Ζώνη ασφαλείας. Ένα εκπληκτικό video!!

Η ζώνη ασφαλείας είναι ένας μηχανισμός που προστατεύει τους επιβάτες οχημάτων, όταν τα οχήματα αυτά αλλάξουν απότομα ταχύτητα, όπως π.χ. σε σύγκρουση λόγω ατυχήματος.

Οι ζώνες ασφαλείας ελαττώνουν σημαντικά τον κίνδυνο θανάσιμου και σοβαρού τραυματισμού.

περισσότερα...

ευχαριστούμε την PaidikiFwlia που μας το έστειλε 

Ποιος δίνει σημασία σε ένα νέο παιδί που πέθανε μόνο του στους δρόμους της Ομόνοιας;

Το κράτος φυλακίζει αντί να θεραπεύει.

Στον φίλο Κώστα Μπικάκη που έφυγε από την ζωή μετά από νοθευμένη δόση ουσιών στα 26 του χρόνια. Το αφιερώνω στην μνήμη του και ιδιαιτέρως στον άνθρωπο με το Α κεφαλαίο ιερέα Χαράλαμπο Κοπανάκη που έδειξε και έδωσε αγάπη, στήριξη, συμπαράσταση στον Κώστα. Που άνοιξε το σπίτι του και του χάρισε μαζί με την οικογένεια του- με τεράστιο κοινωνικό κόστος- στιγμές στοργής και ανθρώπινης θαλπωρής. 

Εάν είχαμε πολλούς τέτοιους παπάδες τόσο η εκκλησία μας όσο και η κοινωνία μας κατά προέκταση όλα θα ήταν "Αλλιώς" . Τον ευχαριστούμε που υπάρχει. 
Και του στέλνουμε το μήνυμα να συνεχίσει να αγαπά το " περιθώριο" της κοινωνίας 
όπως έπραττε και ο Χριστός μας. 
Μπορεί να χάθηκε μια μάχη αλλά όχι ο πόλεμος. 

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Φίλε Κώστα, δεν θα σου πω πολλά λόγια τα οποία άλλωστε δεν αγαπούσες μια και δεν είχες συνηθίσει να ακούς στην σιωπή της μοναξιάς των ανθρώπινων συναισθημάτων. Στην παγερή σιωπή της κοινωνικής απομόνωσης και περιθωριοποίησης. Άλλωστε ο κόσμος αυτός έχει μάθει να λέει πολλά για να κατηγορήσει, να διαπομπεύσει, να συκοφαντήσει και να παραπλανήσει. Την γλώσσα και την μιλιά της αγάπης, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας λίγοι έως ελάχιστοι την γνωρίζουν, παρόλο που ο Χριστός μας είπε ότι ο κόσμος θα σας αναγνωρίζει ως μαθητές μου, εάν ανάμεσα σας υπάρχει αγάπη.

Λίγα λοιπόν λόγια διάλεξα να σου πω. Να κάνουμε την τελευταία μας κουβέντα. Μην φοβάσαι δεν θα μας ακούσουνε. Δεν είναι πολλοί εδώ. Μεταξύ μας είμαστε. Ποιος άλλωστε δίνει σημασία σε ένα νέο παιδί που πέθανε μόνο του στους δρόμους της Ομόνοιας. Έτσι απευθύνομαι μονάχα σε εσένα γιατί είμαι απόλυτα σίγουρος ότι με ακούς μέσα από την νέα πραγματικότητα ύπαρξης που έχεις ήδη εισέλθει.
Δύο πράγματα θέλω να σου πω και ύστερα να σωπάσω πάνω στην οδύνη της μορφής σου. Ταλαιπωρημένη, ματωμένη, σταυρωμένη.

Πρώτον να προσευχηθώ για σένα και να σου που το προσωρινό αντίο. Και δεύτερον να σου ζητήσουμε μια συγνώμη γιατί τελικά δεν καταφέραμε να σε κρατήσουμε στην ζωή. Να διαρρήξουμε τον μελαγχολικό μανδύα και ιστό που σε είχε καταστήσει δέσμιο της απαισιοδοξίας και της αρνητικότητας απέναντι στην ζωή η οποία για πολλούς λόγους δεν μπορούσε να σου δώσει χαρά και νόημα. Δεν είναι εύκολο το έργο αυτό. Δεν τα καταφέραμε και σου ζητάμε συγνώμη. Δεν ήταν εύκολο να μάθεις την γλώσσα της αγάπης της οποίας το αλφάβητο δεν γνώρισες ποτέ. Συχνά μας έλεγες ότι δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει αγάπη, θαλπωρή, οικογένεια, συντροφικότητα. Επόμενο ήταν φίλε γιατί ποτέ δεν τα γνώρισες.

Δεν είμαστε βλέπεις όλοι ίδιοι. Δεν αντιμετωπίζουμε όλοι τις συνθήκες της ζωής με τον ίδιο τρόπο. Είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας οι άνθρωποι γι αυτό και αντιδρούμε διαφορετικά στα ίδια γεγονότα. Εσύ δεν άντεξες την βαρβαρότητα της ζωής. Δεν είμαστε εμείς καλύτεροι από σένα, απλά διαφορετικοί είμαστε και προς το παρόν αντέχουμε.

Τέλος θα θέλαμε να σου πούμε με κάθε μορφή ειλικρίνειας και με όση δύναμη έχει τούτη την ώρα η πενθούσα μας καρδιά ότι δεν φταις εσύ.
Ότι δεν είσαι ένοχος, όπως τόσο χρόνια άκουγες στις αίθουσες των δικαστηρίων, όπου το ανάλγητο κράτος δίχως ίχνος ανθρωπισμού και ντροπής, σε έσερνε από τα πολύ μικρά σου χρόνια. Όχι δεν είσαι ένοχος. Είσαι αθώος. Και αυτό ήρθαμε να στο βροντοφωνάξουμε να το ακούσεις.
Ένοχοι είναι όλοι εκείνοι που θα έπρεπε να σε αγαπήσουν και δεν τον έκαναν. Εκείνοι που έπρεπε να σε αγκαλιάσουν στα πρώιμα σου χρόνια και «ξέχασαν» το πράξουν.

Εδώ στην θέση την δική μου σήμερα και σε κάθε κηδεία από τα εκατοντάδες νέα παιδιά που φεύγουν κάθε χρόνο από την ζωή θύματα των ουσιών, έπρεπε να είναι όλοι εκείνοι που με τον ένα ή άλλο τρόπο σου άρπαξαν την ζωή μέσα από τα χέρια. Σου έκοψαν το δικαίωμα στην ελπίδα και το όνειρο.

Συγγνώμη έπρεπε να έρθουν να σου πουν - και όμως δεν είναι εδώ- οι δικαστές που σε δίκαζαν και σε έστελναν κάθε τόσο στην κόλαση των φυλακών, ενώ ήσουν παιδί ακόμα, ενώ χρειαζόσουν θεραπεία. Εκείνοι οι αστυνομικοί – όχι όλοι υπήρξαν και εξαιρέσεις- που δεκάδες φορές σε χλεύασαν, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι – όχι όλοι υπήρξαν και εξαιρέσεις- που ποτέ δεν σε είδαν ως άνθρωπο, η εκκλησία με την ανεπαρκής και πολλές φορές παντελώς απούσα ποιμαντική της μέριμνα.

Μα κυρίως και πάνω από όλους οι υπουργοί δικαιοσύνης και δημοσίας τάξεως, που φυλακίζουν και εξοντώνουν ψυχολογικά και σωματικά παιδιά άρρωστα σαν και εσένα, τα εκατοντάδες που αυτή την στιγμή είναι στις φυλακές και υποφέρουν αντί να είναι σε θεραπευτήρια και να επουλώνουν τις ψυχικές και σωματικές πληγές τους.
Γιατί όλα αυτά τα παιδιά δεν είναι εγκληματίες αλλά άρρωστοι άνθρωποι που χρειάζονται αγάπη, αποδοχή, στήριξη, ενίσχυση και κυρίως σωματική και ψυχολογική ενίσχυση. Είναι τρελό και συγχρόνως επικίνδυνα υποκριτικό οι έμποροι του θανάτου να κυκλοφορούν ελεύθεροι και μάλιστα κρυμμένοι στην μεγαλοαστική νεοπλουτίστικη κοινωνική ζωή και οι χρήστες που είναι τα θύματα τους, η καθημερινή λεία τους, να πεθαίνουν στις φυλακές.

Αντί να θεραπεύει, το κράτος φυλακίζει με αδιαφορία, μίσος και εκδικητικότητα.
Αντί μιας ανθρώπινης αγκαλιάς, σιδεριές και χειροπέδες κυκλώνουν τα σώματα των χρηστών, λουκέτα που κάνουν τον ίδιο ήχο με τους εφιάλτες των στοιχειωμένων παιδικών τους ονείρων κλειδαμπαρώνουν την ζωή τους. Οι φυλακές δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αδυναμία και η ανικανότητα μιας κοινωνίας να αγαπήσει και να θεραπεύσει τα μέλη της. Είναι το σύμβολο της υποκρισίας της. Του εσωτερικού της οχετού.

