Στην αλλαγή του Χρόνου

Τελειώνει αυτή η χρονιά, 

Η χρονιά με τα πολλά θύματα από την επιδημία

Η χρονιά που μείναμε κλεισμένοι μέσα περισσότερο από ποτέ άλλοτε σε όλη μας την ζωή

Η χρονιά που δεν είχαμε κοντά μας τα παιδιά μας

Η χρονιά που πολλοί δεν είχαν κανένα κοντά τους

Η χρονιά με συνανθρώπους μας χωρίς φαγητό

Η χρονιά με συνανθρώπους μας χωρίς στέγη

Η χρονιά με ασθενείς έξω από τα νοσοκομεία, επειδή είναι το αδιαχώρητο εκεί

Η χρονιά με την ελλειμματική φροντίδα στους αδύναμους

Η χρονιά με τους γέροντες στις διάφορες στέγες, εγκαταλελειμμένους και ευάλωτους

Η χρονιά που κι αυτοί που θέλουν να βοηθήσουν, δεν μπορούν

Η χρονιά με τους αλειτούργητους

Η χρονιά αυτή να πάει στο καλό και να μας αφήσει ήσυχους

Όχι ότι θα αλλάξει κάτι από απόψε το βράδυ

Όχι ότι αύριο όλα θα είναι καλά

Αλλά να, ο άνθρωπος έχει ανάγκη να ελπίζει, αναζητάει τα ορόσημα, λες και μαγικά θα αλλάξουν πράγματα.

Πολλά μας βάρυναν την χρονιά που φεύγει και για πολλούς οι συμφορές θα είναι αμετάκλητες

Τί να πεις σε έναν που έχασε τον άνθρωπο του;

Τί να πεις σε ένα που έκλεισε το μαγαζάκι του;

Κι εκείνη η ρημάδα η αλληλεγγύη, φαντάζει τόσο λιγοστή και ανήμπορη.

Ένα πράγμα μας μένει, στην αλλαγή του χρόνου και σε κάθε αλλαγή και σε κάθε χρόνο.

«Βόηθα Παναγιά μου»

Παναγία μου, δώσε βοήθεια στους αβοήθητους

Παναγία μου, δώσε δύναμη στους ανήμπορους

Παναγία μου, δώσε χαρά στους στους λυπημένους

Παναγία μου, δώσε ελπίδα στους απελπισμένους, υγεία στους αρρώστους, παρηγοριά στους πενθούντες

«Βόηθα Παναγιά μου»

Και μόνο να το πεις, θα νιώσεις καλύτερα

 

Καλή Χρονιά

 

Το Χαμομηλάκι

«Ἔρχου καί ἴδε!»

Πολλοί οι επικριτές της συμμετοχής των πιστών στην Θεία Κοινωνία.
Πολλοί οι σκεπτικιστές του Μυστηρίου της Θείας Μετάληψης.
Πολλοί οι αμφιβάλλοντες για τη δράση και επίδραση της Θείας Ευχαριστίας.

Το ζήτημα είναι, μεταδίδεται ασθένεια από την χρήση της ίδιας Αγίας λαβίδας στην Κοινωνία;
Κολλάει ο πιστός τον κορονοϊό από την Μεταλαβιά ή δεν κολλάει;

Δεν επιθυμώ να σας πείσω για το ένα ή για το άλλο. 

Δηλαδή, δεν θέλω να σας πείσω αν κολλάει ή αν δεν κολλάει.
Ο κάθε άνθρωπος έχει την άποψή του γι αυτό το θέμα.

Το πιθανότερο είναι ότι, και να προσπαθούσα να πείσω περί του αντιθέτου οποιονδήποτε από τις δύο θέσεις, δεν θα κατάφερνα τίποτε. Είναι σθεναρές οι θέσεις αυτές, δεν αλλάζουν εύκολα.

Οπότε τί κάνουμε;
Έτσι θα το αφήσουμε το θέμα;
Δεν πρέπει να πάρουμε μιαν απόφαση;

Νομίζω ότι ο καθένας, ειδικά αυτός που έχει τις ενστάσεις του, πρέπει να το ψάξει μόνος του.

Λέει ο Ιωάννης σήμερα, ότι αφού ο Δάσκαλος συναντήθηκε με τον Φίλιππο, τόν έστειλε να φωνάξει τον φίλο του τον Ναθαναήλ. 

Πάει λοιπόν ο Φίλιππος και βρίσκει τον Ναθαναήλ, που ήταν και καρδιακοί φίλοι, και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:

— Έλα, έλα Ναθαναήλ, έλα να γνωρίσεις αυτόν περιμέναμε, αυτόν που γράφουν τα βιβλία και λένε οι παραδόσεις μας, έλα να γνωρίσεις τον Δάσκαλο. 

— Πούθε κρατάει η σκούφια του; 

— Από την Ναζαρέτ είναι. 

— Ναι καλά, είναι δυνατόν να βγει τίποτε καλό από την Ναζαρέτ;
— Ε, «Ἔρχου καί ἴδε!»

Που πάει να πει, έλα να δεις μόνος σου.

Αυτή είναι η απάντηση στους αμφιβάλλοντες. 

Ελάτε να δείτε μόνοι σας, εγώ δεν μπορώ να σας πείσω.

Και τί να δει δηλαδή ο αντιρρησίας; 

Να δει πως μεταλαμβάνουν οι πιστοί; και τί θα καταλάβει;
Εδώ είναι το κλειδί της ιστορίας. 

Πρώτα πρέπει να καταλάβεις και μετά να μεταλάβεις.

Εδώ η κατανόηση είναι βιωματική. Έχει να κάνει με το Μυστήριο. Πρέπει να γίνεις Μύστης και Κοινωνός. 

Να μετέχεις της Θείας Λειτουργίας. 

Και αυτά δεν είναι απλά πράγματα, είναι δουλειά, είναι έργο, έργο ζωής. 
Μελέτησε, ψάξε, διάβασε, άκου, Βίωσε, Ζήσε και μετά πάρε την απόφαση σου. 

Και μετά... Άμα θέλεις μένεις, άμα θέλεις φεύγεις.

Μη μου κάνεις τον κριτή και τον επικριτή μακρόθεν.
«Ἔρχου καί ἴδε!»

Το Νάμα της Ζωής
Το Χαμομηλάκι