Για τον νέο άνθρωπο που άγρια δολοφονήθηκε,
για το παιδάκι του, που θα μεγαλώσει χωρίς πατέρα,
για το αγέννητο χαμομηλάκι του, που ο πατέρας του θα είναι μια ψηφιακή φωτογραφία,
για τον αβάσταχτο πόνο των αγαπημένων του,για όσα καταλαβαίνουμε πίσω από την "ενημέρωση",
για τις άνευ νοήματος (ανόητες) προσεγγίσεις,
για τα σκοτάδια που μπορεί ποτέ να μη διαλυθούν,
για τις υποψίες, τις ίντριγκες, τα κροκοδείλια δάκρυα,
τον διάχυτο φόβο, τη "δήθεν" άνεση πολλών...
για το όλο παρασκηνιακό και προσκηνιακό κλίμα,
για την Αλήθεια που... (άμποτε να λάμψει...)
για το κακό και το άδικο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου