Περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους μέσα σε θαλάμους των Νοσοκομείων «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία», περιμένοντας να βρεθεί μια θέση σε ένα ίδρυμα και βλέπουν στοργή από κάποιους εθελοντές που καθημερινά προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές τους. Στο ένα χέρι του κρατούσε και έπαιζε νευρικά το μπεγλέρι του με μαεστρία έμπειρου κομπολογά. Με το άλλο χτυπούσε στον διάδρομο του ισογείου του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» την μπάλα του, μια ερυθρόλευκη δερμάτινη στα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας, που του χάρισαν κάποιοι εθελοντές.
Είναι κάτι παιδιά...
Ο «Κώστας» (τα πραγματικά στοιχεία του δεν δίνονται διότι η οικογένειά του προσπαθεί να τον πάρει πίσω) είναι 14 ετών. Πριν από μερικούς μήνες κάλεσε το 1056, την εθνική τηλεφωνική γραμμή για τα παιδιά SOS του Xαμόγελου του Παιδιού και ζήτησε να τον απαλλάξουν από τον εφιάλτη που ζούσε καθημερινά στο σπίτι του.
Από κάποια άλλα παιδιά με τα οποία «έδινε μάχες» στα φανάρια και τα μπαρ για την πελατεία είχε μάθει για το 1056. «Κάθε βράδυ οι δικοί μου με έβγαζαν στον δρόμο για να πουλήσω λουλούδια, χαρτομάντιλα ή οτιδήποτε τους έπεφτε στα χέρια. Τις καθημερινές έπρεπε να φέρνω στο σπίτι 30 ευρώ. Την Παρασκευή και το Σάββατο 50 ευρώ. Αν δεν τα έφερνα με σάπιζαν στο ξύλο», εξομολογήθηκε στους αστυνομικούς.
ΤΟ ΑΦΗΣΕ ΣΕ ΦΑΝΑΡΙ.
Στον 6ο όροφο του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» βρίσκεται ο «μπουμπούκος». Χαμογελάει ασταμάτητα μέσα στο καρότσι του, το οποίο σπρώχνει ο Θοδωρής, ένα από τα παιδιά που επίσης βρίσκονται στο νοσοκομείο περιμένοντας να βρεθεί ένα ίδρυμα και για αυτόν. «Τον μικρό τον προσέχω σαν τον μικρό αδελφό μου», λέει και δεν κρύβει τη χαρά του που ο «μπουμπούκος» όλο γελάει μαζί του και προσπαθεί με τα πρώτα ακαταλαβίστικα λογάκια του να του δείξει τη χαρά του για το νέο δώρο του. Εναν μαλακό κύκλο που τον δαγκώνει ασταμάτητα τώρα που βγάζει τα δόντια του.
Έντεκα μηνών σήμερα, μετράει ήδη 10 μήνες στο νοσοκομείο. Η μητέρα του τον άφησε σε ένα φανάρι, τον βρήκε ένας αστυνομικός και κατέληξε στο νοσοκομείο μέχρι… νεωτέρας.
«Η μητέρα βρέθηκε τελικά, αλλά είπε πως το παιδί δεν το ήθελε. Από την άλλη όμως ο νόμος τής δίνει το δικαίωμα να αρνηθεί να δοθεί το παιδί της για υιοθεσία και αυτό κάνει. Προτιμάει, είπε, να το βλέπει μια φορά τον μήνα σε κάποιο ίδρυμα. Δεν ξέρουμε όμως πότε θα βρεθεί κατάλληλο μέρος για τον μπουμπούκο μας και μέχρι τότε βρίσκεται εδώ μαζί στο νοσοκομείο», λέει η Χαρά Γαλανάκη , εθελόντρια του Χαμόγελου του Παιδιού. Τα δύο νοσοκομεία γίνονται ο χώρος όπου ζουν τα «εγκαταλελειμμένα», όπως τα αποκαλούν μερικοί από το νοσηλευτικό προσωπικό. Αυτό μπορεί να κρατήσει εβδομάδες η και μήνες...
Περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους μέσα σε θαλάμους των Νοσοκομείων «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία», περιμένοντας να βρεθεί μια θέση σε ένα ίδρυμα και βλέπουν στοργή από κάποιους εθελοντές που καθημερινά προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου