Ελληνική Μυθολογία: Θησέας και Μινώταυρος

Στην Ελληνική μυθολογία, ο Μινώταυρος ήταν ένα ον 

με σώμα ανθρώπου και κεφάλι και ουρά ταύρου. 

Πέρα από την περιγραφική αυτή ονομασία του, το όνομα του Μινώταυρου ήταν Αστερίων. Κάποιες φορές αναπαρίσταται ακόμα ως ταύρος με κορμό ανθρώπου, σε αντιστοιχία με τον Κένταυρο. Κατοικούσε στο Λαβύρινθο, κτίσμα που φτιάχτηκε από το Δαίδαλο κατόπιν εντολής του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. 

Ο Μινώταυρος σκοτώθηκε από τον Θησέα.

Ερμηνεία του μύθου
Σχετικά με το νόημα του μύθου του Μινώταυρου έχουν προταθεί διάφορες θεωρίες. Σύμφωνα με μία από αυτές, ο μύθος σχετίζεται με τους μύθους των Βάαλ και Μολώχ των Φοινίκων. 
Η θανάτωση του Μινώταυρου συμβολίζει την κατάργηση του βαρβαρικού έθιμου της ανθρωποθυσίας από τον περισσότερο προοδευμένο ελληνικό πολιτισμό. Μία άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι ο Μίνωας και ο Μινώταυρος δεν είναι παρά μορφές του ίδιου προσώπου, και αντιπροσωπεύουν τον θεό Ήλιο. Ακόμα υπάρχει η άποψη ότι ο μύθος της θανάτωσης του Μινώταυρου συμβολίζει την απελευθέρωση των Ελλήνων από την κυριαρχία της Μινωικής Κρήτης.

Συνεχίζεται η ανθρωπιστική επιχείρηση στην Αϊτή

Σε εξέλιξη η κινητοποίηση της διεθνούς κοινότητας για την παροχή βοήθειας στους κατοίκους της Αϊτής, που επλήγη πριν από μια εβδομάδα από το σεισμό 7 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ισοπεδώνοντας την πρωτεύουσα Πορτ-ο-Πρενς και κοστίζοντας τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους, αφήνοντας τουλάχιστον ένα εκατομμύριο πολίτες άστεγους και πάνω από 250 χιλιάδες τραυματίες.

Τα σωστικά συνεργεία από περίπου 43 χώρες συνεχίζουν το έργο τους κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο την ώρα που και οι τελευταίες ελπίδες για την ανεύρεση επιζώντων εξανεμίζονται, μια γυναίκα περίπου 60 ετών ανασύρθηκε ζωντανή από τα συντρίμμια καθεδρικού ναού στο Πορτ-ο-Πρενς.

Όπως μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, η γυναίκα είπε στους διασώστες ότι υπάρχουν κι άλλοι άνθρωποι ζωντανοί στα συντρίμμια.

Εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, δήλωσε ότι έως τώρα έχουν ανασυρθεί από τα συντρίμμια 90 άνθρωποι και πως οι επιχειρήσεις θα επικεντρωθούν και σε περιοχές εκτός της πρωτεύουσας.

Σύμφωνα με αξιωματούχους από την Αϊτή, μέχρι στιγμής 70 χιλιάδες άνθρωποι που έχασαν τη ζωή τους από τον σεισμό έχουν θαφτεί, όμως εκτιμάται ότι ο αριθμός των νεκρών είναι πολύ μεγαλύτερος και μπορεί να φτάσει και τις 200 χιλιάδες.

Την ίδια ώρα οι προσπάθειες των γιατρών και νοσηλευτών που έχουν φτάσει στη χώρα διεξάγονται κάτω από αντίξοες συνθήκες με σοβαρές ελλείψεις σε φάρμακα και νερό. Συχνές είναι και οι διακοπές ρεύματος.

περισσότερα...

Έφηβοι και Μοναξιά

«Και αν κάποια μέρα βρεθούμε σε μία στιγμή αδυναμίας και νοιώθουμε ότι πνιγόμαστε, ότι είμαστε μόνοι και ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε δεν πρόκειται να αλλάξει, ας θυμηθούμε τι είχε πει ο Νίκος Καζαντζάκης: Έχεις τα πινέλα, έχεις τις μπογιές, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα»   

της Σμαρώς Ταμπάκη,

Ψυχολόγου, MSc Σχολικής Ψυχολογίας

Στελέχους του Συμβουλευτικού Σταθμού Νέων

 

Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται πάνω

στον κόσμο όχι μέσα σ’ αυτόν. Σαν σβώλοι

από όμορφες πέτρες ακουμπάν αλλά είναι χωριστοί

J. Muir

 Προσδιορισμός του όρου

Η μοναξιά είναι ένα θλιβερό συναίσθημα απομόνωσης από τους άλλους ανθρώπους, που συνοδεύεται συνήθως από κούραση ψυχική, πικρία ακόμη και απόγνωση. Δεν ταυτίζεται με την συνειδητή επιλογή κάποιου να μείνει μόνος του.

Όταν κανείς  επιλέγει να περάσει λίγο χρόνο μακριά από τους άλλους για να ηρεμήσει και να σκεφτεί δεν πάσχει από μοναξιά. Όταν είμαι μόνος (διαβάζουμε από το βιβλίο του Clark Moustakas «Μοναχικότητα και αγάπη», εκδόσεις Τάμασος, Αθήνα 1972) )μπορεί να ξαναζώ ένα ευχάριστο περιστατικό, να σκέφτομαι μια πρόσφατη συνάντηση, μπορεί να φαντάζομαι ή να αναμένω ένα ταξίδι, μπορεί να εξετάζω ένα θέμα ή ένα πρόβλημα, μπορεί να σκέφτομαι μια ιδέα ή κάτι που σχεδιάζω, μπορεί απλώς να κοιτάζω τη φύση και τα χρώματα. Συχνά το να είμαι μόνος με διευκολύνει στο να παίρνω αποφάσεις, να φτάνω στα δικά μου συμπεράσματα, χωρίς πίεση ή επίδραση από άλλους. Όταν όμως δεν είναι αποτέλεσμα επιλογής, αισθάνεται κανείς ένα αόριστο αίσθημα έλλειψης ικανοποίησης, ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι υπάρχει ένα  κενό στη ζωή του.

Επίσης η μοναξιά δεν ταυτίζεται με την κοινωνική απομόνωση και έτσι  μπορεί κάποιος να βιώσει μοναξιά ακόμη και όταν βρίσκεται μέσα στο πλήθος, στην παρέα του ή στην οικογένειά του, αν αισθάνεται ότι οι άλλοι τριγύρω δεν τον ακούνε, δεν τον κατανοούν, ή δεν τον αγαπούν. Υπάρχουν άτομα με ελάχιστους φίλους που όμως δεν νιώθουν μοναξιά και άτομα περιτριγυρισμένα από πολλούς φίλους που νιώθουν ολομόναχα.

Μάλιστα οι ερευνητές διακρίνουν δύο τύπους μοναξιάς. Ο ένας τύπος είναι η κοινωνικού τύπου μοναξιά που είναι αποτέλεσμα έλλειψης κοινωνικών σχέσεων και η συναισθηματικού τύπου που είναι αποτέλεσμα της απουσίας ενός σταθερού και ειλικρινούς δεσμού με ένα άλλο πρόσωπο που προσφέρει αγάπη και ασφάλεια.

Στην έκθεση του   μαθητής της Α΄ Λυκείου αναφέρει : «η μοναχικότητα είναι μια πιεστική κατάσταση του νου που κανένας δεν επιθυμεί όμως όλοι την υπομένουμε. Όταν είμαι μοναχικός δεν είναι γιατί είμαι φυσικά αποκομμένος από τους ανθρώπους αλλά γιατί απορρίπτομαι από κείνους που σέβομαι και αγαπώ. Αν ένας στενός φίλος στραφεί εναντίον μου, θίγομαι και αισθάνομαι μοναχικός…μερικές φορές οι γονείς μου φαίνονται άδικοι. Δεν υπάρχει κανένας να στραφώ κοντά του και αισθάνομαι απελπισμένος, χαμένος. Όταν κάποιος κάνει μια απερίσκεπτη κριτική, που αγγίζει μια από τις αδυναμίες μου αυτό μου κόβει την αναπνοή. Αμφιβάλλω αν ό τι λένε είναι πράγματι αληθινό. Ύστερα υπάρχει και ένα άλλο είδος μοναχικότητας …όταν δοκιμάζω κάτι καινούριο και θαυμάσιο, ένα νέο έντονο βίωμα μου αρέσει να μένω μόνος, εκεί που μπορώ να το σκεφτώ, να θυμηθώ κάθε μέρος του. Μ΄ αρέσει να κολυμπώ σε κείνες τις ευτυχισμένες αναμνήσεις. Αυτό είναι μια μοναχικότητα που ικανοποιεί. Η μοναχικότητα είναι μια σπουδαία πλευρά της ζωής μου είτε είμαι σε μια ευτυχισμένη, ικανοποιητική είτε σε μια απελπισμένη, καταπιεστική κατάσταση του νου» (από το βιβλίο «Μοναχικότητα και αγάπη» βλ. παραπάνω)

 Το συναίσθημα της μοναξιάς και η κατάθλιψη

Η μοναξιά σχετίζεται με την καταθλιπτική διάθεση ή συναίσθημα, δηλαδή το συναίσθημα της λύπης, θλίψης ή ακόμα και της απόγνωσης που εκδηλώνεται με δυσφορία, κλάμα και συχνή λεκτική διατύπωση αυτής της δυσφορίας, απουσία ενδιαφέροντος για δραστηριότητες, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης της προσοχής, μειωμένη ενεργητικότητα, η διαταραχή όρεξης και ύπνου, η αυτουποτίμηση και αυτομομφή.

Η διαφορά βρίσκεται στις πηγές των δύο φαινομένων, της μοναξιάς και της κατάθλιψης. Η μοναξιά θεωρείται ως συνέπεια της αποτυχίας του ατόμου ή της έλλειψης ικανοτήτων στον διαπροσωπικό τομέα μόνο. Η κατάθλιψη μπορεί να προέρχεται από αποτυχίες σε διάφορους τομείς, κυρίως από αποτυχίες στην εκτέλεση ενός έργου, από την αδυναμία πραγματοποίησης σκοπών και εκπλήρωσης προσδοκιών, καθώς και από τα διάφορα, αιφνίδια εμφανιζόμενα, τραυματικά γεγονότα (π.χ. θάνατος σημαντικού προσώπου)

Στην έκθεση ενός κοριτσιού της Α΄ Λυκείου διαβάζουμε «η μοναχικότητα μου δίνει ένα ψυχρό αίσθημα σαν την μοναχικότητα που νιώθει η γη το χειμώνα, όταν την εγκαταλείπουν τα πουλιά και τα τραγούδια και αισθάνομαι σα να μην έχω φίλο στον κόσμο. Ολόκληρο το σπίτι είναι τώρα  χωρίς ζωή και αυτό με κάνει να νιώθω λυπημένη. Η κατάθλιψη είναι πράγματι ένα μέρος αυτής της μοναχικότητας…είναι σα να είσαι παγιδευμένος σε ένα παράξενο κόσμο μοναχικότητας, ένα κόσμο στον οποίο είσαι πιασμένος σε μεγάλο κενό»

 Μοναξιά και  αποδοχή από τους συνομηλίκους - φίλοι

Όσο περισσότερο είναι κάποιος αποδεκτός από τους συνομηλίκους τους τόσο λιγότερη μοναξιά κοινωνικού τύπου αισθάνεται. Φαίνεται αντίθετα ότι τα παιδιά που δεν είναι συμπαθή και απορρίπτονται από τους συνομηλίκους τους κινδυνεύουν περισσότερο να νιώσουν μοναξιά. Όσο περισσότερο μάλιστα απορρίπτεται κάποιος από τους συνομηλίκους του τόσο μεγαλύτερη μοναξιά νιώθει.

Η ύπαρξη ενός πολύ καλού φίλου είναι ασπίδα κατά της μοναξιάς. Ο καλός φίλος στον οποίο κάποιος μπορεί να μιλήσει εμπιστευτικά και να αναζητήσει βοήθεια σε δύσκολες στιγμές προφυλάσσει από την συναισθηματικού τύπου μοναξιά. Ο καλός φίλος μπορεί να μην είναι από την ίδια τάξη αλλά από κάποια άλλη τάξη στο ίδιο σχολείο, από το φροντιστήριο, από τη γειτονιά ή και μέσα από την οικογένεια (ο αδελφός - αδελφή).

Επομένως, αισθάνεται κανείς μοναξιά όταν έχει λιγότερες διαπροσωπικές σχέσεις από όσες θα επιθυμούσε ή όταν αυτές οι σχέσεις δεν είναι τόσο ικανοποιητικές όσο θα ήθελε. Αυτό  δείχνουν και οι εκφράσεις με τις οποίες σχολίασαν τι είναι μοναξιά κάποιοι μαθητές : «κανείς δε με αγαπά», «δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν», «δεν υπάρχει κανείς να σε βοηθήσει», «δεν έχεις κανένα να συζητήσεις μαζί του».  Όταν οι σχέσεις είναι υγιείς (υπάρχει ειλικρίνεια, αγάπη, επικοινωνία) δεν αισθανόμαστε τόσο μόνοι.

 Μοναξιά και αυτοεκτίμηση

Η αυτοεκτίμηση είναι μια προσωπική εκτίμηση της αξίας του ατόμου και αναφέρεται σε συναισθήματα αποδοχής και αυτοσεβασμού. Η αυτοεκτίμηση έχει τις ρίζες της στον κοινωνικό περίγυρο. Η εικόνα που σχηματίζει κάποιος για τον εαυτό του μοιάζει με έναν κοινωνικό καθρέφτη, δεδομένου ότι η εικόνα αυτή συντίθεται από τις εντυπώσεις που νομίζουμε ότι οι άλλοι έχουν για μας. Εννοείται ότι δεν ασκούν όλα τα μέλη του κοινωνικού περίγυρου ίση επιρροή στη ζωή ενός ατόμου. Αντιθέτως οι γνώμες κάποιων ανθρώπων αξιολογούνται από το άτομο ως πιο σημαντικές (της μητέρας, του πατέρα, των αδελφών, των δασκάλων, των φίλων, των συμμαθητών)

Επίσης η αυτοεκτίμηση επηρεάζεται από τις προσωπικές φιλοδοξίες και την υποκειμενική αξιολόγηση με βάση την οποία το άτομο αποφασίζει αν πετυχαίνει η αποτυγχάνει. Αν κάποιος έχει υψηλή αυτοαντίληψη  σε τομείς που κρίνονται σημαντικοί από τον ίδιο θα έχει υψηλή αυτοεκτίμηση. Για παράδειγμα θα επηρεαστεί αρνητικά η αυτοεκτίμηση ενός  παιδιού  που έχει αρνητική αυτοαντίληψη για τις σχολικές του επιδόσεις (αξιολογεί ότι δεν τα καταφέρνει στα μαθήματα) και ταυτόχρονα θεωρεί πολύ σημαντική την επιτυχία του σε αυτόν τον τομέα.

 Μοναξιά και αντίληψη του παιδιού για τις κοινωνικές του δεξιότητες

Η έννοια των κοινωνικών δεξιοτήτων περιλαμβάνει επιμέρους ικανότητες όπως η πρωτοβουλία για την έναρξη μιας φιλικής σχέσης, η θετική ανταπόκριση στις προσεγγίσεις των άλλων, η ανεκτικότητα, η ικανότητα ακρόασης των άλλων, η ένδειξη κατανόησης, η ακριβής επικοινωνία, η ομαλή ένταξη και η λειτουργία στην ομάδα, το κοινωνικό θάρρος και η διεκδικητική συμπεριφορά.

