώτο, πετάει την πέτρα του στο πρώτο τετράγωνο, από μια απόσταση ως 3 βήματα περίπου. Αν τυχόν η πέτρα πέσει είτε έξω από το τετράγωνο είτε πάνω στη γραμμή, τότε το παιδί χάνει τη σειρά του και πρέπει να περιμένει να παίξουν όλοι οι άλλοι για να ξαναρίξει. Αν πέσει μέσα στο τετράγωνο, τότε πηδάει κι αυτό μέσα, πατώντας μόνο στο δεξί πόδι και μ' αυτό σπρώχνει την πέτρα στο επόμενο τετράγωνο.

Όταν φτάσει στο τρίτο, τότε κάνει το λεγόμενο γεφυράκι, δηλ. σπρώχνει την πέτρα πάνω στη γραμμή, που είναι ανάμεσα στα 2 τετράγωνα του (4) και πατάει με τα 2 πόδια. Κατόπιν στηρίζεται πάλι στο δεξί πόδι και σπρώχνει την πέτρα στο πέμπτο τετράγωνο κι από κει στο κεντρικό τετράγωνο του (6), οπότε κάνει πάλι το γεφυράκι, έχοντας την πέτρα στο μεσιανό τετράγωνο και πατώντας με τα 2 πόδια του στα δυο ακριανά.

Αμέσως μετά κάνει μεταβολή πηδώντας και τότε έχει το δικαίωμα είτε να κάνει πάλι το γεφυράκι και να σπρώξει την πέτρα με το κουτσό στο πέμπτο τετράγωνο είτε να σκύψει και να την πιάσει με το χέρι και να την πετάξει στο πέμπτο τετράγωνο. Συνεχίζει ύστερα το κουτσό και γυρίζει πίσω βγάζοντας την πέτρα έξω. Έρχεται κατόπιν η σειρά από τα άλλα παιδιά να κάνουν τον πρώτο γύρο. Ο δεύτερος γύρος λέγεται Τουβλάκι, γιατί όλη η διαδρομή γίνεται τοποθετώντας ένα σπασμένο τουβλάκι στη ράχη του ποδιού και πηδώντας ελαφρά από ένα τετράγωνο στο άλλο, έτσι ώστε να μην πέσει το τουβλάκι κάτω.

Ο τρίτος γύρος λέγεται Πλάτη. Σ' αυτόν ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα του επάνω στην πλάτη του και πηδάει από το ένα τετράγωνο στο άλλο κουτσός πάντα και σκύβοντας για να μην πέσει η πέτρα του χάμω. Ο τέταρτος γύρος είναι το Χεράκι. Σ' αυτόν η πέτρα τοποθετείται πάνω στη ράχη του αριστερού χεριού και ο παίκτης πρέπει να κάνει όλη τη διαδρομή πηδηχτά, προσέχοντας να μην του πέσει η πέτρα. Στην επιστροφή, καθώς θα κάνει τη μεταβολή πηδηχτά στο έκτο τετράγωνο, πετάει και την πέτρα ψηλά, γυρίζοντας το χέρι του και κατά την επιστροφή την κρατάει πια στην τεντωμένη παλάμη του. Ο πέμπτος και τελευταίος γύρος είναι το Τυφλό.

Ο παίκτης τοποθετεί την πέτρα πάνω στο κούτελό του και γέρνει το κεφάλι του κατά πίσω, προσέχοντας να μην πέσει η πέτρα. Έτσι κάνει όλη τη διαδρομή, χωρίς να βλέπει που πατάει και προσέχοντας να μην πατήσει στη γραμμή ή να μη βγει έξω από τα τετράγωνα, αλλιώς καίγεται και ξαναρχίζει. Όταν τα παιδιά παίζουν ομαδικά, νικάει εκείνη η ομάδα που οι παίκτες της έχουν καεί τις λιγότερες φορές.

Nέα απo την Ευρυτανία

Τα φαγητά μας μπορεί να είναι τα φάρμακα μας!

To κρεμμύδι βοηθάει στην πρόληψη του καρκίνου;

Συστατικά που υπάρχουν στα κρεμμύδια, μπορούν βοηθήσουν στην προστασία κατά των σχηματισμών όγκων. Παρατηρήθηκε ότι σε περιοχές της Αμερικής όπου παράγονται κρεμμύδια, τα ποσοστά θνησιμότηταςαπό καρκίνο του στομάχου ήταν μισά σε σχέση με τον μέσο όρο της χώρας. Επίσης έρευνες στην Ελλάδα έδειξαν ότι μεγάλη κατανάλωση κρεμμυδιών και σκόρδου, βοηθάνε στην προστασία κατά του καρκίνου του στομάχου. Παρόμοια τα ευρήματα και στην Κίνα, καθώς φαίνεται ότι η κατανάλωση κρεμμυδιών και σκόρδων μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο καρκίνου του στομάχου στο 40% σε σχέση με άτομα που δενκαταναλώνουν.

Χημειοθεραπεία… Με χυμό λεμονιού….

Ο χυμός του λεμονιού είναι 10.000 φορές ισχυρότερος από τη χημειοθεραπεία. Η γεύση του είναι ευχάριστη και φυσικά δεν προκαλεί τις φοβερές επιδράσεις της χημειοθεραπείας...
Η πληροφορία αυτή προέρχεται από μία εκ των μεγαλύτερων φαρμακευτικών εταιρειών στον κόσμο ύστερα από 20 χρόνια εργαστηριακών μελετών οι οποίες ξεκίνησαν από το 1970.
Τα αποτελέσματα των ερευνών έδειξαν ότι ο χυμός του «θαυματουργού» λεμονιού καταστρέφει τα καρκινογόνα κύτταρα 12 τύπων καρκίνων, μεταξύ αυτών και του εντέρου κόλον, του στήθους, του προστάτη, των πνευμόνων και του παγκρέατος…Τα χημικά συστατικά του δένδρου κατέδειξαν ότι δρα 10.000 φορές καλύτερα στην επιβράδυνση ανάπτυξης των καρκινογόνων κυττάρων από ό,τι το φαρμακευτικό προϊόν. Το πλέον εντυπωσιακό της θεραπείας είναι ότι με το χυμό του λεμονιού καταστρέφονται μόνο τα καρκινογόνα κύτταρα ενώ δεν υπάρχει καμία επίδραση στα υγιή.

Το μπρόκολο

Το μπρόκολο μπορεί να προστατεύει από τον καρκίνο στομάχου επειδή καταπολεμά το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Τα βλαστάρια του μπρόκολου είναι ιδιαίτερα πλούσιαστην ουσία σουλφοραφάνη η οποία σκοτώνει το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού. Το βακτηρίδιο αυτό προκαλεί καρκίνο του στομάχου.
Οι μολύνσεις από το βακτηρίδιο του πυλωρού είναι μια από τις συχνότερες βακτηριδιακές μολύνσεις παγκοσμίως. Είναι από τους κυριότερους παράγοντες που προκαλούν γαστρίτιδα, έλκος και καρκίνο του στομάχου.

Ένα πορτοκάλι την ημέρα κρατά τον καρκίνο μακριά
Ένα πορτοκάλι κάθε μέρα μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του στόματος, του λάρυγγα, του φάρυγγα
του οισοφάγου και του στομάχου κατά 50%. Παράλληλα αυτοί που τρώνε ένα πορτοκάλι την ημέρα, επιπρόσθετα από τις 5 μερίδες φρούτων ή λαχανικών που συστήνονται καθημερινά, έχουν 19% μειωμένο κίνδυνο για να παρουσιάσουν εγκεφαλικό επεισόδιο.




Τσάι εναντίον του καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου
Το τσάι πιθανόν να βοηθά σημαντικά στην πρόληψη εναντίον του καρκίνου.
Το πράσινο τσάι μπορεί να μειώνει μέχρι και 50% τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του στομάχου και του οισοφάγου.
Οι καρκίνοι του στομάχου και του οισοφάγου έχουν δυστυχώς μια πολύ φτωχή πρόγνωση.
Η συνολική επιβίωση των ασθενών με καρκίνο του στομάχου στα 5 χρόνια μετά από τη διάγνωση είναι μόνο 21%. Στους ασθενείς με καρκίνο του οισοφάγου είναι λιγότερη από 10%.