Καλό ταξίδι φίλε Κώστα και εύχομαι ο Χριστός που και αυτή την Μ. Εβδομάδα θα βιώσει την απόρριψη, την προδοσία και τέλος τον Σταυρό του μίσους από ένα κόσμο που ποτέ δεν κατάλαβε ποιος στην πραγματικότητα ήταν, από σήμερα να συντροφεύει στην νέα σου ζωή, μακριά από τον εφιάλτη και την κόλαση της κοινωνίας που φτιάξαμε όλοι εμείς.
Καλή Αντάμωση. 

από π. Λίβυος

Οι γιατροί της Θεσσαλονίκης κοντά στα παιδιά της Τανζανίας

Στην Τανζανία, εκεί όπου ακόμη και ένα ευρώ μπορεί να πιάσει τόπο, στρέφουν το βλέμμα τους οι γιατροί της Θεσσαλονίκης. 

Στην εκδήλωση, που διοργάνωσαν χθες βράδυ (24 Μαρτίου) στο Κέντρο Ιστορίας του Δήμου Θεσσαλονίκης, με κεντρικό ομιλητή τον Μητροπολίτη Τανζανίας, κ. Δημήτριο, γιατροί της πόλης ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να συνδράμουν με τις δικές τους δυνάμεις το έργο της Ελληνορθόδοξης Ιεραποστολής του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας στην αφρικανική χώρα. 

Εκεί, όπου καθημερινά 3.000 παιδιά χάνουν τη ζωή τους, από ασθένειες αδιανόητες για τον «πολιτισμένο» κόσμο. 

Στην Τανζανία της Ανατολικής Αφρικής, με σαράντα εκατομμύρια κατοίκους, θερίζουν ζωές η έλλειψη καθαρού πόσιμου νερού, η ελονοσία, η ασιτία, η αβιταμίνωση, το AIDS.

Κάλεσμα προς τους φιλόπτωχους και ανθρωπιστές της πόλης, να γνωρίσουν και να συνδράμουν το αξιόλογο έργο, που αναπτύσσει από το 2005 ο καταγόμενος από το Σοχό Μητροπολίτης Τανζανίας, απηύθυνε η χειρουργός Ελευθερία Παρθενοπούλου, πρώην πρόεδρος της οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου».

«Πολλά τα προβλήματα και στον τόπο μας, πολλές οι ανάγκες μας, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με τη φτώχεια και τις ανάγκες της ταλαίπωρης αυτής χώρας», τόνισε η κα Παρθενοπούλου. «Πάντα περισσεύει λίγη αγάπη, πάντα περισσεύει κάποιο ευρώ, που αυτές τις άγιες ημέρες του Πάσχα θα χαρίσει όχι μόνο χαμόγελα, αλλά ζωή στα πεινασμένα παιδιά της Τανζανίας, στα παιδιά του πατέρα Δημητρίου. Δεν είναι παιδιά ενός κατώτερου Θεού, είναι όλα παιδιά μας».

Συγκινητική και η κατάθεση του καθηγητή του ΑΠΘ, Βασίλη Καραμπατάκη, από τους βασικούς υποστηριχτές της Ιεραποστολής, ο οποίος πρώτος βρέθηκε στο πλευρό του Μητροπολίτη, από το 2005, και έστησε την πρώτη κλινική. 

Ο απολογισμός του έργου της Ιεραποστολής μιλά από μόνος του: πάνω από 50 γεωτρήσεις και πηγάδια σε 14 χωριά, τρεις κλινικές, ένα νηπιαγωγείο κι ένα ορφανοτροφείο (ενώ κτίζονται άλλα δύο), τρία δημοτικά σχολεία κι ένα γυμνάσιο, οικίες για πολυτέκνους, είναι μερικά μόνο από τα θεάρεστα έργα. 

Ο Μητροπολίτης και ορθόδοξοι ιεραπόστολοι επισκέπτονται το "Ocean Cancer Hospital", το μοναδικό αντικαρκινικό (...μόνο κατ΄ όνομα) νοσοκομείο στη χώρα και καλύπτουν δαπάνες για χημειοθεραπείες, ακτινοβολίες και φάρμακα.

Όπως τόνισε ο Μητροπολίτης Δημήτριος, η βοήθεια παρέχεται σ' όλους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, φυλής και εθνικότητας.

Σε όλα τα τα παραπάνω προστίθενται ένα πρόγραμμα σε σχολείο με 400 παιδιά, εκ των οποίων τα 70 είναι φορείς του AIDS, άλλο ένα για λεπρούς, αλλά και η κυκλοφορία, σε χιλιάδες αντίτυπα, ενός φυλλαδίου, στα σουαχίλι, με πληροφορίες για προληπτική ιατρική και κανόνες υγιεινής. 

Καθημερινά οργανώνονται συσσίτια, ενώ εξασφαλίζονται γάλα και βιταμινούχα μπισκότα για εκατοντάδες παιδιά. Οικοδομήθηκαν και 14 ιεροί ναοί από προσφορές πιστών, καθώς αυξήθηκαν οι ανάγκες για εκκλησιασμό.

Στην εκδήλωση προβλήθηκε απόσπασμα εκπομπής για την Τανζανία της δημοσιογράφου της ΕΤ-3 Χρύσα Σάμου, η οποία συντόνισε την παρουσίαση, ενώ παραβρέθηκαν οι Δήμαρχοι Πυλαίας και Σοχού, κ.κ. Βασίλης Καρτάλης και Θεοφάνης Παπάς και πλήθος κόσμου.

Αναρτήθηκε από ΕΠΙΚΑΙΡΟS ΤΥΠΟS

Έναρξη δημόσιου διαλόγου για το παιδί Θεσμικό δίχτυ προστασίας για ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (και των μεταναστών και των προσφύγων) της Ελλάδας.

Στην Ελλάδα, όπως αναφέρουν τα σχετικά στοιχεία εργάζονται 100.000 - 150.000 παιδιά κάτω των 18 ετών, 

28.000 παιδιά κάθε χρόνο πέφτουν θύματα βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ ένα στα τέσσερα παιδιά που μεταφέρονται στα νοσοκομεία κακοποιημένα είναι κάτω των πέντε ετών. 

Ένα 8% των παιδιών μένουν ανάπηρα, 

ενώ το 50% των κακοποιημένων ανηλίκων δεν καταφέρνει να ανακάμψει ψυχολογικά ούτε στην ενήλικη ζωή του. 

29 Μαρτίου 2010

Με τη συμμετοχή 35 αρμοδίων δημοσίων και ιδιωτικών φορέων και τεσσάρων υπουργείων (Υγείας, Εργασίας, Προστασίας του Πολίτη και Δικαιοσύνης) άρχισε σήμερα το μεσημέρι στο Ζάππειο Μέγαρο, η συνάντηση εργασίας των φορέων και υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας και αλληλεγγύης για το παιδί, την οποία διοργάνωσε το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Πρόκειται για μια πρώτη συνάντηση, όπως τόνισε ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γιώργος Κατριβάνος, που συνιστά τα εγκαίνια μιας νέας διαδικασίας διαλόγου, ώστε να δημιουργηθεί ένα θεσμικό δίχτυ προστασίας για όλα τα παιδιά της Ελλάδας.
Η πρωτοβουλία βασίζεται σε μια μελέτη που εκπόνησε το Χαμόγελο του Παιδιού -με συγχρηματοδότηση κατά 80% της Ευρωπαϊκής Ενωσης και 20% του ελληνικού κράτους για την κατάρτιση ενός σχεδίου δράσης για την οριζόντια δικτύωση και το συντονισμό υπηρεσιών και φορέων κοινωνικής αλληλεγγύης προς το παιδί.
Συνέργεια, συνεργασία, κοινή προσπάθεια και πρωτοβουλία, είναι όπως τόνισε η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, στο χαιρετισμό που απηύθυνε στη συνάντηση τα κλειδιά για μια πιο δυναμική στρατηγική της κυβέρνησης, η οποία θα βελτιώσει την υπάρχουσα κατάσταση.
Η ίδια χαρακτήρισε τη μελέτη ως μια θαυμάσια δουλειά, η οποία θα βοηθήσει όλους και συνεχάρη τους εκπροσώπους της Κοινωνίας των Πολιτών ως ένα δυναμικό παράγοντα, που έρχεται να συμπληρώσει και να καλύψει κενά και αδυναμίες του κράτους.
Θα είμαστε δίπλα σας και θα το δείξουμε περισσότερο το επόμενο διάστημα, τόνισε η κ. Ξενογιαννακοπούλου, εξηγώντας ότι η οικονομική κρίση προτάσσει περισσότερο τα προβλήματα που σχετίζονται με τα παιδιά, όλα τα παιδιά και των μεταναστών και των προσφύγων.
Η σημερινή συνάντηση, τόνισε η υφυπουργός Υγείας Φώφη Γεννηματά αποτελεί την αφετηρία σε μια προσπάθεια που έχει ως στόχο για μας: το συντονισμό όλων των υπηρεσιών και όλων των φορέων που ασχολούνται με το παιδί, την εξαγωγή συμπερασμάτων που θα κινήσουν διαδικασίες υποβολής συγκεκριμένων προτάσεων και δεσμευτικών πολιτικών μέσα σε ένα τρίμηνο και τον εντοπισμό προβλημάτων γύρω από ζητήματα κοινωνικής προστασίας και τις παροχές προς τα παιδιά, με στόχο την επίλυσή τους.
Η επιτυχία της σημερινής εκδήλωσης πρόσθεσε η ίδια, θα κριθεί από το πόσο θα είμαστε έτοιμοι σε λίγο καιρό να κάνουμε πράξη τα οράματα και τις προσδοκίες μας.
Το υπουργείο Υγείας θέτει ως στόχο την αναβάθμιση του εθνικού κέντρου κοινωνικής αλληλεγγύης σε επιχειρησιακό κέντρο, ανακοίνωσε η ίδια για όλα τα ζητήματα που αφορούν την πρόνοια. Ειδικά για το παιδί μπορεί να συντονίσει όλους τους κρατικούς φορείς και τις ΜΚΟ, το δίκτυο των παιδοπόλεων, των κέντρων φιλοξενίας και στήριξης. Με ένα τηλεφώνημα σε ένα τετραψήφιο αριθμό θα μπορούμε να δώσουμε άμεση βοήθεια, πληροφορίες για κενές θέσεις, πού και ποιοι μπορούν να βοηθήσουν, πρόσθεσε η ίδια.
Προηγουμένως, η υφυπουργός είχε δώσει μια εικόνα της χώρας μας, ως προς τα βασικά προβλήματα που αφορούν τα παιδιά. 

Στην Ελλάδα, επί παραδείγματι, όπως αναφέρουν τα σχετικά στοιχεία εργάζονται 100.000 - 150.000 παιδιά κάτω των 18 ετών, 28.000 παιδιά κάθε χρόνο πέφτουν θύματα βίας ή σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ ένα στα τέσσερα παιδιά που μεταφέρονται στα νοσοκομεία κακοποιημένα είναι κάτω των πέντε ετών. Ενα 8% των παιδιών μένουν ανάπηρα, ενώ το 50% των κακοποιημένων ανηλίκων δεν καταφέρνει να ανακάμψει ψυχολογικά ούτε στην ενήλικη ζωή του. 

Έθνος

Οι κρατούμενες ζητούν βιβλία

Το Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελαιώνα Θηβών θα σας ήταν ευγνώμον, αν μας προτιμούσατε στο χάρισμα των βιβλίων σας.

Έχουμε δανειστικές βιβλιοθήκες σε κάθε πτέρυγα με πολύ μεγάλη χρήση από τις Γυναίκες κρατούμενες και κάθε φορά τρομάζουμε να βρούμε πόρους, για να αγοράσουμε καινούρια.

Έτσι στηριζόμαστε κυρίως σε δωρεές φίλων και  γνωστών.  

Mόνο που δε μπορούμε να έρθουμε να τα παραλάβουμε.

Αv θελήσετε να μας προτιμήσετε και μπορείτε να μας τα στείλετε, η διεύθυνσή μας είναι η παρακάτω.

Κατάστηματα κράτησης Γυναικών          

Ελαιώνα  Θηβών                

Eλαιώνας Θήβας  

T.K 32 000. ☺

email από: stelios moshos

Μεγάλη Τρίτη σήμερα...

Ομιλία του Αγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου  εἰς τὸν φαρισαῖον καὶ εἰς τὴν πόρνην.

«Καὶ ἰδοὺ, γυνὴ ἐν τῇ πόλει, ἥτις ἦν ἁμαρτωλὸς, ἐπιγνοῦσα, ὅτι ἀνάκειται εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ φαρισαίου, λαβοῦσα ἀλάβαστρον μύρου πολυτίμου, καὶ στᾶσα ὀπίσω αὐτοῦ, ἤρξατο τοῖς δάκρυσιν βρέχειν αὐτοῦ τοὺς πόδας, καὶ ταῖς θριξὶν τῆς κεφαλῆς αὐτῆς ἐξέμασσεν, καὶ κατεφίλει τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ ἤλειφεν τῷ μύρῳ»

Κατά Λουκά, 7, 37-38 

 

Αυτό το γεγονός η ποιήτρια Κασσιανή το έκαμε ένα από τα ωραιότερα και δημοφιλέστερα τροπάρια της Εκκλησίας μας.

 .

Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή,

τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν,

ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει.

Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας,

ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας.

Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων,

ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ

κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας,

ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει.

Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας,

ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις

ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν,

κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη.

Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους

τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου;

Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος.

Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες,

σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα

και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου

κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη και δίχως φεγγάρι, 

η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας.

Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων,

εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας.

Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου,

εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης.

Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου,

και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου

αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό,

τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε.

Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο,

ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου;

Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος.

Η Κασσιανή, ο Παλαμάς και τα Τάλαντα

Αγάλματα που περιμένουν ένα... άγγιγμα, ένα χάδι...

«Μου έκανε εντύπωση που μας έκλεισαν τα μάτια και κατάλαβα πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι τυφλοί», μας είπε η μικρή Μαρία. 

---

Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλους, ο Δίας του Αρτεμισίου στέκουν προσμένοντας το ψηλάφημα των επισκεπτών

«Παρακαλώ, μην αγγίζετε» υπενθυμίζουν διαρκώς στους μικρούς κυρίως επισκέπτες ξεναγοί και ταμπέλες στα μουσεία, σε μια προσπάθεια να προστατέψουν τα εκθέματα, με τίμημα, ωστόσο, να κάνουν πολλές φορές το μουσείο απρόσιτο ή βαρετό στα παιδιά. 

Και, όμως, υπάρχει ένα μουσείο που το άγγιγμα όχι μόνο δεν απαγορεύεται, αλλά... επιβάλλεται. «Ψηλαφίστε τη στήλη», «Στρίψτε το κεφάλι του κούρου για να δείτε τα προσεγμένα του μαλλιά», «Αγγίξτε το άγαλμα και τις πτυχές του ρούχου του», παροτρύνει η ξεναγός και τα παιδιά ανταποκρίνονται με προθυμία.

Στο Μουσείο Αφής οι κανόνες δεν είναι αυστηροί. Δεν υπάρχουν βιτρίνες και τα εκθέματα στέκουν εκεί προσμένοντας το «χάδι». Σε αντάλλαγμα ταξιδεύουν τον επισκέπτη πίσω στον χρόνο.

Η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλους, ο Ηνίοχος των Δελφών, ο Δίας του Αρτεμισίου, ο Κούρος της Βολομάνδρας, το Παιδί του Κριτία, «σμιλεμένα» σε... γύψο, ακριβή αντίγραφα των μαρμάρινων ή χάλκινων πρωτοτύπων είναι μόνο μερικά από τα αγάλματα που φιλοξενούνται στο Μουσείο Αφής.

Μια πλούσια συλλογή από αγάλματα σε φυσικό μέγεθος, ανάγλυφα, προτομές, μακέτες αρχαίων θεάτρων και ιερών, αγγεία, επιτύμβιες στήλες, γλυπτά και χρηστικά αντικείμενα όλων των περιόδων της αρχαίας ελληνικής τέχνης αφήνονται στα... χέρια του επισκέπτη.

Εκτός από την αξιόλογη αρχαιοελληνική συλλογή, το μουσείο διαθέτει αίθουσες βυζαντινής συλλογής και ολυμπιακής παιδείας.

Ανάλογα μουσεία υπάρχουν ακόμη μόνο 4-5 στον κόσμο. Το Μουσείο Αφής ιδρύθηκε πριν από 26 χρόνια από τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος και απευθύνεται σε τυφλούς ή σε άτομα με σοβαρά προβλήματα όρασης από τη χώρα μας και το εξωτερικό, προκειμένου να μπορέσουν να αντιληφθούν με την αφή το μεγαλείο, τον πλούτο και την αισθητική τελειότητα των θησαυρών της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Το μουσείο, ωστόσο, απευθύνεται και στα παιδιά, σε μια προσπάθεια να ευαισθητοποιηθούν και να κατανοήσουν τα προβλήματα των τυφλών και γενικότερα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. 

Καθημερινά το μουσείο δέχεται επισκέψεις από μαθητές δημοτικών σχολείων και με τη χρήση μάσκας μπαίνουν στο... «πετσί» των τυφλών.

Το 1988
Βραβείο από την Ευρώπη

Το Μουσείο Αφής στεγάζεται σε ένα παλιό διώροφο νεοκλασικό κτίριο στον χώρο του Φάρου Τυφλών της Ελλάδος, δωρεά Εμπειρίκου και το 1999 με τον καταστροφικό σεισμό της Πάρνηθας υπέστη σοβαρές ζημιές, με αποτέλεσμα να ανασταλεί η λειτουργία του. 

Η αποκατάστασή του ολοκληρώθηκε το 2004 και τα εγκαίνια του ανακαινισμένου κτιρίου πραγματοποιήθηκαν παρουσία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλου.

