Για την Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης

Σε τέτοιους δίσεκτους καιρούς,

που να ‘βρει τόπο να ριζώσει η Ποίηση;

Λιπόσαρκα όνειρα.

Ο θάνατος λογίζεται κέρδος

και οι ζωές των ανθρώπων

αναίτιο κι άλογο έξοδο.

Σε τέτοιους άνομους καιρούς,

που να ‘βρει τόπο ν' ανθίσει η Ποίηση;

Το αλφάβητο άχρηστο.

Τεχνολόγοι, λογιστές-κοστολόγοι,

οι αφεντάδες υπαρχόντων και υπάρξεων.

Σε τέτοιους δόλιους καιρούς,

που να ‘βρει τόπο να καρπίσει η Ποίηση;

Μπροστά στις πράξεις ανόμων,

ο άφτερος Πήγασος για κάπου αλλού καλπάζει.

Σε τέτοιους δύσκολους καιρούς,

θε να ‘βρει τόπο να ριζώσει, ν’ ανθίσει

και να καρπίσει η Ποίηση.

Των ποιητών οι στεναγμοί, ζωής ανάσες.

Μελάνη ανεξίτηλο το δάκρυ θα γενεί,

και η οργή τους χάρτινο όπλο ανίκητο

γι ανάταση κι ανάσταση.

Δέλτα Βήτα