Από έρευνα που έγινε φαίνεται ότι τα ίδια τα παιδιά συνδέουν τη μοναξιά των συμμαθητών τους με τις κοινωνικές τους δεξιότητες. Για τα παιδιά που κατά τη γνώμη τους ένιωθαν πολλή μοναξιά ανέφεραν φράσεις χαρακτηριστικές όπως , κάθονται με σταυρωμένα χέρια στα διαλείμματα, δεν προσπαθούν να κάνουν φιλίες, δεν παίζουν με τους άλλους …

 Συχνότητα και ένταση του προβλήματος

Το συναίσθημα της μοναξιάς έχει ερευνηθεί κυρίως στους ενήλικους και αισθητά λιγότερο στους εφήβους. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι πολλοί

ερευνητές πιστεύουν ότι τα παιδιά δεν νιώθουν μοναξιά και ότι ο άνθρωπος αρχίζει να νιώθει μοναξιά από την εφηβεία και μετά. Νεότερα όμως ερευνητικά δεδομένα στηρίζουν την άποψη ότι και τα παιδιά βιώνουν αυτό το συναίσθημα και μάλιστα αυτό δεν διαφέρει πολύ από το αντίστοιχο των ενηλίκων. Ακόμα και τα πολύ μικρά παιδιά (νηπιαγωγείου και δημοτικού) μπορούν να απαντήσουν σωστά στην ερώτηση τι είναι μοναξιά.

Η ηλικία των δεκατεσσάρων είναι κάποιες φορές η πιο μοναχική ηλικία για ένα παιδί. Ξαφνικά αρχίζει να αμφισβητεί τους σημαντικούς δεσμούς στη ζωή του-την οικογένειά του, τους φίλους και τις δραστηριότητες που νόμιζε ότι αντιπροσώπευαν τα ενδιαφέροντά του. Αυτά τον τρομάζουν και αποσύρεται βαθύτερα στον εαυτό του για να προσπαθήσει να σκεφτεί και να σχηματοποιήσει τι μπορεί να εμπιστεύεται σαν πραγματικό, ποιους μπορεί να εμπιστεύεται, ποιος είναι ο ίδιος.

Η μοναξιά ενοχλεί πιο πολύ τους εφήβους σε σύγκριση με τους προεφήβους. Έτσι το ποσοστό των μαθητών 13 και 14 ετών που ορίζει τη μοναξιά ως σημαντικό πρόβλημα κυμαίνεται στο 54,3%, το αντίστοιχο ποσοστό των 15άρηδων είναι 73,8%, ενώ στους 16άρηδες και 17άρηδες ανεβαίνει στο 80,3%. Η μοναξιά φαίνεται πως ενοχλεί τα κορίτσια (75,4%) περισσότερο από ό,τι τα αγόρια (63,6%) (ΤΟ ΒΗΜΑ, Κωδικός άρθρου: B14926A491)

Οι συχνότεροι  τρόποι αντιμετώπισης της μοναξιάς

Η μοναξιά είναι η υποκειμενική εμπειρία της κοινωνικής απομόνωσης και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για πλήθος προβλημάτων υγείας, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνονται η καρδιοπάθεια και η κατάθλιψη, σημειώνουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Κλινικής Νοσηλευτικής» όπου δημοσιεύεται η μελέτη τους. Επίσης νέα έρευνα συνδέει τη μοναξιά με την επιτάχυνση της γήρανσης. Τα αποτελέσματα της έρευνας δημοσιεύονται στο περιοδικό «Current Directions in Psychological Science».

Ευτυχώς όμως,  υπάρχουν τρόποι για να αντιμετωπίσει κάποιος την μοναξιά. Σε μια έρευνα του πανεπιστημίου Αθηνών για τη συχνότητα των στρατηγικών που χρησιμοποιούν τα παιδιά για να αντιμετωπίσουν τη μοναξιά οι συχνότερες απαντήσεις ήταν:  

·        Η παρακολούθηση τηλεόρασης και dvd, καθώς και η ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

·        Η αναζήτηση συντροφιάς στους συνομηλίκους

·        Το διάβασμα (σχολικό-εξωσχολικό)

·        Το ατομικό παιχνίδι

Ακολουθούσαν στρατηγικές  με πολύ μικρότερη συχνότητα όπως:

·        Ενεργητικές δραστηριότητες /αθλητισμός

·        Αναζήτηση συντροφιάς στους γονείς

·        Δραστηριότητες όπως μουσική, χορός, ζωγραφική

·        Αναζήτηση συντροφιάς στα αδέλφια

·        Προσπάθεια για λήθη

Η ενεργητική ανιμετώπιση της μοναξιάς

Η μοναξιά μπορεί να γίνει πιο έντονη εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο την αντιμετωπίζει κανείς. Σκέψεις όπως, κάτι δεν πάει καλά με μένα, είμαι βαρετός, δεν αρέσω σε κανέναν, πάντα τα κάνω θάλασσα, χειροτερεύουν την κατάσταση. ”Αυτοί οι οποίοι συνοδεύονται από υγιείς σκέψεις δεν είναι ποτέ μόνοι” (P. Sidney)

Η ενεργητική αντιμετώπιση της μοναξιάς (που θεωρείται και η καλλίτερη) είναι η αναζήτηση συντροφιάς αλλά τα περισσότερα παιδιά επικεντρώνονται σε παθητική αντιμετώπιση/αποφυγή, όπως στην παρακολούθηση τηλεόρασης και dvd, καθώς και στην ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Επίσης πολλοί αναζητούν παρέα μέσω του διαδικτύου. Μια  νέα επιστημονική μελέτη που έχει τίτλο «HomeNet» έρχεται να ανατρέψει την πεποίθηση πως το Internet, λόγω του αμφίδρομου χαρακτήρα του, είναι ένα «κοινωνικά υγιές» μέσον μαζικής επικοινωνίας. Οι συμμετέχοντες στην έρευνα δραστηριοποιούνταν... κοινωνικά μέσω του Internet. Χρησιμοποιούσαν το e-mail και συνομιλούσαν on line. Όμως, σταμάτησαν να συναναστρέφονται με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας και ο κύκλος των φίλων μίκραινε όσο μεγάλωνε ο χρόνος που    περνούσαν   «σε σύνδεση»
Για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με τον καλλίτερο τρόπο την μοναξιά, δηλαδή βρίσκοντας συντροφιά πρέπει να δουλέψουμε πρώτα απ’ όλα πάνω στον εαυτό μας, να γίνουμε  πιο προσεκτικοί στο τι μας λέει ο άλλος, πιο ειλικρινείς, με μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα για τους άλλους. Αν υπάρχει κάποιο άτομο που μας αρέσει  να κάνουμε  εμείς την πρώτη προσπάθεια για επικοινωνία. Αν  περιμένουμε να κάνει πρώτος ο άλλος την κίνηση, μπορεί να μην γίνει ποτέ, γιατί και αυτός μπορεί να διστάζει.  Αν οι φίλοι μας ή οι γονείς και τα αδέλφια μας έχουν απογοητεύσει αυτό που χρειάζεται είναι να τους αποδεχθούμε γι' αυτό που είναι και για τα καλά που έχουν και ταυτόχρονα να αναζητήσουμε μια καινούργια φιλία-σχέση πιο ώριμη και ουσιαστική.

Από τα πρακτικά συνεδρίασης της Βουλής των Εφήβων διαβάζουμε ότι είναι σημαντικό να εκτιμάμε όλες μας τις σχέσεις με τις ιδιαιτερότητες τους και να μη χάνουμε ευκαιρία για μια νέα φιλία. Αξίζει πραγματικά να μάθουμε να αξιοποιούμε σωστά τον ελεύθερο χρόνο μας και να επικοινωνούμε με τους ανθρώπους και όχι μόνο με αυτούς που ξέρουμε ότι μας έχουν ανάγκη, αλλά και με άλλους που βλέπουμε καθημερινά και προσπερνάμε αδιάφορα.

«Ας ασχοληθούμε λίγο με τα προβλήματα των άλλων. Ας προσπαθήσουμε να διώξουμε τη μοναξιά από όπου υπάρχει και να βάλουμε στη θέση της τη φιλία και την ομόνοια. Ας δώσουμε εμείς το παράδειγμα, τριακόσια παιδιά από όλα τα μέρη της Ελλάδας και όχι μόνο. Μιλήσατε με αυτούς που κάθονται δίπλα σας, μπροστά σας, πίσω σας; Υποθέτω πως οι περισσότεροι ναι, μιλήσατε. Κάντε όμως ένα βήμα παραπάνω. Γίνεται φίλοι μαζί τους, κρατηθείτε σε επικοινωνία μαζί τους και μετά τη συνεδρίαση. Η επικοινωνία είναι τέχνη που όλοι μας γνωρίζουμε, απλά μερικοί από μας αρνούμαστε να τη χρησιμοποιήσουμε»

Πώς θα μπορούσε να βοηθήσει το σχολείο;

Πάλι από τη Βουλή των Εφήβων διαβάζουμε: «Το σχολείο, λοιπόν, πρέπει να δώσει μεγαλύτερη βαρύτητα στα μαθήματα που διαμορφώνουν τις προσωπικότητες των μαθητών, φέρνοντάς τα σε επαφή με αιώνιες και διαχρονικές αξίες και με την ομορφιά της ζωής. Έτσι θα δημιουργηθούν άνθρωποι ολοκληρωμένοι και υγιείς ψυχικά, ανοιχτόμυαλοι, κοινωνικοί και ανθρωπιστές που θα καταλάβουν ότι τα προβλήματα σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας υπάρχουν και θα υπάρχουν, αλλά και που θα ζουν με ένα συνεχές όραμα για ένα καλύτερο μέλλον. Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει, πιστεύω, να δώσουμε μεγαλύτερη σημασία σε μαθήματα παρεξηγημένα, αλλά που έχουν τόσα πολλά να προσφέρουν σε όλους μας, όπως τα κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας και η Φιλοσοφία»

 Αλλά και ο ρόλος των εκπαιδευτικών είναι σημαντικός. Ο εκπαιδευτικός όταν αντιληφθεί ότι ένα παιδί βιώνει συναισθήματα μοναξιάς χρειάζεται να ενισχύει σταθερά την αυτοεκτίμηση του μαθητή, παρέχοντάς του ευκαιρίες σίγουρης επίτευξης που θα τονώσουν την ακαδημαϊκή του επιτυχία και να ενθαρρύνει τη συμμετοχή του σε ομάδες παιχνιδιού και σε ομάδες εργασίας

Οι γονείς επίσης θα πρέπει να ενθαρρύνουν τις κοινωνικές επαφές της οικογένειας ως συνόλου διδάσκοντας έμπρακτα τη σπουδαιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων για την ατομική και κοινωνική ψυχική υγεία και προσφέροντας  στα παιδιά τους  σημαντικές άλλες διεξόδους για την καταπολέμηση του συναισθήματος της μοναξιάς.

 Κλείνοντας …

«Και αν κάποια μέρα βρεθούμε σε μία στιγμή αδυναμίας και νοιώθουμε ότι πνιγόμαστε, ότι είμαστε μόνοι και ότι η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε δεν πρόκειται να αλλάξει, ας θυμηθούμε τι είχε πει ο Νίκος Καζαντζάκης: Έχεις τα πινέλα, έχεις τις μπογιές, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα» (από τη Βουλή των Εφήβων) 

Good nigth | Ξύπνησε με το πρωί μ' ένα σκοπό που να λέει χαλάλι στη ζωή που ζω

Καληνύχτα σας,

με ένα από τα ωραιότερα τραγούδια της Χαρούλας...

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ - Χάρις Αλεξίου

Δώσ' μου ένα σύνορο να περπατώ

Δώσ' μου ένα όνομα να μη χαθώ

Δώσ' μου ένα όνειρο να κρατηθώ

Δώσ' μου ένα όραμα να αντισταθώ

Δώσ' μου ένα παιδί να εξομολογηθώ

Δώσ' μου ένα φιλί να πλύνω το κακό

Ξύπνησε με το πρωί μ' ένα σκοπό

που να λέει χαλάλι στη ζωή που ζω

Εγκατέλειψε τα τρία παιδάκια του στο δρόμο!

Από αστυνομικούς του Αστυνομικού Τμήματος Νέας Καλλικράτειας συνελήφθη 38χρονος άνδρας (Roma) για έκθεση των τεσσάρων ανήλικων παιδιών του σε κίνδυνο, ηλικίας 2.5, 4 και 6 ετών.

Ο 38χρονος εγκατέλειψε τα τρία ανήλικα παιδιά του στον οικισμό “Κάμπος” του δήμου Καλλικράτειας, όπου διερχόμενη οδηγός τα περιμάζεψε, τα μετέφερε στο σπίτι της, τα έδωσε τροφή και εν συνεχεία ειδοποίησε τους αστυνομικούς του Α.Τ. Νέας Καλλικράτειας.
Τα μικρά παιδιά μεταφέρθηκαν κατόπιν εντολής του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης στο Γενικό Νοσοκομείο Χαλκιδικής για ιατρική παρακολούθηση, όπου και φιλοξενούνται.
Ο 38χρονος πατέρας των τριών παιδιών συνελήφθη και μετά τη σχηματιζόμενη δικογραφία θα παραπεμφθεί αρμοδίως.
Η μητέρα των ανήλικων αναζητείται εντός ορίων του αυτοφώρου.
Προανάκριση ενεργείται από το Αστυνομικό Τμήμα Ν. Καλλικράτειας. 

πηγή...

Οι φοβίες στο μικρό παιδί

Η φοβία είναι ένας έντονος και αδικαιολόγητος φόβος για ένα αντικείμενο ή μια κατάσταση. Οι μικροί αποχωρισμοί από τον γονιό, οι ξένοι άνθρωποι, τα ζώα, τα ύψη, το σκοτάδι είναι συνήθεις πηγές φόβου για τα μικρά παιδιά.

Ο δίχως όρια φαντασιακός κόσμος χαρακτηρίζει τον παιδικό ψυχισμό στην προσχολική ηλικία και αντανακλάται στη θεματολογία των φοβιών: το μεταφυσικό, οι κεραυνοί, οι αστραπές, τέρατα που αναδύονται από παραμύθια, το σκοτάδι.
Γιατί όμως κάποια παιδιά είναι πιο ευάλωτα στον φόβο; Τα κοινά συμπτώματα μιας φοβίας στο παιδί είναι η εκδήλωση άγχους κατά την επαφή του με το φοβικό αντικείμενο. Το παιδί μπορεί να νιώθει ότι αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς του, νιώθει ταραγμένο, ξεσπάει σε κλάματα. Η τάση του είναι να αποφεύγει το αντικείμενο ή την κατάσταση που το φοβίζει, ενώ η προσφυγή στον γονιό για διαβεβαίωση και καθησυχασμό είναι συχνή και του προσφέρει ανακούφιση.
Οι φοβίες στο παιδί μπορεί επίσης να του προκαλέσουν ανήσυχο, διακεκομμένο ύπνο και εφιάλτες. Ορισμένα παιδιά παρουσιάζουν νυχτερινή ενούρηση ως αποτέλεσμα μιας συγκεκαλυμμένης ανεπεξέργαστης φοβίας.
Αν και τα αίτια ποικίλλουν από παιδί σε παιδί και εξατομικεύονται, σε γενικές γραμμές η συμπεριφορά και οι φόβοι των ίδιων των γονέων παίζουν καθοριστικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο μαθαίνει να επεξεργάζεται τις εμπειρίες του και στον βαθμό που το παιδί θα αντιλαμβάνεται απειλές γύρω του.
Κατά την ανάπτυξή του, το παιδί παρατηρεί τις ρητές και άρρητες συμπεριφορές των γονιών του και σχηματίζει κανόνες για τη δική του συμπεριφορά.
Στη δημιουργία φοβιών συνδράμουν επίσης ο συναισθηματικός κόσμος και η προσωπικότητα του παιδιού (χαμηλή αυτοεκτίμηση, ελλειμματική αυτονομία) και τα γεγονότα που το παιδί βιώνει ως τραυματικά. 

Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να διαχειριστεί τις φοβίες του με τους εξής τρόπους:
● Να σεβαστούν τη φοβία του παιδιού και να προσπαθήσουν να την καταλάβουν, χωρίς να υποτιμούν ή να ταπεινώνουν το παιδί λόγω των φόβων του.
● Να επεξεργαστούν οι ίδιοι τους φόβους τους ώστε να μην τους προβάλλουν στο παιδί τους.
● Να είναι συνεπείς στη στάση τους, χωρίς να δίνουν διπλά μηνύματα (π.χ. από τη μία να λένε «μη φοβάσαι» και παράλληλα να νιώθουν οι ίδιοι φόβο).
● Να εκθέτουν το παιδί σταδιακά στην κατάσταση που το φοβίζει και όχι να προσφέρουν απλό καθησυχασμό και διαβεβαίωση.
● Να μην αρνούνται, ούτε να αποφεύγουν τα συμπτώματα μιας παιδικής φοβίας όταν αυτά παρουσιάζονται, καθώς αυτό θα επιδεινώσει την εξέλιξή τους.

Τέλος, αν η φοβία διαρκεί περισσότερο από έξι μήνες και αποδιοργανώνει τη ζωή του παιδιού, τότε προτείνουμε την επίσκεψη σε έναν παιδοψυχολόγο ή παιδοψυχίατρο προκειμένου οι γονείς και το παιδί να μπορέσουν να διαχειριστούν το πρόβλημα πιο αποτελεσματικά. 

Μυρσίνη Κωστοπούλου

Μήπως το παιδί υποφέρει από κατάθλιψη; Άλλο η θλίψη από κάποια απώλεια και άλλο η κατάθλιψη

Η κατάθλιψη είναι μια σοβαρή διαταραχή της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπισή της είναι πολύ σημαντική, καθώς μπορεί να προοιωνίζονται σοβαρότερες καταστάσεις κατά την ενήλικη ζωή.  

Πώς μπορεί, όμως, ένας γονιός να καταλάβει εγκαίρως τις ενδείξεις και να βοηθήσει το παιδί του;
Κατ΄ αρχήν, θα πρέπει να γίνει διαχωρισμός μεταξύ της φυσιολογικής θλίψης που αναπτύσσει ένα παιδί όταν βιώνει κάποια απώλεια και της κατάθλιψης.
Το μέγεθος της απώλειας καθορίζει τη διάρκεια της θλίψης του παιδιού (λ.χ. το πένθος για την απώλεια ενός γονιού ίσως διαρκέσει 2 χρόνια). Ωστόσο, μεγάλη απώλεια μπορεί να βιώσει ένα παιδί και από ένα ευχάριστο γεγονός που σηματοδοτεί σημαντικές αλλαγές στη ζωή του (όπως ο ερχομός ενός δεύτερου παιδιού ή η μετακόμιση).
Τα συμπτώματα της απώλειας μοιάζουν πολύ με αυτά της κατάθλιψης. Το παιδί αισθάνεται θλιμμένο, κλαίει συχνά, αποσύρεται, μένει ώρες μόνο του, χάνει το ενδιαφέρον του για πράγματα που πριν απολάμβανε, είναι ευερέθιστο και αδιάφορο. Συχνά οι διατροφικές του συνήθειες αλλάζουν και εμφανίζει προβλήματα ύπνου (ανήσυχο ή πολύωρο ύπνο που δεν το ξεκουράζει).
Μπορεί να διαμαρτύρεται για έντονους, συχνούς πόνους στο κεφάλι ή στο στομάχι, να εμφανίσει άλλα ψυχοσωματικά προβλήματα δίχως εμφανή οργανική αιτία, να έχει δυσκολίες συγκέντρωσης, να μην μπορεί να οργανώσει με επιτυχία τον χρόνο του και να πέσουν οι επιδόσεις του στο σχολείο.
Αν τα συμπτώματα αυτά εμμένουν στον χρόνο και η έντασή τους δυσκολεύει το παιδί να αντεπεξέλθει στην καθημερινότητά του, πρέπει να αναζητηθεί εξειδικευμένη βοήθεια, διότι το παιδί θεωρείται πλέον ότι υποφέρει από κλινική κατάθλιψη.
Το καταθλιμμένο παιδί κατακλύζεται από συναισθήματα ενοχής, ανικανότητας και χαμηλή αυτοεκτίμηση.  
Συχνές είναι οι φράσεις «Είμαι χαζός» ή «Εγώ φταίω για όλα». Μπορεί μάλιστα να αναφέρει όταν θυμώνει τη φράση: «Μακάρι να πέθαινα».
Αν και η αυτοκτονία στα παιδιά είναι πολύ σπάνια, θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπ΄ όψιν τέτοιες φράσεις όταν προέρχονται από μικρά παιδιά. Πολλές φορές, τέλος, το παιδί εκφράζει με την κατάθλιψη κάποιο πρόβλημα που υπάρχει στην οικογένεια, στους γονείς ή στα αδέλφια του.

Πηγή : ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο

"Κατοικίδια"... αρκουδο-οικογένεια στην Κοζάνη

Κόβουν βόλτες μέσα στα στενά δρομάκια και στις αυλές των σπιτιών και αντιμετωπίζονται περίπου... σαν κατοικίδια

Τα μέλη μίας συγκεκριμένης «αρκουδο-οικογένειας» τείνει να μετατραπούν σε... επίτιμους δημότες, στον Bυθό Πενταλόφου Kοζάνης, αφού σε τακτά διαστήματα τα έχουν δει να κόβουν βόλτες μέσα στα στενά δρομάκια και στις αυλές των σπιτιών και αντιμετωπίζονται περίπου... σαν κατοικίδια.

Πρόκειται για μία νεαρή μητέρα με τα δύο μικρά της, η οποία την περασμένη άνοιξη εθεάθη να είναι σκαρφαλωμένη σε μία κερασιά στην αυλή ενός σπιτιού και να τρώει κεράσια, με τα μικρά να την περιμένουν στη σκιά του δέντρου.

«H γυναίκα που έχει το σπίτι την παρακολουθούσε από το παράθυρο και μου τηλεφώνησε να έρθω να τη δω. Στεκόμασταν επτά - οκτώ άτομα σε απόσταση δέκα μέτρων και την κοιτάζαμε να τρώει ατάραχη, μέχρι που κάποια στιγμή κατέβηκε, πήρε τα μικρά της και χάθηκαν στο δάσος», είπε στο «Eθνος» ο πρόεδρος της Kοινότητας Πενταλόφου Γιώργος Kαρούτας.

H ίδια οικογένεια εμφανίστηκε πολλές φορές μέσα στα στενά ή στις παρυφές του χωριού, με τελευταία φορά την 27η Δεκεμβρίου, όταν δύο μέλη της Oικολογικής Kίνησης Kοζάνης την είδαν να διασχίζει το καστανόδασος που περιβάλλει τον Bυθό.

Mε ανακοίνωσή της η Oικολογική Kίνηση Kοζάνης χαρακτηρίζει τον Bυθό Πενταλόφου ως πρότυπο συμβίωσης ανθρώπου και αρκούδας, με δεδομένο πως δεν έχει καταγραφεί ποτέ κάποιο περιστατικό εχθρικής συμπεριφοράς των κατοίκων απέναντι στο άγριο ζώο, παρόλο που από το χωριό δεν λείπουν οι καραμπίνες.

Πάντως, οι υπεύθυνοι του «Aρκτούρου» που κλήθηκαν το περασμένο καλοκαίρι σε ενημερωτική εκδήλωση στο χωριό, συμβούλευσαν τους κατοίκους να μη... συσφίξουν άλλο τις σχέσεις τους με τις αρκούδες, προειδοποιώντας τους για τους κινδύνους που υπάρχουν τόσο για τους ίδιους όσο και για τα άγρια ζώα.

«Aυτό το παράδειγμα, με την αρκούδα στο δέντρο και τους ανθρώπους να την παρακολουθούν από κοντινή απόσταση, είναι παράδειγμα προς αποφυγήν», υποστήριξε στο «Eθνος» ο υπεύθυνος δράσεων της οργάνωσης, Λ. Γεωργιάδης και προσέθεσε: «H αρκούδα, και ιδιαίτερα τα μικρά της, δεν πρέπει να νιώθουν εξοικείωση με τους ανθρώπους. Tο καλύτερο που έχουμε να κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να απομακρυνθούμε και να την αφήσουμε να φύγει μόνη της».

Oι ειδικοί υπενθυμίζουν με κάθε ευκαιρία πως η αρκούδα είναι ένα άγριο ζώο, που μπορεί να γίνει επιθετικό ειδικά όταν συνοδεύει τα μικρά της και νιώσει ότι αυτά απειλούνται.

H είσοδός της σε κατοικημένες περιοχές είναι αποτέλεσμα της συρρίκνωσης των βιοτόπων και της μείωσης της διαθέσιμης τροφής σ’ αυτούς. Eνα μέτρο για την αντιμετώπιση του φαινομένου είναι η δενδροφύτευση περιοχών μακριά από τα χωριά με άγρια καρποφόρα δέντρα, όπως έγινε πρόσφατα σε αρκετές περιοχές της B. Πίνδου.

imerisia

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω...

Όταν η μόνη λύση ήταν η μετανάστευση αναγκάστηκαν πολλές μητέρες να αφήσουν τα παιδιά τους σε γιαγιά και παππού και να φύγουν σε άλλους τόπους.
Κάτω από αυτή την ανάγκη μεγάλωσα κι εγώ με γιαγιά και παππού και το τραγούδι αυτό με συγκλόνισε όταν ήμουν μόλις 5-6 χρονών.
Δυστυχώς δεν έχουν αλλάξει πολλά και παντού στον κόσμο υπάρχουν παιδιά που ζουν μακριά από τον μπαμπά ή τη μαμά ή και τους δυο.
Ας ευχηθούμε τα "εικονικά αστεράκια" του youtube να φωτίσουν την κοινωνία και να απαλύνει ο πόνος των μεταναστών σε όλο τον κόσμο!

από Mariiiiiaaaaaa
 

"  Μιλώ για τα παιδιά μου"
Βίκυ Μοσχολιού 

Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης.
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, 

«ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ», 1974.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Μου γράφει η γιαγιά τους πως ρωτάνε
τα τρένα που 'ναι στο σταθμό που πάνε.

Αδύνατος μου γράφει ο Στελάκης
έχει ανάγκη θάλασσας ο Τάκης
αρχίζει το σχολείο η Μαρίνα
θέλει να γίνει κάποτε γιατρίνα.

Μιλώ για τα παιδιά μου και ιδρώνω
έχω ένα χρόνο να τα δω και λιώνω.
Αγόρασα λαχείο στ' όνομά τους
αχ, να κερδίσει να σταθώ σιμά τους.

Aναζητώντας τις φάλαινες του Aιγαίου

Oλοκληρώθηκε στα τέλη Nοεμβρίου η αποστολή από την ερευνητική ομάδα του Iνστιτούτου «Aρχιπέλαγος», για την καταγραφή των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών στο ανατολικό Aιγαίο. Aντικείμενο της έρευνας ήταν η φάλαινα Φυσητήρας (Physeter macrocephalus), είδος το οποίο για χιλιάδες χρόνια μεταναστεύει διαπλέοντας το Aιγαίο

Του Τάσου Σαραντή

Oλοκληρώθηκε στα τέλη Nοεμβρίου η φθινοπωρινή ερευνητική αποστολή από τη θαλάσσια ερευνητική ομάδα του Iνστιτούτου Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Aιγαίου «Aρχιπελάγος», για την καταγραφή των πληθυσμών των θαλάσσιων θηλαστικών στο ανατολικό Aιγαίο με τη συνεργασία εξειδικευμένων επιστημόνων από πανεπιστήμια του εξωτερικού. Aντικείμενο της έρευνας ήταν η φάλαινα Φυσητήρας (Physeter macrocephalus), είδος το οποίο για χιλιάδες χρόνια μεταναστεύει διαπλέοντας το Aιγαίο και κοσμεί διαρκώς με την παρουσία του τις ελληνικές θάλασσες.

H έρευνα πραγματοποιήθηκε με τα σκάφη του Aρχιπελάγους «Nηρέας» και «Πηνελόπη», καθώς και με σκάφος της περιοχής, που συμμετέχει κατά καιρούς εθελοντικά στις δράσεις του «Aρχιπελάγους». Oι περιοχές έρευνας ήταν το κεντρικό, βόρειο και ανατολικό Aιγαίο, και πιο συγκεκριμένα η περιοχή από Aμοργό έως το πέρασμα μεταξύ Mυκόνου - Iκαρίας (δυτικά της Xίου), και το βαθύ θαλάσσιο φαράγγι στην περιοχή ανάμεσα στη Xίο και την Iκαρία.

Kατά τη διάρκεια της αποστολής, όπου καλύφθηκαν περισσότερα από 2.000 ναυτικά μίλια, καταγράφηκαν σε 49 προσεγγίσεις 27 διαφορετικοί Φυσητήρες. Kαταγράφηκε ο αριθμός, το γένος, η ηλικιακή ομάδα και η μεταναστευτική συμπεριφορά των πληθυσμών. Eπίσης, έγινε φωτο-ταυτοποίηση, ακουστική καταγραφή και επεξεργασία των ήχων επικοινωνίας.

H μελέτη αυτών των σπάνιων θαλάσσιων θηλαστικών είχε ανέκαθεν αντικειμενικές δυσκολίες, λόγω της ιδιαίτερης φυσιολογίας και συμπεριφοράς των Φυσητήρων (πρόκειται για είδος που μεταναστεύει συνεχώς και περνά αρκετό χρόνο κάτω από το νερό και σε μεγάλα βάθη) και απαιτήθηκε η συνδυαστική και συγκροτημένη προσπάθεια από τρία σκάφη και μεγάλο αριθμό ερευνητών και εθελοντών επιστημόνων.

Oπτική - ακουστική καταγραφή
Tα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν θα προστεθούν στη διαρκή έρευνα που υλοποιεί το «Aρχιπέλαγος» τα τελευταία 12 χρόνια στα θαλάσσια θηλαστικά σε διάφορες περιοχές των ελληνικών θαλασσών, με στόχο να προσφέρει μία όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα της κατάστασης των πληθυσμών αυτών των σπάνιων ειδών στις θάλασσές μας. Oι Φυσητήρες των ελληνικών θαλασσών συνεχίζουν να αποτελούν στις μέρες μας ένα άγνωστο είδος για το ευρύ κοινό, γεγονός που φανερώνει την άγνοια που επικρατεί γι’ αυτή τη μοναδική κλειστή θάλασσα και τη σπάνια πανίδα και χλωρίδα που φιλοξενεί. Aν και η διεθνής επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει ότι οι ελληνικές θάλασσες και κυρίως το Aιγαίο στηρίζουν τους σημαντικότερους εναπομείναντες πληθυσμούς θαλάσσιων θηλαστικών στη Mεσόγειο, η απουσία στοιχειωδών μέτρων διαχείρισης, σε συνδυασμό με το χαμηλό επίπεδο περιβαλλοντικής παιδείας, συνθέτουν ένα πολύ επικίνδυνο σκηνικό για την επιβίωση αυτής της τεράστιας φυσικής και ιστορικής κληρονομιάς.

Προτασία
H ιδιαίτερα υψηλή κίνηση εμπορικών πλοίων χωρίς ουσιαστικό κεντρικό έλεγχο, η απουσία αποτελεσματικού πλάνου αντιμετώπισης πιθανού θαλάσσιου ατυχήματος και η αυξανόμενη ρύπανση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας. Aπαιτείται η άμεση εφαρμογή ουσιαστικών και λειτουργικών μέτρων προστασίας των θαλασσών για να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί ένα πιθανώς ολέθριο θαλάσσιο ατύχημα.