Το Μουσείο Αφής, το 1988, ξεχώρισε ανάμεσα σε 70 άλλα ευρωπαϊκά μουσεία και έλαβε τον «Έπαινο του Ευρωπαϊκού Μουσείου της Χρονιάς», ενώ το 2004 απέσπασε από την Ελληνική Ομοσπονδία Σωματείων Φίλων των Μουσείων «βραβείο για την υλοποίηση προγραμμάτων προσβασιμότητας» ανάμεσα σε 12 φορείς και άλλα μουσεία.

Τα πρωτότυπα εκθέματα εντοπίζονται σε διάφορα μουσεία, όπως στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, των Δελφών, της Ολυμπίας, του Ηρακλείου.

Τα παιδιά ενθουσιάζονται
Μεγάλη η ανταπόκριση από τα σχολεία

«Η ανταπόκριση από τα σχολεία είναι μεγάλη. Δεν μας ενδιαφέρει να διδάξουμε στα παιδιά αρχαιολογία. Γι’ αυτό μπορούν να πάνε στα άλλα μουσεία και να δουν τα πρωτότυπα. 

Σκοπός μας είναι να τα ευαισθητοποιήσουμε κοινωνικά. Φορούν τη μάσκα και αντιλαμβάνονται πως βλέπει με την αφή ένας τυφλός. Επιπλέον, τους μαθαίνουμε πώς να συνοδεύσουν σωστά έναν τυφλό, αν τους ζητήσει βοήθεια», τονίζει στο «Εθνος» η ξεναγός του μουσείου Αργυρώ Καραβίνου.

Με τις καλύτερες εντυπώσεις έφυγαν οι μαθητές της Ε’ τάξης του 1ου Δημοτικού Καλυβίων, που επισκέφτηκαν το μουσείο. «Ήταν πολύ ωραία», φώναξε αυθόρμητα κάποιο από τα παιδιά, όταν ρωτήθηκαν από την ξεναγό πώς τα πέρασαν. «Μου έκανε εντύπωση που μας έκλεισαν τα μάτια και κατάλαβα πόσο διαφορετικά αντιλαμβάνονται τα πράγματα οι τυφλοί», μας είπε η μικρή Μαρία. «Είναι ένα διαφορετικό μουσείο, γιατί μας άφησαν να αγγίζουμε και τα αρχαία δεν είναι κλεισμένα σε βιτρίνες», τόνισε η Βασιλική.

Το Μουσείο Αφής βρίσκεται στη διεύθυνση Αθηνάς 17 και Δοϊράνης 198 (τέρμα Λ. Συγγρού) στην Καλλιθέα και δέχεται καθημερινά επισκέψεις σχολείων κατόπιν ραντεβού. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να καλέσουν για πληροφορίες στο τηλέφωνο 210-9415222.

Ρούλα Γιακοπούλου

H αθωότητα των παιδιών και η απανθρωπιά των μεγάλων

Με ιδιαίτερη συγκίνηση και προβληματισμό διάβαζα για την σκληρή μάχη που έδινε ένα μικρό παιδί προκειμένου να κρατηθεί στη ζωή. 

Ο άνισος αγώνας με τον καρκίνο δεν έκαμψε το θάρρος, τη θέληση του να ζήσει. Αντιθέτως με αισιοδοξία και σθένος μεγάλου ανθρώπου αντιμετώπιζε την σκληρή πραγματικότητα, ώσπου έκλεισαν τα ματάκια του.

Ένα μικρό παιδί αντιστέκεται και αντλεί δύναμη από την καθαρή, αγνή ψυχούλα του. Παλεύει να ζήσει, να χαρεί τον κόσμο. Αγνοεί ότι όλοι εμείς, οι μεγαλύτεροι του, βρισκόμαστε σε μια ακατάπαυτη διαμάχη για την επιβίωση, όπου η κακοβουλία, η ραδιουργία, η δολοπλοκία και ο ανταγωνισμός έχουν κατεδαφίσει αρχές, αξίες και ιδανικά. Τα αθώα παιδικά χαμόγελα, η ζωντάνια και οι χαρούμενες φωνές των μικρών, φαίνεται να μη συγκινούν ιδιαίτερα όλους αυτούς τους «μεγάλους» που ρυθμίζουν και αποφασίζουν για τις τύχες της ανθρωπότητας χωρίς συνάμα να μεριμνούν για όλα τα παιδιά του κόσμου, που αποτελούν το μέλλον του.
Με ανησυχητικούς ρυθμούς, τα τελευταία χρόνια, αυξάνεται παγκοσμίως ο αριθμός των παιδιών που χάνουν τη ζωή τους από ασιτία. Η παιδεραστία και η κακοποίηση των παιδιών κατέχει σταθερή θέση στην επικαιρότητα. Οι απαγωγές και εξαφανίσεις μικρών αγγελουδιών ταράσσουν την ομαλότητα ακόμη και των ήσυχων τοπικών κοινωνιών. Στη λωρίδα της Γάζας, στο Ιράκ, στο Αφγανιστάν και όπου υπάρχουν εμπόλεμες ζώνες, ένας μεγάλος αριθμός από τα θύματα του άμαχου πληθυσμού είναι αθώα, μικρά παιδιά που θυσιάζονται άδικα στο βωμό συμφερόντων των παρανοϊκών πλανηταρχών και λοιπών αρχόντων του πλανήτη.
Όταν πάλι κάποιοι άλλοι άρχοντες διαπληκτίζονται διαρκώς και αδυνατούν να συνάψουν μια συμφωνία ακόμη και για τη διανομή νερού, ποια μπορεί να είναι η πρόνοια, η φροντίδα τους για το παρόν και το μέλλον των νέων μας;
Ποιος θα απολογηθεί στα παιδιά που νοσούν καθημερινά από ασθένειες που προέρχονται από την ατμοσφαιρική ρύπανση, από τα χημικά και πυρηνικά οπλοστάσια, από την ραδιενέργεια και από το φαινόμενο του θερμοκηπίου;
Ποια είναι τα διδάγματα με τα οποία καλούμαστε να γαλουχήσουμε τα βλαστάρια μας μέσα στην κοινωνία της διαφθοράς, της αναξιοπιστίας και της εγκληματικότητας και πως θα μπορέσουμε να τους μεταδώσουμε τα ιδανικά με τα οποία μας προίκισαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες, οι πατεράδες και οι μανάδες μας;
Εάν δεν θεραπευτεί το άρρωστο μυαλό των «μεγαλοκαρχαριών» της υφηλίου, πως θα αποκατασταθεί η παγκόσμια οικονομική, κοινωνική και πολιτική ισορροπία από την οποία εξαρτάται η ζωή των παιδιών;
Εάν δεν σεβόμαστε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας, γιατί να περιμένουμε την τιμή και το σεβασμό από τα παιδιά μας. Ότι σπέρνουμε, θα θερίσουμε.
Εάν αγαπούμε τα παιδιά και νοιαζόμαστε για το μέλλον τους οφείλουμε με τον τρόπο μας να δράσουμε άμεσα, υψώνοντας το ανάστημα μας, όσο είναι εφικτό, καταδικάζοντας τα τερατουργήματα που συντελούνται και έχουν τον αντίκτυπο τους στις αγνές ψυχές των παιδιών. Η συνδρομή σε ανθρωπιστικούς, κοινωφελείς οργανισμούς, όπως για παράδειγμα το Χαμόγελο του Παιδιού, η ανάληψη εθελοντικής πρωτοβουλίας και η παροχή οποιασδήποτε βοήθειας χρειάζονται τα παιδιά του πλανήτη, κρίνεται απαραίτητη από όλους μας.
Μας περιμένει ένας δύσκολος και σκληρός αγώνας και πρέπει να παλέψουμε για να βγούμε νικητές και να πετύχουμε κάτι πολύ ουσιαστικό. Να παραμείνουμε άνθρωποι.
Γ.Τ.
anemomilos

Ενα SMS για το Ελληνικό Νοσοκομείο των Γιατρών του Κόσμου στην Αιτή

Έχουμε ακόμη μόλις 1 εβδομάδα. Βοηθήστε μας να Συνεχίσουμε. Προωθήστε το μήνυμα σε όσους περισσότερους μπορείτε...

Αλλά και στείλτε και το δικό σας SMS Χάρη στη δική σας και μόνο βοήθεια, ένα Ελληνικό Νοσοκομείο γεννήθηκε στα συντρίμμια της Αϊτής. 

Τώρα που οι προβολείς της δημοσιότητας σβήνουν και αφήνουν τους κατοίκους της Αϊτής στο σκοτάδι, στην απόγνωση και τις πληγές τους, οι Έλληνες ΓΙΑΤΡΟΙ του ΚΟΣΜΟΥ παραμένουν για τους επιζήσαντες και τους τραυματισμένους.  

Παραμένουμε και όλοι εμείς στηρίζοντας το Νοσοκομείο των Ελλήνων ΓΙΑΤΡΩΝ του ΚΟΣΜΟΥ. 

Στέλνουμε από 28 Μαρτίου μέχρι 4 Απριλίου 1 μήνυμα που κοστίζει 1 ευρώ στο 19454 γράφοντας τη λέξη ΑΙΤΗ.

www.mdmgreece.gr

Ενα SMS για το Ελληνικό Νοσοκομείο των Γιατρών του Κόσμου στην Αιτή

"Τα παιδιά της Λέρου" ξανασταυρώνονται;

"Η ανάσταση των παιδιών της Λέρου" έγραφε η εφημερίδα "Τα Νέα" την Κυριακή του Πάσχα του 2001. Σήμερα, λίγο πριν από το Πάσχα του 2010, μαθαίνουμε ότι το Κοινοτικό Σπίτι "Η ΘΕΤΙΣ" είναι στα "αζήτητα" του Υπουργείου Υγείας και το μέλλον για τα "παιδιά της Λέρου" είναι άγνωστο!

Την περασμένη εβδομάδα, η Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου (Ε.Ψ.Υ.Π.Ε.), φορέας του Κοινοτικού Σπιτιού "Η ΘΕΤΙΣ", απέστειλε στο Υπουργείο Υγείας αίτηση διακοπής λειτουργίας των μονάδων της, λόγω της συνεχιζόμενης υποχρηματοδότησής τους.

H ηγεσία του Υπουργείου Υγείας θα πρέπει "να αποφασίσει για την τύχη των μονάδων:
Κοινοτικό Σπίτι "Η ΘΕΤΙΣ",
Κοινοτικό Σπίτι "ΑΡΙΑΔΝΗ",
Πρότυπη Οικία "ΟΔΥΣΣΕΑΣ",
Προστατευμένο Διαμέρισμα
Ξενώνας Εφήβων "ΙΡΙΣ" και
Ξενώνας φροντίδας παιδιών ψυχικά πασχόντων γονέων "ΜΕΑΙΑ"

http://psi-action.blogspot.com/2010/03/blog-post_25.html

Τί είναι ο Φθόνος;

Σύμφωνα με την ορολογία στο λεξικό, είναι:

ΦΘΟΝΟΣ ¨Το έντονο αίσθημα δυσαρέσκειας για την υπεροχή, τα αγαθά, ή την ευτυχία του άλλου.

H ζήλια που συνοδεύεται από κακία και μίσος.

Ζήλια- φθόνος - ζηλοφθονία - ζηλοτυπία. Η λέξη ΖΗΛΙΑ δηλώνει είτε την επιθυμία που γεννάται σε κάποιον να αποκτήσει κάτι καλύτερο ή πλεονεκτικότερο που διαθέτει ένας άλλος είτε το δυσάρεστο συναίσθημα που νοιώθει κανείς απέναντι σε κάποιον που υπερέχει. Το ΦΘΟΝΟΣ είναι κακόσημη λέξη. Δηλώνει το μίσος που γεννάται στην ψυχή κάποιου για τα πλεονεκτήματα ή τα αγαθά που έχει κάποιος άλλος.

Ο Μέγας Βασίλειος για τον φθόνο μας λέγει: Όπως ακριβώς η σκουριά το σίδηρο, έτσι ο φθόνος καταστρέφει την ψυχή που την έχει αυτήν... 

Ο βασιλεύς της Σπάρτης Άγις που συκοφαντείτο από τους συγγενείς του παρακινήθηκε από τους αυλικούς του να τους τιμωρήσει. Εκείνος όμως δεν συμφώνησε μαζί τους, αλλά απήντησε με ηρεμία: «Τους λυπούμαι κατάκαρδα. Ο φθόνος είναι η χειρότερη μορφή αυτοτιμωρίας. Τιμωρούνται μόνοι τους. Πρώτον από το πάθος των και δεύτερον από τις δικές μου αρετές. Αυτή η τιμωρία τους αρκεί». Το πάθος του φθόνου αποτελεί μία αδιάκοπη κόλαση και μια συνεχή τιμωρία στον φθονερό.

Αφορμή: Eleni Zavrou
Πηγή: Άγιον Ορος Το Περιβόλι της Παναγίας

Φταίω κι εγώ γιέ μου...

Απαντήσεις πατέρα στα ερωτήματα του γιού του...

ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΓΩ γιέ μου...Φταίω ...

ΕΓΩ που παρακάλεσα όλα τα λαμόγια τους πολιτικούς που ήξερα και που δεν με ξέρανε για να με βολέψουν κάπου στο δημόσιο και τους χάρισα την εκλογή τους…

ΕΓΩ που βολεύτηκα με την θεσούλα στο δημόσιο και που άραξα νομίζοντας ότι όλη τη δουλειά πρέπει να τη βγάλουν οι άλλοι…..

ΕΓΩ που από όποια θέση και ένα έχω δεν κάνω το παν για να βοηθήσω αυτόν που ταλαιπωρείτε με τη γραφειοκρατία που κι εγώ δημιούργησα για να κρύβομαι πίσω από αυτή.

ΕΓΩ που αν έκανα έστω και μια φορά απεργία και για αυτούς που δεν μπορούν να κάνουν (στον ιδιωτικό τομέα) τώρα δεν θα τους είχα απέναντι μου αλλά μαζί μου.

ΕΓΩ που σαν δάσκαλος το μόνο που με ενδιέφερε τελικά είναι η οικονομική αποζημίωσή μου και όχι πραγματικά η παιδεία…(Κάνω απεργία πάνω στις πανελλήνιες με 20 αιτήματα και τελευταίο το οικονομικό και μόλις παίρνω κάτι ..... .έναντι μόνον στο δικό μου οικονομικό, σταματώ την απεργία λες και λύθηκαν όλα τα προβλήματα της παιδείας)

ΕΓΩ που σαν αγρότης άφησα τόσα χρόνια τα λαμόγια να κατακλέβουνε τους συνεταιρισμούς και στο τέλος να τους διαλύσουνε…Τους ξέρω…Αλλά τους άφησα να συνεχίζουν να με εκπροσωπούν και να με κατακλέβουν. Βολεύτηκα με τις αποζημιώσεις και τις επιδοτήσεις και δεν έκανα κάτι για να προσαρμοστώ. Μου μάθανε καλά το κόλπο. Κλείσε τους δρόμους και κάτι θα πάρεις… ΕΓΩ έφερα τους αλβανούς για να μου δουλεύουνε για ένα κομμάτι ψωμί στα χωράφια μου για να το παίζω εγώ και ο γιός μου businessmen με τα καινούρια φθηνά 4χ4….

ΕΓΩ που σαν μικρομεσαία επιχείρηση δεν έκοβα αποδείξεις. Που φούσκωνα τις τιμές πριν τις εκπτώσεις για να φανεί μεγάλη η μείωση. Που ξεγελούσα τον γείτονα μου…

ΕΓΩ που σαν υπάλληλος στον ιδιωτικό τομέα δεν θέλω πραγματικά να ανέβει ο μισθός μου αλλά να κατέβει ο μισθός του Δ.Υ.

ΕΓΩ που πολύ θα ήθελα (και παρακάλεσα πολλούς) να είμαι κι εγώ ένας Δ.Υ αλλά δεν τα κατάφερα και τώρα που δεν είμαι τους βρίζω.

ΕΓΩ που χρόνια ολόκληρα έπαιρνα τα ένσημα στο χέρι και τώρα θέλω μεγαλύτερη σύνταξη.

ΕΓΩ που φωνάζω για την εκμετάλλευση των αφεντικών μου (σε υπερωρίες που δεν πληρώνονται..κτλ) αλλά δεν τα κατήγγειλα ποτέ στην επιθεώρηση εργασίας (και μην κρύβομαι πίσω από τη δικαιολογία» τίποτα δεν θα γίνει» θα χάσω τη θέση μου κτλ). Ας κάνω και εγώ αυτό που πρέπει. Μόνος μου δίνω το άλλοθι σ αυτούς.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στα κοινά.

ΕΓΩ που δεν συμμετέχω στους Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων, ούτε καν στις συνελεύσεις δεν πατάω. (με την δικαιολογία δουλεύω δεν προλαβαίνω…). Για τα παιδιά μας πρόκειται…..

ΕΓΩ που δίνω ακροαματικότητες σε κάθε σκουπίδι που παίζει η τηλεόραση.

ΕΓΩ που δεν διαβάζω την ΙΣΤΟΡΙΑ μας.

ΕΓΩ που αντιδρώ μόνο από τον καναπέ του σπιτιού μου και στη καφετέρια.

ΕΓΩ που τους βρίζω και μετά τους ξαναψηφίζω.

ΕΓΩ που παρκάρω όπου βρω.

ΕΓΩ που πετάω τα σκουπίδια όπου βρω.

ΕΓΩ που περιμένω μια ζωή πρώτα να αλλάξουν όλοι οι άλλοι και μετά ΕΓΩ……..

ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ γιατί όταν απαιτώ από τους άλλους να κάνουν σωστά τη δουλειά τους πρέπει πρώτα απ όλα να απαιτώ ΕΓΩ από τον εαυτό μου να κάνω σωστά τη δουλειά μου...

Αναρτήθηκε από I-DIADROMI on Κυριακή, 21 Μαρτίου 2010

Στο δρόμο τα παιδιά του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη

... κτηνωδία...

Είναι δυνατόν δημόσια νοσοκομεία να τους θεωρούν κυριολεκτικώς παιδιά κατώτερου θεού; Κυριολεκτικά πετάχτηκαν στον δρόμο από δύο κρατικά νοσοκομεία, το «Αιγινήτειο» και τον «Ευαγγελισμό», μάλιστα στο πρώτο στο οποίο πήγαν ύστερα από τηλεφωνικό ρεπορτάζ δηλώθηκε από τα πλέον αρμόδια χείλη ότι δεν περιθάλπουν περιστατικά με βιβλιάρια πρόνοιας, δηλαδή απόρους!

Πριν από καιρό, η κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου Μυτιλήνης φρόντισε ώστε τα δύο παιδιά, ο Χρήστος Καραγιάννης, 22 ετών, και ο αδελφός του Μανώλης, 17 ετών, να μεταφερθούν στην Αθήνα για να εξεταστούν από εξειδικευμένους γιατρούς για τη σπάνια μυϊκή-νευρολογική πάθησή τους.

Ας σημειωθεί ότι η παραπληγία στα κάτω άκρα οφείλεται, σύμφωνα με τους γιατρούς στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, σε «πιθανό κληρονομικό νόσημα», πράγμα που επιβάλλει την εξειδικευμένη εξέτασή τους, αφού υπάρχουν άλλα τρία ανήλικα αδέλφια για τα οποία υπάρχει φόβος ότι μπορεί σε μερικά χρόνια να εμφανίσουν και εκείνα την ίδια πάθηση.

Από τον περασμένο Οκτώβριο, λοιπόν, ξεκίνησαν οι διαδικασίες ώστε να μεταφερθούν στην Αθήνα και να εξεταστούν σε εξειδικευμένη κλινική νευρολογικών και μυϊκών παθήσεων. Το ραντεβού κλείστηκε με το «Αιγινήτειο Νοσοκομείο Αθηνών», που διαθέτει εξειδικευμένη κλινική για τέτοιου είδους παθήσεις, για τις 23 του φετινού Φεβρουαρίου, όμως λίγες ημέρες πριν από το ραντεβού, υπάλληλος του «Αιγινήτειου» ενημέρωσε ότι το ραντεβού ακυρώνεται γιατί «ως Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο δεν δέχεται περιστατικά με βιβλιάρια πρόνοιας» παρά μόνον επείγοντα περιστατικά όταν αυτό εφημερεύει!

Μετά την ακύρωση του ραντεβού με το «Αιγινήτειο» κλείστηκε από την κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου Μυτιλήνης νέο ραντεβού, αυτή τη φορά με τον «Ευαγγελισμό» που διαθέτει τμήμα νευρολογικών παθήσεων. Την περασμένη Τετάρτη τα δύο παιδιά με ολόκληρο τον φάκελο των εξετάσεων που περιλάμβαναν και αξονικές τομογραφίες, συνοδεία της μητέρας τους, έφτασαν στην Αθήνα.

Στον «Ευαγγελισμό» οι γιατροί διαπίστωσαν πως για τη συγκεκριμένη πάθηση απαιτείται να εξεταστούν από άλλο εξειδικευμένο τμήμα που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων και στο οποίο γίνονται δεκτοί και ενήλικες μέχρι 30 ετών. Η επίσκεψη όμως στο «Παίδων» δεν μπορούσε να γίνει νωρίτερα από τέσσερις μήνες από σήμερα (!).

Κι ενώ ο «Ευαγγελισμός» το μεσημέρι της Παρασκευής είχε κάνει γνωστό -σε επικοινωνία με το Νοσοκομείο Μυτιλήνης- ότι θα φιλοξενήσει για ανθρωπιστικούς λόγους μέχρι τη Δευτέρα τα ανάπηρα παιδιά και τη μητέρα τους για να μπορέσουν να επιστρέψουν τότε στη Μυτιλήνη, παιδιά και μάνα βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο.

«Δεν φρόντισαν να τους μεταφέρουν τουλάχιστον με ένα ασθενοφόρο μέχρι τον Πειραιά, όπου έμειναν για να περιμένουν τη Δευτέρα για να κλείσουν εισιτήρια με το πλοίο με το βιβλιάριο πρόνοιας», λέει η Μαρία Μάνου, μια κάτοικος της Μυτιλήνης η οποία εδώ και χρόνια συμπαραστέκεται εθελοντικά στην οικογένεια.

Η Τσιγγάνα μάνα βρέθηκε μόνη της να σπρώχνει δύο καροτσάκια μέσα στην Αθήνα για να πάει στον Πειραιά. Εκεί και λόγω του ότι τα παιδιά έχουν βιβλιάρια πρόνοιας περίμεναν μέχρι τη Δευτέρα για να λειτουργήσουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του Λιμενικού Σώματος και να βγουν τα απαραίτητα δωρεάν εισιτήρια. Κάπως έτσι πέρασαν το Σαββατοκύριακο στον Πειραιά μέσα στο κρύο. Χθες το πρωί τελικά επέστρεψαν στη Μυτιλήνη με το πλοίο της γραμμής.

«Δεν ξέρω αν ζω στην Ελλάδα ή στην Ινδία», σχολιάζει η κ. Μάνου. «Αν αυτή η μάνα είχε λεφτά να "λαδώσει" θα είχε όλες τις περιποιήσεις».

«Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ένα νοσοκομείο δεν δέχεται ασθενείς με βιβλιάρια πρόνοιας. Είναι κάτι που μου προκαλεί εντύπωση», είπε η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου Μυτιλήνης, Ουρανία Δουκάρου. *

ΣΧΟΛΙΟ. Υπουργέ  της  Υγείας  ως  εκ της  θέσεως  που  επί  22 χρόνια  κατείχα  στο  Υπουργείο

του οποίου  προϊστασθαι, υπέγραψα  εκατοντάδες  βιβλιάρια  Απορίας  προκειμένου για

Νοσήλεια  και  Τοκετούς   των  Συμπολιτών μας  Αθίγγανων!!!!

Ελπίζω  να  μη   βρισκόμαστε  ενώπιοι   μιας   πραγματικότητας.

Ελπίζω  να  είναι  μια  απόφαση  ενός  παράγοντα  που θα πρέπει  άμεσα  να  θέσετε ΕΚΤΟΣ  ΤΟΥ  ΧΩΡΟΥ  ΤΗΣ  ΥΓΕΙΑΣ.

Η  ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ  ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ  ΤΟΥ  ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ  ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ;;;

ΔΙΑΔΟΣΤΕ  ΤΟ

Αναρτήθηκε από taspa

ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΟΤΙ ΝΟΜΙΖΕΙΣ !!!!!!!!!

Παιδί της 10ετίας του ‘60 μεγάλωσα σε μια φοβισμένη φτωχή οικογένεια…. που το μόνο που ήξερε να λέει ήταν :

ΜΗ ΜΙΛΑΣ!!!!!!!!