Το παντζαρόζουμο

Σύμφωνα με επιστημονική έρευνα που δημοσιεύτηκε στο αμερικανικό περιοδικό «Hypertension»,το νιτρικό άλας που περιέχεται στα παντζάρια βοηθάει στη πτώση της πίεσης του αίματος.
Μάλιστα όσο υψηλότερη είναι η πίεση ενός ανθρώπου, τόσο πιο αποτελεσματικά είναι τα παντζάρια. Η έρευνα έδειξε πως μέσα σε ένα 24ωρο η υψηλή πίεση αυτών που έπιναν παντζαρόζουμο έπεφτε αισθητά, ενώ η κατάποσή του από άτομα με κανονική πίεση επίσης οδηγούσε σε πτώση της πίεσής τους. Οι ερευνητές επιμένουν πως μια σωστή διατροφή, πλούσια σε λαχανικά και φρούτα, μπορεί να βοηθήσει την υγεία και να αντιμετωπίσει, εν μέρει, φυσικά τα προβλήματα που παρουσιάζονται.

Τα καρύδια μπορεί να βοηθήσουν την υγεία μας
Τα καρύδια προσφέρουν στον ανθρώπινο οργανισμό τα απαραίτητα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, αντιοξειδωτικές ουσίες και φυτοστερόλες. Λόγω των πολύτιμων αυτών θρεπτικών συστατικών, η κατανάλωση καρυδιών μπορεί να μειώνει τον κίνδυνο προσβολής από καρκίνο του μαστού.
Είναι λοιπόν προτιμότερο όταν χρειαζόμαστε να φάμε ένα σνακ να προτιμούμε καρύδια αντί τσιπς, μπισκότα ή σοκολάτες πλούσιες σε ζωικά λίπη.
Οι γιατροί από τη Βαρκελώνη συστήνουν την κατανάλωση περίπου 8 καρυδιών κάθε μέρα.
Τονίζουν ότι η κατανάλωση καρυδιών χρειάζεται προσοχή λόγω των πολλών θερμίδων που περιέχουν. Εάν αυτό δεν προσεχθεί και η κατανάλωση τους είναι αλόγιστη, τότε ελλοχεύει ο κίνδυνος της παχυσαρκίας.

Το σκόρδο

Το σκόρδο έχει τη δύναμη να αυξάνει τη δραστικότητα των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που ολεμούν τον καρκίνο και βοηθούν στη διάσπαση ουσιών που προκαλούν καρκίνο. Το σκόρδο περιέχει συστατικά που βοηθούν στην παρεμπόδιση της εισόδου των κακρκινογόνων στα κύτταρα, επιβραδύνοντας έτσι την ανάπτυξη του όγκου.
Το σκόρδο έχει και αντιβακτηριακή δράση ενάντια στο ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ενός βακτηρίου του στομάχου που προωθεί την ανάπτυξη καρκίνου στην περιοχή.

Συνοψίζουμε!!!
….Θα συγκρατήσουμε ότι οι επιλογές των τροφίμων που κάνουμε για να φάμε κάθε μέρα, έχουν σοβαρές και διαρκείς επιδράσεις στη σωματική αλλά και ψυχική μας υγεία.
Θα πρέπει να θυμόμαστε αυτό που έλεγε ο Ιπποκράτης πριν περίπου 24 αιώνες ότι τα φαγητά μας μπορεί να είναι τα φάρμακα μας.
Οι έξυπνες διατροφικές επιλογές μπορούν να μας προστατεύουν από καρδιακές παθήσεις, ασθένειες του κυκλοφορικού συστήματος, να συμβάλλουν στην πρόληψη του καρκίνου, να δυναμώνουν τη μνήμη και το πνεύμα ενώ ταυτόχρονα είναι δυνατόν να μας προσφέρουν μια καλύτερη και μακρύτερη ζωή.

Μέκκας Χρήστος, Διαιτολόγος Διατροφολόγος 

Αναρτήθηκε από ΟΥ ΤΙ ΔΑΝΟΣ