Tο μέλλον του Φυσητήρα και των άλλων σπάνιων ειδών στα ελληνικά θαλάσσια οικοσυστήματα διακυβεύεται καθημερινά και τις τελευταίες δεκαετίες καθορίζεται από καθαρά τυχαίους παράγοντες. H επικίνδυνη και ανεύθυνη συμπεριφορά σε συνδυασμό με την εκούσια μετατόπιση της περιβαλλοντικής ανησυχίας σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη απειλούν καθημερινά το προσδόκιμο ζωής του ελληνικού θαλάσσιου πλούτου.

Tο μεγαλύτερο θηλαστικό των ελληνικών θαλασσών
H φάλαινα Φυσητήρας είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος είδος θαλάσσιου θηλαστικού που συναντάται τακτικά στις ελληνικές θάλασσες. Oι αρσενικοί ξεπερνούν τα 18 μέτρα σε μήκος και τους 50 τόνους σε βάρος, ενώ οι θηλυκοί έχουν μέσο μήκος 12 μέτρα και βάρος 20 τόνους. Παρά το μεγάλο μέγεθός τους, δεν εγκυμονεί κανένα κίνδυνο για τον άνθρωπο. Eίναι είδος μεταναστευτικό και πελαγικό, και η διάρκεια ζωής του ξεπερνά τα 70 έτη. Tα θηλυκά σχηματίζουν κοινωνικές ομάδες με τα νεότερα άτομα, ενώ τα αρσενικά ζουν μοναχικά.

O Φυσητήρας χαρακτηρίζεται από την ικανότητά του να καταδύεται σε βάθη που ξεπερνούν τα 2.000 μέτρα και η παραμονή του στο βυθό μπορεί να διαρκέσει περισσότερο από μία ώρα. Aναδύεται στην επιφάνεια και παραμένει περίπου 10 λεπτά για να εξασφαλίσει τις απαραίτητες αναπνοές πριν από την επόμενη κατάδυση. Ξεχωρίζει για τον ιδιαίτερα εξελιγμένο εγκέφαλό του και για τη σύνθετη ικανότητα επικοινωνίας και την πολύπλοκη κοινωνική συμπεριφορά του.

Tρέφεται κυρίως με μεσοπελαγικά κεφαλόποδα και βαθύβια ψάρια, είδη που δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί ο άνθρωπος. Eτσι η υπεραλίευση που έχουν δεχθεί τα τελευταία χρόνια οι ελληνικές θάλασσες δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον Φυσητήρα. Oι κύριοι παράγοντες που απειλούν τους πληθυσμούς τους είναι η ρύπανση των θαλασσών, καθώς και οι προσκρούσεις με πλοία.

Πηγή: Aρχιπέλαγος, Iνστιτούτο Θαλάσσιας & Περιβαλλοντικής Έρευνας Aιγαίου ( http://www.archipelago.gr/en/Home/tabid/305/Default.aspx)

πηγή...

Sunshine award

Χάρισαν στο Χαμομηλάκι το βραβείο της Ηλιοφάνειας 

και αισθανόμαστε μεγάλη Χαρά γι' αυτό.

Ευχαριστούμε για την τιμή που μας κάνατε.

Το βραβείο μας το χάρισαν:

• ΤΟ BLOG ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ/
• Το Βιβλίο της Μαγειρικής

και το ανταποδίδουμε με όλη μας την αγάπη :-)

Εγκυμοσύνη και... άγραφοι κανόνες

Όταν οι πιο «απίθανοι» άνθρωποι του κοινωνικού περίγυρου αναλαμβάνουν να δίνουν συμβουλές, οδηγίες και προβλέψεις

Δεν κρύβεται πια, και να το ήθελα. Η τεράστια κοιλιά συστήνεται πολύ πιο πριν από το υπόλοιπό μου σώμα όπου και να πάω, ό, τι και να κάνω. «Ηρθε η έγκυος!» και σχεδόν κλάσματα δευτερολέπτων μετά: «Εχεις δοκιμάσει μελομακάρονα φέτος;». Η συνέχεια αυτής της φράσης μπορεί να πάρει δύο κατευθύνσεις. Η μία ακούγεται κάπως έτσι: «Γιατί σπιτικά είμαι σίγουρη πως δεν έχεις φάει.

Πάρε κορίτσι μου πέντε-έξι για να γλυκαθεί το μωρό!». 
Κι ας προσπαθείς με νύχια και με δόντια να μειώσεις τη ζάχαρη, στρέφοντας αναγκαστικά το ενδιαφέρον προς τροφές πλούσιες σε Ωμέγα 3... Υπάρχει βέβαια και η άλλη περίπτωση, που θέλει την έγκυο να κοιτάει με λιγούρα τα απαγορευμένα μελωμένα μπισκοτάκια, καθώς η οικοδέσποινα τα κρύβει γρήγορα γρήγορα, προσφέροντας με γενναιοδωρία την εξής συμβουλή: «Καλύτερα να μην τα φας. Κρατήσου λίγο ακόμη. Λίγες εβδομάδες έχουν μείνει... Κρίμα είναι».

Αδιακρισίες...

Όποια έγκυο και να ρωτήσετε, το ίδιο θα σας πει. Με το που πετάγεται η κοιλιά προς τα έξω, όλοι νιώθουν την ανάγκη να σου εκφράσουν τις απόψεις τους περί εγκυμοσύνης. Είτε είναι της σχολής που θέλει τις έγκυες «όπα-όπα» είτε της σχολής της διάδοσης της πειθαρχίας και των άγραφων κανόνων. Και επειδή εδώ η δέκτης των απόψεων είναι η ίδια η έγκυος, το θέμα γίνεται πιο προσωπικό, πιο αδιάκριτο. Παρόλο που κατά 99,9%, και το αναγνωρίζουμε απόλυτα αυτό, όλη αυτή η γενναιόδωρη πλημμύρα συμβουλών και παρακινήσεων προέρχεται μόνο από καλοσύνη. Αλλά όταν τα πόδια σου πρήζονται πριν καν τελειώσεις τη φράση «τα πόδια μου πρήζονται» και όταν έχεις πια συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι ο καλός ύπνος είναι πολυτέλεια του παρελθόντος, το τελευταίο πράγμα που θέλεις είναι να σε ρωτάει ο κάθε άσχετος πόσα κιλά έχεις πάρει.

Και αν για τον κάθε μήνα της μοναδικής αυτής γυναικείας εμπειρίας σημειώσουμε και ένα τέτοιο περιστατικό, τότε καταλήγουμε στην παρακάτω λίστα: εκνευριστική αλλά και αστεία, περιλαμβάνει όλες εκείνες τις κοινωνικές συναναστροφές στις οποίες αν δεν υπήρχε μια κοιλάρα παρούσα, κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν θα αισθανόταν την άνεση να συμμετάσχει. Φαίνεται όμως ότι μια ολοστρόγγυλη κοιλιά λύνει τη γλώσσα και του πιο συγκρατημένου...

1. Σύγκριση βάρους. Ποτέ δεν ρωτάνε μια κυρία πόσα κιλά είναι. Αυτός ο άγραφος κανόνας ευγένειας όμως δεν ισχύει όταν είσαι έγκυος. Από τη μεσήλικη μαμά της καλύτερης φίλης έως τον εικοσιπεντάχρονο γνωστό της οικογένειας, για κάποιο λόγο, αυτή η ερώτηση είναι από τις αγαπημένες. «Πέντε; Και είσαι ακόμη στον τέταρτο; Η ξαδέλφη μου είχε πάρει συνολικά επτά κιλά». Και τότε είναι που νιώθεις ικανή να καταπιείς έως κι εκείνη την ξαδέλφη...

2. Μισή ώρα την ημέρα. Ο λόγος για τη γυμναστική. «Μην τρέχεις, μην σκύβεις, μην κουράζεσαι» ή η εμμονή με τη γυμναστική για χάρη μιας ταχύτερης (αισθητικά) ανάκαμψης μετά τη γέννα. Το δεύτερο, σίγουρα, μόνο καλό κάνει, αλλά όταν δουλεύεις ακόμη κανονικά είναι συνήθως δύσκολο να βρεις τον χρόνο και το κουράγιο να εμφανιστείς και στο μοδάτο μάθημα γιόγκα για έγκυες...

3. Τρόμος της ταραμοσαλάτας. Η προσεκτική διατροφή είναι θέμα υγείας, ειδικά στην εγκυμοσύνη. Η ταραμοσαλάτα, άραγε, σε ποια κατηγορία ανήκει; Στα απαγορευμένα ωμά ή στα πολύτιμα θαλασσινά; Οι απόψεις διίστανται και ως εκ τούτου, ανάλογα με την εκάστοτε παρέα της ταβέρνας, εξαρτάται και αν θα γευτούμε το αγαπημένο ντιπ. Κορόνα - γράμματα.

4. Νερό στο κρασί. Όσο για το αλκοόλ, το γεγονός ότι οι μαμάδες μας πίνανε ένα ποτήρι κρασί την ημέρα, με εμάς στην κοιλιά, δεν σημαίνει πολλά σήμερα. Αναγνωρίζουμε ότι οι έρευνες και οι γιατροί προτρέπουν τις έγκυες να πίνουν λιγότερο - και από αυτούς η συμβουλή είναι ευπρόσδεκτη. Τώρα όμως, έως και ο σερβιτόρος σε κοιτάει περίεργα πριν αφήσει το ποτήρι με το κρασί μπροστά σου. Τα βέρτζιν μοχίτο είναι άλλωστε της μόδας όσο και η γιόγκα...

5. Συμβουλή του ταμείου. Και δεν είναι μόνο ο σερβιτόρος. Οι διάφορες προσωπικές απόψεις περί εγκυμοσύνης είναι ανθρωπολογικά τουλάχιστον ενδιαφέρουσες. Ειδικά όταν ο ταμίας του αγαπημένου σου ντελικατέσεν σού αρπάζει το πολύσπορο ψωμί από το χέρι, επιμένοντας να πάρεις το άσπρο, το οποίο σου προσφέρει στο τέλος δωρεάν: «Μπορεί το έμβρυο να είναι αλλεργικό στους σπόρους»...

6. Για ένα καλύτερο δέρμα. Ο πόλεμος ενάντια στη ραγάδα είναι κάτι προσωπικό. Κάτι που καμία γυναίκα δεν ενδιαφέρεται να διαφημίσει παραέξω. Ώσπου, με το που ανακοινώνεις την εγκυμοσύνη στον τρίτο κιόλας μήνα, έρχονται οι ερωτήσεις του τύπου: «Βάζεις τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα κρέμα στην κοιλιά; Πρέπει να το προσέξεις αυτό, γιατί μετά δεν φεύγουν»...

7. Το βαλιτσάκι. Το ξαφνικό ενδιαφέρον βέβαια των άλλων για την ελαστικότητα του δικού σου δέρματος δεν είναι τίποτα μπροστά σε ερωτήσεις όπως: «Το βαλιτσάκι για το μαιευτήριο είναι έτοιμο; Το δωμάτιο του μωρού;». Από την άλλη, έχεις και τους προκατειλημμένους που σε κοιτάνε περίεργα αν έχεις αγοράσει έστω και ένα ολόσωμο για το μωρό. «Εγώ έστειλα να τα πάρουν όλα αφού γέννησα»... Προς τι οι μαύρες σκέψεις τώρα;

8. Θηλασμός και πάλι θηλασμός. Οι συζητήσεις περί θηλασμού μπορεί να είναι ατελείωτες. Από το «εγώ δεν σε θήλασα και μια χαρά βγήκες» της μαμάς, στις νιου έιτζ απόψεις νεότερων γυναικών, που ορκίζονται στον θηλασμό, ρωτώντας με έναν ιδιαίτερο τόνο που ζητάει εμφανώς καταφατική απάντηση: «Εσύ θα θηλάσεις, έτσι;»... Αν πεις «όχι», ακολουθεί μια τεράστια λίστα με τα υπέρ του θηλασμου. Αν πεις «ναι», ακολουθεί μια εξίσου τεράστια λίστα με παραδείγματα κακής διαχείρισης του νεογέννητου στα μαιευτήρια και την αδιαφορία τους για την επιλογή σου.

Προγνώσεις

9. Προγνωστικά. Τα προγνωστικά από άνδρες και γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας είναι και τα πιο διασκεδαστικά. Από το «είναι σίγουρα αγοράκι - είναι μυτερή η κοιλιά σου» στο «θα γεννήσεις σύντομα, το βλέπω στο πρόσωπό σου», κάθε μέρα και κάθε κοινωνική συναναστροφή κρύβει άλλη μία προφητεία.

Το σίγουρο είναι ότι η εγκυμοσύνη μάς φέρνει όλους πιο κοντά. Όλοι θα σου μιλήσουν, όλοι θα σου ακουμπήσουν την κοιλιά, θέλεις - δεν θέλεις. Με καλοσύνη πάντα. Φέρνει καλή τύχη, μου έχουν πει. «Καλή λευτεριά» λοιπόν, «Με έναν πόνο». ΄Η όπως πρόσφατα μου ευχήθηκαν, «Σαν την κότα με το αυγό»...

πηγή...

Haiti: Tragedy - Aϊτή: Τραγωδία

Haiti: The Land of Pain

Aϊτή: Η Γη του Πόνου

Κατάχρηση ανηλίκων σε ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση

Ασελγούσε σε βάρος ανηλίκων

Ένας 67χρονος τυφλός έπεσε στα δίχτυα της Αστυνομίας, καθώς φέρεται να έχει προβεί σε ασελγείς πράξεις σε βάρος ανηλίκων.

Ο 67χρονος συνελήφθη από άνδρες της υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων, κατηγορούμενος για επικίνδυνη σωματική βλάβη, εξύβριση, προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και κατάχρηση ανηλίκου σε ασέλγεια κατ’ εξακολούθηση.

Οι αστυνομικοί είχαν συλλέξει πληροφορίες για τον τυφλό άνδρα, ο οποίος προέβαινε στις πράξεις αυτές, σε παιδιά 11-16 ετών.

Έτσι, έκαναν έρευνα στο ισόγειο που διέμενε στο κέντρο της Αθήνας, όπου και εντόπισαν συνολικά 8 ανηλίκους.

Οι ανήλικοι κατά την προανάκριση αποκάλυψαν ότι ο συλληφθείς τους ανάγκαζε να παρακολουθούν ταινίες ερωτικού περιεχομένου, ενώ παράλληλα, προέβαινε σε ασελγείς πράξεις, δίνοντάς τους χρηματικά ποσά.

Ένας από τους ανήλικους, όμως, κατήγγειλε, το βράδυ της Παρασκευής, ότι ο 67χρονος τον χτύπησε με μια καρέκλα στο στήθος για να τον διώξει από το σπίτι του, ενώ άλλος ανήλικος κατήγγειλε ότι τον εξανάγκασε να προβεί σε ασελγείς πράξεις και τον προέτρεψε μετά να μεταβεί σε κοντινή πλατεία, ώστε να προσκαλέσει και άλλους ανήλικους.

Ο συλληφθείς θα οδηγηθεί σήμερα στον εισαγγελέα.

Σύμφωνα, πάντως, με πληροφορίες ο συγκεκριμένος άνδρας έχει κατηγορηθεί και στο παρελθόν και πάλι για ασέλγεια σε περιοχή της νότιας Ελλάδας.

Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι τα παιδιά τον βοηθούσαν με τις δουλειές του σπιτιού και έδινε κάποια χρήματα σε αυτά και τις οικογένειές τους, ενώ όσον αφορά στο πορνό υλικό, υποστήριξε πως το «κατέβαζαν» τα παιδιά από το διαδίκτυο, χωρίς, ωστόσο, αυτό να εξηγεί την παρουσία των dvd με πορνό περιεχόμενο στην οικία του.

http://www.zougla.gr