Δεν έχεις καμιά δουλειά εσύ να μιλάς.
Θα είσαι σωστή, έντιμη, εργατική, υπάκουη … δεν θα ανακατεύεσαι στα πολιτικά, δεν θα αντιμιλάς και κανένας δεν θα σε πειράξει!
Ναι κανένας δεν πείραξε … τότε…. εμένα και άλλους χιλιάδες σαν και μένα!!!
Παντρεύτηκα μικρή τελειώνοντας το Λύκειο…. και ο πατέρας μου θεώρησε ότι αφού είμασταν φτωχοί…. οι σπουδές ήταν όνειρο μακρινό….
Έκανα μια οικογένεια δουλεύοντας από τα 18 μου και δεν προλάβαινα να δω ούτε ΕΜΕΝΑ…. σκλάβα των υποχρεώσεων έμεινα μακριά από τα κοινά… εν υπνώσει… για σειρά ετών…
Με τρέξιμο και παρακάλια η μητέρα μου κατάφερε να με “εξασφαλίσει” να με “βολέψει” στο Δημόσιο….
Μπήκα λοιπόν αγνή σ’ ένα χώρο κανίβαλλων… ταγμένων… έμμισθων ψηφοφόρων να δουλέψω με όλη μου την εργατικότητα … και μου είπαν …….
“Χαλάρωσε χαλάς την πιάτσα”… ” καρφώνεις τους προηγούμενους” “πιο σιγά” “χαλαρά”.
Πήγα να σηκώσω ανάστημα και μου κόψαν τα πόδια….
Αντιστάθηκα… συνέχισα να δουλεύω και έγινα αντικείμενο εκμετάλλευσης… με τη δική μου δουλειά προωθήσαν άλλους…. με τη δικαιολογία ότι ήμουν δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης…. άρα δεύτερης κατηγορίας…
Ζήτησα να βγω και γω εκτός έδρας…… για να ελαφρύνω τα οικονομικά βάρη της οικογένειας και μου είπαν .. πάρε αυτό το ποσό για τόσες μέρες….. φτάνει…………….
MA ΔΕΝ ΕΦΤΑΝΕ…. έβαζες και από την τσέπη σου…..
Είδα λοιπόν τότε για πρώτη φορά την ΚΟΜΠΙΝΑ…..
Ο ξενοδόχος να κόβει 20 μέρες διαμονή σ’ αυτούς που μέναν 5 μέρες….
Είδα να κάθομαι όλες τις μέρες μη τρώγοντας για να μείνει κάνα φράγκο…
να τρέχω πόρτα – πόρτα για να συλλέξω τα στοιχεία που έπρεπε και όταν επιστρέφω ……. τα στοιχεία να αλλάζονται γιατί αυτές ήταν οι γραμμές της ΚΑΘΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ………..
Είπα δεν θα το ξανακάνω αυτό….
Έφυγα και κατέληξα σε έναν τ. Υπουργό ….. γνωρίζοντας αν μη τι άλλο το ήθος αυτού του ανθρώπου και το έργο του….
Και εκεί ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ Ή ΜΕΣΑ ΜΟΥ ……
άρχισα να βλέπω… να διαβάζω… να ακούω….
είδα μεγάλους ανθρώπους να μου μιλούν…..
για ΠΕΤΡΙΝΑ ΧΡΟΝΙΑ…..
για ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΕΜΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ
για ΧΡΟΝΙΑ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΩΝ
για ΧΡΟΝΙΑ ΗΘΟΥΣ και ΠΑΙΔΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ που ντράπηκα που δεν γνώριζα την ύπαρξή τους……
Ντράπηκα για μένα…. αλλά ντράπηκα και ντρέπομαι για όλους αυτούς που δεν φρόντισαν να με μάθουν….
Ντράπηκα και ντρέπομαι για αυτά που ζω … που ζούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι που δεν ήξερα την ύπαρξη σπουδαίων ανθρώπων…. λαμπερών… και ξέρω όλα τα λαμόγια που υπάρχουν και τις κομπίνες τους…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το ότι όλοι κρίνουν και κανείς δεν κρίνεται…….
Ντράπηκα και ντρέπομαι που μπροστά στη βόλεψη….. όλοι εθελοτυφλούν…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι να βλέπω κλέφτες χορτασμένους να κάνουν κήρυγμα στους πεινασμένους φτωχούς … πως να κάνουν οικονομία και δίαιτα για να σωθούμε…..
Ντράπηκα και ντρέπομαι για το αύριο που θα αφήσουμε στα παιδιά μας … και στους αγέννητους….
ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΦΟΒΑΜΑΙ…..
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ… ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΗ…..
Είμαι θυμωμένη με όλους ΕΣΑΣ……
τους παλιούς ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ….
τους ΜΟΡΦΩΜΕΝΟΥΣ….
εσάς που έχετε γνώση… πείρα…
εσάς που εύκολα κρίνετε και κατακρίνεται….
που βγάζετε μεγάλους λόγους και σχολιάζεται μέσα από το γραφειάκι σας με την ασφάλεια των τραπεζικών σας καταθέσεων….
Είμαι θυμωμένη που ο καθένας από σας ευλογεί τις π. Χ. κατακτήσεις του από το δικό του μετερίζι…..
και σήμερα “κιοτεύετε” μόνο αναφερόμενοι στο τι κάνατε τότε…..
Είμαι θυμωμένη γιατί κατάλαβα ότι και εσείς κοιτάτε την προσωπική σας και ΜΟΝΟ ΒΟΛΕΨΗ…..
Είμαι θυμωμένη που σε κάθε γραφείο τέτοιων ανθρώπων υπάρχουν χιλιάδες βιβλία … σκονισμένα… αραχνιασμένα… όταν αυτά θα μπορούσαν να γίνουν ΟΠΛΟ των παιδιών απανταχού της ΓΗΣ……
Είμαι θυμωμένη… γιατί δεν μπαίνετε καν στον κόπο να ασχολειθείτε με τους νέους ανθρώπους…..
να τους ξυπνήσετε… ή να τους ακούσετε…..
να τους δώσετε αυτή την παιδεία που δεν θα επιτρέπει την ανθρώπινη εκμετάλλευση και κοροϊδία.. αυτή που δεν θα επιτρέπει ΔΥΝΑΣΤΕΣ ………
Eíμαι θυμωμένη γιατί αυτός ο κόσμος είναι πολύ όμορφος …. και εσείς τον αφήνεται να καταστραφεί….

Μία μόνο ελπίδα έχω……. ότι η ιστορία που πρόσφατα παρακολούθησα... μου έδειξε πως
ΚΑΠΟΤΕ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ … ΕΝΑΣ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ …. ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ…… ΚΑΙ ΣΑΣ ΤΟ ΛΕΩ ΕΓΩ ΑΝ ΤΟΝ ΒΡΩ ΘΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΩ…………………………………

Posted on Μαρτίου 18, 2010 by ΕΦΗ 

Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111

Η ευρωπαϊκή «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» είναι μια νέα συμβουλευτική τηλεφωνική γραμμή αποκλειστικά για παιδιά και εφήβους ...


Αν είσαι παιδί ή έφηβος μέχρι 18 ετών μπορείς να τηλεφωνήσεις δωρεάν από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο από οποιοδήποτε μέρος της Ελλάδας. Οι μέρες και ώρες που μπορείς να καλέσεις είναι από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 14:00 το μεσημέρι ως τις 20:30 το βράδυ.

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» μπορείς να μιλήσεις για οτιδήποτε σε απασχολεί. Για εμάς όλα τα προβλήματα, μικρά και μεγάλα, είναι το ίδιο σημαντικά. Μη διστάσεις λοιπόν να τηλεφωνήσεις αν έχεις ανησυχίες για το μέλλον σου, αν βρίσκεις δυσκολίες στη σχέση με τους γονείς ή τους φίλους σου, αν αντιμετωπίζεις προβλήματα στην οικογένεια, όπως χωρισμό των γονιών, θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου ή αν απλά νιώθεις φοβισμένος. Είμαστε πάντα στη διάθεσή σου για ό,τι χρειαστείς.

Όταν είσαι μόνος, κάθε πρόβλημα, κάθε δυσκολία μοιάζει αξεπέραστη. Μαζί όμως, μπορούμε να βρούμε τις καλύτερες δυνατές λύσεις για εσένα. Γιατί στο 116 111, πίσω από κάθε γραμμή υπάρχει κάποιος που νοιάζεται πραγματικά για όσα σε απασχολούν.

Με ένα τηλεφώνημα έχεις δίπλα σου ειδικούς σύμβουλους ψυχικής υγείας. Αν θέλεις, τηλεφώνησε ανώνυμα. Για κάθε κλήση τηρούμε απόλυτη εχεμύθεια. Οι σύμβουλοι ενεργούν μόνο εάν νιώσουν ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη και αφού πρώτα συζητήσουν μαζί σου γι’ αυτό.

Σε αυτό τον διαδικτυακό τόπο θα βρεις πληροφορίες σχετικά με θέματα που σε αφορούν.

Αν είσαι γονιός ή ενήλικας και θέλεις να μιλήσεις για κάποιο θέμα σε σχέση με ένα παιδί ή έναν έφηβο μπορείς να τηλεφωνήσεις στη «Γραμμή-Σύνδεσμο 801 801 1177».

Ανωνυμία:Όταν μας τηλεφωνείς, δεν είσαι υποχρεωμένος να δίνεις όνομα, διεύθυνση ή άλλα δεδομένα που θα σε κάνουν αναγνωρίσιμο

Εμπιστευτικότητα: Δεν μεταφέρουμε σε άλλους το περιεχόμενο των συνομιλιών, εκτός αν το θέλεις εσύ. Αν όμως ανησυχήσουμε για την ασφάλεια τη δική σου ή κάποιου άλλου, θα σου μιλήσουμε για την ανάγκη να το γνωρίζουν και άλλοι άνθρωποι. Οι σύμβουλοι θα ενεργήσουν μόνο εάν είναι επείγουσα ανάγκη και πρώτα θα σου μιλήσουν γι' αυτό

Διαθεσιμότητα: Είμαστε πάντα διαθέσιμοι να σε ακούσουμε και να απαντήσουμε στις ερωτήσεις σου, όταν αισθάνεσαι ότι έχεις ανάγκη να επικοινωνήσεις και να μιλήσεις μαζί μας για θέματα που σε απασχολούν

Σεβασμός: Σεβόμαστε απόλυτα την προσωπικότητα και τις απόψεις σου, όποιες κι αν είναι αυτές, χωρίς να σε κρίνουμε

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων» εργάζονται ψυχολόγοι, παιδοψυχίατροι, επισκέπτες υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί, οι οποίοι απαντούν απευθείας στην κλήση σου. Άνθρωποι που ξέρουν να ακούν είναι εδώ για σένα.

Στη «Γραμμή στήριξης παιδιών και εφήβων» μπορείς να τηλεφωνήσεις, όταν νιώθεις την ανάγκη βοήθειας, υποστήριξης ή συμβουλής για θέματα που σε απασχολούν.

Μπορείς να καλέσεις από σταθερό ή κινητό τηλέφωνο τον αριθμό 116 111 από Δευτέρα έως και Παρασκευή από τις 14:00 το μεσημέρι ως τις 20:30 το βράδυ. Οι κλήσεις είναι δωρεάν, ανεξάρτητα από την περιοχή που καλείς.

Παράλληλα με την τηλεφωνική συμβουλευτική, έχουμε αναπτύξει μια σειρά από δραστηριότητες, για να ενημερώσουμε το κοινό για θέματα που αφορούν την ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών και των εφήβων. Οι δραστηριότητες περιλαμβάνουν:

• Συνεργασία με σχολεία
Πραγματοποιούμε προγραμματισμένες συναντήσεις έπειτα από πρόσκληση είτε με συλλόγους καθηγητών και γονέων είτε και με τους ίδιους τους μαθητές, προκειμένου να τους ενημερώσουμε για τη λειτουργία της «Γραμμής στήριξης παιδιών και εφήβων 116 111» και να συζητήσουμε θέματα που απασχολούν τους εφήβους γύρω από την ψυχοκοινωνική τους υγεία

• Συνεργασία με μέσα μαζικής ενημέρωσης
Δημοσιεύουμε συχνά άρθρα στον τύπο και τροφοδοτούμε τα ηλεκτρονικά Μ.Μ.Ε. με υλικό σχετικά με τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών και των εφήβων

• Συμμετοχή σε συνέδρια
Συμμετέχουμε σε συνέδρια, τοπικά, ευρωπαϊκά και παγκόσμια, για την ανταλλαγή απόψεων σε θέματα ψυχοκοινωνικής υγείας των παιδιών και των εφήβων

• Έκδοση ενημερωτικών φυλλαδίων
Θέματα που απασχόλησαν τους καλούντες παρουσιάζονται αναλυτικά και με στατιστικά στοιχεία, για να προκαλέσουν γενικότερο ενδιαφέρον για την ψυχοκοινωνική υγεία των παιδιών και των εφήβων

• Δημιουργία καταλόγου με υπηρεσίες ψυχικής υγείας
Έχουμε δημιουργήσει έναν κατάλογο με υπηρεσίες ψυχικής υγείας από όλη την Ελλάδα στις οποίες παραπέμπουμε τους ανθρώπους που καλούν, όταν αυτό κρίνεται σκόπιμο

• Πρόγραμμα εκπαίδευσης εθελοντών
Έχουμε αναπτύξει πρόγραμμα εκπαίδευσης εθελοντών όπου συμμετέχουν νέοι επαγγελματίες στο χώρο της ψυχικής υγείας

• Συνεργασία με άλλες τηλεφωνικές γραμμές
Συνεργαζόμαστε με άλλες τηλεφωνικές γραμμές τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο με στόχο την ανταλλαγή γνώσης και εμπειριών για τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών

Είμαστε μέλος των διεθνών οργανισμών:
Child Helpline International (CHI)
Eurochild
International Society for Prevention of Child Abuse and Neglect (ISPCN) ...

http://www.tilefonikigrammi.gr/

Συντάκτης: Ανατολική Αττική 

Εργαστήρι αξιοποίησης και ανακύκλωσης παλαιών ρούχων Και για παιδιά άνω των 12 ετών

27 Μαρτίου 2010

ώρα 4-8 μ.μ.

Έχετε ποτέ σκεφτεί πώς μπορείτε να… συμπεριφερθείτε στα παλιά ρούχα, εκείνα που δεν μπορούν πια να φορεθούν; Και τι θα λέγατε αν με κάποιες «καλλιτεχνικές» μετατροπές μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως τσάντες, γάντια, έργα τέχνης, καλύμματα και ένα σωρό άλλα!

Σ’ αυτό το εργαστήριο βρίσκουμε τρόπους αξιοποίησης του παλιού αγαπημένου μας τζιν, παλιών τριμμένων αλλά αγαπημένων μακό, ρούχων που δεν μπορούμε να φορέσουμε πια αλλά τ’ αγαπάμε πολύ για να τα δούμε να καταλήγουν στα σκουπίδια.
Πάρτε μαζί σας ένα-δύο παλιά αγαπημένα ρούχα κι ελάτε να τα αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο! Όλα τα υπόλοιπα υλικά – κλωστές, βελόνες, κορδέλες, κουμπιά, κορδόνια, φερμουάρ κλπ – παρέχονται από το χώρο.

Λόγω της φύσης του εργαστηρίου και των υλικών είναι ευπρόσδεκτα παιδιά μεγαλύτερα, από 12 ετών.  

Το εργαστήριο διαρκεί 4 ώρες και δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να περάσουν ένα δημιουργικό απόγευμα με το παιδί τους. Παράλληλα βοηθά το παιδί να σκεφτεί με τρόπο εναλλακτικό και το αφυπνίζει στην έννοια της ανακύκλωσης και φροντίδας του περιβάλλοντος.

Σάββατο 27/3
ώρα 4-8 μ.μ.

Το εργαστήριο παρουσιάζει η Μαρία Σβορώνου. Ασχολείται με το θέατρο και τον κινηματογράφο τα τελευταία 7 χρόνια και με τις τέχνες και κατασκευές από πολύ νωρίτερα. Ειδικεύεται στις κατασκευές και ανακατασκευές – ρούχο, κόσμημα, διακοσμητικά, χρηστικά αντικείμενα, κατασκευασμένα από παλιά ή φαινομενικά μη-χρησιμοποιήσιμα πράγματα.

Πού: Πολυχώρος Spring People,
Αγαθάρχου 12 Ψυρρή
www.springpeople.gr
πληροφορίες στα τηλ. 210 3252034/ 6977131112 ή στο springpeople@gmail.com
Κόστος συμμετοχής: €30 (απαραίτητη η προ-εγγραφή – κατάθεση σε λογαριασμό Τράπεζας Πειραιώς 5019.040638.131. ή στη γραμματεία του Πολυχώρου 16.00-21.00)
Ευπρόσδεκτα παιδιά από 12 ετών και πάνω – ισχύει έκπτωση 30%
infokids 

Φτιάξτε μόνοι σας τις πιο όμορφες λαμπάδες με βοηθούς τα χαμομηλάκια σας!!

Θέλετε να πειραματιστείτε φτιάχνοντας τις δικές σας λαμπάδες; Γιατί όχι; Τα πλεονεκτήματα είναι πολλά. 

Πρώτον, θα έχετε λαμπάδες μοναδικές, που δεν θα μοιάζουν με καμία άλλη. 

Θα είναι χειροποίητες, θα χρησιμοποιήσετε ό,τι διακοσμητικά ταιριάζουν στο στυλ σας και την προσωπικότητά σας και, τέλος, όταν θα τις κρατάτε έτοιμες στα χέρια σας, θα νιώσετε μια τεράστια χαρά. Φανταστείτε δε τη χαρά των παιδιών, τα οποία θα είναι ούτως ή άλλως οι πολύτιμοι βοηθοί σας. 

Εμείς ζητήσαμε από την ταλαντούχα φίλη μας Ρούλα Φουρναράκη να μας δείξει βήμα-βήμα πώς θα φτιάξουμε μόνοι μας τις λαμπάδες των ονείρων μας. Και η Ρούλα ως καλλιτεχνική φύση που είναι μας δείχνει πώς θα επιμεληθούμε τις λαμπάδες μας. 

Καλή επιτυχία σε όλους!

Υλικά

1 Λαμπάδα
Κορδέλες
Σπάγκος
Διακοσμητικό που θέλουμε
Ψαλίδι
Κόλλα Ρευστή
Χάντρες

Εκτέλεση

 

1. Ξεκινάμε, αρχίζοντας να τυλίγουμε τον σπάγκο μας γύρω από τη λαμπάδα μας. Μπορούμε να κάνουμε σχέδια, αφήνοντας κάποια κενά ή χρησιμοποιώντας διαφορετικά χρώματα σπάγκου.
Προσοχή, να ξεκινήσουμε το σχέδιο όχι πολύ ψηλά στο φιτίλι, γιατί όταν την Ανάσταση θα κάψουμε την λαμπάδα μας, υπάρχει κίνδυνος φωτιάς.

2. Σταθεροποιούμε τις άκρες του σπάγκου μας κολλώντας με την κόλλα μας πάνω στον σπάγκο πάλι και όχι πάνω στο κερί διότι δεν θα κολλήσει. Κρατάμε λίγο και περιμένουμε να στεγνώσει

3. Παίρνουμε το διακοσμητικό μας (εδώ έχω χρησιμοποιήσει ένα ξύλινο κοριτσάκι από μια μπομπονιέρα) και το δένουμε όπου μπορούμε, κάνοντας ένα κόμπο.

 

4. Το δένουμε γύρω γύρω από τη λαμπάδα μας κάνοντας ένα κόμπο ή φιογκάκι και σταθεροποιούμε με λίγη κόλλα.

5. Αν θέλουμε προσθέτουμε και άλλες κορδέλες.

6. Κόβουμε στις άκρες τις κορδέλες αν είναι πολύ μακριές.

 

7. Αν θέλουμε κρεμάμε απ’ τις κορδέλες άλλα διακοσμητικά της αρεσκείας μας. Π.χ. χάντρες.  Εγώ εδώ κρέμασα κάτι τσοχάκια.
Η Λαμπάδα μας είναι έτοιμη!

Καλή Ανάσταση!!

infokids 

δείτε ακόμη:

Λαμπάδα Πασχαλινή - Πώς να τη στολίσετε
"Πότε θα έρθει η νονά;"