Σελίδες

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Tweety: Το Παλεύω Μέχρι Που Παλεύεται Και Όσο Μπορώ!!

Ονομάζεται Μαρία...

Παλεύει στη ζωή της και έχει ανάγκη τις ευχές σας και την αγάπη σας.

Επισκεφθείτε όλοι τα ιστολόγια της και καταθέστε την ευχή σας.
Το πρώτο της blog είναι το mariatweety.blogspot.com  .
Το άλλο της blog είναι το mariatweety85.blogspot.com και είναι πιο προσωπικό. 
Όσοι ενδιαφέρεστε να γνωρίσετε καλύτερα την Μαρία, να της στείλετε e-mail μαζί με τις ευχές σας στη διεύθυνση  mariademetriou@ymail.com

Σας Παρακαλούμε πολύ να επισκεφθείτε όλοι το Μαράκι και να της ευχηθείτε με την καρδιά σας.

Τεράστια η Δύναμη της Ευχής σας


Δημοσιεύουμε ένα γράμμα της στην μητέρα της

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ!! ....μαμά μου,

είδα το φως μέσα από τα δικά σου λαμπερά μάτια όταν με πρώτο είδες...
γνώρισα την στοργή, στην αγκαλιά σου.
πήρα την πρώτη τροφή από το σώμα σου η οποία ήταν η πιο ισχυρή τροφή που μπορούσες να μου δώσεις ..
ένοιωσα το τρυφερό χάδι των χεριών σου!
με κράτησες σφιχτά για να νιώσω σιγουριά έτσι ώστε να μπορέσω να κάνω τα πρώτα μου βήματα.

πως να σε ευχαριστήσω μαμά μου? 
δεν θέλω τα πράγματα να πηγαίνουν άσχημα, θέλω να σε βγάλω ασπροπρόσωπη, θα τα καταφέρω άραγε?? αν όχι, σου ζητώ συγνώμη μαμά μου!!
εσύ φυσικά είσαι ικανοποιημένη από εμένα..
πάντα μου έλεγες λόγια τρυφερά... με έκανες να νιώθω πως ζούσα σε ένα κόσμο φανταστικό, όπου υπάρχουν μόνο νεράιδες...
κρυβόμουν πάνω σου όταν φοβόμουν, κάτι τέτοιο που κάνω κάθε φορά που θα μείνουμε στο νοσοκομείο και θα υποβληθώ είτε σε εγχείρηση, είτε σε μια δύσκολη εξέταση, είτε θα μείνω μέσα γιατί δεν είμαι καλά..
μου έδωσες τα σωστά πολεμοφόδια για να μπορώ να σταθώ στα πόδια μου!!
μου κράταγες το χέρι όταν έγραφα τα πρώτα μου γράμματα.. αν και δεν δυσκολεύτηκες πολύ να με μάθεις, όπως μου είπες..
έκλαιγες κι εσύ μαζί μου όταν πονούσα, το ίδιο κάνεις και τώρα που είναι δύσκολα τα πράγματα!!
έπαιζες μαζί μου τις άδειες ώρες μου…
πως να σ' ευχαριστήσω μαμά μου?
στο προσκεφάλι μου ξαγρυπνούσες όταν αρρώσταινα, όπως κάνεις και τώρα.. μου λες πάντα λέξεις εμπλουτισμένες με βιταμίνες... για να με κάνεις να αισθανθώ καλύτερα..
φάρμακο ήταν/είναι τα δάκρυα σου, δεν μπορώ όμως να σε βλέπω να δακρύζεις, πονάω περισσότερο!!
λιοντάρι γινόσουνα/γίνεσαι όταν με αδικούσαν… και όταν κάποιος προσπαθεί να με εκμεταλλευτεί..
πως να σ' ευχαριστήσω μαμά μου?

μαζί μου αγωνιάς για τον κάθε δύσκολο αγώνα που καλούμε να δώσω.. μαζί για μια ακόμη κερδισμένη μάχη, έστω και αν αυτή η μάχη είναι μικρή και προσωρινή...
φωτίστηκε από χαρά το πρόσωπο σου όταν πήρα το πτυχίο μου… όταν πήρα το βραβείο μου... που μέσα σε όλα τα κατάφερα για άλλη μια φορά!!
σε ευχαριστώ μαμά μου για όλα!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: